tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post2815369012077894357..comments2024-02-16T02:08:15.810-08:00Comments on Όταν γεννήθηκα ξανά...: Φωτογραφίζοντας τη νεογνική απώλεια...Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.comBlogger17125tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-14322534005694152222017-01-31T05:12:03.716-08:002017-01-31T05:12:03.716-08:00Πόσο λυπάμαι για την φίλη σου το ξέρεις... Πόσο χ...Πόσο λυπάμαι για την φίλη σου το ξέρεις... Πόσο χαίρομαι που βοήθησα λίγο να απαλύνει η παραφροσύνη αυτού του πένθους.... Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου Ευη, για όλα... Yianna Panouhttps://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-60854053976795879002017-01-31T05:11:56.269-08:002017-01-31T05:11:56.269-08:00Πόσο λυπάμαι για την φίλη σου το ξέρεις... Πόσο χ...Πόσο λυπάμαι για την φίλη σου το ξέρεις... Πόσο χαίρομαι που βοήθησα λίγο να απαλύνει η παραφροσύνη αυτού του πένθους.... Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου Ευη, για όλα... Yianna Panouhttps://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-19455015776270717522016-10-17T13:29:49.372-07:002016-10-17T13:29:49.372-07:00Μην σταματήσεις ποτε να φωνάζεις! Αυτο μονο θα πω...Μην σταματήσεις ποτε να φωνάζεις! Αυτο μονο θα πω! Να σπάσει αυτο το ταμπού επιτέλους! Εγω προσωπικά σε ευχαριστω γιατι έβγαλες την φιλη μου απο τα σκοτάδια του μυαλού της !!Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/12250239704901656774noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-10545976320940069762015-03-01T11:02:59.355-08:002015-03-01T11:02:59.355-08:00Φιλιά πολλά κούκλα μου..Φιλιά πολλά κούκλα μου..Το ημερολόγιο μιας μαμάςhttps://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-9586140977790850832015-02-27T13:27:26.307-08:002015-02-27T13:27:26.307-08:00Έχεις τόσο δίκιο σε ότι λεςΦιλάκια ...Έχεις τόσο δίκιο σε ότι λες<br>Φιλάκια ...Μαρία Έλεναhttps://www.blogger.com/profile/15775529167339385020noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-1104827549158520162015-02-27T12:41:34.659-08:002015-02-27T12:41:34.659-08:00Σε ευχαριστώ Ελπίδα μου... Φιλιά πολλά πολλά <3...Σε ευχαριστώ Ελπίδα μου... Φιλιά πολλά πολλά <3Το ημερολόγιο μιας μαμάςhttps://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-85356171708032540942015-02-27T12:40:59.022-08:002015-02-27T12:40:59.022-08:00Αθηνά μου... εγώ ευχαριστώ.... <3 Μοιράζομαι γι...Αθηνά μου... εγώ ευχαριστώ.... <3 Μοιράζομαι για να μοιράσω δύναμη μα παίρνω και δύναμη, τόση μα τόση πολύ.. Σε φιλώ γλυκά.. <3Το ημερολόγιο μιας μαμάςhttps://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-62447155594150000422015-02-27T12:39:49.597-08:002015-02-27T12:39:49.597-08:00Οχι μόνο δεν θα ξεχαστεί, όχι μόνο δεν θα πάψει, μ...Οχι μόνο δεν θα ξεχαστεί, όχι μόνο δεν θα πάψει, μα θα μείνει αγκάθι στην καρδιά για πάντα η έλλειψη αυτής της 'ανάμνησης'. Έχω μιλήσει με τόσες μανούλες, έχω διαβάσει τόσες καταθέσεις ψυχής... Είναι ένα σημαντικό κομμάτι στην επούλωση μιας τέτοιας απώλειας, δύσκολης και διαφορετικής... Σε φιλώ Χριστίνα μου..Το ημερολόγιο μιας μαμάςhttps://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-47129426503828027972015-02-27T12:37:52.998-08:002015-02-27T12:37:52.998-08:00Συγνώμη που σε στεναχωρώ Αλεξία μου.... Πρέπει να ...Συγνώμη που σε στεναχωρώ Αλεξία μου.... Πρέπει να σπάσει, να ακουστεί η φωνή μας, να πάψουμε να θεωρούμε τον χαμό των μωρών μας απαγορευμένο θέμα. Η τελευταία σου πρόταση είναι όλη η ουσία και για μένα τότε ήρθε η βοήθεια... στην αποδοχή... Φιλιά πολλά και γλυκά (και στην κοιλίτσα!) Το ημερολόγιο μιας μαμάςhttps://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-36574081172707417272015-02-27T12:35:43.357-08:002015-02-27T12:35:43.357-08:00Μαρία μου καλώς ένιωσες έτσι διότι θέλει δύναμη- δ...Μαρία μου καλώς ένιωσες έτσι διότι θέλει δύναμη- δεν είναι καθόλου εύκολο... Καμία μανούλα να μην ξαναβρισκόταν σε αυτή τη θέση ποτέ. Σε φιλώ γλυκά <3Το ημερολόγιο μιας μαμάςhttps://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-30240088655031183532015-02-27T12:34:35.670-08:002015-02-27T12:34:35.670-08:00Νικολέτα μου τα λόγια σου με συγκίνησαν... Μακάρι ...Νικολέτα μου τα λόγια σου με συγκίνησαν... Μακάρι η φωνή μου να ακουστεί και να επηρεάσει όσους περισσότερους είναι δυνατόν. Σε ευχαριστώ θερμά.. Φιλιά πολλά <3Το ημερολόγιο μιας μαμάςhttps://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-86088632718167603922015-02-27T00:24:25.990-08:002015-02-27T00:24:25.990-08:00το είχα διαβασει κι εγω το αρθρο... Με τα σχολια δ...το είχα διαβασει κι εγω το αρθρο... Με τα σχολια δεν ασχοληθηκα... Αλλωστε αν δεν εχεις νιωσει την απωλεια πως μπορείς να νιώσεις αυτους τους γονείς.. ;; ο καθένας προσπαθει να το ξεπερασει οπως νιώθει.. Κι αυτο ειναι αρκετό... Συμφωνω με την Αθηνα... Πολλα θεματα ειναι ταμπου.. κακως όμως.. Πολύ δυνατή η ανάρτηση σου σημερα Γιάννα μου!! πολλα φιλια !! Ελπίδα - two boys and hopehttps://www.blogger.com/profile/16802142351187370103noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-69288707503292988432015-02-27T00:03:38.212-08:002015-02-27T00:03:38.212-08:00Δεν ου κρύβω οτι με συγκίνησαν τα λόγια σου...έχου...Δεν ου κρύβω οτι με συγκίνησαν τα λόγια σου...έχουν μια ιδιαίτερη αξία γιατί ξέρω οτι βγαίνουν μέσα από την καρδιά σου. Είναι δύσκολο να έχεις τέτοια βιώματα, αλλά κι εγώ είμαι της άποψης οτι δεν πρέπει (και δεν μπορείς για να λέμε την αλήθεια) να ξεχνάς... Το να μιλάς γι' αυτό σου δίνει δύναμη και κουράγιο. Δυστυχώς στην Ελλάδα πολλά ευαίσθητα θέματα είναι ταμπού, δεν εκπλήσσομαι με τα Αθηνά Κ.https://www.blogger.com/profile/08033345219087161477noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-49786305807114677122015-02-26T23:00:24.635-08:002015-02-26T23:00:24.635-08:00Πόσο δίκιο...πόσο δίκιο... Εμείς οι άνθρωποι είμασ...Πόσο δίκιο...πόσο δίκιο... Εμείς οι άνθρωποι είμαστε τόσο στενόμυαλοι και με τόσο λίγη κατανόηση για όλα αυτά που μπορεί να σκέφτεται ένας συνάνθρωπος μας. Ακόμη και αν έχουμε βρεθεί στην ίδια θέση με κάποιον, όλοι δεν αντιμετωπίζουμε με τον ίδιο τρόπο μια κατάσταση! Για ποιον ακριβώς λόγο να στερηθεί μια μάνα την ανάμνηση του παιδιού της? Μήπως έτσι θα πάψει ο πόνος? Μήπως έτσι θα ξεχάσει?emama christinahttps://www.blogger.com/profile/03620038098901161215noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-59930549043379681902015-02-26T22:08:40.989-08:002015-02-26T22:08:40.989-08:00Γιάννα μου, μου είναι δύσκολο να γράψω γι αυτό το ...Γιάννα μου, μου είναι δύσκολο να γράψω γι αυτό το θέμα στην τωρινή μου κατάσταση...<br>όμως θέλω ακόμα μια φορά να εκφράσω τις ευχαριστίες μου, που έχεις την δύναμη και μιλάς γι αυτό το θέμα.<br><br>Είμαι σίγουρη ότι αυτό το ταμπού πρέπει να σπάσει.<br>Γενικότερα στην ζωή μας πιστεύω πως πρέπει να είμαιστε προετοιμασμένοι και να τα δεχόμαστε όλα.<br>Και τότε βρίσκουμε και την δύναμη να τα momyof6https://www.blogger.com/profile/05374616910587836627noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-19736746523204933662015-02-26T17:37:21.253-08:002015-02-26T17:37:21.253-08:00Δεν εχω βρεθει σ´αυτη τη θεση δεν γνωριζω τα συναι...Δεν εχω βρεθει σ´αυτη τη θεση δεν γνωριζω τα συναισθηματα και θα πω ψεμματα αν πω φανταζομαι πως ειναι. Αυτο που ενιωσα ομως οταν πρωτοδιαβασα γι'αυτη τη δημοσιευση ηταν θαυμασμος για τους γονεις που την υστατη στιγμη μεσα στον πονο τους θελοντας να κρατησουν μια καλη αναμνηση μεσα στη δυστυχια τους αποτυπωσαν τα συναισθηματα της στιγμηςMaria Nakahttps://www.blogger.com/profile/05212350510830488214noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-89485669122699523322015-02-26T16:42:32.347-08:002015-02-26T16:42:32.347-08:00Δεν έχω λόγια!!!! Το κείμενο σου είναι φανταστικό!...Δεν έχω λόγια!!!! Το κείμενο σου είναι φανταστικό! Η δύναμη που έχει η φωνή σου μπορεί να αφοπλίσει ολόκληρο στρατό. <br>Ξέρω την ιστορία σου και είμαι σίγουρη ότι κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να εκφράσει καλύτερα αυτούς τους ανθρώπους που πενθούν μια ολόκληρη ζωή για τα παιδιά τους. Μπράβο σου!<br><br>Νικολέτα<br>http://goneispaidi.blogspot.gr/Nikoleta P.https://www.blogger.com/profile/06082902059881481151noreply@blogger.com