tag:blogger.com,1999:blog-504049020957376032024-03-07T03:32:47.826-08:00Όταν γεννήθηκα ξανά...Γιατί πάντα, μα πάντα, μετά την καταιγίδα ακολουθεί το ουράνιο τόξο...Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.comBlogger882125tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-41764449412479438902024-02-15T13:46:00.000-08:002024-02-15T13:46:14.521-08:0013 τα χρόνια μακρυά σου... Όταν νοσηλευόμουν στο δεύτερο παιδί μας, κάθε μέρα ήταν και ένας μικρός Γολγοθάς. Κάθε μέρα να γίνονται όλες οι απαιτούμενες εξετάσεις για να δούμε αν το μωρό ζει ακόμα. Όλες οι ενέσεις. Να χορηγούνται μόνιμα και ενδοφλέβια, λίτρα και λίτρα από ούτε που θυμάμαι πλέον τι, ήταν όμως τόσο δυνατά όλα τα φάρμακα που δεν μπορούσα να φάω μόνη μου γιατί το χέρι μου έτρεμε απελπιστικά πολύ.
Κάθε μέρα Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-71527509537881993452024-01-24T02:16:00.000-08:002024-01-24T02:18:32.743-08:00Δέκα χρόνια "Όταν γεννήθηκα ξανά" ( Στις 22/01 το μπλογκοσπιτάκι μου είχε γενέθλια! Αμέ! Έκλεισε τα δέκα! Και εγώ ήμουν τόσο κουρασμένη, κακόκεφη και χαμένη στις υποχρεώσεις που δεν έκανα καν το κόπο να γράψω την ετήσια καθιερωμένη ανάρτηση! Πότε δεν είναι αργά όμως!). Δέκα χρόνια λοιπόν, γράφω και ξαναγράφω και απλά ξαναγράφω. Δεν έχω άλλη επιλογή, το γράψιμο για μένα είναι όπως οι ανάσες μου. Νιώθω πως αν δεν γράψω Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-89879311686230396902023-12-21T09:06:00.000-08:002023-12-30T22:00:06.193-08:00Ο Δήσιμος επέστρεψε! 2023 edition Δεν θα το πιστέψετε! Ο Δήσιμος ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ!! (πολύ νωρίς αν με ρωτάτε...) Μάλιστα, δυσκολεύτηκε πολύ ο Δημήτρης Γεράσιμος να τον βρει - μόνο αφού διάβασε το γράμμα του τον βρήκε, μαζί του και εγώ. Μάλλον έπαθα ένα μικρό ΣΟΚ από όλη την αστερόσκονη που τόσο απλόχερα σκόρπισε παντού το άτιμο ξωτικό με αποτέλεσμα να μην βλέπω μπροστά μου... 🥴 Ο Δήσιμος λοιπόν, επέστρεψε άλλη μια χρονιά μετά Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-38531239722472239062023-12-08T06:41:00.000-08:002023-12-08T21:43:20.735-08:00Γράμμα στον Άγιο Βασίλη! (2023) Αναρωτιέμαι πόσο ακόμα θα θέλει να γράφει γράμμα στον Άγιο Βασίλη.... Νομίζω όμως για πολλά χρόνια μιας και του έχω εξηγήσει ότι από τη στιγμή που θα σταματήσει να πιστεύει, θα σταματήσει και ο Άγιος να επισκέπτεται το σπίτι μας... Η μέρα λοιπόν που γράφουμε το γράμμα είναι πάντα δραστηριότητα στο ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης και πραγματική ημέρα γιορτής. Φέτος, επειδή ο Παναγιώτης Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-54030862476603176032023-11-27T21:37:00.000-08:002023-12-08T21:39:06.874-08:00Advent Calendar Sock Edition (2023) Το συγκεκριμένο ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης, θέλω να το κάνω χρόνια. Πάντα όμως ο Δημήτρης Γεράσιμος με κάποιο τρόπο είχε ήδη πολλές κάλτσες και δεν ήθελα να ξοδέψω άδικα λεφτά. Ιδανικά βέβαια, το ήθελα αποκλειστικά με χριστουγεννιάτικες κάλτσες, πλέον όμως έχει μεγαλώσει πολύ για να τις φοράει και εκτός γιορτών όπως παλιά. Φέτος λοιπόν που έχει ξεμείνει από νούμερα, αποφάσισα πως ήρθε Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-48761373206497986052023-10-14T22:59:00.003-07:002023-10-14T23:03:00.506-07:00Όταν ο πόνος δεν σταματά... Θυμάμαι τον πατέρα μου πάντα να μου λέει: Γιάννα αν κόψω το δάχτυλο μου θα με πονάει πολύ σωστά; Και θα το σκέφτομαι συνέχεια. Θα σκέφτομαι συνέχεια το δάχτυλο μου που πονάει. Ναι; Αν όμως ενώ έχω κομμένο το δάχτυλο, μου κοπεί το άλλο χέρι από τον καρπό, τι θα σκέφτομαι τότε; Θα νιώθω λες το ένα δάχτυλο ή το άλλο χέρι που έχει κοπεί όλο; Και αυτό πάει λέγοντας.... Με συγκλόνιζαν Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-21186919347989715602023-06-14T12:45:00.001-07:002023-06-14T12:45:32.138-07:00Χειροποίητες προσκλήσεις Χάρι Πότερ Το λέω χρόνια τώρα και το πιστεύω. Η πρόσκληση ενός πάρτι είναι η μισή χαρά και ο οιωνός της αύρας του καθεαυτού πάρτι. Για ένα πάρτι Χάρι Πότερ λοιπόν, δεν μπορείς παρά να έχεις μια άκρως εντυπωσιακή πρόσκληση όπως τα μοναδικά βιβλία αλλά και τις αντάξιες κινηματογραφικές μεταφορές. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, όσο με ταλαιπώρησαν οι προσκλήσεις για τα φετινά γενέθλια του μαϊμούδιου, άλλο Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-51193727696306515462023-03-19T22:07:00.001-07:002023-03-19T22:07:09.748-07:00 13 χρόνια σιωπηλής κραυγής Αυτές τις μέρες είχα χαθεί ανάμεσα σε υποχρεώσεις, ανυπόφορες αλλεργίες, διάφορες ανησυχίες και πολλή σωματική κούραση. Από νωρίς το απόγευμα χθες άρχισα να έχω τρομερούς πόνους στην κοιλιά. Δεν ανησύχησα μιας και περιμένω περίοδο- όμως οι πόνοι ήταν τόσο έντονοι - περισσότερο από όσο τους νιώθω ακόμα και κατά τη διάρκεια της περιόδου. Μου έκανε εντύπωση, μα το απέδωσα στο ότι έχω Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-42426367966350251102023-03-07T09:04:00.000-08:002023-03-07T09:04:00.151-08:00Μεγαλοκοπέλα ετών 43... 43 λοιπόν. Πότε ήμουν 42, πότε έγινα ξανά 30 (συν 13) πραγματικά ούτε που κατάλαβα. Κατάλαβα όμως ότι γέρασα φέτος. Μην με παρεξηγείτε. Είμαι πιο νέα από όσο θα υπάρξω ποτέ ξανά και το εκτιμώ αφάνταστα το ότι έχω το προνόμιο να μεγαλώνω. Να γερνάω, ναι. Για πρώτη φορά ωστόσο, αντιλαμβάνομαι τις διαφορές - όχι τις εσωτερικές, αυτές έχουν αρχίσει από τα 40- μα τις εξωτερικές. Ξέρεις. Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-45910167319651297602023-02-15T11:34:00.000-08:002023-02-15T11:34:03.990-08:00Ένα κόκκινο μπαλόνι και λίγη παράνοια. (Ή πένθος;) Γέμισα σήμερα τη μέρα μου όπως κάθε μέρα... Και είναι και αυτό μια πρόοδος, (το βλέπεις άραγε για πρόοδο, ή με μισείς για αυτό;), γιατί για πολλά χρόνια ήμουν ανίκανη να κάνω το οτιδήποτε ανήμερα των ουρανίων γενεθλίων σου. Συνέχισα να αγνοώ τις αρρυθμίες που έχω εδώ και μερικές μέρες- παρά το χάπι που παίρνω ούτως ή άλλως, παρότι ο γιατρός μου αύξησε τη δοσολογία- αυτές επιμένουν. Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-56656712193762535572023-01-21T22:52:00.002-08:002023-01-21T22:57:03.510-08:00Εννιά χρόνια "Όταν γεννήθηκα ξανά" Αυτή είναι η φωτογραφία της πρώτης ανάρτησης που ανέβηκε σε τούτη εδώ τη διαδικτυακή γωνίτσα. Έγινα επιτέλους μάνα, διατυμπάνιζα. Και πόση αλήθεια και πόνο έκρυβε αυτό το "επιτέλους". Διαβάζω τώρα εκείνα τα πρώτα λόγια και νιώθω τόσο παράξενα και άβολα. Διότι βλέπω, σε εκείνο το κείμενο που έγραψα, μια λίγο "άτσαλη" προσπάθεια να δείξω όλα αυτά τα κομμάτια του μυαλού μου και της Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-64680377964414927102023-01-09T23:48:00.000-08:002023-01-09T23:48:41.537-08:00Ρόδας. Το μεταλλαγμένο κοκόνι μας. Ακολουθώ φιλοζωικές ομάδες και σωματεία πολύ πριν υιοθετήσουμε τον Ρόδα. Το κυριότερο που είχα εντοπίσει, όσον αφορά τις υιοθεσίες, ήταν ότι υπήρχε τρομερή διάθεση επίθεσης σε όσους τολμούσαν να ρωτήσουν πόσα κιλά θα φτάσει το εκάστοτε κουτάβι που δινόταν για υιοθεσία. "Τι σημασία έχουν τα κιλά;" "Αγάπη θέλουν μόνο" "Θα δωθεί μόνο ως ισότιμο μέλος της οικογένειας, μόνο για μέσα στο σπίτι". Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-4786523176897364962022-12-13T06:01:00.010-08:002023-12-21T06:58:08.989-08:00Ο Δήσιμος επέστρεψε - 2022 edition. Τι έκπληξη ήταν και αυτή χθες. Επέστρεψε ο Δήσιμος. Το ολοδικό μας ξωτικό από τον Βόρειο Πόλο. Εκτάκτως. Άμα σας λέω... Τον βρήκαμε το πρωί μέσα στην μπανιέρα. Μέσα σε μια γεμάτη μπαλόνια μπανιέρα. Τον βρήκαμε με μαγιό, σκουφάκι και γυαλάκια κολύμβησης δίπλα στο καθιερωμένο γράμμα του και υπέροχες τσαχπινιές. Βρήκαμε μέχρι και καινούρια κουρτίνα στο μπάνιο και την παλιά πεταμένη μέσα Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-19656135349189278672022-12-04T11:10:00.000-08:002023-11-21T11:20:37.404-08:00Γράμμα στον Άγιο Βασίλη (2022) Κάθε χρόνο, η διαδικασία του γράμματος προς τον Άγιο Βασίλη είναι μια μικρή γιορτή. Φροντίζω να είναι από τις πρώτες δραστηριότητες του advent calendar ώστε να δώσουμε χρόνο στον Άγιο. Ανάβουμε το τζάκι, τρώμε λιχουδιές και απολαμβάνουμε αυτή την μαγική στιγμή. Έτσι και φέτος... Θα αφήσω τις φωτογραφίες να μιλήσουν... Ο Δημήτρης Γεράσιμος με συγκινεί τόσο πολύ. Βρίσκει Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-15407103095005597912022-10-14T21:27:00.001-07:002022-10-14T21:27:11.241-07:00Υπάρχει η μνήμη όταν είναι μόνο δική σου; Υπάρχει άραγε κάποιος που δεν είδες; Που δεν άγγιξες; Που δεν μύρισες; Που δεν άκουσες; Υπάρχει μια αγάπη που δεν εξέφρασες; Που δεν πρόλαβες να πεις σ' αγαπώ; Που δεν πρόλαβες να χαιδέψεις; Που δεν αγκάλιασες σφιχτά; Υπήρξε άραγε ποτέ μια ζωή όταν την ένιωσες μόνο εσύ; Αυτή είναι η αλήθεια της νεογνικής απώλειας. Να αμφισβητείς την ύπαρξη του ίδιου σου του παιδιού. Της Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-61332270471777512122022-09-01T09:37:00.002-07:002022-09-01T10:10:23.832-07:00Τα ένατα γενέθλια μας! Θέμα: Pool Party! Το δελφινοκαρχαριάκι μας το είχε δηλώσει από τα περσινά του γενέθλια. Το επόμενο πάρτι του θα ήταν pool party και θα γινόταν στο αγαπημένο του κολυμβητήριο! Χαλάμε εμείς χατίρι;; Pool Party it was, λοιπόν! Ένα απολαυστικό πάρτι, για όλους θέλω να πιστεύω, το οποίο απόλαυσα και εγώ πολύ αφού δεν κουράστηκα σχεδόν καθόλου. Έκανα λίγα σε σχέση με άλλες χρονιές- όταν έχεις τέτοια πισίνα Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-36978614831791479342022-07-20T04:25:00.008-07:002022-07-20T04:25:37.030-07:00Μαϊμουδακι ετών 9! Εννιά χρονών και 11 ημερών, αυτή η ανάρτηση καθυστέρησε να γραφτεί. Η προσωπικότητα σου έχει ρίξει ήδη τα θεμέλια, ενώ συνεχίζει να χτίζεται καθημερινά αποκαλύπτοντας κάθε φορά κάτι καινούργιο- κάτι μοναδικό. Προτερήματα και ελαττώματα μαζί- δεν θα είχε και ενδιαφέρον διαφορετικά, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και η φυσιογνωμία σου που αλλάζει και αυτή μέρα με τη μέρα- μένω να Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-26137684272210579952022-05-06T21:36:00.000-07:002022-05-06T21:36:01.689-07:00Ξινή εγώ; Συκοφαντίες! Το λοιπόν. Δεν κάνω καλή πρώτη εντύπωση. Και δεύτερη, και τρίτη, μην σου πω και 28η. Θα με πεις υπερβολική αλλά δεν είμαι. Δηλαδή είμαι και από αυτό, αλλά στο συγκεκριμένο θέμα σου μιλάω με αλήθειες. Το ξέρω καλά και το ξέρω χρόνια. Αυτό που δεν ήξερα είναι πόσο κακή εντύπωση κάνω και σε πόση έκταση. 😱🥴 (Τύπου ζήτημα είναι να με συμπαθούν τέσσερις μαμάδες όλες και όλες έξω από το σχολείο,Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-16955927012304355162022-05-04T11:47:00.002-07:002022-05-04T12:07:05.667-07:00Μια θάλασσα δάκρυα... Καθώς επέστρεφα σήμερα από το περπάτημα, πέρασα δίπλα από ένα αυτοκίνητο. Ήταν λοξά παρκαρισμένο στην άκρη της θάλασσας. Εκ πρώτης όψης μου φάνηκε σαν να είδα μέσα μια γυναίκα που γελούσε τρανταχτά ενώ μιλούσε στο τηλέφωνο, μιας και ήταν μόνη. Κοιτώντας όμως πιο προσεκτικά, είδα μια γυναίκα που έκλαιγε με λυγμούς. Έκλαιγε τόσο σπαρακτικά που ούτε την ένοιαζε ποιος μπορεί να την έβλεπεYianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-20957997644127388322022-05-02T11:48:00.004-07:002022-05-02T11:51:07.544-07:00Μια γκρι πόρτα με λουκέτο... Δεν πάω συχνά στο χωριό μου από όταν πέθανε η γιαγιουλα μου. Δεν πάω διότι θλίβομαι βαθιά. Ένα πράγμα ζήτησε και οι καταστάσεις δεν μας αφήνουν να το τηρήσουμε... Πόσο κρίμα... Είδα χθες όμως μια χιονουλα. Αυτό το όμορφο λουλούδι που υπήρχε παλιά σχέδον σε κάθε αυλή, φυσικά και στην αυλή των παιδικών μου χρόνων. Και θυμήθηκα κάποιο Πάσχα που είχε πέσει ανήμερα Πρωτομαγιάς. Ο καιρός Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-45578521777885226322022-04-22T22:39:00.003-07:002022-04-22T22:50:56.662-07:00Κυνήγι αυγών 2022 - indoor edition. Δεν ήταν ο αρχικός σκοπός να γίνει το φετινό κυνήγι αυγών μέσα στο σπίτι. Ωστόσο, ο καιρός μας τα χάλασε εκείνο το Σαββατοκύριακο και εγώ ήμουν πολύ κουρασμένη από άλλες υποχρεώσεις ώστε να προσπαθήσω να το διοργάνωσω έστω και έτσι, στο παρελθόν το έχω κάνει, στον κήπο και με παιχνίδι στο δεντρόσπιτο- όπως είχα σχεδιάσει. Φέτος λοιπόν, δεν στόλισα και πέρα από το βάψιμο αυγών από Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-10812743584167480832022-03-23T22:15:00.000-07:002022-03-23T22:15:02.029-07:00Το ρημάδι το σωσίβιο.. Τις προάλλες, καθώς πηγαίναμε κολυμβητήριο με το μικρό, έπεσε το μάτι μου πάνω σε μια μητέρα. Είχε το μωρό της στο καρότσι, περπατούσε και φορούσε ακουστικά. Μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που ήπιε καφέ από το πλαστικό ποτήρι που κρατούσε. Αργά, σχεδόν τελετουργικά- μπόρεσα με ευκολία να διακρίνω την απόλαυση, την ηρεμία στο βλέμμα της. Κατάλαβα. Ήταν για αυτήν, αυτή η ώρα της ημέρας. ΠουYianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-39847023321791044762022-03-04T12:26:00.000-08:002022-03-04T12:26:07.003-08:0042 and fabulous... 42 λοιπόν. Ή τριάνταδωδεκα που λέει μια φίλη. Ή Δύο εικοσάρες και ένα δίχρονο, θα συμπληρώσω εγώ. Ταιριάζουν όλα. Σκεφτόμουν λοιπόν, πως ναι μεν έχω την τύχη να έχω γεννηθεί στην αρχή της άνοιξης- με ότι συνέπειες έχει βέβαια αυτό στην κυκλοθυμικότητα του χαρακτήρα μου- ταυτόχρονα όμως έχω την ΑΤΥΧΙΑ τα γενέθλια μου να πέφτουν ή λίγο πριν το καρναβάλι, ή λίγο μετά το καρναβάλι ή Yianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-21280802782917807082022-02-15T10:48:00.001-08:002022-02-15T10:48:17.061-08:00Έντεκα χρόνια... Σιωπή. Τίποτα. Κενό. Το πένθος είναι πολύ προσωπικό. Μοναδικό. Άκρως μοναχικό. Έντεκα χρόνια πέρασαν από εκείνο το πρωινό του Φλεβάρη που μου είπε ο Παναγιώτης ότι χάσαμε το μωρό μας. Ότι τελικά δεν τα κατάφερε. Όσο και αν πάλεψε. Έντεκα χρόνια και δεν έχω λόγια.Μόνο αυτή η καρδιά που βρήκα σήμερα μετά την εκκλησία, μίλησε στη δική μου καρδιά. Γιατί ήταν και αυτή τσαλαπατημενη, ταλαίπωρηYianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-50404902095737603.post-9877530110631679892022-01-27T10:15:00.004-08:002022-01-27T10:15:57.530-08:00Μια βρωμούσα ετών εφτά! Όταν γεννήθηκε η βρωμουσα μου, άκα η ανιψιά μου, είχε το πιο εκνευριστικο κλάμα που είχα ακούσει ποτέ μου. Όλο της το πρόσωπο συμμετείχε με πάθος σε αυτό, αλλοιώνοντας εντελώς τα όμορφα χαρακτηριστικά της. Θυμάμαι που είχα πει στην αδελφή μου "Βοήθεια σου" και γέλασα χαιρεκακα για όλα όσα μου έσερνε όταν ήμασταν παιδιά ότι τάχα μου το παιδί μου θα με βασανίζει, θα κάνει, θα δείχνει και πολύYianna Panouhttp://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com3