Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μαθαίνουμε. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μαθαίνουμε. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2020

Εκκολάψαμε τα δικά μας αυγά δεινοσαύρων! (δραστηριότητα STEAM)

Όσοι μας παρακολουθείτε ξέρετε ότι έχουμε προσβληθεί από τον πυρετό των δεινοσαύρων εν όψη του φετινού μας πάρτι γενεθλίων! Το μικράκι μου κάνει τόση υπομονή κατά την διάρκεια όλων των χειροτεχνιών και προετοιμασιών και βοηθάει ταυτόχρονα τόσο πολύ που ήθελα να τον ανταμείψω με μια ανάλογη δραστηριότητα αποκλειστικά για την δική του διασκέδαση! 

Βασισμένη λοιπόν σε ένα από τα πρώτα σχεδόν πειράματα που κάναμε- την αντίδραση δηλαδή της μαγειρικής σόδας στο ξύδι- φτιάξαμε τα δικά μας αυγά δεινοσαύρων τα οποία και θα βλέπαμε να εκκολάπτονται αργά, βασανιστικά και εθιστικά!! (ότι πρέπει για να απολαύσεις μάνα και εσύ ένα καφέ στο μπαλκόνι!!) 



Είναι τρομερά απλό! Για να το κάνετε και εσείς θα χρειαστείτε τα εξής: 


  • Μαγειρική σόδα (μπόλικη! Για τα δικά μας αυγά χρειάστηκα δυο κουτιά των 350γρ) 
  • Λευκό ξύδι (μπόλικο! Σίγουρα δυο τμχ) 
  • χρώμα ζαχαροπλαστικής
  • γκλίτερ (προαιρετικά αλλά αξίζει!) 
  • λαδόκολλα 
  • ένα πλαστικό χαμηλό δοχείο
  • ένα πλαστικό ποτηράκι
  • τρία πλαστικά μπολ
  • μικρούς πλαστικούς δεινόσαυρους
  • νερό
  • σύριγγα 
  • μπόλικη διάθεση να λερωθούμε! (αλλά εάν έχετε ένα ζευγάρι γάντια για σας κατά την προετοιμασία θα ήταν το ιδανικό.) 
Τα βασικά μας χρώματα θα είναι τρία. Ώστε οι αναμείξεις να προκύψουν κατά την διάρκεια του πειράματος. Το κόκκινο, το μπλε και το κίτρινο. Μοιράζω την σόδα στα τρία μπολ. Ρίχνω μέσα στο καθένα λίγες σταγόνες χρώμα ζαχαροπλαστικής. Ανακατεύω ελαφρά με ένα κουτάλι. Μετά προσθέτω νερό λίγο- λίγο ώστε και να απλωθεί το χρώμα αλλά και να έχω μια πάστα αρκετά στεγνή, μην παρασυρθείτε με το νερό, θέλει προσοχή αλλιώς θα χρειαστείτε ακόμα περισσότερη σόδα. Στρώνω την λαδόκολλα στο χαμηλό δοχείο που θα χρησιμοποιήσω για το πείραμα απλώς να είστε σίγουροι πως θα χωρέσει στην κατάψυξη. Τώρα πλάθω ουσιαστικά στην παλάμη μου ένα οβάλ πλακέ σχήμα με την πάστα σόδας και βάζω στο κέντρο έναν δεινόσαυρο. Μετά το κλείνω και το πλάθω σαν αυγό. Όλη αυτή είναι μια διαδικασία που θα μπορούσε να κάνει μόνος ο Δημήτρης Γεράσιμος σε αυτή την ηλικία. Ωστόσο επειδή ήθελα να είναι έκπληξη τα έφτιαξα μόνη. Στο πλάσιμο των αυγών φροντίζω ώστε κάθε χρώμα να έχει και ένα μπάλωμα από άλλο χρώμα σόδας ώστε κατά την διάρκεια του πειράματος να εμφανιστούν καινούργιες αποχρώσεις. Συνδυάζω δηλαδή: 

  • μπλε με κίτρινο (πράσινο)
  • κόκκινο με κίτρινο (πορτοκαλί)
  • κόκκινο με μπλε (μωβ) 
Στα μισά αυγά βάζω στο κέντρο και μια τσιμπιά γκλίτερ για ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη! Βάζω τα αυγά μου στην κατάψυξη και τα αφήνω για ένα ολόκληρο βράδυ! Όταν είναι να κάνω την δραστηριότητα, ετοιμάζω στο πλαστικό ποτήρι ένα μείγμα με λευκό ξύδι και μια σταγόνα απορρυπαντικό πιάτων, την σύριγγα  και βγάζω την λαδόκολλα κάτω από τα αυγά. Φτιάχνω καφέ, τα βγάζω όλα στο μπαλκόνι και απολαμβάνω τον...καφέ και φυσικά το παιδάκι μου να περνάει τέλεια κάνοντας έναν χαμό! Υπολογίστε πως θα χρειαστεί να ανανεώσετε συχνά το μείγμα ξυδιού! Αυτό ήταν! Κατά τα άλλα πόδια ψηλά! (χεχε!) 










Κάποιος έκανε απατεωνιές κατά διαστήματα και άδειαζε όλο το ποτήρι στα αυγά... 



Όταν εμφανίστηκε ο πρώτος δεινόσαυρος, ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος! 


Το ίδιο και όταν εμφανίστηκε γκλίτερ από το πουθενά! 








Και οι συνδυασμοί χρωμάτων όσο και να τους γνωρίζουμε πια, πάντα εξακολουθούν να μας εντυπωσιάζουν. 






Μετά πήρε και τον μεγεθυντικό φακό να τα παρατηρήσει όλα εκτενώς! 





Και φυσικά στο τέλος έπαιξε άφθονα με τους δεινόσαυρους που εκκολάφθηκαν στα ίδια του τα χέρια! 





Τι λέτε; Θα το δοκιμάσετε; 

Την αρχική ιδέα την πήραμε από εδώ.  Εάν θέλετε να δείτε και τα υπόλοιπα πειράματα μας- (θέλετε, θέλετε!), δεν έχετε παρά να κάνετε κλικ εδώ! 

Τετάρτη 8 Απριλίου 2020

Φτιάξαμε κουκλόσπιτο από κουτιά παπουτσιών!

Θέλω ΧΡΟΝΙΑ να φτιάξω ένα κουκλόσπιτο από κουτιά παπουτσιών. Για την ακρίβεια από όταν είδα εκείνο το επεισόδιο στα φιλαράκια όπου η Φοίβη φτιάχνει ένα όταν η Μόνικα δεν την αφήνει να παίξει όπως θέλει στο δικό της στιλάτο κουκλόσπιτο! Ήταν τόσο χαριτωμένο που ακόμα και εγώ, μια ορκισμένη Μόνικα Γκέλερ, δεν μπόρεσα να αντισταθώ παρότι επίσης για χρόνια, μάζευα ξύλινα  μικροέπιπλα για το κουκλόσπιτο των ονείρων μου! 

Τα έπιπλα τα είχα βγάλει από την αποθήκη από πολύ παλιά για να παίζει ο μικρός, μου έλειπε όμως το κουκλόσπιτο. Όλο το αμελούσα. Τελικά, πρόσφατα φτιάξαμε την αποθήκη και ξεσκάρταρα πολλά παπούτσια - σε συνδυασμό με την καραντίνα - δεν θα μπορούσα να έχω καλύτερη ευκαιρία. Μαζί με την ανακαίνιση στην σοφίτα όπου επιτέλους ολοκλήρωσα και το γραφείο χειροτεχνίας- οι δικαιολογίες είχαν πια εκλείψει. 

Έτσι και έγινε. Ενημέρωσα τον μαιμουδοβοηθό μου, ενθουσιάστηκε και ξεκινήσαμε παρέα να φτιάξουμε το απόλυτο κουκλόσπιτο. Το οποίο τελικά έχει μέχρι και ασανσέρ, σοφίτα, μπαλκόνι  και γκαράζ- αυτό το μαιμούδι έχει φανταστικές ιδέες στις οποίες απλά δεν μπορώ να αντισταθώ!  Μπορεί να υπερέβαλα λίγο, μα δείξτε κατανόηση. Είμαι μισή Κρητικιά, η υπερβολή είναι στο αίμα μου! 

Με μια στοίβα λοιπόν κουτιά όλων των μεγεθών, με έμπνευση δική μας, μα και από το διαδίκτυο,  με μπόλικη κόλλα και ακόμα περισσότερη σιλικόνη- σας παρουσιάζουμε το τελικό μας αποτέλεσμα! 



Αρχικά, το κουκλόσπιτο μας τελείωνε εκεί που είναι το γκαράζ και η ντουζιέρα με την κίτρινη κουρτίνα. Διαπιστώσαμε όμως πως τελικά τα έπιπλα ήταν πολύ μεγάλα για το βάθος των κουτιών, έτσι έπρεπε να προσθέσω ένα εξτρά μπάνιο και μερικά ακόμα δωμάτια. Τελικά έχει ενδιαφέρον διότι κάποιες φορές παίζει λες και είναι το σπίτι ενός, μα άλλες λες και είναι αυτόνομα διαμερίσματα. Έχει πολύ ενδιαφέρον και η φαντασία παίρνει φωτιά. 

Πάμε να σας ξεναγήσω ανά ορόφους και δωμάτια;Να τονίσω, πριν αρχίσω, πως πέρα από τις ιδέες, ο Δημήτρης Γεράσιμος βοήθησε πολύ στο κόψιμο και το κόλλημα των χαρτονιών που ντύσαμε πατώματα και τοίχους όπως και στις ζωγραφιές στα παράθυρα. 

 Θα ξεκινήσω από το ασανσέρ, διότι ήταν ιδέα του μαιμουδιού που ναι μεν με ταλαιπώρησε μα είναι- μαζί με την σοφίτα, επίσης δική του ιδέα- η λεπτομέρεια που κάνει την διαφορά. Είχα λοιπόν ένα εξαιρετικά λεπτό κουτί από πέδιλα που τον είχε εξιτάρει. Αρχικά ήθελε να είναι βεράντα μα του εξήγησα πως το μπαλκόνι μπορεί να γίνει και αλλιώς. Το σκέφτηκε λοιπόν αρκετά και βρήκε την λύση! Το έντυσα λοιπόν με γλασέ χαρτί, το γκρίζο έχει σκοπό να είναι καθρέφτης- μετά σκέφτηκα το αλουμινόχαρτο σαν λύση- έφτιαξα και το χερούλι που έχουν συνήθως τα ασανσέρ ενώ δεν γίνεται φυσικά ασανσέρ χωρίς κουμπιά! (να που χρειάστηκαν και τα στρας!) Το θέμα ήταν πως θα ανεβοκατεβαίνει. Έσπασα λίγο το ταπεινό μυαλουδάκι μου και τελικά κόλλησα μια πολύ γερή επέκταση από χοντρό χαρτόνι στο πάνω και κάτω μέρος του σπιτιού- το τρύπησα με περφορατέρ, όπως και το κουτί, πέρασα σκοινί και νόμιζα πως είναι έτοιμο. Έλα όμως που "έπαιζε" πολύ το κουτί- ήθελε κάτι σαν οδηγό- και φυσικά δεν σταματούσε στους ορόφους. Το σταμάτημα το έλυσα γρήγορα κόβοντας μια πολύ λεπτή γραμμή στο πάνω χαρτόνι όπου περνάς το σχοινί και κλειδώνει. Ο οδηγός ήτα ζόρι. Τελικά, με μπόλικη σιλικόνη, λίγο χαρτόνι και δυο σουβλακόξυλα, έφτιαξα και τον οδηγό για να μην φεύγει το ασανσέρ από την θέση του. Η εξέδρα στην έξοδο ήταν απαίτηση του μικρού για να μπορούν να κατεβαίνουν τα playmobil του!! 




Ο όροφος δίπλα από το ασανσέρ έχει την μεγάλη σοφίτα- διότι προέκυψαν και δυο μικρές- το σαλόνι, το παιδικό δωμάτιο και ένα ακόμα σαλόνι. 



Στην σοφίτα ήθελα οπωσδήποτε ένα στρογγυλό παράθυρο διότι στα σπίτια που ζωγραφίζει ο μικρός, πάντα βάζει ένα. Το έκοψα λοιπόν με χαρτοκόπτη, έβαλα αυτοκόλλητο για βιτρώ εφέ στα τζάμια- που έχω ούτως η άλλως για την σοφίτα μας- και έφτιαξα με χαρτόνι τον σταυρό του παραθύρου. Δείχνει υπέροχο όταν πέφτει ο ήλιος! 




Τώρα στο παιδικό δωμάτιο μας έλειπε μια κουκέτα. Φτιάξαμε λοιπόν μια από γλωσσοπίεστρα και χαρτόνι. Η ταπετσαρία καθαρά επιλογή του μικρού και την φτιάξαμε από χαρτόνι και αφρώδες χαρτιά. Έχω κολλήσει και ένα άσπρο χαρτόνι με σκοπό να είναι πίνακας ανακοινώσεων και να γράψει πάνω ο ίδιος ότι θέλει. Επίσης, μια μέρα που έραβα είδε την δαχτυλήθρα και με ρώτησε αν μπορούσε να την πάρει για κάδο στο γραφείο στο κουκλόσπιτο! Εννοείται την έδωσα και απλά ένιωσα λίγη θλίψη που εγώ πια δεν θα σκεφτόμουν ποτέ κάτι τέτοιο! 



Στο δεύτερο σαλόνι δεν κάναμε πολλά μόνο μια ταπετσαρία από ένα χαρτόνι με νότες και χαλί από αφρώδες χαρτί και ένα χαλάκι από ύφασμα παλιού φωτιστικού. (το οποίο χρησιμοποίησα και στις κουρτίνες στο σαλόνι από κάτω.) 



Στο κυρίως σαλόνι, ο Δημήτρης Γεράσιμος σχεδίασε τα παράθυρα και κολλήσαμε αυτοκόλλητο όψης ξύλου στο πάτωμα όπως και σε όλα τα πατώματα στου κάτω ορόφου- εκτός από το γκαράζ. 



Στον δίπλα όροφο έχουμε το αγαπημένο μου αίθριο με το μπαλκόνι και την κουζίνα! 



Το αίθριο το απόλαυσα πολύ και ας με ταλαιπώρησαν αρκετά τα κάγκελα! Λάτρεψα την υφασμάτινη ταπετσαρία και την κουρτίνα από σχοινιά που χωρίζει τον εσωτερικό από τον εξωτερικό χώρο! (τα σχοινιά από παλιά κουκούλα!) 



Στην κουζίνα, ζωγράφισε πάλι ο μικρός παράθυρο και οι κουρτίνες είναι από σακουλάκι λινάτσας που έκοψα. 



Στον δίπλα όροφο έχουμε την μικρή σοφιτούλα με την σούπερ cute καρό ταπετσαρία, το μπάνιο και την ντουζιέρα και το γκαράζ! 



Είμαι πολύ περήφανη για την ντουζιέρα γιατί το σκέφτηκα μόνη, χεχε, και τα κατάφερα! Επίσης μου άρεσε πολύ το πάτωμα σκακιέρα που ζωγραφίσαμε. Για την ντουζιέρα, χρησιμοποίησα ένα όμορφο αδιάβροχο ύφασμα από παλιά σαλιάρα του μικρού, εύκαμπτο σύρμα, το περφορατέρ για να τρυπήσω το ύφασμα και φυσικά την αγαπημένη σιλικόνη! Στο γκαράζ χρησιμοποίησα ταινία σήμανσης που είχα από τα τέταρτα γενέθλια μας με θέμα τους αγώνες ταχύτητας. 

Δυστυχώς, όπως είπα δεν χωρούσαν όλα τα έπιπλα οπότε φτιάξαμε και προέκταση η οποία τελικά έχει. Άλλη μια σοφίτα, την συνέχεια του μπάνιου, ένα μικρό δωμάτιο χαλάρωσης και ελεύθερης δημιουργίας (στα οποία σκέφτομαι μήπως προσθέσω ενδιάμεσα πάτωμα για να αξιοποιήσει όλο τον χώρο) και την κύρια κρεβατοκάμαρα! 






Τώρα στο δεύτερο μπάνιο ο Δημήτρης Γεράσιμος ήθελε οπωσδήποτε τουαλέτα. Οπότε έψαξα στο διαδίκτυο και βρήκα πως να φτιάξω, ω ναι, μια μινιατούρα τουαλέτα από ανακυκλώσιμα υλικά! Χρειάστηκα λοιπόν μια συσκευασία οδοντικό νήμα και ένα καπάκι με μεγάλη τρύπα, και έτοιμη ΚΑΙ η τουαλέτα μας! (αν είναι δυνατόν!!) Εντωμεταξύ, ο μικρός κάνει ότι τραβάει το καζανάκι ανοίγοντας το καπάκι από το οδοντικό νήμα και πατάει το ασημένιο αγκιστράκι! 









Και η ξενάγηση μας τελείωσε! Το κατεβάσαμε στο σαλόνι και το στήσαμε στο πιο φωτεινό σημείο για παιχνίδι. Προσωπικά, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τα κουκλόσπιτα θεωρούνται κοριτσίστικα παιχνίδια , λες και τα αγόρια μένουν σε σπηλιές και όχι σε σπίτια με οικογένειες. Είναι απίστευτος ο τρόπος που χρησιμοποιεί την φαντασία του για το pretend play, και μπορείτε να μάθετε πολλά για την ψυχολογία του παιδιού παρακολουθώντας το παιχνίδι του. 





Εύχομαι σύντομα να δω πολλά όμορφα κουκλόσπιτα στο feed μου! Σας γλυκοφιλούμε! 

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019

12 συμβουλές για σένα μαμά, που διαβάζεις το πρωτάκι σου!!

Η αλήθεια είναι πως για κάποιο περίεργο λόγο, η πρώτη δημοτικού δεν με άγχωσε. Το νήπιο με δυσκόλεψε περισσότερο- εμένα- σαν προσαρμογή στο γεγονός πως το μικράκι μου θα έλειπε τόσες ώρες από το σπίτι.  Τα παιδιά- δεν υπάρχει αμφιβολία- είναι προσαρμοστικά όντα και αν εμείς κοιτάμε μέσα από τα δικά τους μάτια και όχι μέσα από τις δικές μας προσδοκίες, το κάθε παιδί θα δώσει το καλύτερο του εαυτό και αυτό για μένα αρκεί. 

Ίσως για αυτό δεν είχα και άγχος για το δημοτικό. Διότι ξέρω πως το μικράκι μου θα δώσει τον καλύτερο του εαυτό και πως εγώ είμαι εντάξει με αυτό. Γνωρίζω μέσω του homeschooling που κάναμε από 18 μηνών πως είναι παραπάνω από ικανός να μείνει συγκεντρωμένος για πολύ ώρα σε μια ασχολία- σημαντικό προσόν ενός μαθητή, πόσο μάλλον ενός μαθητή που κάνει τα πρώτα του βήματα σε αυτόν τον δρόμο εκπαίδευσης- και σίγουρα έχω μάθει πια καλά πως δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι για κάτι πριν το γνωρίσεις, πριν ζυγίσεις υπέρ, κατά, αδυναμίες και δυνατότητες. 

Το γεγονός πως "πέσαμε" σε μια κατ'αρχάς γλυκύτατη δασκάλα- σίγουρα δεν θα ήθελα μια στεγνή και αγέλαστη δασκάλα- αλλά και μια εξαιρετική, όπως αποδεικνύεται- εκπαιδευτικό, σίγουρα έκανε την όλη μετάβαση ακόμα πιο εύκολη. Ανυπομονούσα λοιπόν, χειρότερα από παιδί, για την πρώτη μας συνάντηση μαζί της με την ελπίδα να μας καθοδηγήσει και αυτή με την σειρά της στο πως θα "χειριστούμε" τα πρωτάκια μας. 

Όπως και έγινε. Οι πρώτες της συμβουλές σχετικά με το διάβασμα στο σπίτι με εντυπωσίασαν και μόλις τις εφάρμοσα με ενθουσίασε το θετικό τους αποτέλεσμα. Μετά λοιπόν από την μεγάλη ανταπόκριση που είχε ένα πρόσφατο σχετικό πόστ, (δείτε ποιο εδώ) συνεχίζω με την χρυσή δωδεκάδα των συμβουλών για ανώδυνο και γιατί όχι ευχάριστο  διάβασμα στο σπίτι! 




1. Γυρνώντας το παιδί στο σπίτι από το σχολείο του δίνουμε χρόνο να φάει φυσικά με την ησυχία του μα και να χαλαρώσει. Εάν το μικράκι μας αποφορτιστεί θα είναι πιο κεφάτο και σίγουρα πιο αποδοτικό την ώρα του διαβάσματος. 

2. Λίγο πριν φτάσει η ώρα που έχουμε αποφασίσει να διαβάσει- ανάλογα με το πρόγραμμα μας, μα σίγουρα όχι πολύ αργά- το προειδοποιούμε πως φτάνει η ώρα που θα πρέπει να κάτσουμε να διαβάσουμε. (εννοείται πως ένας πλήρης βραδινός ύπνος είναι απαραίτητος για το πρωτάκι μας. Κοιμόμαστε πάντα νωρίς λοιπόν!Εμείς μέχρι τις 8:30 το αργότερο βρισκόμαστε ήδη στην ονειροχώρα! Το πρωί ξυπνάει κεφάτος σχεδόν μόνος του από τις 7) 

3. Για το διάβασμα έχουμε ορίσει ένα καθαρό και χωρίς περισπασμούς χώρο. Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα γραφείου, δεν είναι πρόβλημα, και το τραπέζι της κουζίνας μπορεί να λειτουργήσει μια χαρά αρκεί να επικρατεί ησυχία. Εννοείται πως ανοιχτές τηλεοράσεις, κινητά και τάμπλετ, όχι μόνο δεν οφελούν, μα παρενοχλούν κιόλας. (γενικότερα άλλωστε). Όταν υπάρχουν μικρότερα αδελφάκια μην απογοητεύεστε, αγοράστε βιβλία προγραφής και για αυτά και αφήστε τα να ξεσαλώσουν. Και σπουδαία θα νιώθουν ακολουθώντας τα βήματα του "πρωτακίου" και μπορεί να έχει και αποτέλεσμα! Εγώ έτσι κάνω όταν έχω την βρωμούσα στο σπίτι και τους αρέσει τόσο πολύ που μου ζητάνε να διαβάσουμε και άλλες ώρες με τα δικά μας βιβλία στο σπίτι!! 




4. Όταν λοιπόν φτάσει η ώρα του διαβάσματος ζητάμε από το μικράκι μας να πάει τουαλέτα, να πιει νερό ή να πάρει μαζί του το νεράκι, να ανοίξει την τσάντα του και να βγάλει ΜΟΝΟ ΤΟΥ όλα του τα βιβλία, τα τετράδια και τους φακέλους. Του ζητάμε να βρει τις ασκήσεις που του έχει αναθέσει η δασκάλα του για την επόμενη μέρα και να τις ετοιμάσει μέχρι να πάμε και εμείς στον χώρο διαβάσματος. (αυτή η κίνηση, όχι μόνο το βοηθάει να ανεξαρτητοποιηθεί και να αποκτήσει υπευθυνότητα, μα και να θυμηθεί χαζεύοντας όλα τα βιβλία και τετράδια τι έκαναν την συγκεκριμένη ημέρα στο σχολείο και να προετοιμαστεί ψυχολογικά για το διάβασμα). 

5. Αφού το μικράκι μας κάνει αυτό το βήμα, πάμε και εμείς προκειμένου να το βοηθήσουμε- τώρα που δεν ξέρει ακόμα να διαβάζει- με τις εκφωνήσεις κάθε άσκησης.  Μόλις βεβαιωθούμε ότι κατάλαβε, απομακρυνόμαστε διακριτικά μέχρι να μας φωνάξει ότι ολοκλήρωσε την άσκηση. Αν δεν δέχεται- εμένα στην αρχή δεν ήθελε- βρίσκουμε δικαιολογίες τύπου "Συνέχισε λίγο αγάπη μου να φτιάξω έναν καφέ/να πάω τουαλέτα/ να κάνω μια δουλίτσα" ότι σας εξυπηρετεί. Επιστρέφετε ανά τακτά χρονικά διαστήματα επιβραβεύοντας την δουλίτσα που έκανε όσο εμείς λείπαμε. 

6. Πράγμα το οποίο μας πάει στην επόμενη πολύ σημαντική συμβουλή. Επιβραβεύουμε το παιδάκι μας για την ΠΡΟΣΠΆΘΕΙΑ, όχι για το αποτέλεσμα. Δεν ξέρετε πόση διαφορά κάνει στην ψυχολογία τους... 

7. Μια ακόμα πολύ σημαντική συμβουλή: ΔΕΝ διορθώνουμε ΠΟΤΈ λάθη και σίγουρα ΔΕΝ κάνουμε εμείς τις ασκήσεις για αυτά. Είμαι ΣΊΓΟΥΡΗ ότι σας το έχουν ζητήσει. (ο δικός μου τουλάχιστον 5 φορές ήδη, νομίζω πια το έχει πιάσει το νόημα ΔΕΝ πρόκειται να του κάνω άσκηση) Όσο το παιδί μας κάνει την άσκηση του,  αν εντοπίσουμε λάθος δεν το διακόπτουμε. Μόλις ολοκληρώσει, τότε του ζητάμε να κοιτάξει προσεκτικά την άσκηση του για να βεβαιωθεί αν είναι εντάξει. (εμένα σε αυτό το στάδιο συνήθως τα εντοπίζει τα λάθη του). Αν και πάλι δεν τα εντοπίσει τότε του επισημαίνουμε πως υπάρχουν κάποια/ο λάθη/ος και να ψάξει να τα βρει. Αν δεν τα βρει, έχει καλώς, δεν κάνουμε απολύτως ΤΙΠΟΤΑ. Δεν είναι δική μας δουλειά αυτή, για αυτό έχει δασκάλα. Το λάθος που θα το σημειώσει η δασκάλα θα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από το να το διορθώσουμε εμείς για αυτό. Με συνέπεια να δώσει περισσότερη προσοχή στο μέλλον! (πρόσφατα, ο Δημήτρης Γεράσιμος παρέλειψε μια ολόκληρη πρόταση στην ορθογραφία. Δεν το εντόπισε, πήγε το τετράδιο έτσι. Τον διόρθωσε η κυρία του, την έγραψε την επομένη μέρα, όλα καλά! Τώρα προσέχει εις διπλούν!) 


8. Μόλις το μικράκι μας ολοκληρώσει το διάβασμα του, μαζεύει το ίδιο το γραφείο του και ετοιμάζει την τσάντα του για την επόμενη μέρα. Εγώ πάντα του διαβάζω το πρόγραμμα της επόμενης μέρας μέχρι να το μάθει. Σχετικά με το πρόγραμμα η αγαπημένη blogger Angie Chroni το απεικόνισε και εικονικά  πράγμα που βοηθάει πολύ το πρωτάκι της, εγώ το ζωγράφισα στο χέρι μιας και επιμένω να μην έχω εκτυπωτή!


9. Μια ακόμα συμβουλή που με σόκαρε η αποτελεσματικότητα της είναι η εξής: Στην ορθογραφία, σε κάποιο γράμμα ή αριθμό που δυσκολεύει ίσως το μικράκι μας, ενώ ήμαστε όρθιοι το "αγκαλιάζουμε" από πίσω πιάνοντας σφιχτά το χεράκι του με το χέρι μας και το καθοδηγούμε εμείς σε μια ή δύο λέξεις ή γράμματα. Φαίνεται κάτι απλό ίσως και ανούσιο μα δεν είναι! Κάθε φορά που το κάνω του Δημήτρη Γεράσιμου, εκείνα τα γράμματα του είναι σαφώς καλύτερα! 

10. Ήμαστε αυστηροί στην σωστή του σώματος. Η πλάτη να ακουμπάει την πλάτη της καρέκλας και το βιβλίο γραφής του να είναι κάθετα μπροστά του για να έχουμε την σωστότερη δυνατή στάση σώματος και γραφής. 

11. Μια ακόμα ιδέα που μας έδωσε η δασκάλα μας είναι αυτή του ξυπνητηριού. Πάνω κάτω γνωρίζουμε πόση ώρα χρειάζεται το παιδάκι μας για να ολοκληρώσει τις εργασίες του. Βάζουμε λίιγο παραπάνω από αυτό που νομίζουμε σε ένα ξυπνητήρι και το προτρέπουμε να τελειώσει πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι! Εμάς μας βοήθησε πολύ αφού είναι αρκετά ανταγωνιστικός και πάντα θέλει να τελειώσει πολύ πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι του!! (είναι και ένας εξτρά τρόπος να αρχίσουμε να διαβάζουμε και την ώρα- με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια!) 



12. Τέλος το πιο σημαντικό από όλα! ΔΕΝ αγχωνόμαστε. ΔΕΝ μας νοιάζει τι κάνουν τα άλλα τα παιδιά. (το κάθε ένα είναι μοναδικό). ΔΕΝ ρωτάμε τι κάνουν άλλες δασκάλες ή σχολεία. Κάθε δασκάλα έχει δικό της σύστημα. Δεν σημαίνει πως αν διαφέρει δεν είναι αποτελεσματικό. Και φυσικά εννοείται πως ΔΕΝ πιέζουμε και ΔΕΝ αγχώνουμε το παιδί. Εμάς η δασκάλα μας, μας διαβεβαίωσε πως ΟΛΑ τα παιδιά μέχρι το τέλος του χρόνου θα ξέρουν να διαβάζουν και να γράφουν. Κάποια ξέρουν ήδη, κάποια θα ξέρουν μέχρι τα Χριστούγεννα, κάποια αργότερα. Όπως και να έχει θα μάθουν. Και έτσι είναι,  το πιστεύω. Στόχος μας να ΑΓΑΠΗΣΟΥΝ το σχολείο και το διάβασμα και να κατανοήσουν την ελευθερία και την γνώση που θα τους προσφέρει η νέα τους πραγματικότητα! 

Αυτά προς το παρόν! Έχω και άλλες υπέροχες συμβουλές για περαιτέρω βοήθεια σε μαθηματικές έννοιες,  στην ανάγνωση και στην ορθογραφία! Μείνετε λοιπόν συντονισμένοι! Μανούλες με πρωτάκια λοιπόν και όχι μόνο! 

ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ!!! 


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...