Στο δωμάτιο του μικρού υπάρχει μια τοιχογραφία...Χειροποίητη από την μανούλα του...
Όσο ζωγράφιζα την τοιχογραφία στο δωμάτιο του μικρού, ( 3 ατελείωτα χρόνια) το έκανα πιο πολύ από πείσμα παρά από θέληση...
Αυτή την τοιχογραφία την είχα ονειρευτεί για ένα κοριτσάκι. Το πρώτο μας παιδάκι. Όταν έγινε ότι έγινε και πήγαμε για το δεύτερο, αγόρι πλέον, είχα ζητήσει της θείας μου να έρθει το βαφτιστήρι της να χαλάσει ότι είχα κάνει και να μου κάνει αυτός μια τοιχογραφία. Η οποία θεία μου όμως, για τους δικούς της λόγους που ακόμα δεν έχω μάθει, το καθυστερούσε. Και ξανάγινε ότι έγινε....
Τότε...έκλεισα την πόρτα του δωματίου και για τουλάχιστον 6 με 8 μήνες δεν την ξαναάνοιξα. Μέχρι μια μέρα. Εκείνη την ημέρα, πριν καν μείνω έγκυος για τρίτη φορά, που αποφάσισα να μπω να ανοίξω το παράθυρο να μπει φως μέσα στο δωμάτιο και μέσα στην ψυχή μου...
Και ήταν εκείνη η στιγμή που αποφάσισα πως όταν θα μαθαίναμε ότι είμαστε ξανά έγκυος θα συνέχιζα την τοιχογραφία από εκεί ακριβώς που την άφησα. Ότι αυτή η τοιχογραφία, όσο και αν μου θύμιζε όνειρα που ναυάγησαν, ήταν αφιερωμένη και στα τρία μου παιδιά και πως όπως θα κατάφερνα να πραγματοποιήσω το όνειρο μου για μια οικογένεια έτσι θα ολοκλήρωνα και αυτή. Και έτσι και έγινε.
Τώρα λοιπόν που ο Δημήτρης αρχίζει και καταλαβαίνει και τον βλέπω πως από όλα τα διακοσμητικά, αυτοκόλλητα και παιχνίδια που έχει στο δωμάτιο του τίποτα δεν τον κάνει να γουρλώνει τα όμορφα χαμογελαστά ματάκια όσο αυτή η - όχι και τόσο πετυχημένη, εδώ που τα λέμε δεν είμαι και καμιά αρτίστα- τοιχογραφία, βουρκώνω, τον φιλάω και σκέφτομαι πως " Ναι, άξιζε"
Το ημερολόγιο μιας μαμάς
Όσο ζωγράφιζα την τοιχογραφία στο δωμάτιο του μικρού, ( 3 ατελείωτα χρόνια) το έκανα πιο πολύ από πείσμα παρά από θέληση...
Αυτή την τοιχογραφία την είχα ονειρευτεί για ένα κοριτσάκι. Το πρώτο μας παιδάκι. Όταν έγινε ότι έγινε και πήγαμε για το δεύτερο, αγόρι πλέον, είχα ζητήσει της θείας μου να έρθει το βαφτιστήρι της να χαλάσει ότι είχα κάνει και να μου κάνει αυτός μια τοιχογραφία. Η οποία θεία μου όμως, για τους δικούς της λόγους που ακόμα δεν έχω μάθει, το καθυστερούσε. Και ξανάγινε ότι έγινε....
Τότε...έκλεισα την πόρτα του δωματίου και για τουλάχιστον 6 με 8 μήνες δεν την ξαναάνοιξα. Μέχρι μια μέρα. Εκείνη την ημέρα, πριν καν μείνω έγκυος για τρίτη φορά, που αποφάσισα να μπω να ανοίξω το παράθυρο να μπει φως μέσα στο δωμάτιο και μέσα στην ψυχή μου...
Και ήταν εκείνη η στιγμή που αποφάσισα πως όταν θα μαθαίναμε ότι είμαστε ξανά έγκυος θα συνέχιζα την τοιχογραφία από εκεί ακριβώς που την άφησα. Ότι αυτή η τοιχογραφία, όσο και αν μου θύμιζε όνειρα που ναυάγησαν, ήταν αφιερωμένη και στα τρία μου παιδιά και πως όπως θα κατάφερνα να πραγματοποιήσω το όνειρο μου για μια οικογένεια έτσι θα ολοκλήρωνα και αυτή. Και έτσι και έγινε.
Τώρα λοιπόν που ο Δημήτρης αρχίζει και καταλαβαίνει και τον βλέπω πως από όλα τα διακοσμητικά, αυτοκόλλητα και παιχνίδια που έχει στο δωμάτιο του τίποτα δεν τον κάνει να γουρλώνει τα όμορφα χαμογελαστά ματάκια όσο αυτή η - όχι και τόσο πετυχημένη, εδώ που τα λέμε δεν είμαι και καμιά αρτίστα- τοιχογραφία, βουρκώνω, τον φιλάω και σκέφτομαι πως " Ναι, άξιζε"
Το ημερολόγιο μιας μαμάς
Σε ευχαριστώ πολύ που αφησες μία τόσο ιδιαίτερη ανάρτηση στο link party μου. Πραγματικά αυτή η ζωγραφιά εγινε μέσα από την ψυχή σου και για το παιδί σου θα είναι η πιο υπέροχη ζωγραφία του κόσμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά
Μακάρι κούκλα μου. Εμείς σε ευχαριστούμε που μας δίνεις το βήμα να το κάνουμε <3
ΔιαγραφήΕίναι υπέροχη! Τα συγχαρητήρια μου, όχι μόνο για το έργο σου αλλά και για τη δύναμή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Δέσποινα μου!
ΔιαγραφήΕίναι ΥΠΕΡΟΧΗ!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό σένα Ελεάννα μου αξίζει πολλά!! Ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΗ τοιχογραφία είναι υπέροχη και με συγκίνησε τόσο η ανάρτηση σου. Ο μικρός σου είναι σίγουρο ότι θα σε θαυμάσει ακόμα περισσότερο για αυτό σου το έργο όταν μάθει κάποια στιγμή και την ιστορία της τοιχογραφίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ <3
Μερσίνι μου, εμείς οι δυο καταλαβαινόμαστε ένα "τι" παραπάνω <3 Ευχαριστώ πολύ πολύ!
ΔιαγραφήΕιλικρινά δεν έχω λόγια....δεν θέλω να σχολιάσω...θέλω να ξαναδιαβάσω την ανάρτηση σου! Μοναδική!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(από το πάρτυ http://parentsland-gr.blogspot.gr/2014/06/link-party-no-5.html?showComment=1401954052879)
Μέσα από τη καρδιά μου, ένα μεγάλο ευχαριστώ <3
ΔιαγραφήΈνα μεγάλο μπράβο πρώτα για τη θέληση σου! Αλλό ένα για την υπέροχη τοιχογραφία :-) Να τον χαίρεσαι τον Δημήτρη σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Ελένη μου, να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΜπράβο βρε Γιάννα για την δύναμη που βρήκες να την ολοκληρώσεις!!Είδες που άξιζε τον κόπο αφού το μαιμουδάκι σου την ευχαριστιέται τόοοοσο πολύ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι Έλενα μου! Σε ευχαριστώ πολύ και σε φιλώ γλυκά!
Διαγραφή