Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

Η δική μου λεμονιά και η ιστορία πίσω από αυτήν...

Είχα αγοράσει αυτή τη λεμονιά 2 χρόνια πριν καν παντρευτούμε με τον Παναγιώτη... Έλεγα μέχρι να παντρευτούμε θα έχει βγάλει τα πρώτα της λεμόνια... Παντρευτήκαμε και ούτε δείγμα... 

"Δεν πειράζει" λέω μόλις κάνουμε το πρώτο μας παιδάκι τότε θα βγάλει... Μείναμε έγκυος την πρώτη φορά αλλά σαν και μας η λεμονιά, δεν κατάφερε να δέσει τους λίγους καρπούς που είχε βγάλει. Δεν απογοητεύομαι...με την επόμενη λέω που θα μείνω έγκυος τότε θα πάρω λεμόνια και από τη λεμονίτσα μου... (περίεργοι συνειρμοί μας βοηθούν κάποιες φορές στις δυσκολίες) 

Και με την επόμενη όμως.... τα ίδια τα ξέρετε... Το είχα πάρει προσωπικά... 

Μου λέει μια μέρα ο ξαδάδελφούλης μου... "Απλά θες χρόνο σαν την λεμονιά. Θέλει λίγο λίπασμα παραπάνω το χώμα σου, πρέπει να ωριμάσεις όπως αυτή"...

 Και τελικά φέτος που κράτησα το θαύμα μου αγκαλιά, βγαίνω μια μέρα στο μπαλκόνι μετά από πολύ καιρό και παρότρυνση του Παναγιώτη (ήξερε αυτός!) και έκπληκτη τι να δω;;; Όχι ένα, ούτε δύο αλλά 8 παρακαλώ λεμόνια!!!! 

Κατά παράδοξο τρόπο λοιπόν, με την λεμονίτσα μου, 4 χρόνια μετά τις πρώτες μας προσπάθειες... φέραμε και οι δυο εις πέρας τον στόχο μας! 

Υπομονή ήταν η μαγική λέξη και στάση...



4 σχόλια:

  1. Τελικά κάθε τι θέλει το χρόνο του! Και τότε γινεται το θαύμα! Φιλιά πολλά <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όταν δεν πάνε τα πράγματα όπως τα περιμέναμε, σίγουρα υπάρχει κάποιος λόγος. Υπομονή μόνο χρειάζεται. Δύσκολο αλλά έτσι πρέπει! Να ναι καλά η Γιάννα μας με τις αναρτήσεις της που με κάνει να βλέπω ένα μικρό φως στην άκρη του τούνελ και λέω ότι τελικά όλα γίνονται για κάποιο λόγο! Σε ευχαριστούμε πολύ! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...