Δημήτρη δεν σε προλαβαίνω!!!

Δεν τον προλαβαίνω τον Δημήτρη. Μεγαλώνει τόσο απότομα και γρήγορα, δεν μπορώ ούτε να φανταστώ τι καινούργιο θα μου φανερώσει κάθε μέρα... 

Διανύουμε τον ένατο μήνα τώρα και οι αλλαγές πάνω του είναι εντυπωσιακές! Γελάει πολύ περισσότερο και πιο εύκολα και έχει αρχίσει να διαισθάνεται πότε τον πειράζεις και αντιδρά όλο νάζια και γελάκια... 

Οι ώρες της μέρας δεν τον φτάνουν για όλα όσα θέλει να ανακαλύψει... Αγγίζει τα πάντα, τα δαγκώνει, τα βάζει στο στόμα του! Μπορεί να μην μπουσουλάει ακόμη, όμως αλλού τον αφήνω και αλλού τον βρίσκω!! Γυρίζει διαρκώς γύρω από τον εαυτό του, σέρνεται με την όπισθεν  και εκστασιάζεται όταν καταφέρνει να κάνει κάτι καινούργιο. Στέκεται πολύ καλύτερα, λυγίζει τα γόνατα του, κάνει ενθουσιώδη πηδηματάκια, ανακάλυψε μόλις χθες ότι αν πιαστεί από κάπου μπορεί να σηκωθεί και μόνος του- στο τσακ τον πρόλαβα πριν αναποδογυρίσει το relax του! ( δεμένος όπως πρέπει και το relax πλέον καρεκλάκι- comme il faut για τα κιλά του) 

Θέλει απίστευτη προσοχή γιατί κάνουν πράγματα που δεν φαντάζεσαι ότι μπορούν, εντελώς ξαφνικά και χωρίς φυσικά την άδεια σου!! 

Είναι ένα αξιολάτρευτο, χαρούμενο, εξαιρετικά καλόβολο, μικρό ανθρωπάκι.... Σπανίως γκρινιάζει και κλαίει συνήθως μόνο λίγα δευτερόλεπτα πριν αρχίσω να τον ταίζω!!!! Αν πχ τον καθυστερήσω δεν θα κλάψει για να μου δείξει ότι πεινάει- αυτό από νεογέννητος- παρά μονάχα μόλις είμαι έτοιμη να του βάλω το φαγητό ή το μπουκάλι στο στόμα...!! 

Παρόλο που έχουμε σταματήσει το θηλασμό 2 ολόκληρους μήνες τώρα, εξακολουθεί να κουρνιάζει στο στήθος και να επιχειρεί να θηλάσει- ακόμα και αφότου έχει φάει... Μετανιώνω που σταμάτησα στους έφτα μήνες, θέλω να ελπίζω πως του πρόσφερα ότι καλύτερο έστω και τόσο. 

Μικράκι μου, υπάρχουν στιγμές που αδυνατώ να πιστέψω πως σε κρατάω στην αγκαλιά μου. Πως είσαι δικός μας, αίμα από το αίμα μας, ο καρπός της αγάπης μας, το δικό μας θαύμα. 

https://www.facebook.com/toimerologiotismamasyiannas