Μαιμουδάκι μου....
Άλλος ένας μήνας πέρασε.... Έφτασαν και πάλι τα "μηνογενέθλια" σου... Έγινες κιόλας 10 μηνών....
Είσαι 8900 και 73 πόντους... (αλλά δεν παίρνω και όρκο γιατί σε μετρήσαμε μόνοι μας!)
Έχεις δυο πανέμορφα άσπρα- άσπρα δοντάκια...
Τα μαλλιά σου έχουν πυκνώσει αρκετά και τα μάτια σου έχουν πλέον δείξει ότι είναι copyright του πατέρα σου... Ίδιο χρώμα, ίδιο βλέμμα, υγρά και πανέμορφα λες και είσαι μονίμως βουρκωμένος.
Είσαι ένα σωστό ταλιμπανάκι... (για να δανειστώ την έκφραση του θείου σου...) Έχεις σκοπό να ανακαλύψεις ΤΑ ΠΑΝΤΑ χωρίς φυσικά να υπολογίζεις πως τις μισές φορές κοντεύεις να μου προκαλέσεις καρδιακό επεισόδιο....
Μπουσουλάς αεράτος. Έχεις σηκωθεί κάμποσες φορές μόνος σου μα έχεις πέσει γρήγορα και θεαματικά. Κλαις και ζητάς παρηγοριά. Σκέφτεσαι πολλές φορές τη μέρα να το δοκιμάσεις ξανά μα τελικά βαριέσαι ακόμα να κάνεις τόσο κόπο!
Τρως σχεδόν τα πάντα και σου αρέσουν όλα!! (Δοκίμασες και ανανά και κεράσι και ξετρελάθηκες!)
Εξακολουθείς να γελάς με τα δαγκώματα, ακόμα πιο πολύ από πριν! Ο πατέρας σου εξακολουθεί να μην το καταλαβαίνει...
Ξαφνιάζεσαι αν θυμώσουμε και σου "φωνάξουμε" γιατί δεν καταλαβαίνεις το λόγο... Όμως καταλαβαίνεις πως δεν πρέπει να το κάνεις και για να είμαι ειλικρινής σοκάρομαι. Σε αυτό το στάδιο μας ακούς και σταματάς. Όχι αμέσως φυσικά... Πρώτα θα σε μαλώσουμε, θα βάλεις τα κλάματα, θα σε πάρουμε αγκαλιά και μετά... Μόνο μια φορά σου θύμωσε ο μπαμπάς και έβαλες τα κλάματα γιατί δεν έχεις συνηθίσει να τον ακούς να μιλάει έτσι δυνατά και τα έχασες... Μετά ο μπαμπάς ένιωθε χάλια και όλο ναζάκια σου έκανε. Το ξέχασες σχεδόν αμέσως.
Λατρεύεις τον μπαμπά. Φωτίζεται το βλέμμα σου όποτε το βλέπεις, ξεσπάς σε χορευτικό ντελίριο χαράς και αν κάνει να φύγει από το οπτικό σου πεδίο, μαύρο φίδι που μας έφαγε... Ξεσηκώνεις τη γειτονιά με τα κλάματα σου... Διοργανώνουμε σωστή κινηματογραφική απόδραση κάθε φορά που είναι να πάει για δουλειά....
Είσαι τόσο μα τόσο αγκαλίτσας... λατρεύεις την αγκαλιά και παρόλο που ιδρώνεις τόσο πολύ, εσύ εκεί... επιμένεις...
Λατρεύεις και το μπάνιο.... Μπορείς να κάτσεις με τις ώρες... Φοβάσαι τις βαρκούλες που κινούνται μόνες τους γύρω σου και κλαις μέχρι να τις βγάλω από το νερό..
Έχεις αρχίσει να κοιμάσαι όλο το βράδυ συνεχόμενα- ακόμα και χωρίς τη πιπίλα σου... Όμως κοιμάσαι ακόμα μαζί μας... Έχω αρχίσει να ανησυχώ για τη μετάβαση στο δικό σου δωμάτιο....
Το κυριότερο όμως από όλα είναι ότι είσαι ακόμα το πιο καλόβολο, χαμογελαστό και όμορφο μωράκι... Είσαι το δικό μας το μωράκι, η ανασούλα μας, η ζωή μας ολόκληρη...
Πόσο γρήγορα μεγαλώνεις μαιμουδάκι.... Θα το ξαναπώ...
Δεν σε προφταίνω...
Χαμογελάκι μου...
https://www.facebook.com/toimerologiotismamasyiannas?ref=hl
Άλλος ένας μήνας πέρασε.... Έφτασαν και πάλι τα "μηνογενέθλια" σου... Έγινες κιόλας 10 μηνών....
Είσαι 8900 και 73 πόντους... (αλλά δεν παίρνω και όρκο γιατί σε μετρήσαμε μόνοι μας!)
Έχεις δυο πανέμορφα άσπρα- άσπρα δοντάκια...
Τα μαλλιά σου έχουν πυκνώσει αρκετά και τα μάτια σου έχουν πλέον δείξει ότι είναι copyright του πατέρα σου... Ίδιο χρώμα, ίδιο βλέμμα, υγρά και πανέμορφα λες και είσαι μονίμως βουρκωμένος.
Είσαι ένα σωστό ταλιμπανάκι... (για να δανειστώ την έκφραση του θείου σου...) Έχεις σκοπό να ανακαλύψεις ΤΑ ΠΑΝΤΑ χωρίς φυσικά να υπολογίζεις πως τις μισές φορές κοντεύεις να μου προκαλέσεις καρδιακό επεισόδιο....
Μπουσουλάς αεράτος. Έχεις σηκωθεί κάμποσες φορές μόνος σου μα έχεις πέσει γρήγορα και θεαματικά. Κλαις και ζητάς παρηγοριά. Σκέφτεσαι πολλές φορές τη μέρα να το δοκιμάσεις ξανά μα τελικά βαριέσαι ακόμα να κάνεις τόσο κόπο!
Τρως σχεδόν τα πάντα και σου αρέσουν όλα!! (Δοκίμασες και ανανά και κεράσι και ξετρελάθηκες!)
Εξακολουθείς να γελάς με τα δαγκώματα, ακόμα πιο πολύ από πριν! Ο πατέρας σου εξακολουθεί να μην το καταλαβαίνει...
Ξαφνιάζεσαι αν θυμώσουμε και σου "φωνάξουμε" γιατί δεν καταλαβαίνεις το λόγο... Όμως καταλαβαίνεις πως δεν πρέπει να το κάνεις και για να είμαι ειλικρινής σοκάρομαι. Σε αυτό το στάδιο μας ακούς και σταματάς. Όχι αμέσως φυσικά... Πρώτα θα σε μαλώσουμε, θα βάλεις τα κλάματα, θα σε πάρουμε αγκαλιά και μετά... Μόνο μια φορά σου θύμωσε ο μπαμπάς και έβαλες τα κλάματα γιατί δεν έχεις συνηθίσει να τον ακούς να μιλάει έτσι δυνατά και τα έχασες... Μετά ο μπαμπάς ένιωθε χάλια και όλο ναζάκια σου έκανε. Το ξέχασες σχεδόν αμέσως.
Λατρεύεις τον μπαμπά. Φωτίζεται το βλέμμα σου όποτε το βλέπεις, ξεσπάς σε χορευτικό ντελίριο χαράς και αν κάνει να φύγει από το οπτικό σου πεδίο, μαύρο φίδι που μας έφαγε... Ξεσηκώνεις τη γειτονιά με τα κλάματα σου... Διοργανώνουμε σωστή κινηματογραφική απόδραση κάθε φορά που είναι να πάει για δουλειά....
Είσαι τόσο μα τόσο αγκαλίτσας... λατρεύεις την αγκαλιά και παρόλο που ιδρώνεις τόσο πολύ, εσύ εκεί... επιμένεις...
Λατρεύεις και το μπάνιο.... Μπορείς να κάτσεις με τις ώρες... Φοβάσαι τις βαρκούλες που κινούνται μόνες τους γύρω σου και κλαις μέχρι να τις βγάλω από το νερό..
Έχεις αρχίσει να κοιμάσαι όλο το βράδυ συνεχόμενα- ακόμα και χωρίς τη πιπίλα σου... Όμως κοιμάσαι ακόμα μαζί μας... Έχω αρχίσει να ανησυχώ για τη μετάβαση στο δικό σου δωμάτιο....
Το κυριότερο όμως από όλα είναι ότι είσαι ακόμα το πιο καλόβολο, χαμογελαστό και όμορφο μωράκι... Είσαι το δικό μας το μωράκι, η ανασούλα μας, η ζωή μας ολόκληρη...
Πόσο γρήγορα μεγαλώνεις μαιμουδάκι.... Θα το ξαναπώ...
Δεν σε προφταίνω...
Χαμογελάκι μου...
https://www.facebook.com/toimerologiotismamasyiannas?ref=hl
πόσο όμορφες είναι αυτές οι αναρτήσεις;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μας θυμίζουν τόσα πολλά σε μερικά χρόνια και θα νιώθουμε μεγάλη συγκίνηση!
Ευχαριστώ τόσο πολύ Μάρθα μου <3
ΔιαγραφήΕίναι πραγματικά σαν να μοιράζεσαι το προσωπικό σου ημερολόγιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι γλυκά και με πόση αγάπη μιλάς για τον μικρό σου πρίγκηπα! Έτσι φτιάχνονται αναμνήσεις!..γιατί τα γραπτά μένουν!..και μια μέρα θα τα διαβάσει και ο μικρούλης σου και είμαι σίγουρη ότι θα συγκινηθεί με τη μαμά του!!
Αχ σε ευχαριστώ τόσο πολύ!! Αυτό θέλω να κάνω, ακριβώς όπως το λες, να φτιάξω αναμνήσεις... <3
Διαγραφή