Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Μαιμουδάκι ετών... ενός!

Μαιμουδάκι μου... 

Μεγάλωσες τόσο απότομα το τελευταίο καιρό....

Είσαι πλέον ενός και ότι και να διαβάσω για την ηλικία σου, χαρακτηρίζεσαι πλέον ως νήπιο. Πάει το μωρό... Και το καταλαβαίνω- δεν είσαι πλέον μωράκι, είσαι ένα μικρό νηπιάκι. 

Στέκεσαι πλέον με πολύ σιγουριά όρθιος χωρίς να στηρίζεσαι πουθενά. Σήμερα έκανες και τα πρώτα σου αβέβαια βήματα χωρίς να τρεκλίζεις τόσο πολύ. Φοβάσαι όμως ακόμα. Όταν μπουσουλάς πας σαν σίφουνας και σκαρφαλώνεις- για κακή μου τύχη- με την δεξιότητα ενός πραγματικού μαιμουδιού! 

Ξεκίνησες να μας δίνεις φιλάκια στο μάγουλο, (στην ουσία κολλάς το ορθάνοιχτο στόμα σου πάνω μας και μας γλείφεις!), μας δαγκώνεις για πλάκα, (έδωσες τροφή στο πατέρα σου να με κατηγορεί για τις κακές συνήθειες που εγώ σου έμαθα), ξεκαρδίζεσαι με ότι καραγκιοζιές σου κάνουμε και παίζεις μόνος σου "κουκουτσά" στον καθρέφτη! (με τον άλλο σου εαυτό- ξέρεις αυτόν που χαιρετάς και φιλάς με μανία!!) 




Τρως σαν σωστό καρχαριάκι και δεν τολμάμε να φάμε κάτι μπροστά σου, σαν σκυλάκι έρχεσαι και κολλάς στα πόδια μας με ορθάνοιχτο στόμα και  ξερογλύφεσαι ζητιανεύοντας  μια μπουκίτσα! 



Μπαμπαλίζεις ασταμάτητα και τσιρίζεις όλο χαρά. Παίζεις πλέον με σκοπό και προσπαθείς να κάνεις όσα είσαι "προγραμματισμένος" να κάνεις. Να βάλεις τα σχήματα στη σωστή υποδοχή, να μας ταΐσεις με το κουτάλι, να κάνεις βόλτα με την στράτα σου, (δηλαδή να την σπρώξεις με τόση ορμή και ταχύτητα που να τρέχω από πίσω σου να σώσω τα σπασμένα),  να διαλύσεις τα τουβλάκια που σου έφτιαξα πύργο για να τα ψάχνω μετά όλο το βράδυ κάτω από τους καναπέδες. 






Πίνεις πλέον από καλαμάκι και σου αρέσει τόσο πολύ που η κοιλιά σου είναι όλη μέρα τούμπανο από το πολύ νερό. Καταλαβαίνεις σχεδόν όλα όσα σου λέμε, τόσα που είναι πραγματικά σοκαριστικό. Ακολουθείς οδηγίες  με απόλυτη επιτυχία- ακόμα και αν είναι αρκετά περίπλοκες. 

Ξυπνάς ακόμα συστηματικά από τις 6 το πρωί και πλέον αρνείσαι πεισματικά να πάρεις έναν "δεκατιανό" υπνάκο με αποτέλεσμα να αποκοιμιέσαι την ώρα που σε ταΐζω στο καρεκλάκι του φαγητού!! (δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο χαριτωμένος και αστείος είσαι- φυσικά έχω βίντεο που το αποδεικνύει, όποτε νιώσεις έτοιμος ζήτα μου να το δεις!!)

Όταν θες να περάσει το δικό σου κλαις τόσο ψεύτικα που είναι πραγματικά αστείο. Όταν φτάνεις στο σημείο της απελπισίας, (γιατί να ξέρεις το πείσμα σου το πήρες από εμένα και δεν το βάζω ούτε εγώ κάτω εύκολα), που δεν σου κάνουμε το χατήρι είσαι ικανός να μπλαβιάσεις από το κλάμα και επειδή μπορεί ναι μεν να μη σου κάνουμε το χατήρι αλλά σε κρατάμε αγκαλιά καθ όλη τη διάρκεια του ξεσπάσματος σου και σου μιλάμε γλυκά,  τότε παίζεις το χαρτί "πνίγομαι- βήχω, σώστε με". Επειδή όμως ο καλός γονιός αναγνωρίζει πάντα το ψεύτικο από το αληθινό, τις περισσότερες φορές απλά το βάζεις κάτω ξεθεωμένος και αρχίζεις και πάλι το παιχνίδι ξεχνώντας σε δεύτερα όλο τον πανικό που δημιούργησες! (εγώ πάλι χρειάζομαι μερικά λεπτά και κάμποσες βαθιές ανάσες για να συνέλθω από την απόλυτη αυτοκυριαρχία που μου επιβάλω όταν κάνεις σαν αγριοκάτσικο που το σφάζουν μέσα στα ίδια μου τα χέρια!) 




Είσαι ένα γλυκό τερατάκι που βαριέται πολύ εύκολα και θέλει διαρκώς ερεθίσματα και εναλλαγές δραστηριοτήτων. (έχω γίνει εξπέρ στην "ανακύκλωση" των παιχνιδιών σου και στην άμεση εύρεση μιας απασχόλησης)  

Ένα γλυκό τερατάκι που αγαπώ μέχρι τον Θεό και πάλι πίσω και πάλι μπρος και πάλι πίσω και.... δεν έχει τελειωμό αυτή η πρόταση- μην τα ξαναλέμε!!!

https://www.facebook.com/toimerologiotismamasyiannas?ref=hl



2 σχόλια:

  1. Δεν έχεις ιδέα πόσο απολαμβάνω τις αναρτήσεις σου!
    Κάνω εικόνες το μαιμουδάκι σου και λιώνω κι εγώ μαζί σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...