Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Αυτός είναι ο μπαμπάς μου... Μπαμπάς...

Ο μπαμπάς μου είναι... ο μπαμπάς. Καμιά φορά η μαμά τον φωνάζει  ματάκια ή Παναγιώτη μα εγώ τον λέω μπαμπά. 

Σήμερα λοιπόν ο μπαμπάς μου έχει τα γενέθλια του. Εγώ δεν το ήξερα, η μαμά μου μου το είπε. Μου είπε επίσης πως στα γενέθλια κάνουμε δώρα. Ακόμα και αν είναι απλά μια αγκαλιά ή ένα πιο ζεστό φιλί, μα κάνουμε ένα δώρο. Βλέπω τη μαμά που γράφει εδώ κάθε πρωί μέχρι να πιει το καφέ της και σκέφτηκα να γράψω κάτι για τον μπαμπά μου. Έτσι για δώρο. Η μαμά συμφώνησε. Θα είχε και περισσότερο χρόνο για τη τούρτα μου είπε. 

Ο μπαμπάς μου λοιπόν είναι πολύ ωραίος τύπος. Όλο βόλτες με πάει. Με πιάνει από το χέρι και πάμε. Και που δεν με έχει πάει. Παντού μαζί. Στις πλατείες, στις παιδικές χαρές, στη θάλασσα, στο super market, μέχρι και στα χιόνια με έχει πάει! Αμεεε!




Ο μπαμπάς μου με αφήνει να κάθομαι στο τιμόνι του αυτοκινήτου, πατάμε τη κόρνα και κάνουμε πολύ φασαρία! Μου αρέσει τόσο πολύ! Μα πιο πολύ μου αρέσει όταν με αφήνει να κάθομαι στο τιμόνι του μεγάλου αυτοκινήτου, λεωφορείο νομίζω το λέει η μαμά, τότε ξετρελαίνομαι! Από τότε που πήγα για πρώτη φορά κατάλαβα και τι κάνει ο μπαμπάς όταν λείπει και μου λέει η μαμά ότι είναι στη δουλειά. Αυτό κάνει! Κάθεται σε αυτή τη τεράστια καρέκλα και γυρίζει το τιμόνι όλη μέρα! 




Ο μπαμπάς μου με μαθαίνει να παίζω με τη μπάλα. Την κλωτσάει, την πετάει ψηλά και τι δεν κάνει! "Και ο Δημήτρης, και ο Δημήτρης" λέει και εγώ ξετρελαίνομαι από χαρά και προσπαθώ να τον μιμηθώ. Νομίζω τα καταφέρνω πολύ καλά αφού ο μπαμπάς ενθουσιάζεται και όλο με χειροκροτεί! 


Το καλοκαίρι ο μπαμπάς ήταν το άλλο μου μισό! Παίζαμε όλη μέρα! Μου έμαθε τόοοσα πράγματα. Να περπατάω σε ανώμαλες επιφάνειες, να φτιάχνω καστράκια  στην άμμο, να μαζεύω χαλικάκια, να κολυμπάω, να μην φοβάμαι να αγγίξω και να αισθανθώ τα πάντα.


Σας είπα ότι με το μπαμπά μου όλο βόλτες πάμε; Ε, καλά, αν το είπα μην θυμώνετε το ξέχασα! Μικρό παιδάκι είμαι! Τι να κάνω, αφού όλο βόλτες πάμε; Ψέμματα να πω; Ο μπαμπάς και η μαμά με παίρνουν παντού μαζί τους και προς το παρόν πολύ το διασκεδάζω! Έχω δει τόσα πολλά πράγματα από πολύ μικρός! Με τον μπαμπά μου κάνουμε υπέροχες συζητήσεις σαν δυο μεγάλοι άντρες. Στα μάτια τον κοιτάω και αυτός το ίδιο. Και σαν τη σιγουριά και την ασφάλεια που νιώθω στην αγκαλιά του μπαμπά, δεν νιώθω αλλού. (συγνώμη μαμάαα) Και όλο παίζουμε, παίζουμε και παίζουμε! Ακόμα και αν το παιχνίδι μας είναι απλά η κουρτίνα στη δωμάτιο του μπαμπά και της μαμάς....





Ο μπαμπάς μου είναι αυτός που με σηκώνει ψηλά για να μάθω όλα αυτά που έχει φτιάξει η μαμά στη μεγάλη ζωγραφιά στο τοίχο του δωματίου μου. "Δέντρο, σπιτάκι, ουράνιο τόξο, αεροπλάνο" να βλέπεις μπαμπά μου, τα θυμάμαι!! Αυτά και όλα τα υπόλοιπα. (Την κανάτα πρέπει να μου ξαναδείξεις μονάχα...) 


Από τη στιγμή που ξεκίνησα να μπουσουλάω, που έμαθα να παίζω κρυφτούλι, να πηγαίνω καλικούτσα,  όλο τον μπαμπά μου έχω ένα βήμα μπροστά μου ή ένα βήμα πίσω μου. Πότε πότε κάνουμε και τσαχπινιές και ας είμαστε κοτζαμάν άντρες!



Ο μπαμπάς μου μέχρι και σε αγώνες καρτ με έχει πάει! Φασαρία, πολλά πολλά αυτοκίνητα, βουμ, βουμ, βουμ, ήταν από τις καλύτερες μου μέρες! Ευτυχώς που δεν διαφώνησε η μαμά να πάμε... Φαντάζεσαι να το είχα χάσει; Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω!



Ο μπαμπάς μου μου έδωσε να δοκιμάσω και το πρώτο μου παγωτό! (μιαμ, μιαμ!)




Και δεν είναι έτσι τα πράγματα μόνο τώρα που μεγάλωσα και είμαι και εγώ άντρας. Από πολύ μικρός με έπαιζε ο μπαμπάς μου! Τον περίμενα να γυρίσει από τη δουλειά πως και πως! Κάναμε αγκαλίτσες, μου έδειχνε τα παιχνίδια μου, μου έκανε γκριμάτσες, με κρατούσε αγκαλιά και μου εξηγούσε όσο η μαμά στόλιζε για πρώτη φορά το χριστουγεννιάτικο δέντρο. 


Πόσες φορές έχω αποκοιμηθεί στην αγκαλιά του μπαμπά μου, ούτε που θυμάμαι... Αμέτρητες! Η μαμά λέει πως ο μπαμπάς έχει το μαγικό χέρι, μόλις μου χαϊδεύει λίγο την πλατούλα, αμέσως κοιμάμαι. Εμένα όπως και να έχει πολύ μου αρέσει γιατί είμαι και πολύ αγκαλίτσας! 



Το πιο βασικό όμως είναι πως ο μπαμπάς μου κάνει πολύ ευτυχισμένη τη μαμά μου. Και αν είναι η μαμά μου ευτυχισμένη είναι και ο μπαμπάς μου. Και αν είναι και οι δυο, τότε είμαι και εγώ! Όποτε καθόμαστε και οι τρεις μαζί αγκαλιά είναι η καλύτερη στιγμή της ημέρας...



Η μαμά μου λέει πως από την αρχή φάνηκε πως ο μπαμπάς μου θα ήταν αυτός που είναι. Από τις πρώτες ώρες κιόλας που γεννήθηκα που καθόταν φρουρός πάνω από το "πυρεξάκι" μου, γιατί μόνο έτσι ένιωθε ασφάλεια η μαμά μου να κλείσει λίγο τα μάτια της. Πόσο μικρός ήμουν και πόσο μεγάλος είναι αυτός, σωστός γίγαντας! 



Αυτός είναι ο μπαμπάς μου. Και έχει γενέθλια σας το είπα; Και αυτό είναι το δώρο μου. Και να του πω πως κοιμάμαι πάντα ήσυχος τα βράδια. Γιατί ξέρω πως ο μπαμπάς μου είναι εκεί να με προσέχει. 

Σε αγαπ-ά-ω  μπαμπά μου. Να το θυμάσαι. Να το θυμάσαι και όταν θα μεγαλώσω και άλλο και μπορεί να διαφωνούμε πότε πότε, ακόμα και να τσακωνόμαστε, ναι; Εσύ απλά συνέχισε ότι κάνεις. Το κάνεις τέλεια...

Χρόνια Πολλά

Ο γιος σου. 



10 σχόλια:

  1. χρονια σας πολλα! Την καλημερα μου ! Γιωτα απο χαλκιδικη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστούμε πολύ πολύ Γιώτα μου! Τα φιλιά μας στη πανέμορφη Χαλκιδική!

      Διαγραφή
  2. Mα τι τρυφερή ανάρτηση! και τόσο πλούσιο φωτορεπορτάζ! να ναι καλά ο μπαμπάς, χιλιόχρονος και πάντα γερός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. να τον χαιρεστε και να σας χαίρεται!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χρόνια του πολλά αυτού του υπέροχου μπαμπά, συζύγου και ανθρώπου!!!
    Τα τρυφερά σου λογάκια Δημήτρη, συνόδεψαν μοναδικά τις τόσο γλυκές φωτογραφίες με το μπαμπά αλλά και τη μανούλα σου!!
    Σας εύχομαι να είστε και οι τρεις πάντα γεροί κι ευτυχισμένοι και να πλουτίζετε τις όμορφες στιγμές σας:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά κούκλα μου, σε ευχαριστούμε μέσα από τη καρδιά μας <3 <3 <3

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...