Η βασιλόπιτα μας για το 2015!

Την Βασιλόπιτα την λατρεύω. Είναι πολύ του γούστου μου. Κέικ, γεύση βανίλια- πορτοκάλι, παραδοσιακό βούτυρο, δεν έχω καλύτερο! Για χρόνια έφτιαχνα τη συνταγή της καλής μου Kellou (!) και ήταν απλά απίθανη! Συνταγή για μεγάλο ταψί, πολλά πολλά αυγά, απίστευτη γεύση όπως ακριβώς μου αρέσει! 

Τα δυο τελευταία χρόνια όμως δεν μου πετυχαίνει... Δεν ξέρω γιατί πραγματικά,  (έχω μια θεωρία μα ο Παναγιώτης με κοροϊδεύει πως δεν φταίει αυτό...),  μου πετύχαινε σερί για 5 χρόνια! Μάλιστα μια χρονιά αφού απέτυχε, έφτιαξα και δεύτερη από την απελπισία μου και πάλι δεν πέτυχε. (βούλιαξε θεαματικά στην μέση και δεν ψήθηκε σχεδόν καθόλου) 

Όταν είδα λοιπόν τη συνταγή της Ελεάννας στο Eleanna's Diary Blog που έχουν από τον παππού της, σκέφτηκα να την δοκιμάσω. Έπειτα είδα την απίστευτη ιδέα για το styling της Βασιλόπιτας από το Ανθομέλι και ήρθε και έδεσε! 

Την συνταγή της Ελεάννας θα της βρείτε εδώ ενώ την ιδέα από το Ανθομέλι εδώ.  Το μόνο εξτρά που έκανα εγώ, (από τον φόβο μου!), ήταν να χτυπήσω χωριστά τα ασπράδια μαρέγκα και να τα προσθέσω στο τέλος ενώ κοσκίνισα και το αλεύρι πριν το προσθέσω στο μείγμα. Ξέχασα όμως η χαζοβιόλα να λιώσω το βούτυρο, ελπίζω να μην έπαιξε ρόλο στο αποτέλεσμα. Την έβαλα σε μεγαλύτερο ταψί από όσο χρειαζόταν μιας και δεν είχα το σωστό και στο αμέσως μικρότερο θα φούσκωνε πολύ και δεν το θέλω αυτό στην βασιλόπιτα- οπτικά είναι λίγο πιο λεπτή, μυρίζει όμως υπέροχα- ελπίζω να είναι εξίσου γευστική. 

Όσο για το styling αλα γιαγιά απλά το λάτρεψα. Καλό είναι να έχεις βοήθεια όταν βγάζεις το σεμεδάκι για να αποφύγεις τις κακοτοπιές, εμένα με βοήθησε ο Παναγιώτης και το αποτέλεσμα μας άρεσε πάρα πολύ- ακόμα και το μαιμουδάκι μου ζητάει συνεχώς να τον σηκώσω για να την δει! 

Άντε και του χρόνου γλυκές μανούλες!