Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Φωτογράφισε το! Ο δικός μου Γενάρης...

 Η γλυκύτατη, θεότρελη και πολύ αγαπημένη μου Μάρθα από το Martha is blogging μας προ(σ)κάλεσε με την αλλαγή του χρόνου, να αρχίζουμε να.. φωτογραφίζουμε... 

Για 365 μέρες, κάθε μέρα να φωτογραφίζουμε κάτι- οτιδήποτε από την καθημερινότητα μας. Η ομάδα δημιουργήθηκε και ιδού οο δικός μου Γενάρης... 

Ξεκίνησα από την δεύτερη μέρα του χρόνου.. 

Τελευταίο pic για φέτος του δέντρου- ξεστολίζω!

Το πρώτο μας "βαβά" ever!! Στολίσαμε το μουτράκι μας από το κούτελο ως τα χείλια.... Μαιμουδάκι να προσέχεις..

ένα φιλάκι για καληνύχτα και η κουκουβαγομανούλα απλά πεθαίνει... 

Φάγαμε για πρώτη φορά μόνοι μας ΟΛΟ το γιαούρτι! Πόσο πιο κουκουβά, πόσο;

Μια υπέροχη ιδέα από το Eleanna's Diary Blog! Ένας κουμπαράς για 365 μέρες απο τη πρώτη του χρόνου.. Ένα νόμισμα κάθε μέρα και στην άλλαγη του χρόνου, το ποσό που έχει μαζευτεί το χρησιμοποιούμε για ένα δώρο για όλη την οικογένεια! Καλή μας αρχή, ανυπομονώ για του χρόνου! 



Οι στιγμές και τα απομεινάρια ενός υπέροχου πρωινού...


Κεφάλια μέσα σήμερα, όνειρο πέρασα! 


Παρά το τσουχτερό κρύο τολμήσαμε να βγούμε έξω ακόμα και αν απλά ήταν στον κήπο του παππού... Του πολυμήχανου παππού μας που έχει φτιάξει και αυτοσχέδια κούνια- προσωπικά με το όνομα μας παρακαλώ πολύ!! 


Τι και αν αμελήσαμε να του πάρουμε τραπεζάκι, αυτός βρήκε τον τρόπο... Όπως βρήκε και την καινούργια του αδυναμία... τα τουβλάκια τύπου lego.... Ήδη πάτησα δυο κατά λάθος...


Ενώ κάποιο μαιμουδάκι κοιμάται του καλού καιρού... κάποια μανουλίτσα σιδερώνει του καλού καιρού... (με ένα διάλειμμα για λίγο σερφάρισμα!) 



Αξημέρωτα με ξύπνησε σήμερα το μαιμουδάκι, (4:30 παρακαλώ... δυόμιση ώρες μετά έβγαλα την πρώτη φωτογραφία), και δεν ξέρω αν έφταιγε αυτό αλλά δεν μπορούσαμε να ζεσταθούμε με τίποτα! 7:30 ανάψαμε τζάκι και αράξαμε να ζεσταθεί το κοκαλάκι μας.. Το νέο της ημέρας, της εβδομάδας, του μήνα;;; 27 γεννάει η αδελφούλα μουου!!


Το μεσημέρι μου φάνηκε πως αργούσε να ξυπνήσει το μαιμουδάκι για τα δεδομένα του και μπήκα να δω τι γίνεται αφού δεν άκουγα τίποτα.. Και τον αντίκρισα να κάθεται έτσι στη κούνια του και να χαζεύει τα παιχνίδια του... (τα οποία στήνω δυο με τρεις φορές τη μέρα- και διαφορετικά κάθε φορά- για να γκρεμίζει αυτός σε 10 δεύτερα!!) 


Οι Κυριακές είναι αφιερωμένες στην οικογένεια του Παναγιώτη... Και είναι πάντα όμορφες... Η βόλτα του μπαμπά και του Δημήτρη για να μαζέψουν πορτοκάλια και... ο Δημήτρης, το πορτοκάλι που έφερε για τη γιαγιά του μα που θεώρησε πως εκεί έπρεπε να το αφήσει- στο πεζούλι- αντί να της το δώσει στα χέρια!!


Η ημέρα αφιερωμένη στα ψώνια σήμερα και ευτυχώς το μαιμούδι δεν μπορούσε να "διαλέξει" καλύτερη εποχή για να χρειαστεί αλλαγή νούμερου στο παπούτσι! Πως μας πάνε;;; (όνειρο, καλέ!!)


Το μαιμουδάκι κοιμήθηκε... Η μαμά βρήκε επιτέλους τις πιο ζεστές παντόφλες ever και μάλιστα 70% off... Όλοι είναι ευχαριστημένοι!


Από τις ελάχιστες φορές που το μαιμούδι ξύπνησε μια πιο φυσιολογική ώρα.... Coffee time για την μαμά, snack time για τον Δημήτρη- με την μαμά να οργανώνει το καινούργιο της binder (ιδέα από το αγαπημένο Craftaholic) και τον Δημήτρη να παίζει με το νέο του αγαπημένο παζλ- μια από τις πολλές μας δραστηριότητες! 


Αγαπώ τα πρωινά πριν ακόμα ξημερώσει... Πριν αρχίσει ο κόσμος να κινείται, που ακόμα όλα είναι λίγο θολά και τα όνειρα ακόμα είναι πιθανά... Πριν το μαιμουδάκι αρχίσει το ντελίριο ενέργειας...Όταν ακόμα είναι κεφάτος και ξεκούραστος μα ακόμα λίγο νυσταγμένος για τρέλες... Είναι η τέλεια ώρα για λίγο blogging και λίγη καλλιτεχνία.. Και οι δυο κάνουμε και από τα δυο..

Μας κάνει υπέροχες μέρες για βόλτες, παιχνίδι, βόλτες, παιχνίδι!! 


Κάποιας πριγκίπισσας το δωμάτιο παίρνει σάρκα και οστά... Και εγώ να λιώνω..




Χθες, μετά από ένα πιο ξεχωριστό πρωινό από ότι συνήθως με τα απίστευτα pancakes μπανάνας της Ελπίδας, ήταν μια ημέρα που βγάλαμε από το μυαλό μας κάθε δουλειά ή υποχρέωση που είχαμε και "βουλιάξαμε" στον υπέροχο κόσμο του μαιμουδιού- όπου τα πάντα είναι φυσιολογικά... Τα playmobil ζυμώνουν με τα πόδια τους το ζυμάρι για το ψωμί, ενώ το αυτοκίνητο βουτάει μέσα σε αυτό και δεν κολλάει! Ο μπαμπάς είναι θεόρατος και μπορεί να σηκώσει τον Δημήτρη να βάλει καλάθι ολομόναχος, ενώ μια απλή μπάλα μπορεί να προκαλέσει ντελίριο χαράς... Και αυτά είναι ένα πολύ μικρό δείγμα αυτού του φοβερού και τρομερού κόσμου..


Σήμερα ενώ η μέρα ξεκίνησε με ήλιο.... εξελίχθηκε κάπως έτσι... Και πάλι όμως,,, Οι Κυριακές είναι πάντα ξεχωριστές... 


Όταν βλέπεις αυτό το θέαμα.,.. είναι δυνατόν να μην θες να τον κοιμίζεις αγκαλιά; (και ας μου κόβονται τα χέρια..)



Πουρνό, πουρνό μας ξεσήκωσε μια μέλλουσα μανούλα, μάνα και γιο για τις τελευταίες δουλειές της και φυσικά ένα καφεδάκι ήταν απαραίτητο! Σε ένα υπέροχο βιβλιοπωλείο- καφετέρια τα είπαμε ενώ το μαιμουδάκι "τσίμπησε" και πάλι μπόλικα δωράκια!!


Μια μέλλουσα μανούλα μας παρασύρει κάθε μέρα για καφέ στην προσπάθεια της να χαρεί τις τελευταίες μέρες απόλυτης ανεξαρτησίας!! Με βροχή και πολλά μπουμπουνητά ξεκινήσαμε, με ήλιο καταλήξαμε και φυσικά βόλτα στην παραλία και το μαιμουδάκι να θέλει να βουτήξει! 


Ώρα για χαλάρωση και μια μικρή τοσοδούλικη παρατυπία... Δεν το αξίζω μετά από μια ολόκληρη μέρα στο πόδι; (ναι, ναι!)



Όλη μέρα στη κουζίνα... χαλάλι της όμως... Σε 3 και σήμερα θα μου χαρίσει μια ανιψούλα.. Και είναι αγχωμένη... Επιστρατευόμαστε λοιπόν αύριο να της φτιάξουμε το κέφι.


Σήμερα φόρεσα τα "καλά" μου και το πιο φωτεινό μου χαμόγελο και διοργάνωσα ένα πλούσιο brunch για λίγους εκλεκτούς καλεσμένους και την αδελφή μου,που μόλις σε τρεις μέρες θα μου χαρίσει μια.. ανιψούλα!! Στο μάζεμα των πιάτων είδαμε μέσα σε μια κούπα μια χαμογελαστή φατσούλα....! Πόσο τέλειο και πόσο τέλεια αντικατοπτρίζει τη διάθεση της σημερινής ημέρας;


Βουτιά στο χρονοντούλαπο σήμερα... Η μια και μοναδική ουδέτερη παπλωματοθήκη που έχω από τα παιδικά μου χρόνια και ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια καθότι κομματάκι αγοροκόριτσο... Και τα δυο βρίσκονται πλέον στο δωμάτιο του μαιμουδιού μου...


Έτοιμα και τα κεράσματα για τη μεγάλη μέρα... Δεν ξέρω γιατί μα δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άλλο πέρα από cupcakes... Ευτυχώς πέτυχαν γιατί ήταν και πολλά τα τεμάχια... Τώρα μετράω πλέον ώρες... Και η αλήθεια είναι πως η υπερένταση και το άγχος έχουν χτυπήσει κόκκινο..


Σήμερα είμαι εξαιρετικά κουρασμένη, μα δεν θα μπορούσα να μην έχω φωτογραφικό στιγμιότυπο από μια τόσο σημαντική για μένα ημέρα... Την ημέρα που έγινε η αδελφή μου μανούλα... Είναι κρητικό το έθιμο να μοιράζουν μπομπονιέρες στους καλεσμένους που έρχονται να ευχηθούν στην ευτυχή μανούλα... Ως μισές μα περήφανες Κρητικές, η Φωφώ έφτιαξε μόνη της αυτές τις μπομπονιέρες για να τις χαρίσει με πολύ αγάπη σε όλους όσους την αγαπούν και είναι κοντά της... Να μας ζήσει...


Κάποιο μαιμουδάκι κρύβεται κάτω από την κουβέρτααααα.... 


Ότι θα με έβαζε "τιμωρία" το μαιμουδάκι να γράψω το όνομα του τόσες φορές, δεν το είχα φανταστεί! emoticon wink Ούτε μπορώ να φανταστώ με τι λογική αμέσως μετά τακτοποιεί πάνω από τη ζωγραφική μας την καρεκλίτσα του για να κάτσει να παίξει με τον "μαγικό" στυλό...!! 

Να χαζεύεις πατέρα και γιο να παίζουν αμέριμνοι... Ε, ναι... Αξία πέρα για πέρα ανεκτίμητη..

Μια μανούλα γύρισε σήμερα σπιτάκι της... Σε μια νέα υπέροχη πραγματικότητα... Καλώς ορίσατε... Τα πάτε περίφημα και οι δύο...

Η πρόσκληση της Μάρθας ήταν πραγματική πρόκληση μιας και είναι πολύ πιο δύσκολο από όσο φαντάζεται αρχικά κανείς να παγώνει στιγμές της καθημερινότητας του στον χρόνο και να βρίσκει τον τρόπο να βρίσκει αυτές τις μικρές ξεχωριστές στιγμές που αξίζει να "παγώσεις" 

Το ευχαριστήθηκα πολύ και οδεύω με χαρά και στην ημέρα 32.. 

#φωτογραφισετο λοιπόν! 

Το ημερολόγιο μιας μαμάς

6 σχόλια:

  1. αυτο ειναι ακομα καλυτερο εχεις συγκεντρωμενα ανα μηνα ολες σας τις στιγμες.....Γιωτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώτα μου είναι όντως αλλά ταλαιπωρήθηκα αρκετά να τα καταφέρω!! χαχα! Φιλιά πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  2. όλες οι φωτογραφίες σου είναι εξαιρετικές!!!!
    Σε ευχαριστώ που έκανες την ανάρτηση κοριτσάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σε ευχαριστώ που μας παρότρυνες να βλέπουμε κάτι ξεχωριστό σε κάθε μέρα! <3

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...