Η Σουλτάνα η Φωφώ...

Σήμερα γιορτάζει η αδελφή μου.. Η Φωτεινή.. Η Φωφώ... 

Η Φώ για μένα...

 Και δεν ξέρω.. είναι που γεννάει σε περίπου 2 βδομάδες... Θέλω να της ευχηθώ μόνο τα καλύτερα... Η αδελφή μου δεν το έχει με την "τεχνολογία"- έτσι λέει- και δεν έχει διαβάσει ποτέ ούτε μια ανάρτηση μου... 

Και δεν με πειράζει γιατί ξέρω πως θα ξετρελαινόταν ακόμα και αν ήμουν για τα μπάζα! Γιατί αυτό κάνει πάντα.. Ξετρελαίνεται με ότι και αν κάνω...

Είναι που σύντομα θα μπει και αυτή σε αυτό το νέο κεφάλαιο της ζωής της... Είναι που χαίρομαι τόσο πολύ, όχι μόνο που θα την έχω παρέα και σαν μανούλα πια μα και επειδή θα έχει ο Δημήτρης μια ξαδελφούλα κοντά στην ηλικία του και τόσο κοντά του γενικότερα... 

Δεν ξέρω...

Πάντως, από τότε που ήμασταν απλά δυο παιδάκια... Από τότε που κολλούσε συνέχεια πάνω μου μιας και ανέκαθεν μου είχε τρελή αδυναμία... (αυτή πάντα μέσα στο νάζι και την τσαχπινιά και εγώ πάντα μέσα στην αμηχανία και την αποχαύνωση!!) Από τότε που έκανα τον καραγκιόζη για να σηκώσει κεφάλι από το διάβασμα και να ευχαριστηθώ την παρέα της... φτάσαμε εδώ.. 

Ακόμα δυο παιδάκια κατά βάθος... ακόμα να κολλάει πάνω μου και εγώ να φωνάζω... (αυτή πάντα μέσα στο νάζι και την τσαχπινιά και εγώ πάντα μέσα στην αμηχανία και την αποχαύνωση!!). Ακόμα να κάνω τον καραγκιόζη και ακόμα να μην σηκώνει κεφάλι από το διάβασμα... 

Πάντα κοντά... πάντα ενωμένες... 

Χρόνια πολλά Σουλτάνα Φωφώ... (που'χει ένα ...πω, πω, πω, πω...!)

Μην ξεχνάς είμαι πάντα ο χειρότερος εφιάλτης σου... (όχι πως θα αξιωθείς ποτέ να το διαβάσεις!!!) Αν και... ΚΑΝΕΝΑΝ δεν φοβάται η Σουλτάνα η Φωφώ...

Το ημερολόγιο μιας μαμάς