20 μήνες μαζί... Σχεδόν 2 χρόνια. Και ξαφνικά πανικοβάλλομαι...
Πόσες ακόμα αναρωτιέμαι, κάθε μέρα, κάθε λεπτό και μια καινούργια... Χριστέ μου και αν τις ξεχάσω; Φοβάμαι... Λεπτομέρειες που πολύ απλά λατρεύω...
Η πρώτη σου εικόνα που αντίκρισα...
Οι ορθάνοιχτες παλάμες σου όταν κοιμάσαι από την στιγμή που γεννήθηκες μέχρι και σήμερα...
.JPG)
Το δαχτυλάκι στο στόμα αντί για πιπίλα μέχρι σχεδόν 4 μηνών...
Το γεγονός πως γεννήθηκες με κατάμαυρα μαλλιά και κατέληξες με κατάξανθα... Αυτό το υπέροχο χνούδι...
Η μαγική αίσθηση όταν κοιμόμαστε αγκαλιά...
Λαχταριστά, βελούδινα χεράκια...
Οι διακριτικές μπουκλίτσες στις άκρες των μαλλιών σου...
Πατουσάκια βρωμερά και λατρεμένα...
Τα ιδρωμένα από τον θηλασμό μαλλάκια σου...
Μπουτάκια λατρεμένα... (και πάντα δαγκωμένα...!)
Τα μπουτάκια αυτά γεμάτα άμμο...
Τα μισοβρεγμένα σου μαλλάκια που το θαλασσινό αλάτι τα κατσάρωνε και άλλο...
Την μαγική αυτή μωρουδιακή στάση που ούτε να περιγράψω δεν μπορώ...
Το ποδαράκι να κρέμεται έξω από το καρότσι...
Το τρελαμένο σου μαλλί όταν ξυπνάς...
Η εικόνα σου όταν κοιμάσαι...
Το υπέροχο κενό στα μπροστινά σου δόντια...
Τα μεγάλα τσαχπινογαργαλιάρικα ματάκια σου...
Το γεγονός ότι μυρίζεις σαν προζυμάκι από τότε που σε κράτησα για πρώτη φορά στην αγκαλιά μου μέχρι και σήμερα....
Και πόσες, πόσες ακόμα που ξεχνώ ήδη;;;
(Σαν νερό κυλάει ο χρόνος... σαν νερό....)
Καλημέρα, Γιάννα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι υπέροχες αναμνήσεις.... και πόσο μα πόσο κοντινές με τις δικές μας...
Αυτά τα πατουσάκια, τα ιδρωμένα -όπως λες- μαλλάκια και όόόόλα τα άλλα.
Τόσο τρυφερή! Να τα χαιρόμαστε τα μικράκια μας, λοιπόν!
Να τα χαιρόμαστε Ειρήνη μου! Δεν προλαβαίνω σου λέω.. <3
ΔιαγραφήΚαλημέρα Γιάννα μου! Σε καταλαμβαίνω απόλυτα... έχω χίλιες δυο σημειώσεις παντού, στο κινητό, σε χαρτάκια, στην τσάντα μου..παντού..παντού για να μην ξεχάσω ούτε την παραμικρή λεπτομέρεια :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασε τα αμέσως κούκλα μου στο ηλεκτρονικό σου ημερολόγιο- μην καθυστερείς!! Φιλιά πολλά πολλά!
ΔιαγραφήΤι όμορφες φωτογραφικές αναμνήσεις - ναι, να μην ξεχάσεις/χάσεις τίποτε, τράβα φωτογραφίες, βίντεο, σημείωνε σε ημερολόγια... περνάνε τα χρόνια και οι λεπτομέρειες που νόμιζες ότι θα θυμάσαι για πάντα δεν μένουν στο μυαλό γιατί έρχονται κάθε μέρα τόσο πολλές καινούργιες εικόνες και εμπειρίες που παίρνουν τη θέση τους. Μόνο στιγμές, όχι απαραίτητα οι πιο σημαντικές, μένουν χαραγμένες για πάντα στην καρδιά της μαμάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου
Ελένη
https://myfortysomethingworld.wordpress.com
Αυτό φοβάμαι Ελένη μου και για αυτό τρέχω να προλάβω όπως λες και εσύ- παντού αναμνήσεις, σημειώσεις, φωτογραφίες, αντικείμενα.. Η τελευταία σου φράση τα λεει όλα... Σε φιλώ γλυκά γλυκά!
ΔιαγραφήΑχου το μωρε! Να το χαίρεσαι το γλυκούλι σου! Δυστυχώς τα ξεχνάμε, μένει η αγάπη μας ομως. Κι εμεις βλέπουμε βίντεο και δεν το πιστεύουμε πότε πέρασε ο καιρός και ξεπετάχτηκαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλενα μου πόσο χαίρομαι που πέρασες μια βόλτα και από το δικό μου μπλογκοσπιτάκι! Σε φιλώ γλυκά γλυκά φρέσκια- για τέταρτη φορά- μανούλα! <3
ΔιαγραφήΑχ πόσο με συγκίνησες....Μου θύμησες τόσα πολλά...αν και έχουν περάσει 2,5 χρόνια μόνο προ ημερών έπεσα πάνω στο βιβλιαράκι της με τις πρώτες φωτογραφίες, με τις καταγραφές της πρώτης λέξης, του 1ου δοντιού κτλ και μου φάνηκε σαν να πέρασε αιώνας.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα το χαίρεσαι το μικράκι σου και σίγουρα σε κάθε ηλικία θα έχουμε να θυμόμαστε και κάτι καινούργιο!!!
Έτσι είναι Ελένη μου! Σε ευχαριστώ πολύ και εσύ να χαίρεσαι την μπουμπού σου! <3
ΔιαγραφήΓιάννα μου, πόσο υπέροχες αναμνήσεις! Πώς περνάει έτσι ο καιρός ε? Χαζεύω κι εγώ φωτογραφίες της Δώρας που ήταν νεογέννητο και μου λείπει τόσο πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες βρε Μαρθούλι μου;;; Χαίρομαι που σε βρίσκω ξανά εδώ! <3
ΔιαγραφήΑχ μου έφτιαξες τη διάθεση! Θέλω να φύγω τώρα από τη δουλειά και να πάω να αγκαλιάσω τα μωρά μου!!! Πραγματικά τόσες πολύτιμες στιγμές, καθημερινά μικρά πραγματάκια, τόσο μα τόσο υπέροχα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου ζήσει το κουκλάκι σου! Πανέμορφο! Σκέτη γλύκα!!
Σε φιλώ,
Βάσω, η Μαμά Πρωτάρα
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Βάσω μου!! Τόσο πολύτιμες και πόσο γρήγορα περνάνε! <3 Σε φιλώ γλυκά!
ΔιαγραφήΑχ τί συγκίνηση αυτή πρωί πρωί!!! Πόσο γρήγορα μεγαλώνουν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ πολύ πολύ γρήγορα Χριστίνα μου <3
ΔιαγραφήΑχ βρε Γιάννα μου τι τρυφερός άνθρωπος που είσαι!!! Όντως πόσο γρήγορα μεγαλώνουν, μα πόσο γρήγορα! Με συγκίνησες... φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαράκι μου σε ευχαριστώ για τα τόσο γλυκά σου λόγια πάντα... <3 Σε φιλώ και σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά!
ΔιαγραφήKαταπληκτική ανάρτηση! Σχεδόν είκοσι μηνών είναι και ο γιος μου και καταλαβαίνω απολύτα αυτό το συνα'ισθημα αγωνίας να μην ξεχάσεις ούτε στιγμή από την κοινή σας ζωή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναρωτιέμαι πως εξελίσσεται όλο αυτό Αμαλία μου.. <3
Διαγραφήκαταπληκτικό κείμενο!!μπράβο σου! σου έχω ξαναγράψει και πάντα μα πάντα απαντάς! ειλικρινά δεν το έχω ξαναδεί..ειδικά όταν είχες περιγράψει την ιστορία με τα μωράκια σου στο eimaimama είχες ένα λόγο για όλες..μπράβο βρε Γιάννα.Ο γιος σου είναι καταπλητκικός και αν και δεν σας γνωρίζω είστε υπέροχη οικογένεια. Η μικρή μου γεννήθηκε 1,5 μήνα μετά απο εσάς και συγκινούμαι πολύ όταν βλέπω φωτό απο τότε που ήταν βρεφάκι. σε ευχαριστούμε που μοιράζεσαι τόσο ωραίες σκέψεις μαζί μας..κατερίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα μου σε ευχαριστώ τόσο μα τόσο πολύ...Να σου ζήσει το κοριτσάκι σου, δεν είναι η πιο γλυκιά ηλικία; Χαίρομαι πολύ που σε βρίσκω και στο μπλογκοσπιτάκι μου... Σε φιλώ γλυκά, γλυκά...
ΔιαγραφήΥπέροχη ανάρτηση! Υπέροχες στιγμές! Αχ...άστα. Και εγώ αυτά σκέφτομαι ώρες ώρες. Σαν νεράκι κύλησαν τα 3,5 χρόνια της Δάειρας, σαν νεράκι και οι 12 μήνες της μπουμπούς. Δεν τις χορταίνω. Δεν τις προλαβαίνω. Αυτή η καθημερινότητα δε μας αφήνει να πάμε σε slow motion...και μαζί με εμάς, ούτε το χρόνο. Δεν προλαβαίνουμε να το συνειδητοποιήσουμε πόσο γρήγορα περνάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη ανάρτηση...
Φιλιά!
Όπως τα λες Ασπασία μου... όπως τα λες... Σε ευχαριστώ πολύ πολύ... Φιλάκια πολλά...
Διαγραφή