Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

Το μαιμουδάκι και ο ωκεανός σε ένα... κουτί! (από την Ελπίδα και το Two boys and Hope!)

Αυτή η ιδέα της Ελπίδας από το Two boys and Hope μου είχε "κάτσει" από πέρσι,  μα φυσικά το μαιμούδι ήταν πολύ μικρό τότε για να ασχοληθεί με ένα τέτοιου είδους sensory play. Την είχα όμως "καταχωρήσει" στον σκληρό του εγκεφάλου μου και φέτος ήμουν αποφασισμένη να το φτιάξω! Ιδίως μετά την επιτυχία της παραλίας σε ένα κουτί

Ωκεανός σε κουτί λοιπόν και για λεπτομέρειες δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε το μπλογκοσπιτάκι της Ελπίδας εδώ.  Είναι πολύ εύκολο να το ετοιμάσετε και είναι πραγματικά εντυπωσιακό, όχι μόνο οπτικά μα και σαν δραστηριότητα! Διεγείρονται αφές και αισθήσεις με τις οποίες  ακόμα και εγώ δεν ήμουν τόσο εξοικειωμένη!

Μόλις του έστησα το κουτί, το έφερνε από εδώ, το έφερνε από εκεί, μια έπιανε το φτυαράκι, μια την τσουγκράνα, μια δοκίμαζε με το χέρι... ήταν κάτι καινούργιο και δεν ήξερε πως να παίξει... Μόλις όμως του δείξαμε και "απεγκλώβισε" και το πρώτο δελφίνι... μετά δεν υπήρχε τέλος.. έπρεπε, απλά έπρεπε να τα βγάλει όλα..!















Επειδή θέλω να το ξαναχρησιμοποιήσω το κουτί όπως μας παροτρύνει και η Ελπίδα, έφερα άλλα δυο δοχεία για να βάζει μέσα στον "πάγο" που έβγαζε προκειμένου να βρει τους θησαυρούς του ωκεανού! Αφού χόρτασε παιχνίδι, τα βάλαμε πάλι όλα στην θέση τους ώστε να παίξουμε ξανά άλλη μέρα! 



Νομίζω ότι είναι ένα παιχνίδι για λίγο μεγαλύτερα παιδάκια, περίπου από δυόμιση, αλλά παρότι το μαιμουδάκι άργησε λίγο να καταλάβει τι και πως, (ήθελε περισσότερη πίεση και δύναμη για να σπάσει τον "πάγο" σε σχέση με αυτή που έχει συνηθίσει με την άμμο), μετά από δική μας παρότρυνση και αφού του δείξαμε πως, έπαιξε και το διασκέδασε πολύ! 

Από όλες τις δραστηριότητες τέτοιου τύπου, (sensory play), που έχουμε ασχοληθεί μέχρι τώρα ήταν η πιο "τσαπατσούλικη", (το "μείγμα" είναι ελαφρώς κολλώδες πράγμα που δεν περίμενα για να είμαι ειλικρινής!), για αυτό να είστε προετοιμασμένες και να βάλετε ένα μεγάλο τραπεζομάντιλο από κάτω, αλλιώς καθαρίστε αμέσως μετά το πάτωμα γιατί το "τζελ" ξεραίνεται και δεν βγαίνει εύκολα. (την πάτησα με κάνα δυο σημεία που δεν είχα δει!)

Όμως το έχω ξαναπεί... Όταν βλέπεις τέτοια χαμόγελα, ποιος νοιάζεται και για λίγη ατσαλιά;; (εγώ πάντως όχι!) 


4 σχόλια:

  1. ΤΕΛΕΙΟΣ ο ωκεανος σας!! Ποσο χαιρομαι που το δοκιμασατε και αρεσε στο μαιμουδακι!!! <3 <3 <3 Τα χαμογελα του ολα τα λεφτα!!!! πολλα πολλα φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ το έχω γράψει κ σε ανάρτηση της Ελπίδας. Είναι η πιο ευρηματική μαμά π έχω δει! Πραγματικά την θαυμάζω!Όταν με τ Καλό έρθει κ σε μας ένα παιδάκι θα κάνω όλα όσα προτείνει. Κ πάλι μπράβο στη μαμά Ελπίδα με τις ιδέες της! Μπράβο κ στη μαμά Γιαννα Π δε φοβάται να λερώσει! Αχ αυτό τ χαμόγελο...Μέχρι κ γω λιώνω! Μαρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου γλυκό, με το καλό να έρθει και θα τα κάνεις όλα είμαι ΣΙΓΟΥΡΗ! Σε ευχαριστώ πολύ κουκλίτσα μου, σε φιλώ γλυκά, γλυκά!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...