Ένα cake smash με άρωμα τσιχλόφουσκας!!

Το περίφημο cake smash δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια "πρόβα general" του πρώτου πάρτι γενεθλίων ενός μωρού, όπου συνήθως φτιάχνουν μια μικρή ή και κανονική σε μέγεθος τούρτα, την βάζουν μπροστά από το παιδάκι και περιμένουν τις αντιδράσεις. 

Συνήθως υπάρχουν τα δυο άκρα. Είτε το μωρό θα πέσει με τα μούτρα σχεδόν μέσα στην τούρτα, είτε θα είναι εξαιρετικά διστακτικό έως και αδιάφορο. Όταν έκλεισε το μαιμουδάκι τον πρώτο του χρόνο, δυστυχώς δεν είχα ιδέα για αυτό το, ξενόφερτο φυσικά, έθιμο. 

Μου είχε μείνει λοιπόν απωθημένο, έτσι όταν η τσιχλόφουσκα έγινε ενός, εφόσον κιόλας το επίσημο πάρτι θα γινόταν λίγες μέρες μετά, αποφάσισα αμέσως ανήμερα των γενεθλίων της να κάνουμε ακριβώς αυτό! Απλώς εγώ έφτιαξα μια τούρτα μεγάλη για να σβήσει κανονικά το κεράκι της, και μια μικρή για να διασκεδάσουμε...

Εγώ ήμουν βέβαιη πως θα πέσει με τα μούτρα, η Σουλτάνα η Φωφώ, με κοιτούσε απαξιωτικά και έλεγε πως απλά συκοφαντώ την σικάτη και κυρία στους τρόπους της, κόρη της! 

Και είχε δίκιο! (τι να κάνω το παραδέχομαι, έχω τις φωτογραφίες άλλωστε να το αποδεικνύουν!) Με την ψυχραιμία που την διακατέχει για κάθε τι καινούργιο από την στιγμή που γεννήθηκε, αφού περιεργάστηκε το τουρτάκι της για αρκετή ώρα, πολύ διστακτικά έβαλε το χέρι της μέσα και δεν δοκίμασε παρά μόνο όταν την προέτρεψε ο πατέρας της, κάνοντας μάλιστα μια ξεκάθαρη γκριμάτσα απέχθειας! (ώστε έτσι Χριστινάκι;;;)  

Δεν πείστηκε ούτε όταν το καμάρι μου προσπάθησε να την ταΐσει με το κουτάλι. (έχοντας και αυτός ένα θεματάκι με το να λερώνει τα χέρια του!) 

Ο λόγος που κινήθηκα στην διακόσμηση στο ροζ και το φούξια, ήταν επειδή η Σουλτάνα δεν της φοράει αυτά τα χρώματα σχεδόν ποτέ και ήθελα να βγάλω το άχτι μου! Το πουά είναι λατρεμένο pattern της αδελφής μου και νομίζω πως αν μπορούσε διαρκώς να διακοσμεί τα πάντα με αυτό (και το κόκκινο χρώμα) θα ήταν πολύ ευτυχισμένη. Το κλουβί ως κεντρικό στοιχείο της διακόσμησης ήταν από την βάφτιση της μικρής, το αλογάκι που είχα βάλει μέσα από την πρόσκληση γενεθλίων που μοίρασε η Σουλτάνα, ενώ η φωτογραφία με τον Δημήτρη Γεράσιμο να την φιλάει από την newborn φωτογράφιση της. Με λίγα πράγματα, μόλις μια τούρτα και μισή, μερικά cupacakes και πολύ πολύ αγάπη και διάθεση είχαμε μια υπέροχη μικρή-μεγάλη γιορτή. 

 Για να διακοσμήσω τα cupcakes έφτιαξα πολύ απλά με λίγες οδοντογλυφίδες και washi tape το πιο εύκολο, διακριτικό και οικονομικό διακοσμητικό που θα μπορούσα να σκεφτώ. Για την τούρτα έφτιαξα  την συνήθη συνταγή για τις πολυόροφες τούρτες μου, μόνο που αυτή την φορά τα παντεσπάνια τα έβαψα όλα φούξια, την στόλισα απλά και παιχνιδιάρικα, με έτοιμα ζαχαρωτά που βρήκα στο εμπόριο, ότι μπορούσα να σκεφτώ που να θυμίζει μια μικρή, γευστική, γεμάτη ένταση τσιχλόφουσκα!  Εδώ να σημειώσω πως σε ένα ceke smash καλό είναι η τούρτα να είναι λευκή, κυρίως οι κρέμες και το γλάσο, μιας και οποιοδήποτε άλλο χρώμα θα έδειχνε πολύ άσχημο στις φωτογραφίες- εφόσον το μωρό πασαλειφτεί με τούρτα. (μια ματιά σε σχετικές εικόνες στο google θα σας πείσει!) 

Ήταν μια πολύ ξεχωριστή ανάμνηση, (παρά την κούραση αφού εκείνες τις μέρες έφτιαχνα πυρετωδώς άπειρα γλυκά για το μεγάλο πάρτι της), και το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Η τσιχλόφουσκα ήταν  μια σωστή μικρή πριγκίπισσα μέσα στα ροζ που είχα επιβάλει στην αδελφή μου να της φορέσει και έδειξε να απολαμβάνει πολύ την προσοχή. (αλλά και το δωράκι της θείας της!!!) 

Και φυσικά όπως πάντα, είχαμε κοντά μας τον δικό μας τον Αντρέα , για να αποθανατίσει αυτές τις μικρές μεγάλες στιγμές μας με τον δικό του μοναδικό τρόπο.... 

Και του χρόνου μικρή μας φωνακλού πριγκίπισσα θα κάνουμε διπλό χαμό!!! (αναμένετε σύντομα και το επίσημο πάρτι μας με θέμα... το luna park!)