Shadow Box με τα παπούτσια των δυο πρώτων μας χρόνων...

Νομίζω πως αυτή η ιδέα μου είχε κολλήσει καιρό στο μυαλό, πριν καν γεννήσω το μαιμούδι, από την στιγμή που είδα μια φωτογραφία τυχαία στο διαδίκτυο. 

Το shadow box πρόκειται για μια κορνίζα στην οποία εκθέτεις διάφορα αγαπημένα σου αντικείμενα αντί να τα κρύβεις σε ένα κουτί. Συνήθως έχει κάποιο βάθος, εφόσον τα αντικείμενα είναι συνήθως πιο ογκώδη από μια φωτογραφία. Το κακό είναι πως δεν βρίσκεις κορνίζες μεγάλες ή με μεγάλο βάθος, οπότε αν θες να βάλεις κάτι πραγματικά ογκώδες θα πρέπει να την φτιάξεις μόνος σου. ( ή στην περίπτωση μου ο σούπερ ήρωας ο πατέρας μου!) 

Σκοπεύω να φτιάξω πολλά, πολλά ακόμη- άλλωστε ήδη έχω φτιάξει με τα αναμνηστικά του γάμου μας αλλά και της βάφτισης του Δημήτρη Γεράσιμου, (θα σας τα δείξω σε χωριστή ανάρτηση για να παίρνετε ιδέες), η συγκεκριμένη όμως με τα πρώτα μας παπούτσια με είχε ενθουσιάσει πολύ γιατί πριν δω την εικόνα, δεν το είχα σκεφτεί καν! 

Αρχικά επέλεξα τα παπούτσια που ήθελα να βάλω μέσα στην κορνίζα και τα έστησα ακριβώς όπως θα τα έβαζα ώστε να πάρει τα μέτρα ο πατέρας μου. Αν πιάνουν τα χέρια κάποιου στην οικογένεια σας, εκμεταλλευτείτε το, δεν είναι τόσο δύσκολο. Ο πατέρας μου επειδή δεν μπορούσε να φτιάξει το πίσω μέρος της κορνίζας να ανοίγει, έκανε ουσιαστικά το τζάμι συρόμενο ώστε να μπορέσω να βάλω από μπροστά τα παπουτσάκια μας. Χρησιμοποίησε απλό ξύλο mdf και το έβαψε στο τέλος στο χρώμα της επιλογής μου. Μάλιστα, πήρε την πρωτοβουλία να μου βάψει το εσωτερικό λευκό ώστε να τονίζονται τα παπούτσια και ενώ στην αρχή θύμωσα γιατί μου "κλωτσούσε" το χρώμα, εν τέλει είδα πως έχει δίκιο... (ακόμα μια φορά, δυστυχώς!). Επειδή πρόκειται για βαριά κορνίζα, θα προσέξετε να την κρεμάσετε σε ατσαλόπροκα πολύ καλά τοποθετημένη. (μην έχουμε ατυχήματα!) 

Στην επόμενη κοντινή φωτογραφία ο μόνος λόγος που βλέπετε ατέλειες στο χρώμα είναι επειδή μου ήταν αδύνατον να φωτογραφίσω την κορνίζα χωρίς αντανάκλαση, για αυτό έβγαλα και το τζάμι για να τα καταφέρω. Όταν όμως μπαίνει στην θέση του δεν φαίνεται τίποτα! (εκτός ίσως από τα φωτεινά παράθυρα μου!!) 

Αφού καθάρισα πολύ καλά την κορνίζα έβαλα και πάλι τα παπούτσια για να σιγουρευτώ πως μου αρέσουν. Έπειτα κόλλησα ταινία διπλής όψης- από τις αφρώδεις όμως- πιο πολύ για οδηγό ώστε να ξέρω ακριβώς που να βάλω και μερικές σταγόνες κόλλας στιγμής. Κόλλησα τα παπούτσια ένα, ένα για να βεβαιωθώ πως θα δείχνουν ίσια, τονίζοντας την πλευρά που ήθελα και... έτοιμο! Το κακό ήταν πως δεν σκέφτηκα να γράψω τις ηλικίες πριν τα κολλήσω με αποτέλεσμα να δυσκολευτώ πολύ μετά, όμως κάπως τα κατάφερα! (με λεπτό ανεξίτηλο μαρκαδόρο) 

Οι φωτογραφίες το αδικούν πολύ το αποτέλεσμα, ειλικρινά από κοντά είναι πανέμορφο. Με την επόμενη που θα έρθει ο δικός μας ο Αντρέας σπίτι, θα του ζητήσω να βγάλει μερικές που θα το δικαιώνουν! Μια φορά, το μαιμουδάκι ξετρελάθηκε και παρότι σκοπεύω να την βάλω στο δωμάτιο μας, επειδή την κρέμασα σε μια γερή πρόκα στο σαλόνι ώστε να την φωτογραφίσω, μου ζητούσε να την αφήσω εκεί! Τόσο πολύ του άρεσε! ("Και αυτό δικό μου, και αυτό δικό μου, και αυτό, και αυτό... Τα θυμάμαι!!!" μονολογεί με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη του, δείχνοντας μου τα παπουτσάκια του!) 

Όσο και να μου κάνει νάζια όμως, την θέλω στο δωμάτιο μας, να την χαζεύω με την ησυχία μου, όταν στο τέλος της μέρας ξαπλώνω για να χαλαρώσω και να αναλογιστώ όλες τις στιγμές μας... Εκεί που έχω όλες τις αγαπημένες μας φωτογραφίες και ιδιαίτερα αναμνηστικά. Στο δικό μου μικρό καταφύγιο. 

Αυτό που εγώ σας προτείνω ανεπιφύλακτα, είναι να βγάλετε τις αναμνήσεις σας από το συρτάρι και να τις εκθέσετε με υπερηφάνεια, όπως πολύ όμορφα είχε κάνει σε αυτή την ανάρτηση η γλυκιά Αντωνία και με είχε πραγματικά εμπνεύσει! 

Τέλος, επειδή δύο παπούτσια του τα αγαπώ ιδιαιτέρως, πρώτον τα σταράκια με την αγγλική σημαία που φόρεσε στην βάφτιση του και δεύτερον τα υπέροχα σταράκια που μας έφτιαξε η Ματίνα για τα δεύτερα γενέθλια μας, (όπου ακόμα κοπανάω τον κεφάλι μου που δεν το είχα σκεφτεί από τα πρώτα μας γενέθλια.), ήθελα να αξιοποιήσω και το δεύτερο ζευγάρι. Για αυτό λοιπόν, αυτό με την σημαία θα το κρεμάσω στον καθρέφτη του αυτοκινήτου, ενώ της Ματίνας, θα το φυλάξω, ώστε όταν έχουμε αρκετά "γενέθλια starακια" να φτιάξουμε ένα ακόμα εκπληκτικό shadow box, αφιερωμένο σε αυτά! 
Υ.Γ: Που να σας δείξω πιο είναι το επόμενο τιτάνιο πραγματικά project με το οποίο "αγκάρεψα" τον πατέρα μου.... ;-) Ανυπομονώ.... 

Update: Και να το τιτάνιο project εδω!