Το πρώτο μας egg hunting! (κυνήγι αυγών)

Το egg hunting το είχα δει μια φορά σαν παιδί σε κάποια αμερικάνικη ταινία και έκτοτε, το ξέχασα. Πρόκειται για ένα έθιμο, όπου το Πάσχα οι γονείς κρύβουν αυγά είτε στο σπίτι, είτε στον κήπο και τα παιδιά καλούνται να τα ανακαλύψουν προκείμενου να γεμίσουν τα καλάθια τους. 

Ανάλογα με την ηλικία των παιδιών, υπάρχουν πολλά όμορφα πράγματα που μπορείς να κάνεις, όπως βραβεία σε όποιον βρει τα περισσότερα, ή κυνήγι αυγών μέσω γρίφων. Γενικά οι ιδέες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο είναι άπειρες, αρκεί να googlαρει κανείς τις σωστές λέξεις! 

Αυτό το έθιμο λοιπόν, το θυμήθηκα όταν αποφάσισε να το διοργανώσει πέρσι η φίλη μου η Κέλλη μαζί με τις μαμάδες από το σχολείο της μεγάλης της κόρης. Είχαμε την τιμή να είμαστε καλεσμένοι και περάσαμε τόσο όμορφα που φεύγοντας δήλωσα στην φιλενάδα μου πως του χρόνου μάλλον θα το κάνω και εγώ. (η οποία φυσικά με έβρισε που δεν αφήνω κάτι αποκλειστικά δικό της!-δικό σου το στόλισμα του δέντρου Κέλλου, οκ;!) 

Πλάκα στην πλάκα, σκέφτηκα μήπως έχει δίκιο και το έβγαλα από το μυαλό μου. Ωστόσο, εντελώς ξαφνικά για τα δικά μου δεδομένα, αποφάσισα τελικά να το κάνω για να δώσω χαρά στο μαιμουδάκι που ανυπομονούσε οικτρά για το πάρτι γενεθλίων του το καλοκαίρι. Σκέφτηκα, γιατί όχι, κάθε ευκαιρία είναι μια αφορμή για πάρτι! 

Και κάπως έτσι διοργάνωσα το πρώτο μου egg hunting- πολύ νωρίτερα το ξέρω- μα τη τελευταία Κυριακή πριν το Πάσχα την είχε κλείσει η πρωτοπόρος και φυσικά δεν θα τολμούσα να το κάνω την ίδια μέρα, ενώ η προτελευταία ήταν μια ανάσα από την τελική ημερομηνία τοκετού της κουνιάδας μου και φυσικά δεν γινόταν διαφορετικά. 

Αρχικά στείλαμε την πρόσκληση μας ηλεκτρονικά, της οποίας το αυγό, το σχεδίασε ο Δημήτρης Γεράσιμος μόνος του! (η χαρά του απερίγραπτη, κάθε μέρα μου έλεγε τα ονόματα όλων των φίλων του που έχουμε καλέσει!)

Επειδή τα παιδιά είναι μικρά μεν, μα με κάποια πιο μεγαλύτερα σε ηλικία, είδα μια υπέροχη ιδέα στο pinterst όπου σε κάθε παιδί αντιστοιχούσε ένα χρώμα. Αυτό απέτρεπε από το να πάρουν όλα τα αυγά τα μεγαλύτερα παιδιά. 

Στην πράξη βέβαια δυσκολεύτηκα αρκετά, αφού δεν έβρισκα εννιά διαφορετικά χρώματα σε αυγά. Οπότε έπαιξα με το λαχανί και πράσινο σκούρο, ροζ και φούξια, μπλε και γαλάζιο. Δύσκολες διαφορές για της ηλικίες της πλειοψηφίας, μα δεν τρελαθήκαμε κιόλας, αρκεί να ήταν μέσα στο φάσμα του χρώματος που ψάχναμε. 


Οπότε, φτάνοντας σπίτι, τους καλεσμένους τους καλωσορίζαμε κάπως έτσι...

Κάθε παιδάκι που ερχόταν φορούσε το δικό του χρώμα στο χέρι, (σκέφτηκα ότι αυτό θα τα βοηθούσε περισσότερο), και όσα αρνήθηκαν, τα φόρεσαν οι μαμάδες, κάποιες δε πολύ εμπνευσμένα! (ή μάλλον κάποια, μην κρυβόμαστε μια είναι η έμπνευση, μετά από εμένα φυσικά χιχι, το άλλο ψαράκι της παρέας!) 

Δυστυχώς είχαμε και δυο "απώλειες" και έτσι η φούξια και κίτρινη κορδέλα δεν φορέθηκαν ποτέ, (στην ουσία ξέρω πως η Κέλλη προσπάθησε να μπουκοτάρει το egg hunting μου!), μα τα καλαθάκια τους τα γεμίσαμε και θα τους τα στείλουμε δωράκι! Έμεινε επίσης και ο πρώτος γρίφος, ο οποίος αφορούσε την ξαδέλφη του μαιμουδιού που είναι πολύ μεγαλύτερη σε ηλικία. Για να μην βαρεθεί σκέφτηκα να τις φτιάξω πέντε γρίφους οι οποίοι θα την οδηγούσαν σε ένα έτοιμο καλαθάκι γεμάτο λιχουδιές.! Η Έλενα μας όμως δεν ήρθε, οπότε τον ρόλο της έπαιξε η κουμπάρα μου- το καλαθάκι βέβαια θα σταλεί και αυτό στην αρχική παραλήπτρια!

Ήμουν πολύ άρρωστη όλες τις μέρες πριν αλλά και ανήμερα, οπότε δεν έδωσα και τον καλύτερο μου εαυτό στον μπουφέ, όμως νομίζω πως κανείς δεν δίνει τόση σημασία στις λεπτομέρειες. Είχαμε την δική μας σπιτική λεμονάδα, τοστάκια, νηστίσιμα cupacakes από την απίθανη συνταγή της Γεωργίας εδώ, αυγά βραστά tagged- με το όνομα κάθε παιδιού πάνω- απίθανες λιχουδίτσες από τον φούρνο της γειτονιάς και φυσικά τα πεντανόστιμα pancakes της Ελπίδας, τα οποία έκανα σε σχήμα αυγών πασχαλινών και ξετρελάθηκα! (στα οποία μπορούσαν να βάλουν πραλίνα ή μέλι, οπότε και ξετρελάθηκαν και οι υπόλοιποι!)

Για διακόσμηση του backround κρέμασα ζωγραφιές ανάλογες του θέματος και μερικά διακοσμητικά που ήδη είχα, με σκοπό να τις ζωγραφίσουν τα παιδιά και να τις ξανακρεμάσω ζωγραφισμένες! (ιδέα που είχα πάρει από απίθανο πάρτι της Ασπασίας εδώ) Ενώ όλα τα καλαθάκια ήταν έτοιμα, το ίδιο και τα αυγά για να τα κρύψω λίγο πριν το κυνήγι! 

Τα καλάθια δε ήταν μια πολύ αστεία παρωδία, αφού έγινε το εξής που μοιράστηκα στο instagram και ήταν πραγματικά γελοίο... 

Η αποκορύφωση δε της παρωδίας, ήταν πως εν τέλει η κορδέλα λυνόταν στα πλαινά που την είχα δέσει, ώσπου στο τέλος αναγκαστήκαμε όλοι να τα κρατάμε όπως ακριβώς είχαν σχεδιαστεί να τα κρατάς και με την Αρετή να μου λέει "Η σιλικόνη στο κέντρο σε μάρανε, χάθηκε να βάλεις λίγη και στα πλαινά!" (ζηλεύεις, κακούργα, ζηλεύεις!!!) 

Να και οι υπέροχες κρυψώνες μας!

Τα καλαθάκια μοιράστηκαν, οι μπαμπάδες αναχώρησαν να πιουν το καφεδάκι τους παραθαλάσσια με την ησυχία τους, (και εμείς με την δική μας!), και  ξεκινήσαμε την κάθοδο προς τον κήπο, με πρωτοστάτη τον οικοδεσπότη φυσικά! 

Φτάσαμε, οι οδηγίες δόθηκαν- με πολύ πολύ δυσκολία από μια σχεδόν άφωνη μαμά- (λόγω βήχα), και κάπως έτσι ξεκινήσαμε να κυνηγάμε...αυγά!! 

Η κουμπάρα δεν έλυσε τους γρίφους, αφού έβρισκε τυχαία η απατεώνισσα τα χαρτάκια, έπρεπε όμως να λύσει τον τελευταίο για να βρει το καλάθι! Με πολύυυυ βοήθεια- τα κατάφερε!! (γιατί ήταν και πανέξυπνοι οι γρίφοι, εμ τι;;!!) Μετά είχαμε χαρούμενα παιδάκια να δείχνουν τα καλαθάκια τους, μα για μένα το πιο σημαντικό που άξιζε όλη την κούραση ήταν αυτό το συγκεκριμένο παιδάκι τέρμα δεξιά που ένιωσε πολύ ξεχωριστά σε αυτό το άκρως παιχνιδιάρικο πάρτι!

Και τίποτα άλλο δεν θέλει μια μαμά για να νιώσει και η ίδια, εξίσου ξεχωριστά... 

Μην νομίζετε πως το πάρτι τελείωσε εδώ... όχι. Ανεβήκαμε πάλι πάνω και αυτή την φορά ζωγραφίσαμε αυγά... 

Και μετά ζωγραφίσαμε και χεράκια! Γιατί έχουμε πει, βρώμικα παιδάκια, ευτυχισμένα παιδάκια... Παρασύρθηκαν και οι μανούλες και λερώθηκαν και αυτές! (μερικές πιο πολύ από τα παιδάκια!) 

Μετά καθαρίσαμε, βάλαμε όλα τα αυγά να στεγνώσουν, (και τώρα πρέπει να τους τα μοιράσω, ελπίζω να θυμούνται οι μανούλες τα έργα τέχνης των παιδιών!), και παίξαμε με πλαστελίνες. Ε, μετά κουραστήκαμε και θέλαμε απλά να αράξουμε στο αυτοκίνητο ή στο αεροπλάνο,  να χοροπηδήσουμε στο τραμπολίνο ή απλά να κοιμηθούμε στην αγκαλιά της μαμάς!

Με πολύ οικονομικό badget λοιπόν, αφού δεν αγόρασα κανένα διακοσμητικό και κινήθηκα με όσα είχα, και με μερικές απλά αγορές για χειροτεχνίες και τα αυγά φυσικά, περάσαμε μια πολύ όμορφη και ξεχωριστή ημέρα. Τόσο, που ευχηθήκαμε όλοι και του χρόνου να είμαστε καλά να το ξανακάνουμε. 

Για ένα τέτοιο μουτράκι; Εννοείται πως θα το ξαναέκανα, χωρίς δεύτερη σκέψη. Και σας προτείνω να το κάνετε και εσείς, αν δεν το κάνετε ήδη! Είναι μια υπέροχη δραστηριότητα για παιδιά!

Α! Και μανούλες! Σύντομα θα λάβετε και τις inbox φωτογραφίες σας! (Εσύ Κέλλη τίποτα, χεχεχε!! ;-) )