Μια μέρα στην παραλία... (καλό καλοκαίρι, είπαμε;)

Μόλις πριν την "επίσημη" έναρξη του φετινού καλοκαιριού, και κόντρα στην κακή διάθεση και γκρίνια που μας είχε πιάσει την προηγούμενη- αυτή η μαμά σηκώθηκε αποφασισμένη να περάσει μια ξεχωριστή μέρα με την οικογένεια της στην παραλία... 

Και έτσι ακριβώς έγινε! Όντας καθημερινή και πρωί, βρήκαμε την παραλία εντελώς άδεια και αποκλειστικά δική μας... Ειλικρινά δεν νομίζω πως χρειάζεσαι κάτι παραπάνω για να νιώσεις πως βρίσκεσαι στην κορυφή του κόσμου όλου... 

Γεμίσαμε εικόνες από όλες τις αποχρώσεις του μπλε και της άμμου... Πήραμε μυρωδιά από αλμύρα, δροσερό αεράκι και αντηλιακό καρύδα... (αχ αυτό το αντηλιακό καρύδα...) 

Χορτάσαμε παιχνίδι, χαμόγελα, και ναζάκια από το δικό μας καλοκαίρι... Από το δικό μας ουράνιο τόξο... 

Ανακαλύψαμε πόση χαρά και πόσο ενθουσιασμό μπορεί να προσφέρει σε ένα παιδί, λίγη άμμος και ένα και μόνο μπαλάκι... 

Και παρότι είχαμε φορέσει τα μαγιό απλά μήπως και... το άλλο μου εγώ- αυτό που γουργουρίζει- που με το ζόρι τον έπεισα να βάλει, βούτηξε πρώτος... Και ενώ το άλλο μου εγώ- αυτό που μαιμουδίζει- δεν ήθελε να κάνει μπάνιο με τίποτα- μόλις παρακολούθησε έκπληκτος τον πατέρα του να βουτάει, θεαματικά ομολογουμένως, μπήκε σε σκέψεις και τελικά δήλωσε: "Μαμά θέλω και εγώ μπάνιο, μαμά, ΤΩΡΑ!" 

Λέτε να του χάλασα χατήρι;;; Όοοχι... Και ας μην είχα καμία να με ντουμπλάρει με το μαγιό! (θυσία, γίνομαι, θυσία!). Επισήμως λοιπόν και οικογενειακώς βουτήξαμε στις 31 Μαιου- ημερομηνία από τα άγραφα για την κρυουλιάρα μαιμουδοοικογένεια!! 

Όσο για μένα;; Χόρτασα ηρεμία, θάλασσα που τόσο πολύ αγάπησα- τόσο ξαφνικά. Χόρτασα μαιμουδοαγκαλιές, γελάκια και φιλάκια με γεύση αλμύρας... ("Είσαι νόστιμη μαμά" #εσύναδειςεσύναδεις)  

Χόρτασα πίστη σε μέρες που πάντα ξημερώνουν φωτεινές, χόρτασα ελπίδα που πάντα πεθαίνει τελευταία, χόρτασα ψυχική γαλήνη... 

Και κάπως έτσι, ανάμεσα σε εκσκαφείς, κουβαδάκια, νεροπίστολα, φτυαράκια, γυμνά πατουσάκια... Νιώθοντας την άμμο να ζεσταίνει τα δικά μου πόδια, κρατώντας στο χέρι μου το πρώτο κοχύλι που αντίκρισα μόλις έκατσα - που σαν να περίμενε εμένα να το πιάσω στα δάχτυλα μου- ένιωσα βαθιά μέσα μου πως και αυτό το καλοκαίρι θα είναι μοναδικό...