Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

Έχετε και εσείς ένα τέτοιο ρομπότ;;;; (μην τα παίρνεις όλα σοβαρά!)

Έχω να μοιραστώ κάτι πολύ σημαντικό μαζί σας... Όμως το νου σας. Μην σας ξεφύγει πουθενά.... Ναι; 

Μέσα στο σπίτι μας ζει ένα ρομπότ... Βασικά ζει το πνεύμα ενός ρομπότ. Δεν το βλέπουμε, όμως κατά διαστήματα μπαίνει μέσα μας... Ναι σας λέω. Είτε σε μένα, είτε στον Παναγιώτη, είτε στον Δημήτρη Γεράσιμο...

Τι εννοώ μέσα μας; Δεν ξέρω να σας εξηγήσω ακριβώς, όμως να. Εκεί που μιλάμε κανονικά, ξαφνικά αρχίζουμε και μιλάμε ρομποτικά. Λόγου χάρη: Άντι να πω με την ωραία μελωδική μου φωνή, (γκουχ, γκουχ ακούω γελάκια...), "Έλα Δημήτρη μου να πιεις το γάλα σου" λέω με ψυχρή, στημένη φωνή: 

"Ε-ΛΑ, ΔΗ-ΜΗ-ΤΡΗ ΜΟΥ ΝΑ Π-ΙΕΙ-Σ ΤΟ ΓΑ-ΛΑ ΣΟΥ..." 

Καταλάβατε; Είναι τρέλα σας λέω! Το περίεργο είναι πως αυτό το ρομπότ "εμφανίζεται" κάθε φορά που προκύπτει μια αναίτια κρίση, κάθε φορά που υπάρχει κάποιο νηπιακό ξέσπασμα, κάθε φορά που μας κυριεύει λίγο η βαρεμάρα, βασικά κάθε φορά που η κατάσταση κινδυνεύει να ξεφύγει λιιιγο... 

Και εκεί που ένα μαιμούδι ξεσπάει σε κλάματα επειδή του έφτιαξες φρυγανιά με ταχίνι αντί για ψωμί με ταχίνι- ενώ μόλις πριν ένα λεπτό σου είχε δηλώσει με στόμφο ότι θέλει ΦΡΥΓΑΝΙΑ με ταχίνι- μπαίνει μέσα μου αυτό το μυστήριο ρομπότ και λέει ξεκάθαρα: 

" ΝΑ Β-ΓΕΙ Α-ΜΕ-ΣΩΣ ΤΟ ΠΟ-ΝΗ-ΡΟ ΡΟ-ΜΠΟ-Τ Α-ΠΟ Τ-ΟΝ ΔΗ-ΜΗ-ΤΡ-Η ΓΕ-ΡΑ-ΣΙ-ΜΟ. ΠΑ-ΡΕ-ΞΗ-ΓΗ-ΣΑ. ΝΟ-ΜΙ-ΖΑ Π-ΩΣ ΘΕ-ΛΑ-ΤΕ ΦΡ-Υ-ΓΑ-ΝΙΑ" 

"ΣΥ-ΓΝ-Ω-ΜΗ".

Και ξεσπάμε όλοι σε γέλια και τρώμε ήρεμα και ωραία την φρυγανιά που άλλωστε θέλαμε ευθύς εξαρχής! 

Σας λέω, αυτό το ρομπότ μας έχει σώσει! 

Δεν ξέρουμε ποιο ακριβώς είναι, όμως έχουμε σοβαρές υποψίες πως είναι ο Χούλιο , το ισπανόφωνο παιχνίδι ρομπότ μας που έχει βαλθεί να μας μάθει ισπανικά από το πουθενά! (ήμαρτον δηλαδή!) Δεν αποκλείω κάποια μέρα,  ενώσω είναι μέσα μας,  να αρχίσει να μιλάει ισπανικά, και τότε να δω ποιος θα το καταλάβει...!! 

E-TE-N-DE-R MI-S A-MI-GO-S??? (όχι; Ούτε εγώ!!) 







7 σχόλια:

  1. Εντάξει Γιαννα μου... μου έδωσες ιδέα τέλεια ιδέα... έχουμε κ εμείς τον τελευταίο καιρό κάτι άνευ λόγου και αιτίας ξεσπάσματα κ υστεριουλες του τύπου" τώρα είπα... τώρα όχι δε θέλω..." κ στο δευτερόλεπτο ξανά ακούγεται ή τσιριχτή φωνή του μικρού μου" Α!ααα μανιουλα το πήρε πισωωω..." οπότε καταλαβαίνεις τι ζω.... καιρός λοιπόν να μας επισκεφτεί το γλυκό ρομπότακι.... χαχαχα το διαβάζω κ γελαω ακομη.... είσαι φοβερή! φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι κάνουμε οι δολιες για να γλυτώσουμε τις παράλογες εκρήξεις!!!! Το ρομπότ είναι πολύ αστείο και μέχρι στιγμής πιάνει πάντα! Σε φιλώ γλυκά, γλυκά!!

      Διαγραφή
  2. Χα χα χα!!!!Εμείς προτιμούμε το ζωικό βασίλειο! Λιοντάρι για το μπαμπά, δεινοσαυρο για τη μαμά κ λύκο για το ταλιμπανακι! (Ουτε που θυμάμαι πως προέκυψε η επιλογή )! Το θέμα είναι πως είτε ρομπότ ειτε ζωάκια ,η μέθοδος αυτη εχει φοβερά αποτελέσματα! Συνεχισε να μας δίνεις έξυπνες και ξεκαρδιστικες ιδέες! Το έχουμε ανάγκη! Πολλα φιλιά!
    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λίγη φαντασία αρκεί, έχεις δίκιο!! Πως να θυμάσαι πως προέκυψε. Στην ανάγκη πιθανότατα!! Χεχε! Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου, φιλάκια πολλά σε όλους σας!!!

      Διαγραφή
  3. Αχαχααχαα πολύ γέλασα!!! Χρήσιμη συμβουλή για το μέλλον ;)
    Φιλιά πολλά γλυκά ρομποτάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ-ΗΝ ΤΟ Ξ-Ε-ΧΑ-ΣΕ-ΙΣ!! Χεχεχε! Φιλιά πολλά Ηρώ μου!!!

      Διαγραφή
    2. Μ-ΗΝ ΤΟ Ξ-Ε-ΧΑ-ΣΕ-ΙΣ!! Χεχεχε! Φιλιά πολλά Ηρώ μου!!!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...