Το δικό μας- ταπεινό μα ευλογημένο- καλοκαίρι...

Καλοκαιρινές διακοπές μπορεί να μην πήγαμε φέτος, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως δεν φροντίσαμε να περάσουμε πολύ ξεχωριστά, όχι μόνο στην ίδια μας την πόλη μα και στο ίδιο μας το σπίτι. Πως; 

Το μοιράστηκα μαζί σας εδώ. 

Τώρα, όσο και να προσπαθώ να διατηρήσω την καλοκαιρινή μας διάθεση, η αλήθεια είναι πως ο αέρας του επικείμενου Σεπτέμβρη έχει αρχίσει να με επηρεάζει, ακόμα και αν καμία διαφορά δεν θα έχει στην καθημερινότητα μας εφόσον με το μαιμούδι μου θα σολάρουμε και φέτος! 

Νιώθω λοιπόν πως ήρθε η ώρα  για την φετινή μας φωτογραφική αναδρομή... Το δικό μας καλοκαίρι... 

Χορτάσαμε θάλασσα... Τέλος Μαιου κάναμε το πρώτο μας μπάνιο, τέλος Αυγούστου το τελευταίο μας. Χορτάσαμε παιχνίδι στην άμμο, ουρανό, αλμύρα και κουλούρια Θεσσαλλονικής κάτω από την πετσέτα μόλις βγαίναμε από την πρώτη βουτιά. Επειδή τις περισσότερες φορές πηγαίναμε πολύ πρωί, (9-12) και καθημερινές κυρίως, βρίσκαμε μια παραλία αποκλειστικά σχεδόν δική μας... 

Όνειρο... 

Χορτάσαμε ξημερώματα και ηλιοβασιλέματα... Απολαύσαμε αμέτρητες σκιές κάτω από πεύκα και πλατάνια...

Χορτάσαμε παιχνίδι, παντού, σε κάθε παιδική χαρά, σε κάθε κλειστό κλιματιζόμενο παιδότοπο τις πολύ καυτές μέρες, μέσα στο σπίτι μας φυσικά, στα μπαλκόνια μας, σε λούνα παρκ, με κάθε τρόπο και αφορμή παίζαμε, παίζαμε ατελείωτα....

Χορτάσαμε μοναδικές, πολύτιμες στιγμές δεσίματος πατέρα- γιου, μαμάς- μαιμουδιού. Χορτάσαμε πολλές οικογενειακές εξορμήσεις... 

Χορτάσαμε χωριάτικη σαλάτα, πατάτες τηγανητές, σουβλάκια, καγιανά, γεμιστά, σύκα, καρπούζι, χυμό βύσσινο, τοματίνια από τις γλάστρες μας, παγωτό και γρανίτα. 

Χορτάσαμε εξορμήσεις σε δάση και βουνά... 

Μάθαμε και γνωρίσαμε ένα σωρό καινούργια πράγματα...

Αυτό το καλοκαίρι, γίναμε τριών, κάναμε το πιο καλοκαιρινό πάρτι, κουρευτήκαμε τρεις φορές, ανεβήκαμε ξαφνικά τρία νούμερα στα παπούτσια και φυσικά μεγαλώσαμε...απότομα....

Προσωπικά χόρτασα αναμνήσεις, εικόνες, κοχύλια, καρδιές και φυσικά φωτογραφίες... Με την απλοϊκή μου φωτογραφική και το κινητό πια πολλές φορές στο χέρι, παλεύω να αποθανατίσω κάθε μικρή η μεγάλη στιγμή μας... 

Μα ξέρετε τι χόρτασα πιο πολύ από όλα;;; Αυτόν τον μικρό, παμπόνηρο απατεώνα... 

Χόρτασα γυμνά πατουσάκια γεμάτα άμμο δίπλα ακριβώς στα δικά μου... 

Χόρτασα καταγάλανο ουρανό...

Χόρτασα χαμόγελο, οικογένεια, αλμύρα. Χόρτασα αυτό...

Χόρτασα ευλογία...