Το πιο μαγικό τρένο που μεταφέρει ΜΟΝΟ λιχουδιές!

Έχει γίνει η δική μας παράδοση πια, κάθε Χριστούγεννα να φτιάχνουμε το πιο παραμυθένιο σπιτάκι! Αγαπώ την διαδικασία μιας και το σπίτι μυρίζει λες και μένουμε οι ίδιοι μέσα σε ένα σπιτάκι φτιαγμένο από μπισκότα και ζαχαρωτά- ενώ δεν χορταίνω να βλέπω κάθε χρόνο ακόμα πιο εντυπωσιασμένο αυτό το μικρό και πονηρό μαιμούδι! 

Επειδή πέρσι, ο Δημήτρης Γεράσιμος ήταν ο χειρότερος βοηθός, φέτος υπήρξα ακόμα πιο οργανωμένη και έφτιαξα τους τοίχους και τα μπισκότα την προηγούμενη ημέρα, ώστε να έχω τον χρόνο και την υπομονή να ανεχτώ οποιαδήποτε συμπεριφορά! Και πολύ καλά έκανα, αφού και πάλι μόνη του έγνοια ήταν να κλέψει όσα περισσότερα ζαχαρωτά μπορούσε- γλυτώσαμε όμως τα επικά πεσίματα πάνω στο τραπέζι ή τα σπρωξίματα στους μπισκοτένιους τοίχους για να βεβαιωθεί πως στέκονται!!! 

Άλλος ένας λόγος που ήταν καλή ιδέα να χωρίσω κατά αυτόν τον τρόπο το στήσιμο του σπιτιού ήταν που ήθελα εδώ και χρόνια να φτιάξω και ένα τρένο από μπισκότα- το είχα δει σε ένα γλυκό κορίτσι που έχω γνωρίσει διαδικτυακά- και φέτος το πήρα απόφαση να το κάνω και αυτό. 

Και ξετρελάθηκα! 

Ξετρελάθηκα τόσο, που φέτος πρωταγωνιστής των ζαχαρένιων δημιουργιών μας θα είναι αυτό μιας και είναι τόσο εντυπωσιακό μα και τόσο απλό ταυτόχρονα! 

Να λοιπόν το δικό μας λαχταριστό τρένο που μεταφέρει αποκλειστικά και μόνο λιχουδιές! 

Δεν έχω κάποια ιδιαίτερα tips να μοιραστώ μαζί σας- όπως το βλέπετε, το φτιάχνετε κιόλας. Εγώ χρησιμοποίησα μπισκότα τύπου πτι μπερ αλλά με γεύση σοκολάτας μιας και μου άρεσαν πιο πολύ χρωματικά. Για ρόδες στην μηχανή του τρένου χρησιμοποίησα μπισκότα τύπου digestive, όπου στην μπροστά ρόδα που είναι πιο μικρή το έκοψα μόνη με ένα πολύ καλό μαχαίρι. Ωστόσο επειδή ήμουν κομμάτια να κάνω το ίδιο στα υπόλοιπα, έκοψα κυλινδρικά mashmellows σε φέτες και έδειξαν υπέροχα. Έβαλα ένα κίτρινο m&m για φανάρι, ένα πουράκι για φουγάρο, marshmellows για να ενώνω τα βαγόνια και μετά έπαιξα με το royal icing για να σχεδιάσω και να ομορφύνω ακόμα περισσότερο το τρένο μας! Για να κάνω το τριγωνικό σχήμα μπροστά στην μηχανή- που για μένα κάνει και την διαφορά- απλά έκοψα τα μπισκότα με το μάτι ξανά με ένα πολύ καλά τροχισμένο μαχαίρι. 

Αυτό ήταν! Αντί αν κλείσω τα βαγόνια, τα άφησα ανοιχτά και τα γέμισα με τις λιχουδιές που είχαν περισσέψει από το μπισκοτένιο σπιτάκι μας!! 

Ακούστε τώρα τι έπαθα φέτος! Εκτός του ότι βρέχει ασταμάτητα εδώ και τρεις μέρες καθιστώντας το αδύνατον να φωτογραφίσω με επαρκές φως τις δημιουργίες μας- επιπλέον στο σπιτάκι μας είχαμε ένα έκτακτο περιστατικό! Γκρεμίστηκε η άκρη της μιας σκεπής! Ευτυχώς δεν είχαμε θύματα, (xaxa!) πέρα από ένα έλατο που κόπηκε από την ρίζα- πήραμε όμως ένα πολύ σημαντικό μάθημα! Ότι ναι μεν πρέπει να κάνουμε πιο λεπτή την σκεπή- όπως άλλωστε μας πρότεινε πάντα η Ελπίδα της οποίας την συνταγή ακολουθούμε φανατικά- όμως υπάρχει όριο στο πόσο λεπτή θα την κάνεις μιας και δεν θα αντέξει το βάρος του icing και των ζαχαρωτών και- με μαθηματική ακρίβεια- θα σπάσει! Εγώ παρασύρθηκα φέτος για να μου μείνει ζύμη για περισσότερα μπισκότα και την πάτησα! Πήρα όμως το μάθημα μου!!! (και η άλλη σκεπή σίγουρα την γλύτωσε επειδή την στηρίζει το χαγιάτι σοκολάτας!! Τρέμω ωστόσο ποιο πρωινό θα το βρω γιαπί μιας και κάθε μέρα σαν να μου λυγίζει η στέγη όλο και περισσότερο!!!) 

Και σαν να μην έφτανε αυτό! Σήμερα που ήταν μια ηλιόλουστη μέρα εμείς λείπαμε από το σπίτι! (και πολύ καλά κάναμε!) Μόλις γύρισα ωστόσο- και επειδή έβλεπα τα σύννεφα να συσσωρεύονται ξανά- έτρεξα να φωτογραφίσω το τρένο και μέχρι να βγάλω περίπου δέκα φωτογραφίες σκοτείνιασε πάλι ο τόπος! Το μπισκοτόσπιτο μας λοιπόν φέτος έχει τις κλειστές του και θα το απολαύσετε σε μουντό σκηνικό! (ίσως είναι και καλύτερα μιας και θα φανεί καλύτερα ο εσωτερικός τους διάκοσμος!) 

(πριν μπει η σκεπή, η διακόσμηση με τα δωράκια μας στήνεται πάντα έτσι!!Για να καταλάβετε πόσο μικρός είναι ο χώρος τα δωράκια είναι σφραγίδες και μικρά κουτάκια με smarties) 

Και επειδή μου περίσσεψε και icing έφτιαξα και ένα μικρό μπισκοτόσπιτο να το χαρίσουμε σε μια βρωμούσα που πιστεύει και αυτή σε μαγικά παραμύθια για σπίτια που τρώγονται και δρόμους στρωμένους με καραμέλες... 

Τώρα. Για όλα αυτά εγώ φέτος χρειάστηκα δύο δόσεις από την συνταγή της Ελπίδας που θα βρείτε εδώ- μαζί με το πρώτο μας σπιτάκι ever!  (και περίσσεψαν και για μπισκότα- περισσεύουν και κανονική σε πάχος σκεπή να φτιάξετε!!). Χρειάστηκα, τέσσερις δόσεις royal icing που θα βρείτε στο link  που ήδη έδωσα, δυο πακέτα μπισκότα τύπου πτι μπερ, ένα τύπου digestive, και ότι ζαχαρωτά θέλετε εσείς! ( τα σπίτια βγαίνουν όμορφα και με πολύ λιγότερα ζαχαρωτά και περισσότερο icing.) 

Και για να μην νιώθουμε άσχημα για τα φετινά μας γκρεμίσματα, χαζέψτε και το πρώτο σπιτάκι μας με χαγιάτι εδώ- και το πρώτο με εσωτερικό διάκοσμο και την αστεία ιστορία πίσω από τον διάκοσμο  εδώ.  !! 

Αν πάλι δεν θέλετε να μπείτε σε όλη αυτή την διαδικασία, δείτε τι έξυπνο και πανέμορφο έκανε το Καρυδοτσουφλάκι μου εδώ!

Αυτές οι περιπέτειες μας από την μαιμουδοκουζίνα μας!! Τι λέτε; Θα επιχειρήσετε να φτιάξετε το πιο μαγικό τρένο;;;