Monkey Talk- ή αλλιώς τι άκουσα από το μαιμούδι λίγο πριν κλείσουμε τα πέντε!

(Δεν θα μπορούσα να ανοίξω τον γενέθλιο μήνα του μαιμουδιού αλλιώς! Τι άκουσα λοιπόν από το τερατάκι μου λίγο πριν κλείσουμε επισήμως τα... 5!!) 

Μια μέρα κάναμε διάφορες ετοιμασίες μιας και περιμέναμε επισκέψεις. Του ανέφερα συχνά πως θα πρέπει να μοιράζεται, να είναι ευγενικός γιατί είναι οικοδεσπότης και οι οικοδεσπότες αυτό κάνουν. Φροντίζουν να περνούν καλά οι καλεσμένοι τους. Λίγο πριν έρθουν όντως οι καλεσμένοι μας του λέω: 

-Θα είσαι ένας σωστός gentleman, το ξέρω! Και μου απαντάει:
-Τι gentleman; Χθες μου έλεγες θα είμαι ο οικοδεσπότης! ΤΙ ΜΟΥ ΛΕΣ ΤΩΡΑ;;; 

#κλαίω #ΠουΝαΞέρειΟΜικρόςΜουΟικοδεσπότηςΠαύλαGenleman

Οι προηγούμενοι δυο μήνες ήταν λίγο σχιζοφρενικοί στο θέμα "καιρός"- κατά συνέπεια μας απασχόλησε πολύ! (ο καιρός!) Μια μέρα λοιπόν, ενώ χαζεύει έξω από το παράθυρο μονολογεί: 

-Μπορεί να βρέξει. Μπορεί και όχι. Δεν ξέρουμε. Δεν έχουμε μιλήσει ακόμα με τον Θεούλη. 

#ΨυχήΜουΕσύ

Λίγο πριν κοιμηθεί λέει το μικρακι μου:
-Μαμά να κοιμηθείς καλά απόψε, να μην δεις εφιάλτες και να κάνεις την προσευχή σου στον Χριστούλι να σε βοηθήσει. (επηρεασμένος πιθανώς από το γεγονός πως μέχρι και προχθές δεν μπορούσα να κοιμηθώ και είχα εφιάλτες όπου με άκουγε τα πρωινά να το συζητώ με τον Παναγιώτη)
-Ενταξει καρδούλα μου. Και εσύ το ίδιο εύχομαι.
-Μαμά, να κάνεις εσύ σήμερα την προσευχή για μένα. Να κάνεις πρώτα για το πρώτο σου μωρό, μετά για μένα, μετά για σένα και μετά για τον μπαμπά.
(κάνω μια παύση για να σκεφτώ.. Να ρωτήσω ή όχι αφού δεν έχει γίνει σχετική κουβέντα εδώ και καιρό. Τελικά ρωτάω)
-Τι εννοείς για το πρώτο μωρό;
-Πρώτα να κάνεις προσευχή για το μωρό που πέθανε. Πρώτα για αυτό. (κάνει παύση και το τονίζει με χειρονομία) Μετά για μένα. Μετά για σένα και μετά για τον μπαμπά. Α,και μην ξεχάσεις και την Μαρισα.
-Εντάξει καρδούλα μου.
-Τώρα, να σε ακούσω...

#mylittlemonkeyboy #ΜιαΛαμψηΑστεριωνΘαΣεΑκολουθειΠαντα#myheartjustskippedabeat

Ένα βράδυ ενώ παλεύει να αποκοιμηθεί. 

-Μαμά βαριέμαι. Βαριέμαι να παίξω. Βαριέμαι να δω τηλεόραση. Βαριέμαι ναα κοιτάω τα μαξιλάρια. Βαριέμαι τα πάντα. 

-Τέλεια! απαντώ. Τότε κοιμήσου! 

-Βαριέμαι να βλέπω σκοτάδι... 

#ΒαριέταιΚιόλας #ΘαΤρελαθώ #ΕγώΠουΒαριέμαιΝαΠεριμένωΝαΑποκοιμηθείΤιΝαΚάνω #Οεό;

Στο ίδιο μοτίβο ένα βράδυ- τα έχουμε πει ο Δημήτρης Γεράσιμος εκτός από ολιγόυπνος είναι και πολύ δύσκολος στο να κοιμηθεί- τον μαλώνω που βρίσκει τις πιο γελοίες δικαιολογίες για να σηκώνεται από το κρεβάτι μας που τον κοιμίζω προκειμένου να καθυστερήσει και άλλο την ώρα του ύπνου. Θυμωμένος μου λέει με ύφος: 

-Θέλω να πάω στο δωμάτιο μου να ξαπλώσω μόνος. Αλλά δεν θα το κάνω. Το θέλω όμως να το ξέρεις. Όμως δεν θα το κάνω. 

#ΜεΑπειλείΤώρα; #ΓιαΝαΚαταλάβωΛέω 

Στο ίδιο μοτίβο, ένα βράδυ καθυστερώ εγώ να πάω για τα καθιερωμένα μας παραμύθια πριν τον ύπνο. Μου φωνάζει ξανά και ξανά και μου λέει να βιαστώ. Όταν φτάνω εκεί μου λέει: 

-Άντε. Θα κρυώσει το γάλα μου. Το έπιασες το αστείο;;; Το γάλα μου είναι ήδη κρύο!!! 

#Κλαίω #ΌχιΜεΤοΑστείο #ΠουΝομίζειΠωςΕίναιΑστείο 

Στο ίδιο μοτίβο- θα σας τρελάνω λέμε- ένα ακόμα βράδυ που τον περιμένω απελπισμένη να αποκοιμηθεί μετά από τρία παραμύθια, δυο νανουρίσματα, πέντε ανούσιες βόλτες μέχρι το ψυγείο επειδή τάχα μου διψάει και 3.567 ερωτήσεις παντελώς άσχετες μεταξύ τους. Εν τέλει αρχίζει να χασμουριέται. Και λέει: 

-Χασμουρήθηκα. Αυτό είναι καλό. Για σένα. 

#ΓιαΜένα #ΜηνΞεχνιόμαστε #ΑυτόςΚαιΤαΖόμπι #Υπνος #ΤοΧειρότεροΤου

Κάποια μέρα στο αυτοκίνητο, επιστρέφοντας από βόλτα με τον μπαμπά μας, έχουμε ανοιχτά τα παράθυρα. Αρχίζω να τον πειράζω φωνάζοντας δυνατά ΣΕ ΑΓΑΠΑΩΩΩΩΩΩ, ενώ ο ίδιος φωνάζει δυνατά "ΔΕΝ ΣΕ ΑΚΟΥΩΩΩΩΩΩΩΩΩ". Αφού το επαναλαμβάνουμε πολλές φορές, γυρίζει συνωμοτικά στον Παναγιώτη και λέει: 

-Μπαμπά την ακούω!! Ψέμματα το κάνω!! 

#ΠωςΜαςΚυκλοφορείΑκόμαΑυτόςΟΆνθρωποςΔενΞέρω #ΠραγματικάΟμως

Κάποια μέρα τσακωνόμαστε. (άλλωστε περνάμε μια mini τόση δα πρώιμη εφηβεία!) Του λέω αγανακτισμένη: 

-ΑΑΑΑ! Δεν θα τα πάμε καλά! για να μου απαντήσει

-Αυτό λέω και εγώ! ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ! 

#παρακαλώ; #ορίστε; #ΜουΤηνΕίπεΤοΝήπιοΜόλιςΤώρα; 

Μετά τα παπούτσια που του ζωγράφισε η Ματίνα, έχει πάθει έρωτα με την τέχνη. Οπότε το δώρο που του έδωσε η νονά του για να ζωγραφίσει σε καβαλέτο τον ξετρέλανε. Μου λέει λοιπόν όλο ενθουσιασμό: 

-Θα είμαι καλλιτέχνης! Αληθινός! 

-Ματάκια μου, ούτως ή άλλως είσαι! Τόσα χρόνια ζωγραφίζεις ήδη! 

-Ναι. ΔΕΝ είσαι όμως αληθινός καλλιτέχνης ΧΩΡΙΣ καβαλέτο. 

#ΔενΧωρούσεΔιαπραγμάτευσηΤοΎφοςΤου #ΌτιΠειΟΚαλλιτέχνης

(Να αναφέρω- αν δεν το έχετε καταλάβει ήδη- πως ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ τις φωτογραφίες και έχουμε ΠΑΝΤΟΥ μέσα στο σπίτι!) Βλέπουμε λοιπόν μια μέρα μια εκπομπή με ανακαινίσεις σε σπίτια. Παρακολουθεί σκεπτικός. Ξαφνικά μου λέει: 

-Γιατί είναι άδειοι οι τοίχοι; Που είναι οι φωτογραφίες τους; Που είναι οι αναμνήσεις τους; Πως θα θυμούνται τα παιδιά;;; 

#ΨυχάκιΜου #ΓιαΣεναΌλαΛέμε #Όλα

Τον είχαν τσιμπήσει δυο κουνούπια στο ύφος του καρπού στην πάνω μεριά του χεριού. Τα είχε μέρες τα σημάδια. Όταν έφυγαν μου λέει: 

-Μου φύγανε τα σημάδια από τα κουνούπια. Να σου πω τι έκανα με αυτά; 

-Τι έκανες παιδί μου;

-Έπαιζα πως είναι κουμπιά! 

#ΑυτήΗΦαντασίαΤους #ΜουΚόβειΠάνταΤηνΑνάσα #FutureMatrixLover

Πρόσφατα πέθανε ο σκύλος της αδελφής μου. Μιλώντας για αυτόν μερικές μέρες μετά τον θάνατο του άρχισε να μονολογεί και να λέει: 

"Θα πάει στο παράδεισο, στον Χριστούλι, που είναι πολυυυυυ ψηλά - ΠΆΝΩ από τα σύννεφα, πάνω και από τον ήλιο, εκεί που επικρατεί το ΑΠΌΛΥΤΟ σκοτάδι. Που δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ένας πλανήτης. Μόνο το ΑΠΌΛΥΤΟ σκοτάδι. Και η ΛΑΜΨΗ του Χριστούλι"

#Άφωνη #ΑπλάΆφωνη

Κάποια μέρα πετύχαμε μια αγαπημένη μου ξένη ταινία, την "Έξι μέρες, Εφτά νύχτες". Παρότι δεν το περίμενα, του τράβηξε το ενδιαφέρον και γελούσε πολύ. Σε μια σκηνή, το ένα ζευγάρι ουσιαστικά πέφτει με το αεροπλάνο και ναυαγούν σε ένα νησί, ενώ ένα άλλο διασκεδάζει στο ξενοδοχείο. Οι δυο αυτές σκηνές παίζουν ταυτόχρονα σε εναλλαγές. Λέει λοιπόν: 

- Αυτοί εκεί- στο ξενοδοχείο- καλοπερνάνε. Οι άλλοι, όχι τόσο! 

#ΑυτόΤοΜυαλόΤου #ΜεΤρελαίνει

Πετύχαμε μια μέρα στην τηλεόραση το τρέιλερ για την ταινία "Οι απίθανοι". Χάρηκα και του είπα να πάμε cinema να την δούμε. Δεν ήθελε. Δοκίμασα μερικές φορές ακόμα όταν την πετυχαίναμε και επέμενε. ΔΕΝ ήθελε να πάμε. Μέχρι που έπαψα να προσπαθώ. Ένα απόγευμα την πετυχαίνουμε ξανά και ενώ βλέπω το τρέιλερ γελάω. Χωρίς να πω τίποτα γυρίζει αγανακτισμένος και μου λέει: 

-ΝΤΑΞΕΙ! Θα πάμε στην ταινία! Άντε! 

#ΜουΚάνειΚαιΧάρη #ΘαΤρελαθώ 

Απέναντι από το μαγαζί του πατέρα μου σκοτώθηκε πριν ένα χρόνο ένα νέο παιδί. Έχουν  φτιάξει εικονοστάσι οι δικοί του έρχονται και ανάβουν καθημερινά το καντηλάκι. Ένα απόγευμα που φεύγουμε από το μαγαζί σταματάει λίγο για να παρατηρήσει την εικόνα. Μόλις μπαίνουμε στο αυτοκίνητο με ρωτάει: 

-Μαμά; Πως μπορεί να πεθάνει κάποιος χωρίς να είναι ΠΟΛΥ γέρος; 

#ΚαιΚάπωςΈτσιΚάναμεΜιαΑποΤιςΠιοΟυσιαστικέςΣυζητήσειςΜας

Μόλις χθες. Του πήρε ο Παναγιώτης ένα κυπελλάκι παγωτό από αυτά με τα δωράκια. Του έτυχαν τατουάζ προσωρινά hot wheels δεν ήθελε όμως να τα φορέσει για κανένα λόγο. Ήθελε όμως να τα δει, μας ζήτησε λοιπόν να τα κάνουμε εμείς! Τα κάναμε για πλάκα και εκεί έληξε το θέμα. 

Το βράδυ που ξαπλώσαμε να κοιμηθούμε αρχίζει: 

-Μαμά; Το τατουάζ το αληθινό πως γίνεται;

-Με βελόνες και χρώμα. 

-Πω, πω. Θα πονάει. 

-Πονάει. 

-Και πως βγαίνει;

-Δεν βγαίνει. Το τατουάζ μένει για πάντα. 

-Για πάντα; Και αν αλλάξει γνώμη αυτός που το έκανε;;;; 

(παύση) 

-Αν αλλάξει γνώμη, την πάτησε! 

-Την πάτησε, επανέλαβε χαχανίζοντας και μένω εγώ να σκέφτομαι πόσο υπέροχη, μοναδική τετράγωνη λογική μπορεί να έχει ένα...πεντάχρονο... 

#ΖωήΜου #ΕσυΤατουάζΣτηνΚαρδιάΜου