Θάλασσα, σπίτι και λιβάνι... (Πάσχα 2019)

Το φετινό μας Πάσχα μύριζε θάλασσα, σπίτι και λιβάνι. Μυρωδιές από αλμύρα, λιχουδιές να ψήνονται στην κουζίνα και Θεό. Η αίσθηση της αβίαστης αγκαλιάς και της ασφάλειας του σπιτιού μας... Τι άλλο να χρειαστεί κανείς; Τι άλλο να ζητήσει; 

Οικογένεια. Το Α και το Ω. 

Και παρότι φέτος το Πάσχα μας βρήκε ανάστατους, να έχουμε ξεκινήσει εργασίες ανακαίνισης στο σπίτι και με τις δουλειές να τρέχουν πιο έντονα από ποτέ, καταφέραμε για πρώτη χρονιά να ψήσουμε και στο δικό μας σπιτικό και πόση χαρά μου έδωσε αυτή η ευλογία. 

Όσο για μένα; Εγώ είχα το μαιμουδάκι αποκλειστικά δικό μου- χωρίς σχολείο για 2 εβδομάδες- η χαρά της μαιμουδομαμάς! Απολαύσαμε βόλτες στην θάλασσα, τις αγαπημένες μας ταινίες στον κινηματογράφο, κάμποσα κυνήγια αυγών, όμορφες δραστηριότητες, (δείτε εδώ), άπειρες αγκαλιές και την κατάνυξη των λειτουργιών της μεγάλης εβδομάδας! Με τον Μάιο να μας βρίσκει ανανεωμένους και αισιόδοξους! Τι να πω; Μου λείπει το μικράκι μου φέτος πολύ και τρέχω να το χορτάσω όποτε και όσο μπορώ.... 

Απόλαυσα κάθε λεπτό. Με βαριά καρδιά επέστρεψα στην καθημερινότητα μας. Τώρα ονειρεύομαι ήδη καλοκαιρινά ηλιοβασιλέματα, παγωτά να λιώνουν στο χέρι και άμμο κάτω από τις γυμνές πατούσες μας.... (ιδίως αυτή την στιγμή που σας γράφω που το σαλόνι μας θυμίζει εργοτάξιο!!)