Το κακό αρχίζει με το που γίνεται φανερή η εγκυμοσύνη....
Οι συμβουλές, γνώμες και συγκρίσεις ξεκινούν από τότε και συνεχίζουν απτόητα και μόλις γεννήσεις και με τρόμο υποθέτω πως αυτό θα συνεχιστεί και όταν το μωράκι γίνει πλέον νηπιάκι, παιδάκι, φαντάρος και ούτω καθεξής!
ΟΛΟΙ έχουν γνώμη για τα ΠΑΝΤΑ!
Και δεν εννοώ μόνο τους δικούς μας ανθρώπους που στη τελική έχουν και ένα λόγο παραπάνω. Μιλάω για την κυρία στην ουρά του Super Market, τη γειτόνισσα, τη φίλη της φίλης, τον περιπτερά! Μέχρι και διερχόμενος κύριος με δίκυκλο μου φώναξε μια μέρα ενώ περίμενα να περάσω το δρόμο να πάω στη δουλειά μου και έχοντας αγκαλιά το παιδί, "Που το κουβαλάς μωρήηη θα σου κρυώσειειειειειιιι"...
Όχι κύριε μου δεν θα μου κρυώσει έχω φροντίσει να το ντύσω καλά. Εσείς πάλι ευγενέστατος και με όμορφους τρόπους, τα θερμά μου συγχαρητήρια στη δική σας μητέρα. Όχι κυρία μου δεν πιάνεται μέσα στο sling και ούτε θα πάθουν ανεπανόρθωτη ζημιά τα ποδαράκια του, έχω τη απόλυτη έγκριση του παιδιάτρου. Όχι γλυκιά μου δεν έχει κάτι το μωρό και είναι τόσο ήσυχο, απόλυτα γαληνεμένο είναι και ευτυχισμένο στην αγκαλιά της μανούλας του. Ας κακομάθει κυρία μου, αν δεν ξεκολλάει από τη φούστα μου θα τον πάω εγώ αγκαλιά φαντάρο. Μάλλον δεν έχετε ιδέα για τις καινούργιες μελέτες που αποδεικνύουν πως όση περισσότερη αγάπη νιώσει ένα παιδί, τόσο πιο ανεξάρτητος και γεμάτος αυτοπεποίθηση ενήλικας γίνεται. Όχι κυρία μου αγόρι είναι αλλιώς δεν θα του φορούσα κοτζαμά τράκτορα στη μπλούζα του, θα του φορούσα φούξια κορδέλα.
Και στην τελική από που και ως που επειδή κυκλοφορείς με ένα μωρό αγκαλιά ή στο καρότσι αποκτά κάποιος το δικαίωμα να σε σταματήσει, (ενώ περπατάς και δεν τον γνωρίζεις ΚΑΘΟΛΟΥ) μόνο και μόνο για να σε ρωτήσει πόσο είναι και να σε ενημερώσει με στόμφο ότι φαίνεται μικρότερος/ μεγαλύτερος, "αααα ο δικός μου σε αυτή την ηλικία είχε ήδη πάρει το δίπλωμα οδήγησης" , (ειρωνεύομαι, φαντάζομαι το διαπιστώσατε) , και να στο φιλήσει κιόλας στο χεράκι του έτσι για να βεβαιωθεί ότι θα αποκτήσει και τα δικά του αντισώματα. Επίσης, χαιρόμαστε πάρα πολύ που τα μωρά που προηγήθηκαν τα πήγαιναν τόσο καλά στην ανάπτυξη τους και τα έκαναν όλα πριν την ώρα τους, αλλά εμείς δεν θα μπούμε ποτέ στη διαδικασία συγκρίσεων, το κάθε παιδί είναι μοναδικό και έτσι ακριβώς θα αντιμετωπίζουμε το δικό μας. Πρέπει δηλαδή να σκάσουμε που δεν κάνει "κουπεπέ" - όσο ο παιδίατρος μας δεν ανησυχεί και όσο το ένστικτο μας λέει ότι όλα πάνε καλά - σπουδαία παράλειψη στην αναπτυξιακή του καμπύλη.
Κάλως ή κακώς δεν γίναμε γονείς στα 20 μας, (αν και ξέρω γονείς στα 20 πολύ πιο ώριμους και συνειδητοποιημένους από γονείς στα 40), είμαστε αρκετά ενημερωμένοι και υπεύθυνοι και στη τελική αν χρειαστούμε τη συμβουλή σας, θα σας τη ζητήσουμε. Οπότε μην ανησυχείτε, το παιδί είναι στα καλά χέρια, εκεί που όρισε η φύση να είναι. Στων γονιών του.
Οι συμβουλές, γνώμες και συγκρίσεις ξεκινούν από τότε και συνεχίζουν απτόητα και μόλις γεννήσεις και με τρόμο υποθέτω πως αυτό θα συνεχιστεί και όταν το μωράκι γίνει πλέον νηπιάκι, παιδάκι, φαντάρος και ούτω καθεξής!
ΟΛΟΙ έχουν γνώμη για τα ΠΑΝΤΑ!
Και δεν εννοώ μόνο τους δικούς μας ανθρώπους που στη τελική έχουν και ένα λόγο παραπάνω. Μιλάω για την κυρία στην ουρά του Super Market, τη γειτόνισσα, τη φίλη της φίλης, τον περιπτερά! Μέχρι και διερχόμενος κύριος με δίκυκλο μου φώναξε μια μέρα ενώ περίμενα να περάσω το δρόμο να πάω στη δουλειά μου και έχοντας αγκαλιά το παιδί, "Που το κουβαλάς μωρήηη θα σου κρυώσειειειειειιιι"...
Όχι κύριε μου δεν θα μου κρυώσει έχω φροντίσει να το ντύσω καλά. Εσείς πάλι ευγενέστατος και με όμορφους τρόπους, τα θερμά μου συγχαρητήρια στη δική σας μητέρα. Όχι κυρία μου δεν πιάνεται μέσα στο sling και ούτε θα πάθουν ανεπανόρθωτη ζημιά τα ποδαράκια του, έχω τη απόλυτη έγκριση του παιδιάτρου. Όχι γλυκιά μου δεν έχει κάτι το μωρό και είναι τόσο ήσυχο, απόλυτα γαληνεμένο είναι και ευτυχισμένο στην αγκαλιά της μανούλας του. Ας κακομάθει κυρία μου, αν δεν ξεκολλάει από τη φούστα μου θα τον πάω εγώ αγκαλιά φαντάρο. Μάλλον δεν έχετε ιδέα για τις καινούργιες μελέτες που αποδεικνύουν πως όση περισσότερη αγάπη νιώσει ένα παιδί, τόσο πιο ανεξάρτητος και γεμάτος αυτοπεποίθηση ενήλικας γίνεται. Όχι κυρία μου αγόρι είναι αλλιώς δεν θα του φορούσα κοτζαμά τράκτορα στη μπλούζα του, θα του φορούσα φούξια κορδέλα.
Και στην τελική από που και ως που επειδή κυκλοφορείς με ένα μωρό αγκαλιά ή στο καρότσι αποκτά κάποιος το δικαίωμα να σε σταματήσει, (ενώ περπατάς και δεν τον γνωρίζεις ΚΑΘΟΛΟΥ) μόνο και μόνο για να σε ρωτήσει πόσο είναι και να σε ενημερώσει με στόμφο ότι φαίνεται μικρότερος/ μεγαλύτερος, "αααα ο δικός μου σε αυτή την ηλικία είχε ήδη πάρει το δίπλωμα οδήγησης" , (ειρωνεύομαι, φαντάζομαι το διαπιστώσατε) , και να στο φιλήσει κιόλας στο χεράκι του έτσι για να βεβαιωθεί ότι θα αποκτήσει και τα δικά του αντισώματα. Επίσης, χαιρόμαστε πάρα πολύ που τα μωρά που προηγήθηκαν τα πήγαιναν τόσο καλά στην ανάπτυξη τους και τα έκαναν όλα πριν την ώρα τους, αλλά εμείς δεν θα μπούμε ποτέ στη διαδικασία συγκρίσεων, το κάθε παιδί είναι μοναδικό και έτσι ακριβώς θα αντιμετωπίζουμε το δικό μας. Πρέπει δηλαδή να σκάσουμε που δεν κάνει "κουπεπέ" - όσο ο παιδίατρος μας δεν ανησυχεί και όσο το ένστικτο μας λέει ότι όλα πάνε καλά - σπουδαία παράλειψη στην αναπτυξιακή του καμπύλη.
Κάλως ή κακώς δεν γίναμε γονείς στα 20 μας, (αν και ξέρω γονείς στα 20 πολύ πιο ώριμους και συνειδητοποιημένους από γονείς στα 40), είμαστε αρκετά ενημερωμένοι και υπεύθυνοι και στη τελική αν χρειαστούμε τη συμβουλή σας, θα σας τη ζητήσουμε. Οπότε μην ανησυχείτε, το παιδί είναι στα καλά χέρια, εκεί που όρισε η φύση να είναι. Στων γονιών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...