Ένα μαιμουδάκι... παρ' ολίγον... ετών... 2!!

Μαιμουδάκι μου...

Έφτασε η μέρα... 

Αύριο έχουμε γενέθλια. Τα δεύτερα μας. 

Τόσο καιρό σου μιλάμε για τα γενέθλια σου, διαβάζεις και ξαναδιαβάζεις το "Ένα κεράκι για το Ρινοκεράκι", κάνεις πρόβες πως θα σβήσεις το κεράκι και αυτές τις μέρες που κατάλαβες από τις προετοιμασίες πως η μέρα πρέπει να κοντεύει, (στην ουσία εδώ και 3 μέρες ξυπνάς και νομίζεις πως έχεις γενέθλια!), είσαι απλά εκστασιασμένος. Είναι η μόνη σου σκέψη από το πρωί που ξυπνάς μέχρι την ώρα που θα κοιμηθείς... 

Βλέπεις και ξαναβλέπεις το βίντεο της ξαδέλφης σου της Μαρίσας που σβήνει τα κεράκια της, χαμογελάς μέχρι τα αυτιά και προσπαθείς και εσύ να πεις το τραγουδάκι όπως αυτή... 

Έχω την αίσθηση πως όταν σβήσεις τελικά το κεράκι σου, ή θα είσαι εξαιρετικά εκδηλωτικός τσιρίζοντας από χαρά, είτε θα παγώσεις που τελικά ήρθε αυτή η ώρα και θα μείνεις να μας κοιτάς έκπληκτος... Ανυπομονώ να δω τι θα γίνει...

Την ώρα που σε έκανα σήμερα μπάνιο, μου ήρθε στο μυαλό η εικόνα από τη πρώτη φορά που σε έκανα μπάνιο, τότε που ήσουν απλά ένα τοσοδούλικο μωράκι 3 κιλά και 100 γραμμάρια, και σε κρατούσα κάτω από τη βρύση και παρότι είχες γίνει κατακόκκινος από την ένταση, περίμενες στωικά να τελειώσω... 

Και συνειδητοποίησα πως στην ουσία τίποτα δεν έχει αλλάξει... (μα και τίποτα δεν είναι όπως παλιά..) Από την κοιλιά μέσα κιόλας είχες δείξει τον χαρακτήρα σου, τον επιβεβαίωσες ως μωράκι και 2 χρόνια μετά, παραμένεις το ίδιο υπέροχο πλάσμα...

Στωικός, υπομονετικός, εξαιρετικά ωστόσο δραστήριος, συνεργάσιμος, αγαπησιάρης, με το ίδιο πάντα παραπονιάρικο κλάμα και φυσικά πολύ μα πολύ όμορφος.. (κουκουβά..) 

Βέβαια σε γέννησα με καστανά, σχεδόν μαύρα μαλλιά, και μου προέκυψες ξανθόψειρας, μα αυτό είναι μια άλλη ιστορία.. 

Όπως λοιπόν, από την πρώτη στιγμή που σε ακούμπησαν στην αγκαλιά μου, κοιμόσουν κουλουριασμένος μέσα σε αυτή με το ένα σου χεράκι πάντα στο στήθος μου, έτσι και τώρα, 24 μήνες μετά, κοιμάσαι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και το χεράκι σου στην ίδια πάντα μεριά... Λίγο πιο δίπλα από την καρδιά μου... (που κοντεύει να σπάσει από ευτυχία...) 

Έχεις πλέον πολλά αγαπημένα τραγούδια που θα μπορούσα να σου αφιερώσω για αύριο, θα επιλέξω όμως το δικό μου αγαπημένο- που περικλείει το νόημα όλης της ζωής- σου το τραγούδησα από την πρώτη στιγμή που σε νανούρισα και ακόμα είναι ένα και από τα δικά σου αγαπημένα.... "Γέλα, πουλί μου γέλα... είναι η ζωή μια τρέλα..." 

Με το καλό να ξημερώσει η αυριανή μέρα, μαιμούδι μου, με το καλό...