Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

Η μέρα που με συγκίνησε μια...ακρίδα!

Φέτος ο ίδιος ο Δημήτρης Γεράσιμος αποφάσισε ποιους θα καλέσει στο πάρτι του. 

Τις προάλλες λοιπόν, με σκοπό να πειράξω τις θείες μου που είχαν πολύ καιρό να τον δουν, ανάρτησα μια φωτογραφία της πρόσκλησης στον προσωπικό μου λογαριασμό στο fb τονίζοντας πως εφόσον οι καλεσμένοι είναι δικοί του, κάποιοι, (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε), όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν! 

Την μέρα λοιπόν που ρώτησα τον Δημήτρη για τους καλεσμένους, την πρώτη που ήθελε να καλέσει ήταν την Γεωργία- κατ' εμέ ακρίδα- λόγω της πρόσφατης επίσκεψης μας στην Κρήτη και το πόσο ωραία πέρασε μαζί της. Ήξερα φυσικά πως δεν θα μπορούσε να έρθει απλά για τα γενέθλια, έτσι δεν είπα τίποτα και απλά είχα σκοπό, μόλις το πάρτι γινόταν να τις έστελνα τότε την πρόσκληση παρέα όμως με λιχουδίτσες και δωράκια από αυτό.

Σε αυτή την κοινοποίηση λοιπόν, μου απάντησε η γλυκιά μου Νατάσσα, η καλοπαντρεμένη του (ξ)αδελφού μου του Κωστή και μανούλα της Γεωργίας, πως ζηλεύει... Της είπα λοιπόν την ιστορία ως έχει. Συγκινήθηκε τόσο που σκέφτηκε την κοράκλα της το μαιμούδι, που αμέσως την φώναξε και της το είπε... (και εδώ είναι το λάθος που σου λέω Νατάσσα!) 

Λίγες μέρες μετά με παίρνει τηλέφωνο ο Κωστής αγριεμένος πως τους άναψα φωτιές, πως μπελά δεν είχαν και μπελά βρήκαν και όλα αυτά τα παλαβά που λέει με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Με τα πολλά και αφού έφαγα το μπινελίκι του αιώνα, έμαθα πως η ακριδούλα μου μόλις έμαθε πως την κάλεσε ο Δημήτρης της , τρελάθηκε. 

Ήθελε, οπωσδήποτε, να έρθει το πάρτι του μαιμουδιού...

Πέρασαν πολλές μέρες με διαπραγματεύσεις επί διαπραγματεύσεων, με επιχειρήματα και μη, με πολύ πολύ πολύ πείσμα από την ακρίδα και εμένα να λαμβάνω πλέον απειλητικά τηλεφωνήματα!!!! (χεχεχε) 

Και προχθές με πήρε τηλέφωνο ο Κωστής για να με ενημερώσει πως έκλεισε εισιτήρια. 

Εισιτήρια. Έρχονται. Από την Κρήτη. Για το πάρτι γενεθλίων του μωρού μας. 

Και μπορεί  εκείνη την ημέρα να μην μου άφησε πολλά περιθώρια να το δείξω από τις (ψευτό)αγριάδες του, μα συγκινήθηκα τόσο μα τόσο πολύ....

Συγκινήθηκα γιατί έμαθα πως η μικρούλα μου απαρνήθηκε κατασκηνώσεις, φορτώθηκε αγγαρείες, μέχρι που πρόσφερε όλα τα χρήματα που αποταμίευε για το δικό μας πάρτι... 

Συγκινήθηκα γιατί ο (ξ)αδελφός μου το θεώρησε αρκετά πιθανών ώστε να το συζητάει καν. Και καλά αυτός είναι τρελός το ξέρω... 

Μα συγκινήθηκα και με την Νατάσσα που παρότι δεν καταλαβαίνει πάντα αυτή την ανάγκη μας να κάνει ο άντρας της την διαδρομή Κρήτη- Πάτρα, Σαλόνι- Τραπεζαρία, δείχνει πάντα ανωτερότητα και κατανόηση. Πάντα να χαίρεται για τις όμορφες στιγμές μας, ακόμα και αν η ίδια λόγω ανωτέρας βίας δεν μπορεί να ακολουθήσει. 

Συγκινήθηκα γιατί το μαιμούδι μου χοροπήδησε από την χαρά του όταν έμαθε ότι θα έρθει η Γεωργία του και πως θα κοιμηθούν και στο ίδιο δωμάτιο! "Και έρχεται από πολύ μακρυά;" ρωτάει κάθε μέρα.... "Πόσο ήταν το ταξίδι μας εμάς μέχρι την Κρήτη;; Τόοοσο μακρυά!" και τα ματάκια του λάμπουν!

Ακριδούλα μου σε περιμένω... Με ανοιχτές αγκάλες και πολλές πολλές εκπλήξεις... 

Με συγκίνησες πολύ σου λέω... 

Όσο για σας τρελόπαιδα μου... 

Σαλόνι- Τραπεζαρία... 

Αυτό. 





8 σχόλια:

  1. Τι όμορφο να έχεις γύρω σου ανθρώπους που νοιάζονται,σε αγαπούν και το αποδεικνύουν με καθε ευκαιρία!
    Αντε βρε Γιάννα μου, επιτέλους! Διάβασα την ανάρτηση σου χωρίς να χυσω ουτε δάκρυ ...Ενα χαμόγελο ικανοποίησης εχω μόνο! Σε φιλώ γλυκά. ..κ το ευτυχισμενο μαϊμουδακι σου!
    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειδεεες; Τα καταφέραμε! Έχεις απόλυτο δίκιο είμαι πολύ ευλογημένη έχω μια υπέροχη οικογένεια, σε ευρύτερο κιόλας πλαίσιο.... Σε φιλώ γλυκά, γλυκά..

      Διαγραφή
  2. Αυτά είναι τα καλύτερα!!! Άντε να τους υποδεχτεί και να περάσετε ΤΕΛΕΙΑ στο πάρτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανυπομονώ, δςν ξέρεις πόσο! Σε ευχαριστούμε πολύ κούκλα μου!

      Διαγραφή
    2. Ανυπομονώ, δςν ξέρεις πόσο! Σε ευχαριστούμε πολύ κούκλα μου!

      Διαγραφή
  3. Γιάννα μου, είναι όντως συγκινητικό, πώς να μη συγκινηθείς. Με το καλό το πάρτι σας!

    P.S. Οι ρυθμοί με τους οποίους ανεβάζεις αναρτήσεις (καθημερινά από ό,τι βλέπω), ξεπερνούν κατά πολύ το ρυθμό επισκέψεών μου στο blog σου αλλά και γενικότερα. Έχω χάσει πολλές αναρτήσεις σου, και όχι μόνο δικές σου, αλλά μου είναι αδύνατον να διαβάζω τα blogs μου αγαπώ με τη συχνότητα που θα ήθελα. Και όταν διαβάζω, δεν έχω πάντα το χρόνο να σχολιάζω. Απολογούμαι για να μην παρεξηγηθώ που δε με βλέπεις συχνά. Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ασπασία μου, σιγά μην παρεξηγηθώ βρε κορίτσι μου, ωστόσο σε ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέτεις να διευκρινίσεις πως νιώθεις και λειτουργείς. Παρότι πλέον με το κινητό είναι λίγο πιο εύκολο να σχολιάζουμε σε καθε ευκαιρία και απο λιγο, κατανοώ απόλυτα το πόσο χρονοβόρο είναι ακόμα και αν το θες πολύ. Πολύ χαίρομαι που συγκαταλεγομαι στα blogs που αγαπάς, αφού ξέρεις πολύ καλά πως είσαι από τα πρώτα blogs που λάτρεψα και εξακολουθείς να κατέχεις μεγάλη θέση στην blogοκαρδια μου!! Φιλιά πολλά πολλά

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...