Κυριακή 14 Αυγούστου 2016

Ο δυνατός ο άνθρωπος.

Τον δυνατό τον άνθρωπο τον αναγνωρίζεις; 

Είναι αυτός που δεν πανικοβάλλεται εύκολα. Που ότι και αν μάθει, θα είναι ψύχραιμος και θα ψάξει να βρει μια λύση. Είναι αυτός που ίσως να μην χαμογελάει εύκολα, μα όταν χαμογελάει, το χαμόγελο του είναι από τα πιο φωτεινά. Είναι αυτός που σπάνια θα δεις να κλαίει, να φωνάζει, να παρεκτρέπεται. Είναι αυτός που πιθανότατα έχεις χαρακτηρίσει αναίσθητο. Είναι αυτός που κρύβει μια μελαγχολία στο βλέμμα, μα σε κοιτάει κατάματα χωρίς να φοβάται. Είναι αυτός που δεν έχει τίποτα να κρύψει. Είναι αυτός που είναι βαθιά αισιόδοξος και ας μην χαμογελάει διαρκώς. Χαμογελάει η καρδιά του. Είναι αυτός που θα δώσει δύναμη ακόμα και όταν δεν του περισσεύει. Είναι αυτός που θα σε ακούσει πραγματικά χωρίς να βιάζεται να σε φορτώσει με τις δικές του ανησυχίες, τις δικές του φοβίες. 

Γιατί ναι, μην γελιέσαι. Ο δυνατός ο άνθρωπος έχει φοβίες, πολλές, και πιθανότατα πιο μεγάλες από οποιουδήποτε. Και έχει κάθε λόγο να έχει φοβίες- έχει έρθει αντιμέτωπος με αυτές πολλές φορές στην ζωή του- απλά εσύ δεν το κατάλαβες. Ο δυνατός ο άνθρωπος είναι μοναχικός και αγαπάει αυτή την μοναχικότητα του. Διότι μέσα από αυτήν και πολύ εσωτερική αναζήτηση καταφέρνει να δείχνει σε εσένα πως τίποτα δεν τον αγγίζει, (λάθος), τίποτα δεν μπορεί να τον λυγίσει, (λάθος), τίποτα δεν τον πληγώνει. (λάθος). Ο δυνατός άνθρωπος θα δει την θετική πλευρά στο μεγαλύτερο αρνητισμό, θα διακρίνει το φως στο απόλυτο σκοτάδι. Και αν δεν το διακρίνει θα φροντίσει να φωτίσει ο ίδιος για να βγει από αυτό. Είναι οπαδός της "σκληρής¨ αγάπης- μόνο όμως στον εαυτό του. Όλους τους άλλους τους χαϊδεύει, προσπαθεί απεγνωσμένα να τους δώσει λίγη από την δύναμη του. 

Γιατί ξέρει. Ξέρει τι είναι να μην έχεις να αντλήσεις δύναμη από κάπου. Ξέρει τι σημαίνει να ακούς ξανά και ξανά την φράση "Δεν σε φοβάμαι εσένα" και να αναρωτιέται... Πότε έγινε αυτό; Πως; Γιατί δεν φοβάται κανείς εμένα; Ποιος φταίει τελικά; Οι γονείς που βιάστηκαν να τον ανεξαρτητοποίησουν, να τον "σκληρύνουν"; Τα πιθανά αδέλφια/φίλοι που ήταν από την φύση τους πιο "αδύναμοι" με αποτέλεσμα να δωθεί σε αυτόν ο κλήρος του δυνατού χωρίς καν να τον ζητήσει; Κάποιος αδύναμος γονέας ή κηδεμόνας που ίσως τον ανάγκασε να "μεγαλώσει" πριν την ώρα του; 

Κανένας δεν γεννιέται δυνατός. Ούτε αδύναμος. Τουλάχιστον, όχι με την έννοια που το περιγράφω σε αυτό το παραλήρημα. Όλοι γεννιόμαστε με αμείλικτο το ένστικτο της επιβίωσης και από εκεί και πέρα με μια αχόρταγη ανάγκη για αγάπη, αποδοχή, προσοχή, ανάγκη από την οποία δεν ξεφεύγουμε μέχρι τα βαθιά μας γεράματα. 

Ποιος λοιπόν κρίνει ποιος εξ όλων μας θα είναι ο "δυνατός"; Ποιες καταστάσεις;

Τον "δυνατό" τον άνθρωπο λοιπόν, να τον προσέχεις λίγο παραπάνω. Να. Τόσο δα. Γιατί όταν ο δυνατός ο άνθρωπος "αδειάζει", αδειάζει εντυπωσιακά. Τόσο απόλυτα και βαθιά, που καμία μεμψοιμερία δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει. Διότι όταν ο δυνατός ο άνθρωπος αδειάσει, δεν είναι από μιζέρια, ούτε από απαισιοδοξία, ούτε από υπερβολή. Ο δυνατός ο άνθρωπος αδειάζει όταν έχει δώσει τόση ενέργεια, τόση προσπάθεια, τόση δύναμη που απλά...στέρεψε. Και κοιτάει γύρω του και δεν βρίσκει κάποιον διαθέσιμο να του δώσει λίγη από την δική του δύναμη. Γιατί; 

"Γιατί δεν έχεις ανάγκη εσύ, δεν σε φοβάμαι εσένα. "

Μα να τον φοβάσαι. Όχι επειδή δεν θα "ξαναγεμίσει¨. Όχι επειδή δεν θα βρει την δύναμη να ξανασηκωθεί. Άλλα επειδή κάποια στιγμή θα πάψει να θέλει να δίνει δύναμη. Και όχι επειδή δεν θα έχει να δώσει. Αλλά επειδή δεν θα θέλει. Γιατί και του ίδιου κανείς δεν του έδωσε. Μόνος του έψαξε και την βρήκε. 

Για αυτό να τον φοβάσαι. Και να τον προσέχεις λίγο παραπάνω. Γιατί μπορεί να είναι ελεύθερη ψυχή που ξέρει να πετάει πολύ ψηλά, αλλά να... Πότε, πότε στις αναμπουμπούλες λαχταράει να χωθεί κάτω από μια στοργική φτερούγα....

Να γιατί...




13 σχόλια:

  1. ...ίσως και αυτός ο χαρακτηρισμός των άλλων, να αναγκάζει τον δυνατό να προσπαθεί περισσότερο από τις δυνάμεις του, για να μην απογοητεύσει ούτε τους άλλους ούτε τον εαυτό του.
    Όλοι έχουμε τα όρια μας..
    Ξέρεις, πόσο έρχομαι σε δύσκολη θέση όταν ακούω:εσύ αντέχεις...(σαν να λένε ότι εγώ είμαι άλλο πλάσμα, με ιδιαίτερες ικανότητες. . Καθένας είναι δυνατός, αν θελήσει να είναι και αν έχει Κάπου να στηριχθεί και να αντλήσει δύναμη...
    Ίσως κάποιες φορές να είναι άρνηση αγώνα μια αντιμετώπιση του τύπου"εσύ είσαι δυνατός, εγώ όχι".

    Σωστά τα γράφεις, καλή μου Γιάννα μου.
    Σου στέλνω την αγάπη μου.
    Είσαι πάντα στην σκέψη μου και την προσευχή μου, ακόμα και όταν δεν συμμετέχω ενεργά εδώ στο διαδίκτυο.
    Συγγνώμη για το πρόχειρο σχόλιο, γράφω από το κινητό.
    Καλή Παναγιά και χρόνια σας πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις απόλυτο δίκιο Αλεξία μου, έτσι το βλέπω και εγώ. Πάντα χαίρομαι να σε βλέπω εδώ. Καταλαβαίνω πόσο φορτωμένο είναι το πρόγραμμα σου και με τιμά και με συγκινεί πολύ η σκέψη σου και η προσευχή σου. Σε φιλώ γλυκά γλυκά, έστω και καθυστερημένα, χρόνια πολλά!

      Διαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όντως όταν αδειάζει, αδειάζει εντυπωσιακά και απόλυτα! Ξέρω τέτοιους ανθρώπους και τους θαυμάζω 😘😘😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείς όταν κοιτάγεσαι στον καθρέφτη; Σε φιλώ γλυκά δυνατή μου μανούλα... <3

      Διαγραφή
  4. Όλοι δυνατοί είναι, Γιάννα μου, όταν χρειαστεί. Δε χρειάζεται να είμαστε δυνατοί όταν βρίσκουμε άλλους ανθρώπους να μας βάλουν πλάτες τη δική τους δύναμη. Άσε τον καθένα να ανακαλύψει τη δική του δύναμη μόνος του και βάζε πλάτη μόνο για τον εαυτό σου. Φρόντιζε πρώτα το δικό σου εαυτό και μετά από αυτό που σου περισσεύει (αν περισσεύει) και τους άλλους. Αλλιώς όλο και κάποιος θα βρίσκεται πάντα να βολεύεται με τη δική σου ψυχική δύναμη χωρίς να κάνει τον κόπο να ανακαλύψει τη δική του. Όπως τα είπε η Αλεξία παραπάνω νομίζω πως είναι. Φιλιά (Ελίνα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δίκιο έχεις, τι να πω; Ότι δεν έχεις; Βγαίνει αυθόρμητα, η γαλούχηση πολλών, πολλών χρόνων πολύ δύσκολα αποκόβεται... Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  5. Αναρωτιέμαι τι σε ώθησε καλη μου να γράψεις αυτό το κειμενο. Κ γω πιστεύω οτι ολοι μας γινόμαστε δυνατοι σε καποιες περιπτώσεις αλλα κ οτι ακόμα κ αυτοί οι δυνατοί ανθρωποι,συχνα έχουν ανάγκη τη στήριξη άλλων. Επίσης δικος μου διαχωρισμός, είναι οι δυνατοί στα ευκολα αλλά κ οι άλλοι. .οι κρυφοί. .οι δυνατοί στα δύσκολα. .!Με απεριόριστη εκτίμηση
    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να με ώθησε, ότι με ωθεί πάντα... Μια σκέψη, ένα συναίσθημα, μια αλήθεια που θέλω να μοιραστώ. Μεγάλη αλήθεια λες και εσύ με τον διαχωρισμό. Έτσι είναι, δυστυχώς... Μια μεγάααλη αγκαλιά σου στέλνω...

      Διαγραφή
  6. Υπέροχο κείμενο μανούλα γλυκιά... Πόσο αληθινό... Πόσες φορές το άκουσα αυτό το δεν σε φοβάμαι... σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαντάζομαι...Σχεδόν ξέρω... Μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα,...

      Διαγραφή
  7. Υπέροχο κείμενο Γιάννα μου! Αναρωτιέμαι επίσης τι σε ώθησε να το γράψεις αν και διακρίνω ένα μικρό παράπονο στα λόγια σου. Κάπως έτσι αισθάνομαι και εγώ, δυνατή για τους άλλους, αδύναμη για μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Τούλα μου. Εγώ εκπτώσεις στην δική μου δύναμη δεν κάνω.Και ούτε εσύ να κάνεις. Είμαι όμως πολύ πιο αυστηρή με την Γιάννα από ότι με τους άλλους. (αρκεί να μην δω μιζέρια- δεν την αντέχω). Ε, ένα παράπονο πότε, πότε αλαφραίνει λίγο την ψυχή... Φιλιά πολλά

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...