Για αυτή την φωτογραφική πρό(σ)κληση σας είχα μιλήσει πριν από ένα χρόνο ακριβώς εδώ. Την ξεκίνησε το γλυκό μου τρελοτουριστάκι και εγώ έπεσα φυσικά με τα μούτρα, όχι με μια αλλά με τρεις διαφορετικές εικόνες να φωτογραφίζω μια φορά την εβδομάδα την καθεμία για 52 εβδομάδες.
Παραδόξως τα κατάφερα, αν και ομολογώ πως περίπου στην 30η εβδομάδα άρχισε να με κουράζει- ιδίως το γεγονός πως είχα επιλέξει τρεις. Γιατί συνέχισα θα ρωτήσετε οι πιο φυσιολογικοί- όπως ο άντρας μου- και θα σας πω πως δεν έχω καμία απολύτως ιδέα, απλώς δεν μπορούσα να το αφήσω στην μέση. #ψυχαναγκασμότολένε
Ωστόσο έχασα αρκετές εβδομάδες, ιδίως στις view2 και 3 , όπου θα σας μιλήσω πιο συγκεκριμένα στην καθεμία ξεχωριστά.
Δεν θα ξεκινήσω από την πρώτη επιλογή που είχα κάνει, αλλά από την δεύτερη- διότι ήταν τελικά και η πιο πετυχημένη θέα, και ας έχασα 11 εβδομάδες συνολικά- οι περισσότερες το καλοκαίρι όπου και το δέντρο μου κόντεψε να "πνιγεί" από τα χορτάρια! Και πάλι ωστόσο, το αποτέλεσμα με αποζημίωσε, δεν χορταίνω να βλέπω το κολάζ με τις αλλαγές που είναι τόσο ορατές ανά βδομάδα.
Προχωρώντας στην #view1 να διευκρινίσω το εξής, που ναι μεν είναι λογικό, μα εμένα μου πήρε κοντά τέσσερις εβδομάδες να το διαπιστώσω. Για να είναι απόλυτα σωστή μια τέτοια φωτογραφική πρόκληση πρέπει το αντικείμενο να φωτογραφίζεται ακριβώς την ίδια ώρα και μέρα κάθε εβδομάδα. Αυτό είναι αδύνατον- όταν έχεις μικρό παιδί ακόμα και αν η θέα είναι από το ίδιο σου το παράθυρο- ωστόσο στην #view1 από την εβδομάδα δέκα και μετά σχεδόν το κατάφερα να είμαι σταθερή στην μέρα, (Κυριακή) και στην ώρα. (απογευματάκι γιατί τότε έπεφτε ο ήλιος φωτίζοντας και το πιο χαμηλό τοπίο, έτσι ώστε να μην παίζουν οι αλλαγές μόνο στον ουρανό.) Σε αυτή την θέα έχασα μόνο 3 εβδομάδες!
Η #view3 τώρα χάνει πολύ στο κολάζ, διότι ήταν μια θέα με υπέροχο πλαίσιο, το δέντρο αριστερά, στο κέντρο ένα τοιχίο που ξεπροβάλει στα κύματα και δεξιά μια κίτρινη εγκαταλελειμμένη βάρκα. (η οποία εξαφανίστηκε την 36η εβδομάδα). Και σε αυτή έχασα 10 εβδομάδες αφού δεν υπολόγισα πως το καλοκαίρι θα ήταν γεμάτη κόσμο. (και ήταν- όποια ώρα και αν περνούσα!) Είναι ωστόσο μια θέα που αγάπησα πολύ και ας με ταλαιπώρησε αρκετά να βρω τρόπο να είμαι συνεπής.
Αν σας ενδιαφέρει να δείτε όλες τις φωτογραφίες αυτούσιες σε κανονικό μέγεθος , δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε τα ομώνυμα άλμπουμ στην σελίδα μου στο fb.
#1view_52weeks #view1
#1view_52weeks #view2
#1view_52weeks #view3
Παραδόξως τα κατάφερα, αν και ομολογώ πως περίπου στην 30η εβδομάδα άρχισε να με κουράζει- ιδίως το γεγονός πως είχα επιλέξει τρεις. Γιατί συνέχισα θα ρωτήσετε οι πιο φυσιολογικοί- όπως ο άντρας μου- και θα σας πω πως δεν έχω καμία απολύτως ιδέα, απλώς δεν μπορούσα να το αφήσω στην μέση. #ψυχαναγκασμότολένε
Ωστόσο έχασα αρκετές εβδομάδες, ιδίως στις view2 και 3 , όπου θα σας μιλήσω πιο συγκεκριμένα στην καθεμία ξεχωριστά.
Δεν θα ξεκινήσω από την πρώτη επιλογή που είχα κάνει, αλλά από την δεύτερη- διότι ήταν τελικά και η πιο πετυχημένη θέα, και ας έχασα 11 εβδομάδες συνολικά- οι περισσότερες το καλοκαίρι όπου και το δέντρο μου κόντεψε να "πνιγεί" από τα χορτάρια! Και πάλι ωστόσο, το αποτέλεσμα με αποζημίωσε, δεν χορταίνω να βλέπω το κολάζ με τις αλλαγές που είναι τόσο ορατές ανά βδομάδα.
Προχωρώντας στην #view1 να διευκρινίσω το εξής, που ναι μεν είναι λογικό, μα εμένα μου πήρε κοντά τέσσερις εβδομάδες να το διαπιστώσω. Για να είναι απόλυτα σωστή μια τέτοια φωτογραφική πρόκληση πρέπει το αντικείμενο να φωτογραφίζεται ακριβώς την ίδια ώρα και μέρα κάθε εβδομάδα. Αυτό είναι αδύνατον- όταν έχεις μικρό παιδί ακόμα και αν η θέα είναι από το ίδιο σου το παράθυρο- ωστόσο στην #view1 από την εβδομάδα δέκα και μετά σχεδόν το κατάφερα να είμαι σταθερή στην μέρα, (Κυριακή) και στην ώρα. (απογευματάκι γιατί τότε έπεφτε ο ήλιος φωτίζοντας και το πιο χαμηλό τοπίο, έτσι ώστε να μην παίζουν οι αλλαγές μόνο στον ουρανό.) Σε αυτή την θέα έχασα μόνο 3 εβδομάδες!
Η #view3 τώρα χάνει πολύ στο κολάζ, διότι ήταν μια θέα με υπέροχο πλαίσιο, το δέντρο αριστερά, στο κέντρο ένα τοιχίο που ξεπροβάλει στα κύματα και δεξιά μια κίτρινη εγκαταλελειμμένη βάρκα. (η οποία εξαφανίστηκε την 36η εβδομάδα). Και σε αυτή έχασα 10 εβδομάδες αφού δεν υπολόγισα πως το καλοκαίρι θα ήταν γεμάτη κόσμο. (και ήταν- όποια ώρα και αν περνούσα!) Είναι ωστόσο μια θέα που αγάπησα πολύ και ας με ταλαιπώρησε αρκετά να βρω τρόπο να είμαι συνεπής.
Αν σας ενδιαφέρει να δείτε όλες τις φωτογραφίες αυτούσιες σε κανονικό μέγεθος , δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε τα ομώνυμα άλμπουμ στην σελίδα μου στο fb.
#1view_52weeks #view1
#1view_52weeks #view2
#1view_52weeks #view3
Αν θα το ξαναέκανα; Για φέτος μάλλον όχι, και σίγουρα όχι εις τριπλούν! Ωστόσο σας προτείνω ανεπιφύλακτα, ναεπιλέξετε μια τοποθεσία θες, γλάστρα θες, κομμάτι ουρανού θες και να την παρακολουθείτε καθ' όλη την διάρκεια του χρόνου, ακόμα και αν δεν την φωτογραφίζετε. Πιστέψτε με- θα εντυπωσιαστείτε από τις λεπτομέρειες που δεν προσέχουμε....
Τελικά μονο εσύ τα κατάφερες! Εγώ πάντως θα προσπαθήσω άλλη μια χρονιά, αν και θα χάσω κάποιες εβδομάδες λόγω διακοπών στην Ελλάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως το τρίτο κολαζ ειναι το αγαπημένο μου! Λατρεύω τη θάλασσα, ονειρεύομαι ενα σπίτι κοντά της, να ανοίγω τα παράθυρα και να μυρίζω αρμύρα. Και ανυπομονούσα κάθε βδομάδα να δω τη φωτογραφία σου!
Φιλάκια πολλά!
Παρότι χάνει στο κολάζ, είναι πράγματι όμορφη φωτογραφία! Να το κάνεις τρελοτουριστακι μου, και τι έγινε αν χάσεις εβδομάδες και εγώ έχασα και πολλές μάλιστα! Φιλιά πολλά!
ΔιαγραφήΕλα ρε συ.... ψυχαναγκασμο το λενε? Δεν το ειχα καταλαβει!!! Χαχαχα αγαπω το δεντεο! Απολυτη δυναμη της φυσης. Θα μπορουσες να το τυπωσεις σε καδρο ανετα!. Μην με βαζετε σε πειρασμους σας παρακαλω!!!! Μη σας λεω....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, ναι, ναι!!! Έλα για μπες λίγο και εσύ στην φωτογραφική μας παράνοια!!! Θα σε παρακολουθώ στο φωτογραφισετο!!!
Διαγραφή