Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Τα Χριστούγεννα για μένα ως... μαμά...

Όσο και αν το ονειρευόμουν, όσο και αν ήξερα βαθιά μέσα μου πως τα Χριστούγεννα με το μαιμουδάκι μου θα είναι μοναδικά, τίποτα  δεν με είχε προετοιμάσει για το πόσο μοναδικά θα είναι, πόσες φορές θα χαμογελάσει η ψυχή μου, πόσες φορές θα χάσω μερικούς χτύπους της καρδιάς μου λόγω αφόρητης ευτυχίας...

Είναι που όσο μεγαλώνει, τόσο μεγαλώνουν μαζί οι χαρές και οι συγκινήσεις που μου δίνει... Είναι που έχει αυτή την έμφυτη ικανότητα να σε παρασύρει... Είναι που είναι το παιδί μου και το αγαπώ περισσότερο από την ίδια μου την ζωή. 

Να λοιπόν που μετά τις παλαιότερες εξομολογήσεις μου σχετικά με το τι είναι για μένα Χριστούγεννα και τι ήταν για μένα τα Χριστούγεννα όταν ήμουν παιδί, ήρθε να συμπληρωθεί η τριλογία της Χριστουγεννιάτικης αυτής παράνοιας με το τι είναι τα Χριστούγεννα για μένα ως...μητέρα... 

Τι είναι λοιπόν για μένα τα Χριστούγεννα ως μαμά; 

Είναι να μην κρατιέμαι να στολίσω το δέντρο, μόνο και μόνο, για να δω αυτά τα ματάκια να φωτίζονται, μόνο και μόνο για να θέλει κάθε χρόνο να βάλει αυτός το αγγελάκι μας στην κορυφή. 

Είναι να μην βρίσκω τα στολίδια εκεί που τα έβαλα, είναι να μην βρίσκω βασικά κανένα στολίδι στην ίδια μεριά για πάνω από μια μέρα, και να μου αρέσει κιόλας. 

Είναι, να είναι πάντα τα χαμηλά κλαριά υπερφορτωμένα γιατί θες να μπορεί να αγγίζει όση περισσότερη μαγεία μπορεί. 

Είναι χεράκια που φανερωνόνται ύπουλα από το πλάι του τραπεζιού την ώρα που στολίζω τα Χριστουγεννιάτικα μπισκότα για να "κλέψουν" τρούφα ή κουφετάκια που με τόση προσοχή έχω βάλει πάνω. 

Είναι τα ίδια χεράκια που αρπάζουν το καυτό ακόμα μπισκότο από το ταψί και τρέχουν γρήγορα γρήγορα μακριά μην και  το πάρεις. 

Είναι ποδοβολητά που συνοδεύονται από κουδουνίσματα, αφού κάθε μέρα κάτι πάνω του θα έχει ένα κουδουνάκι. Θες οι κάλτσες, θες ο ΑγιοΒασιλιάτικος σκούφος, θες απλά το κουδουνάκι που λατρεύει και χτυπάει με κάθε ευκαιρία; 

Είναι χεράκια λερωμένα μονίμως με πράσινη και κόκκινη μπογιά, χρυσόσκονη και κόλλα παντού από τις άπειρες κατασκευές, είναι το καμάρι και η περηφάνια του όταν κρεμάω και το παραμικρό στολίδι που φτιάχνει στο δέντρο μας. 

Είναι μια φωνούλα να τραγουδάει συνεχώς τα Τρίγωνα κάλαντα, είναι η ίδια φωνούλα να σε εκπλήσσει τραγουδώντας και με πολύ καλή προφορά μάλιστα: "Jingle bells, jingle bells, jingle all the waaaaay. Oh what fun it is to ride in a one horse open sleieieigh". 

Είναι το άγχος να πάρεις τα δώρα χωρίς να σε πάρει μυρωδιά, να τα κρύβεις κάτω από ένα σωρό ρούχα, είναι ο ενθουσιασμός να βρεις κάθε φορά κάτι ακόμα μαγικό να κάνεις για να τον συνεπάρεις. 

Είναι τα ξενύχτια για να φτιάξεις τα ημερολόγια αντιστροφής μέτρησης και να σκαρφιστείς  τις ζαβολιές που θα κάνει το ξωτικό σας. 

Είναι η αγωνία να βάλεις το γάλα, τα μπισκότα και τα καρότα για τον Άγιο Βασίλη και τους ταράνδους του κάτω από το δέντρο, είναι το σήκωμα στις μύτες των ποδιών μες τη μέση της νύχτας για να "πιείς" το γάλα, να "δαγκώσεις" από τα μπισκότα και το καρότο, να βάλεις το δώρο και να πασπαλίσεις με χρυσόσκονη τριγύρω...

Είναι η ευτυχία που σε πλημμυρίζει με κάθε μικρή ή μεγάλη αντίδραση του σε αυτά. 

Είναι τα παραμύθια που για περίπου δυο μήνες κρύβουν Χριστουγεννιάτικες ιστορίες, γεμάτες μαγεία, πίστη και ελπίδα κάνοντας σε και σένα πάλι παιδί... 

Είναι οι Χριστουγεννιάτικες ταινίες στο τζάκι, με το μαιμούδι να κάθεται πάντα στην αγαπημένη του θέση στον καναπέ και να γελάει κακαριστά, να αντιδρά υπερβολικά, πάντα να ανησυχεί για την εξέλιξη της ταινίας και ας ξέρει ήδη τι γίνεται... 

Είναι οι περισσότερες  βόλτες κρατώντας από το χέρι ένα παιδί που ενθουσιάζεται με τα πάντα, μαζί του και εσύ,  είναι οι ζεστές σοκολάτες και τα λιγότερα μη, η έλλειψη τόσων κανόνων- τι θα ήταν άλλωστε τα Χριστούγεννα χωρίς λίγες παραπάνω λιχουδίτσες ή ένα μικρό απρόοπτο δωράκι; 

Είναι αυτά τα κόκκινα σκουφάκια με την άσπρη φουντίτσα που τους πάνε τόσο μα τόσο πολύ... 

Είναι το νυσταγμένο μα τόσο ανυπόμονο μουτράκι το πρωί της Πρωτοχρονιάς. 

Είναι οι αξιολάτρευτες Χριστουγεννιάτικες του πυτζάμες. 

Είναι τα χοροπηδητά στο κρεβάτι και οι φωνές, "Μπαμπάααα ΞΥΠΝΑ!!! Ήρθε ο Άγιος Βασίλης!" 

Είναι να παίζει μόνος του και να αναπαριστά αγαπημένες του στιγμές από τις ταινίες με καθαρή προτίμηση μακράν στην σκηνή που ο Άγιος Βασίλης δίνει το πρώτο δώρο των Χριστουγέννων. 

Είναι οι ντροπές στα κάλαντα και οι μπουναμάδες του πατέρα μου που πάντα βάζει το μαιμούδι να διαλέξει ανάμεσα σε δυο χαρτονομίσματα. 

Είναι που τον έχω δασκαλέψει ποιο να διαλέγει, (το μεγαλύτερο φυσικά, ποιο;;), και όσο και αν προσπαθεί ο πατέρας μου να τον μπερδέψει δεν τα καταφέρνει!

Είναι οι κουβέντες για την γέννηση του Χριστού μας, οι δύσκολες ερωτήσεις που έχουν ξεκινήσει και που ποτέ δεν ξέρεις ποια είναι η σωστότερη απάντηση. 

Είναι που ξαφνικά, το μόνο δώρο που θες για σένα, είναι την δική του ευτυχία- το δικό του χαμόγελο. 

Είναι βασικά αυτά τα ματάκια, μέσα στο σκοτεινό σαλόνι που φωτίζει μόνο από τα Χριστουγεννιάτικα φωτάκια, να λάμπουν και να κοιτούν μέσα στα παιχνιδίσματα πράγματα που εμείς ούτε που φανταζόμαστε... 














18 σχόλια:

  1. Αχ μωρέ Γιαννα μου υπέροχο πλάσμα μου πόσο δίκιο έχεις!!! Με συγκίνησες για πολλοστή φορά... Για όλα αυτά λοιπόν που ζούμε είναι υπεύθυνα αυτά τα γλυκά προσωπακια... Αν αυτό δεν είναι ευλογία τότε τι παραπάνω να ζήσουμε!?!? Τι ποιο μέγαλο!?!? Σας φιλώ γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ μωρέ Γιαννα μου υπέροχο πλάσμα μου πόσο δίκιο έχεις!!! Με συγκίνησες για πολλοστή φορά... Για όλα αυτά λοιπόν που ζούμε είναι υπεύθυνα αυτά τα γλυκά προσωπακια... Αν αυτό δεν είναι ευλογία τότε τι παραπάνω να ζήσουμε!?!? Τι ποιο μέγαλο!?!? Σας φιλώ γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς Ειρήνη μου. Αν αυτό δεν είναι ευλογία, τότε τι;;; Πολλά γλυκά φιλιά και από εμάς... ❤❤❤

      Διαγραφή
  3. Τι ωραιαολα αυτα!!! Ανυπομονω να τα ζησω κ εγω.φετος τα πρωτα μας Χριστουγεννα με το καρδουλακι μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχου, τα πρώτα Χριστούγεννα... Να σας ζήσει γλυκια μου,θα είναι μοναδικά με άλλον τρόπο για σας φέτος... (πχ θα ενθουσιαστεί πιο πολύ με την συσκευασία του δώρου παρά με το ίδιο το δώρο!)Καλές γιορτές!

      Διαγραφή
  4. "...Είναι βασικά αυτά τα ματάκια, μέσα στο σκοτεινό σαλόνι που φωτίζει μόνο από τα Χριστουγεννιάτικα φωτάκια, να λάμπουν και να κοιτούν μέσα στα παιχνιδίσματα πράγματα που εμείς ούτε που φανταζόμαστε... ..."
    και τα δικά μας να βουρκώνουν κοιτάζοντας το...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που λες.... Και τα δικά μας να βουρκωνουν από ευτυχία κοιτάζοντας τα... Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Γιάννα μου... δε μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ με συγκίνησες με αυτά που έγραψες.... οι γιορτές έτσι πρέπει να αναγνωρίζονται και είμαι κάθετη σε αυτό κάθε φορά που όλοι λένε," είναι νωρίς για στολισμούς",είνναι γιορτή υπερκατανάλωσης τα Χριστούγεννα"....Μακάρι να έβλεπε όλος ο κόσμος, ότι οι γιορτές σημαίνουν φως, χαμόγελα, γλέντι, γέλια, αγκαλιάσματα που όλα συνοδεύονται από μαγεία λόγω αυτών των μικρών πλασμάτων! Δεν είμαι καταναλώτρια ή υλική επειδή αγοράζοντάς του ένα γλυκισμα θα το δω να χαμογελάει, δεν είμαι χωρίς ταυτότητα αν υιοθετήσω και άλλες παραδόσεις ππυ θα φέρουν στα μάτια τους χαρά και λάμψηα! Θέλω τόσα πολλά κάθε Χριστούγεννα! Για να κάνω αυτές τις μέρες διαφορετικές από τη καθημερινότητα, για να τα δω να χαίρονται και να χτίζουν αναμνήσεις! Συγνώμη για το μεγάλο σχόλιο αλλά ό τι έγραψες θα το φυλάω στην καρδιά μου.. είσαι ξεχωριστή μαμά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Βέρα μου για τα τόσο γλυκά σου λόγια... Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, δεν χτίζονται οι χαρακτήρες και οι συνήθειες με δυο μήνες τα Χριστούγεννα. Χτίζονται όλο τον χρόνο και οι γιορτές σχεδόν απαιτούν εξωπραγματικη μαγεία για αυτά τα θαύματα της ζωής μας... Σε φιλώ γλυκά, γλυκά..

      Διαγραφή
  6. Αυτό και αν είναι ευλογία!!! Πόσο ανυπομονώ να τα ζήσω και εγώ όλα αυτά δεν λέγεται, εδώ σήμερα που στολίσαμ το σπίτι και η μπουμπού δεν είναι ούτε 4 μηνών προσπάθησα να τα κάνω όλα όσο πιο μαγικά και όμορφα γίνεται για αυτά τα πρώτα μας Χριστούγεννα μαζί. Να περνάτε καλά αγαπημένη μου♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου Ηρώ, από τις μεγαλύτερες... Σας εύχομαι τα πιο ονειρεμένα Χριστούγεννα... <3 <3 <3

      Διαγραφή
  7. Ψαράκι, πόση αλήθεια νιώθεις, εκφράζεις, γράφεις...να είστε ολοι καλα...ο ρόλος της μαμάς σπουδαίος κ μέσα στην καθημερινότητα πόσο το καταλαβαίνω???? αχ...πολλα φιλιά Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα με τον καλό το λόγο, ψαράκι... Σε φιλώ γλυκά, γλυκά...

      Διαγραφή
  8. Γιάννα σε ευχαριστώ πολύ.Με συγκίνησες για άλλη μια φορά.Όλα αυτά που γράφεις με εκφραζουν απόλα τα νιώθω πολύ έντονα και κλαίω ασταμάτητα ....Θα ειναι τα δεύτερα Χριστούγεννα φετος που θα είμαστε μαζί με το ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ.Μετά από 18 χρόνια αγώνα και πόνου επιτέλους ο θεός μας ανταμείψε με το ακριβότερο και σημαντικότερο δώρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Με εκφράζουν απόλυτα ήθελα να γράψω. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με συγκίνησες και εσύ με την σειρά σου! Ως μια μαμά που λαχτάρησε για να γεμίσει η αγκαλιά της - σε νιώθω ΑΠΌΛΥΤΑ.. Να έχετε μαγικά, ονειρικά, αγαπησιαρικα Χριστούγεννα πασπαλισμενα με άφθονη αστεροσκονη!!

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστούμε από καρδιάς.Ότι καλύτερο και για εσας εύχομαι.

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...