Μια άδεια βάρκα πάνω στην άμμο... (και μια γεμάτη καρδιά...)

Στην προσπάθεια του μικρού μας να ξεπεράσει το πρόσφατο τραυματικό γεγονός με το "μάθημα κολύμβησης" και ιδίως μετά το πρόσφατο πρώτο μπάνιο μας για φέτος στην θάλασσα κατά το οποίο οι οδυνηρές αναμνήσεις τον κατέκλυσαν αποτρέποντας τον από το να βουτήξει καν τα πόδια του- μου είχε ζητήσει να του πάρω μια βαρκούλα για να είναι αυτός μέσα όσο εμείς κάνουμε το μπάνιο μας. 

Από την στιγμή που έτσι ένιωθε ασφάλεια να μπει ξανά στο νερό, δεν είχα καμία άλλη επιλογή από το να βρω ότι ακριβώς μου ζητούσε. Ενθουσιασμένος ακόμα μια φορά, περίμενε με ανυπομονησία να πάμε. Πόσο απογοητεύτηκε όταν ο καιρός χάλασε ακριβώς την μέρα που θα πηγαίναμε αλλά και την επόμενη-  ράγισε η καρδιά μου με την λαχτάρα του να ξεπεράσει ότι έγινε μα και με την λαχτάρα του να απολαύσει ξανά την θάλασσα που απλά λατρεύει από τόσο δα μωράκι...

Σήμερα λοιπόν πήγαμε για το δεύτερο μπάνιο μας. Και αυτή η βαρκούλα δεν άγγιξε ποτέ την θάλασσα. Διότι το μικρό μου το αγόρι- το γενναίο αυτό και ξεχωριστό αγόρι- το μικρό μα τόσο μεγάλο αυτό μαιμούδι που αχνοφαίνεται να τρέχει όλο ανυπομονησία προς την θάλασσα,  όπως βρήκε την δύναμη να σκεφτεί μια λύση για να μας ακολουθήσει μέσα στα νερά, έτσι και σήμερα βρήκε το θάρρος- εντελώς μόνος του- να βουτήξει μέχρι τους μηρούς σχεδόν και να μην χορταίνει να τρέχει μπρος πίσω, πίσω μπρος- οριοθετώντας μόνος τα όρια που ήθελε.  

Και κάπου εκεί και εγώ, να βγάζω βιαστικά αυτή την φωτογραφία, πριν τρέξω με περισσότερη λαχτάρα και από αυτόν- να τον καμαρώνω που είναι τόσο δυνατός και πεισματάρης- να κρύβω τις κομμένες μου ανάσες με κάθε στραβοπάτημα του, να χαμογελάω σαν να μην τρέμει κάθε φυλλοκάρδι της ψυχής μου, να εύχομαι να μην φαίνεται στο βλέμμα μου η βαθιά κρυμμένη θλίψη, που το αγόρι μου αναγκάστηκε να ζήσει κάτι τόσο έντονο, τόσο αρνητικό ,τόσο μικρός... 

Και η καρδιά μου να κοντεύει να σπάσει... Από ευτυχία. Και ευλογία. Και αυτή την έγνοια του γονιού που δεν φεύγει ποτέ. Δεν καταλαγιάζει με τα χρόνια αλλά εντείνεται... Μαζί της όμως και η ευτυχία. Και η ευλογία. 

Μαιμούδι μου... Κάθε καλοκαίρι-  από το πρώτο κιόλας που γεννήθηκες- σου υπόσχομαι πως αυτό θα είναι το πιο ξεχωριστό καλοκαίρι της ζωής μας... Το ίδιο σου υποσχέθηκα και φέτος. 

Και ξέρεις πια νομίζω καλά. Υποσχέσεις δεν αθετώ...