Τα πέμπτα γενέθλια μας... Θέμα: Διάστημα!

Τα απόλαυσα τόσο πολύ τα φετινά γενέθλια του μαιμουδιού! Ήταν πράγματι τόσο εξωκοσμικά και ταξιδιάρικα! Είχαμε πλανήτες, προωθητήρες, αστέρια που πραγματοποιούν ευχές, αστροναύτες- μέχρι και πύραυλο ο οποίος σε εκτόξευε στο διάστημα είχαμε! 

Είστε έτοιμοι να σας ταξιδέψουμε; 

Ο Δημήτρης Γεράσιμος συνήθως αποφασίζει το θέμα του επόμενου πάρτι του, αμέσως μόλις τελειώνει το προηγούμενο! Το διάστημα λοιπόν ως θέμα, είχε αποφασιστεί από πέρσι το καλοκαίρι και έμεινε πιστός σε αυτό- γεγονός που μου έδωσε άπλετο χρόνο για ανεύρεση και εκτέλεση ιδεών.

Τα πάντα λοιπόν ξεκινάνε- όπως σας λέω πέντε χρόνια τώρα-με την πρόσκληση! Φέτος ήθελα να συμμετάσχει και ο ίδιος, όπως και έγινε! Λατρεύουμε τις χειροποίητες προσκλήσεις και για την φετινή μας σας έχω μιλήσει λεπτομερώς εδώ!

Οι προσκλήσεις λοιπόν μοιράστηκαν, το αμέσως επόμενο βήμα είναι η διακόσμηση! Μου αρέσει τόσο πολύ να δίνω το vibe του πάρτι από την είσοδο κιόλας και για να γίνει αυτό δεν χρειάζονται απαραίτητα πανομοιότυπα εκτυπώσιμα. Μπορείς να το κάνεις με πολλούς εναλλακτικούς τρόπους και με πράγματα που έχεις ήδη στο σπίτι σου! 

Όπως πάντα λοιπόν, έτσι και φέτος το γνωστό πινακάκι περίμενε τους καλεσμένους μας στην είσοδο, η οποία είχε στολιστεί και με μπαλόνια που σε ταξίδευαν στα αστέρια... 

Μπαίνοντας μέσα στην είσοδο, είχα τοποθετήσει ένα εντυπωσιακό τρισδιάστατο βιβλίο του Δημήτρη Γεράσιμου, (δείτε λεπτομέρειες για αυτό εδώ), μαζί με έναν ακόμα μαυροπίνακα που προέτρεπε τους λιλιπούτειους καλεσμένους μας να βρουν το δικό τους προσωπικό αστέρι στο ασανσέρ... 

Η έμπνευση για αυτό ήρθε σχεδόν πριν το πάρτι. Έκοψα αστέρια από γυαλιστερό χαρτόνι, σε δυο μεγέθη- έγραψα από πίσω διάφορες ευχές όπως "Να κυνηγάς τα κύματα", "Να γελάς τραγανιστά", έκανα μια τρύπα με περφορατέρ και τα κρέμασα με χρυσή κορδέλα μέσα στο ασανσέρ. Ο κανόνας ήταν πως έπρεπε να διαλέξουν στην τύχη- πιστεύω πολύ στο πεπρωμένο- και πράγματι νομίζω πως οι ευχές τελικά έπεσαν διάνα. Επίσης το ασανσέρ το είχα στολίσει με μια ΥΠΕΡΟΧΗ χειροτεχνία που φτιάξαμε με το μικράκι μου. Έναν μεγάλο πύραυλο, φεγγάρι και αστέρια φτιαγμένο από το ίδιο γυαλιστερό χαρτόνι που φτιάξαμε και την πρόσκληση. Τώρα πια διακοσμεί το δωμάτιο του και το ΛΑΤΡΕΥΕΙ!

Φτάνοντας στον όροφο μας, τους καθοδηγούσε ένας τελευταίος μαυροπίνακας- αν θες να φτάσεις στα αστέρια πρέπει να ανέβεις ψηλά σωστά; 

Το μπαλκόνι μας στολισμένο με μπαλόνια στο χρώμα της φλόγας που βγάζει ένας πύραυλος σε εκτόξευση και με τραπεζομάντιλα στο σκούρο μπλε του σύμπαντος.

Μπαίνοντας πλέον μέσα στην σοφιτούλα μας, ένας ήταν ο απόλυτος σκοπός... Να τραβήξει τα βλέμματα ο πιο ξεχωριστός, ο πιο....  τεράστιος πύραυλος! Ο οποίος μάλιστα έκρυβε μέσα του μια έκπληξη... Μπορούσες να μπεις μέσα, να νιώσεις την έλλειψη βαρύτητας, μέχρι να εκτοξευτείς με την φαντασία σου μέχρι τα αστέρια! Και όμως! (το πως φτιάξαμε αυτό το μεγαθήριο αποτελεί μια ολόκληρη ανάρτηση η οποία θα ακολουθήσει λίαν συντόμως!) 

Ο πύραυλος είχε πραγματικά τεράστια επιτυχία! Δεν διαλύθηκε με το πρώτο χοροπηδητό όπως φοβόμουν, η πόρτα έμεινε επίσης σταθερή στην θέση της, οι αστροναύτες ακολούθησαν κάθε κανόνα ασφαλείας κατά γράμμα- ήταν απλά μια υπέροχη ιδέα που με δικαίωσε παρότι μας ταλαιπώρησε πολύ- μιας και οι μικροί μας αστροναύτες το απόλαυσαν πραγματικά! (δείτε ακριβώς πως τον φτιάξαμε εδώ!) 

Αστροναύτης ωστόσο χωρίς αξεσουάρ γίνεται; Δεν γίνεται! Έτσι, εκτός από τα photo props που είχαμε ετοιμάσει και σας έδειξα πως εδώ , είχαμε φτιάξει και προωθητήρες για κάθε παιδάκι ξεχωριστά! Με το όνομα πάνω και όλα- ή είμαστε αστροναύτες ή δεν είμαστε. Τα πάντα σχετικά με αυτή μας την κατασκευή θα τα βρείτε εδώ. (είναι τέλεια ιδέα και για τις απόκριες!) 

Και επειδή στην παρέα μας είχαμε και έναν τόσο δα εκπαιδευόμενο αστροναύτη- δεν υπήρχε κανένας λόγος να μην έχει και αυτός τους δικούς του προωθητήρες- έστω στην minion εκδοχή τους... Σωστά; 

Γίνεται επίσης αστροναύτης χωρίς γνώσεις; Ούτε αυτό γίνεται! Φροντίσαμε και για αυτό!

Παρότι αγαπώ το ελεύθερο παιχνίδι στα παιδικά πάρτι, μου αρέσει να υπάρχει και μια δραστηριότητα που να διασκεδάσει τα παιδάκια σε μια ίσως λίγο πιο δύσκολη ώρα. Φέτος, εμπνεύστηκα από το υπέροχο πάρτι μιας αγαπημένης φίλης για την συγκεκριμένη δραστηριότητα. Στο εξωτερικό λέγεται pin the tail on the donkey και παίζεται ως εξής: Υπάρχει η ζωγραφιά ενός γαϊδουριού χωρίς ουρά. Η ουρά είναι κομμένη ξεχωριστά. Κάθε παιδάκι πρέπει- με δεμένα τα μάτια και αφού το έχεις στριφογυρίσει μερικές φορές- να βάλει την ουρά του γαϊδάρου στο σωστό μέρος. Είναι πάρα πολύ αστείο! Αποπροσανατολίζεσαι τόσο πολύ από το στριφογύρισμα που είναι σχεδόν βέβαιο πως η ουρά πιθανότατα θα καταλήξει στην μύτη! 

Στην δική μας περίπτωση έφτιαξα έναν αστροναύτη. Όπου τα παιδάκια έπρεπε να βάλουν το κράνος του στο κεφάλι. Λόγω ηλικίας, τα μικρότερα δεν τα στριφογυρίσαμε. Και πάλι μπερδεύονταν! Σε μερικά μεγαλύτερα που τα στριφογυρίσαμε, ακόμα χειρότερα! Δοκιμάσαμε και δυο μανούλες- να συμμετέχετε σε αυτά τα παιδικά παιχνίδια, τα παιδιά απολαμβάνουν όσο τίποτε να σας βλέπουν να παίζεται μαζί τους- και ήταν ξεκαρδιστικό! Προσωπικά αποπροσανατολίστηκα εντελώς! (και μου σκίστηκε και το κράνος!) Τους άρεσε τόσο πολύ που σχεδόν όλα τα παιδάκια ήθελαν να δοκιμάσουν και άλλη φορά. Σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα! 

Ο γλυκός μπουφές μας τώρα- ή αλλιώς candy bar όπως το λέμε πια! Αγαπώ να τον στολίζω στο backround! Φέτος είχα βαλθεί να είναι το διάστημα, να είναι φτιαγμένο από εμάς τους ίδιους και να είναι τεράστιο! Η κατασκευή του ήταν τρομερά εύκολη και διασκεδαστική! Ένωσα τέσσερα μαύρα χαρτόνια με πολύ καλή ταινία στο πίσω μέρος. Έπειτα με διαφορετικά χρώματα χαρτόνια κόψαμε τους πλανήτες και τον ήλιο στα ανάλογα μεγέθη. Το μαιμούδι τα ζωγράφισε με κηρομπογιές και έκανε πραγματικά εξαιρετική δουλειά! Τους κολλήσαμε στο μαύρο χαρτόνι και έτοιμη η κατασκευή μας! (Τώρα πια την στολίσαμε και αυτή στο δωμάτιο μας και είναι στα αλήθεια εντυπωσιακό για έναν μεγάλο τοίχο- εμείς το κόψαμε αναγκαστικά γιατί ο μόνος ελεύθερος χώρος ήταν στην ντουλάπα, σωστό νηπιαγωγείο το μαιμουδοδωμάτιο!) 

Σχετικά με τα γλυκά- μετά από τέσσερα χρόνια πείρας έμαθα πια πως less is more και αν έχεις λιγότερες επιλογές θα φαγωθούν περισσότερο, από ότι αν έχεις πολλές και μπερδεύεται το μάτι. Συνεπώς φέτος είχαμε τα εξής: Τα λατρεμένα μας cake pops και cupacakes τα οποία στόλισα αποκλειστικά με αστεράκια ζαχαρόπαστας. Είχαμε την κλασσική σπιτική μας λεμονάδα. Και φυσικά μπισκότα ζαχαρόπαστας στο θέμα του πάρτι- τα οποία όμως φέτος δεν έφτιαξα η ίδια αλλά τα παρήγγειλα από την αγαπημένη μου και άκρως ταλαντούχα Μαρία από το Mary's Lab!  Αυτά ήταν όλα,  μα πιστέψτε με ήταν υπέρ αρκετά! (αν ωστόσο θέλετε να φτιάξετε εσείς τα μπισκότα ζαχαρόπαστας σας έχω δοκιμασμένη συνταγή εδώ!) 

Ο αλμυρός μπουφές κινήθηκε επίσης μινιμαλιστικά με πίτσες, σαλάτα ζυμαρικών, κεφτεδάκια και τα σουβλάκια να πρωταγωνιστούν με τον Παναγιώτη να ψήνεται κυριολεκτικά μαζί τους! 

Ποιος είναι όμως ο πρωταγωνιστής ενός παιδικού πάρτι, εκτός από τον εορτάζοντα φυσικά;; Μα η ΤΟΥΡΤΑ βέβαια! Σας έχω εξηγήσει τους λόγους που θέλω να φτιάχνω την τούρτα μόνη μου εδώ! Φέτος ήθελα ντε και με το ζόρι ακόμα έναν όροφο! Έχω θέμα με τις πολυόροφες τούρτες δεν ξέρω γιατί! Ήθελα στην ουσία να πρωταγωνιστεί το μέγεθος και η απλότητα της διακόσμησης! Μαζί με το μικράκι μου λοιπόν διαλέξαμε την μπλε ζαχαρόπαστα για τους ορόφους, μικρά αστεράκια περιμετρικά και τους πλανήτες να εξέχουν από ξυλάκια- πλανήτες που μας έφτιαξε και πάλι η γλυκιά μου Μαρία! Ήταν απλά υπέροχη και εμφανισιακά και γευστικά! (θα ακολουθήσει ξεχωριστή λεπτομερής ανάρτηση και για την τούρτα!) 

Το μικράκι μου λοιπόν, παρέα με τους φίλους του και κάπου εκεί πίσω και εμείς, έσβησε τρισευτυχισμένο τα κεράκια του. Πέντε ολόκληρα κεράκια! Έφαγε την αγαπημένη του "γέψη" όπως λέει ο ίδιος τούρτας και έπαιξε χωρίς περιορισμούς και όρια με όλους. Απόλαυσε την ξεχωριστή του ημέρα, μαζί του και εμείς. Το κλίμα ήταν ξεχωριστό, η ενέργεια των καλεσμένων μας άκρως θετική και η μαμά δεν είχε καθόλου άγχος- απλώς απολάμβανε τις στιγμές... 

Για να ευχαριστήσουμε τους καλεσμένους μας για την τιμή που μας έκαναν και την αγάπη που μας έδειξαν, δεν θα μπορούσαμε να μην τους δώσουμε και εμείς μια μικρή τσαχπινιά . Τα party favors μας φέτος κρύφτηκαν σε μια μπλε τσαντούλα στολισμένη με μερικά ασημένια αστέρια. Μέσα έκρυβε δωράκια που είχαμε επιμεληθεί οι ίδιοι. 

• Μίνι προτζέκτορα αστερισμών. (σας δείξαμε πως τους φτιάξαμε εδώ) 
• Πύραυλο που εκτοξεύεται με τα πνευμόνια μας. (το μοιραστήκαμε μαζί σας εδώ) 
• Διασκεδαστικές πληροφορίες για το διάστημα
• Αυτοκόλλητα που φοσφωρίζουν στο σκοτάδι
• Moon Rocks τα οποία ήταν στην ουσία γυαλένια! 
• Μια μικρή λιχουδίτσα. (ήθελα Milky Way αλλά δεν έβρισκα μικρά!) 

Για τους μικρούς φίλους μας η τσαντούλα μας περιείχε αντί για τον προτζέκτορα και τα moon rocks μια μπάλα- υδρόγειο- γιατί όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η γη με ζωγραφιά!  Εννοείται φυσικά πως πήραν μαζί τους και τους προωθητήρες!

Αλλά και οι καλεσμένοι μας, μας τίμησαν και με τις υπέροχες ευχές τους- οι οποίες συνήθως ακολουθούν το πνεύμα του θέματος μας και πολύ μας αρέσει αυτό- το ομολογούμε! 

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος η άκρως ξεχωριστή και ταλαντούχα Art Matina μας έφτιαξε τα σταράκια μας, (δείτε περισσότερες λεπτομέρειες εδώ)  ενώ τις τόσο υπέροχες φωτογραφίες μας έβγαλε όπως πάντα ο δικός μας αγαπημένος Αντρέας!  Και με μερικές μόνο από αυτές ακριβώς τις φωτογραφίες θα κλείσω αυτή την τιτάνια ανάρτηση για τα πέμπτα γενέθλια του δικού μου αστεριού εδώ στη γη... Με την ευχή να είναι η ζωή του όλη μια εξωκοσμική περιπέτεια, γεμάτη άστρα να του φωτίζουν τον δρόμο, ήλιους πολλούς να του δίνουν ζωή και εμείς θα είμαστε πάντα το δικό του φεγγάρι, οι δορυφόροι οι οποίοι θα τον ακολουθούν πιστά σε κάθε του τροχιά.... 

Dream big my liitle monkey boy... 

(Και αν νομίζετε ότι εξάντλησα το θέμα πέμπτα γενέθλια, μάλλον δεν με ακολουθείτε πιστά... Είναι στα σκαριά και άλλη ανάρτηση- πιο προσωπική...)