Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018

5+1 γκάφες που έχω κάνει από την κούραση. (και δεν με νοιάζει κιόλας!)

Η έμπνευση ήρθε από αυτή την ξεκαρδιστική ανάρτηση της Έφης του Νουαζέτα με φουντούκι  όταν σε μια από τις περιγραφές της που τα είχε παίξει έτυχε να κάνει τον σταυρό της την ώρα που έφτανε ο συρμός στον σταθμό της! Ταυτίστηκα τόσο πολύ μιας και πολύ συχνά μου τυχαίνει να κάνω αφηρημένα τον σταυρό μου όταν περνάω απέξω από κάποιο μεγάλο κτίριο το οποίο με κάποιο παρανοϊκό τρόπο μου θυμίζει εκκλησία, ακόμα και αν αυτό είναι απλά ένα... σούπερ μάρκετ!   

Ταυτόχρονα θυμήθηκα μια μαμά που σε παρόμοια συζήτηση στην υπέροχη ομάδα της Χριστίνας και της Λίζας του e-mama παραδέχτηκε πως έχει πάει μόνη της για ψώνια, έχει παρκάρει, έχει τελειώσει τα ψώνια της, τα έχει φορτώσει στο αυτοκίνητο και μετά έχει κάτσει στην θέση του συνοδηγού και περιμένει... Μέχρι που ήρθε ο φύλακας να την ρωτήσει αν όλα είναι καλά. Είχα πραγματικά κλάψει από τα γέλια! 

Κάπως έτσι λοιπόν σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας τις φορές που αυτή η μαιμουδομαμά τα έπαιξε και έκανε κάτι εντελώς τρελό και ταυτόχρονα ξεκαρδιστικό από την κούραση. 


  1. Έχω βγει από το σπίτι εντελώς ξυπόλητη. Όχι με παντόφλες. Ούτε με σαγιονάρες. Ούτε καν με κάλτσες. Ξυπόλητη. Δεν το κατάλαβα στο ασανσέρ. Ούτε όταν κατέβηκα τα σκαλιά στην κεντρική είσοδο. Δεν το κατάλαβα ούτε όταν περπάτησα στην άσφαλτο. Το κατάλαβα όταν μπήκα στο αυτοκίνητο και πάτησα το αμπραγιάζ.... 
  2. Έχω τηλεφωνήσει στον παιδίατρο με σκοπό να κλείσω ραντεβού για το αντιγριπικό, στο μεταξύ σκέφτομαι πως πρέπει να πάρω την φαρμακοποιό για να μου κρατήσει το εμβόλιο οπότε όταν το σηκώνει η γραμματέας αρχίζω να μιλάω μονοκοπανιά σαν να μιλάω στην φαρμακοποιό μου: "'Ελα Αργυρώ μου η Πάνου είμαι. Θα μου φυλάξεις το αντιγριπικό για τον μικρό και μας; Θα περάσει ο Παναγιώτης να τα πάρει" για να το συνειδητοποιήσω στο καπάκι και να συνεχίσω το ντελίριο "Αχ συγνώμη Μαρία μου, η Πάνου είμαι μπερδεύτηκα να κλείσουμε ραντεβού για τον μικρό"  μόνο για να ακούσω πως τελικά ήταν η Κωνσταντίνα- η νέα γραμματέας που δεν έχω καν γνωρίσει... 
  3. Φτιάχνω πορτοκαλόπιτα για την γιορτή του Δημήτρη Γεράσιμου. Σκέφτομαι να φτιάξω διπλή δόση ως συνήθως για να είμαι σίγουρη πως θα με φτάσει. Στο μεταξύ, σκέφτομαι πως μάλλον δεν θα έρθει τόσος κόσμος οπότε καταλήγω να φτιάξω μια δόση. Όλα καλά. Μα έλα που στη μισή προετοιμασία ετοίμαζα για διπλή δόση και στην άλλη μισή για μονή. Το αποτέλεσμα; Το κατάλαβα όταν το γλυκό ήταν πιο πολύ ξινό παρά γλυκό... Ευτυχώς ήρθαν μόνο άτομα που αγαπάνε τα ξινά, ενώ σε άλλους το έσωσα με μπόλικη ζάχαρη άχνη από πάνω... 
  4. Απόγευμα. Σκουπίζω το σπίτι με ηλεκτρική. Κάνω γενική και τα έχω παίξει. Σταματάω λίγο για να φέρω κάτι και πάω να ανοίξω πάλι την ηλεκτρική. Πατάω το διακόπτη του φωτός στον διάδρομο. Ανάβει φως. Εγώ αναρωτιέμαι γιατί δεν δουλεύει η ηλεκτρική. Ξαναπατάω τον διακόπτη για το φως. Σβήνει το φως. Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί δεν δουλεύει η σκούπα. Ξαναπατάω διακόπτη για φως προσπαθώντας να ανοίξω ηλεκτρική. Ξαναανάβει το φως. Εγώ ακόμα αναρωτιέμαι τι έπαθε η σκούπα. Ξαναπατάω τον διακόπτη. Ξανασβήνει το φως. Και ωωωω! Έγινε το θαύμα. Μόλις κατάλαβα γιατί δεν λειτουργεί η σκούπα... 
  5.  Με παίρνει ο ξάδελφος μου τηλέφωνο. Μιλάμε. Πρέπει να φύγω όμως και αρχίζω και μαζεύω τα πράγματα για την τσάντα μου ενώ μιλάμε. Βάζω πορτοφόλι, κλειδιά, νερό, ότι χρειάζομαι και τώρα ψάχνω το κινητό. Ψάχνω, ψάχνω, πουθενά το κινητό. Παθαίνω υστερία. Πάω να πω στον ξάδελφο μου πως έχασα το κινητό μου και πρέπει να κλείσω για να το βρω. Και ωωωω! Να το κινητό μου. Κολλημένο στο αυτί μου ενώ μιλάω.... 
  6. Έχω πάει στο ταχυδρομείο να στείλω κάμποσα δέματα. Μπαίνω μέσα, η ουρά μέχρι την πόρτα. Περιμένω υπομονετικά την σειρά μου. Μετά από πολύ ώρα φτάνω στον γκισέ, ακουμπάω τα δέματα και λέω στον υπάλληλο- ο οποίος με κοιτάζει και λίγο απορημένος και εγώ απορώ γιατί απορεί αυτός- πως θέλω να σταλούν. Τότε μου απαντάει: "Το ταχυδρομείο είναι δίπλα. Εδώ είναι τράπεζα"... 
Και αυτά είναι μόλις οι πιο εντυπωσιακές γκάφες! Εννοείται πως έχω βάλει αλάτι στον καφέ, το τηλεκοντρόλ στο ψυγείο, διαφορετικές κάλτσες και ανάποδα τις μπλούζες. Εννοείται πως έχω βγει με τις πυτζάμες από το σπίτι, έχω κόψει και τα μακαρόνια του άντρα μου μικρά ενώ με κοιτάει αποσβολωμένος, έχω κουνήσει το καρότσι χωρίς μωρό μέσα όταν το μαιμούδι ήταν μικρό, έχω κουνήσει το καρότσι του σούπερ μάρκετ λες και έχει μωρό μέσα. Τα έχω κάνει όλα γιατί ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι να δουλεύει 24- 7 είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα τα παίξει. Όπως είμαι σίγουρη πως τα περισσότερα από αυτά τα έχετε κάνει και εσείς! Για πείτε λοιπόν! Ποια είναι η πιο ξεκαρδιστική γκάφα που έχετε κάνει εσείς από την κούραση; 

via

10 σχόλια:

  1. Γέλασα τόσο πολύ! Από την αρχή που περπατούσες αμέριμνη και άνετη ξυπόλητη στους δρόμους!😂
    Στο σημείο με τη σκούπα και το φως, κόντεψα να ξυπνήσω τα παιδιά από το γέλιο!
    Ευχαριστώ για την αναφορά και τα ενεργά λινκ. Με έκανες χαρούμενη! Καλό βράδυ!😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω πως αυτό με την σκούπα τα τερμάτισε όλα όπως ο δικός σου σταυρός στο μετρό! Σε φιλώ γλυκά Έφη μου εγώ ευχαριστώ για την έμπνευση <3

      Διαγραφή
  2. Χαχαχαχα!!! Έχω κάνει κι εγώ, ου ου ου ου ! Και μη μασάς, εδώ στην Αγγλία, όλη η γειτονιά ξυπολητη βγαίνει στο δρόμο, πότε δε θα καταλάβω γιατί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατί δεν ρωτάς να μάθουμε το λόγο, να έχω κάτι και εγώ να πω με την επόμενη! Αφού μας παίρνουν το μυαλό παιδί μου, τι να κάνουμε οι δόλιες οι μάνες;;;

      Διαγραφή
  3. Καλα Γιάννα είσαι απίστευτη!!! Γέλασα πολύ ! Να εισαι καλά ��������������

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ χαίρομαι Γιώτα μου! Πολλά φιλιά στην λατρεμένη Κρήτη!

      Διαγραφή
  4. Έχω λιώσει ;) κοπελιά συγκεντρώσουυυ που έλεγε και ένας καθηγητής μου ;) νομίζω έχεις πολλά στο κεφάλι σου και προσπαθείς να τα κάνεις όλα συγχρόνως.. απ' την άλλη αν δεν κάνουμε και τέτοια.. τι θα μας κάνει να γελαμε σ'αυτή τη ζωή και να ξεφεύγουμε από τη ρουτίνα? :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποια γυναίκα δεν το κάνει αυτό;;; Η αλήθεια είναι πως γελάω πολύ με κάτι τέτοια! Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου!

      Διαγραφή
  5. Χαχαχαχα!!!! Γέλασα με τη ψυχή μου! Έχω κάνει πολλά μα πολλά παρόμοια!!! Αυτό που έπαθες με το κινητό το έπαθα με τα κλειδιά και τα γυαλιά την ίδια μέρα! Τα έψαχνα ενώ τα κρατούσα όλη την ώρα στο χέρι μου και είχα τα γυαλιά πάνω στο κεφάλι μου και αυτο είναι light περιστατικό! Καλά να είμαστε να γελάμε με τον εαυτό μας γιατί.. χανόμαστε!!χαχα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πάει θα το χάσουμε Βέρα μου! Μόλις προχθές βιαζόμουν να φύγω να πάω για δουλειά, να ψάχνω το τηλεκοντρόλ να κλείσω τον αποκωδικοποιητή πουθενά. Τελικά τον κλείνω από το power πάνω στην συσκευή , βγαίνω έξω από το σπίτι, φτάνω στο αυτοκίνητο και συνειδητοποιώ πως κρατάω το τηλεκοντρόλ στο χέρι μου όλη αυτή την ώρα!Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...