Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2019

Monkey Talk- ή αλλιώς τι άκουσα πάλι η μαιμουδομάνα....

Αυτή η ανάρτηση ήταν να γραφτεί τον Αύγουστο. Όμως μας πήραν μπάλα τα γεγονότα και κάπως έτσι έφτασα στον νέο χρόνο για να καταφέρω να την ολοκληρώσω. Συνεπώς, πολλά από τα μαιμουδόλογα θα είναι αρκετά ετεροχρονισμένα. Ξέρω όμως ότι θα μας συγχωρέσετε- άλλωστε θα σας συνεπάρει αυτό το άτιμο μαιμουδίσιο μυαλουδάκι... 

Είστε έτοιμοι για ατάκες μαιμουδιού ετών 5 +; 

Το καλοκαίρι παρακολουθούσαμε ειδήσεις και είδαμε σχετικά με μια εκτόξευση πυραύλου στην Κορέα που δεν πήγε καλά- δεν θυμάμαι λεπτομέρειες δυστυχώς. Μόλις ολοκληρώθηκε το ρεπορτάζ ακούω τον Δημήτρη Γεράσιμο να μονολογεί: 

- Πω, πω.... Μέχρι και εγώ συγκλονίστηκα... 

#ΉΕίμαστεΕυαισθητοποιημένοιΉΔενΕίμαστε 

Κάποια μέρα, σε κάποια συζήτηση μας, άρχισε να μου μιλάει απότομα. Σχεδόν με αγένεια. Τον ρώτησα γιατί μου μιλάει έτσι τονίζοντας του πως δεν είναι ευγενικό και πως εμείς ποτέ δεν του μιλάμε έτσι. Τότε κόρδωσε το στήθος, σοβάρεψε και μου είπε: 

-Μιλάω ΑΝΤΡΊΣΤΙΚΑ! 

#Μάαααλιστα #Χμμμμ #ΜιλάςΑγενίστικαΤουΕίπα #ΛεςΚαιΈχειΑκούσειΠοτέΤονΠατέραΤουΝαΜιλάειΈτσι #ΑνΕιναιΔυνατόν 

Το καλοκαίρι στο πάρτι γενεθλίων του, (δείτε εδώ να σας εκτοξεύσουμε στα αστέρια) , όταν ήταν η ώρα να σβήσουμε τα κεράκια έπρεπε να κατέβω από την σοφίτα στην κουζίνα για να συναρμολογήσω την τούρτα. (επειδή είναι πολυόροφη την φτιάχνω πάντα αμέσως πριν την σερβίρω) Επέμενε να κατέβει και αυτός μαζί μου και παρότι του ζήτησα να είναι έκπληξη το τελικό αποτέλεσμα δεν τον έπεισα ποτέ. Ήρθε λοιπόν και ενώ συναρμολογούσα τους ορόφους μου λέει: 

- Δεν είναι ψηλή η τούρτα. Την νόμιζα πιο ψηλή. Τελικά μαμά είχες δίκιο. Δεν έπρεπε να κατέβω στα παρασκήνια. Έπρεπε να περιμένω να την δω τελειωμένη! 

#ΘαΤονΣκίσω #ΆκουΔενΕίναιΨηλή #ΈνανΌροφοΘαδειΦέτοςΚαιΠολύΤουΕίναι #ΛεωΕγώΤώρα #ΜπαςΚαιΜεΠείσω 

(στην φωτογραφία ωστόσο είναι ο ξάδελφος του, επέμενε να έχει και συνοδεία στα παρασκήνια!!) 

Ένα μεσημέρι δεν τρώει όλο το φαγητό του προφασιζόμενος πως τον πονάει η κοιλιά του. 

-Εντάξει. Αφού πονάει η κοιλιά σου δεν μπορείς να φας γλυκό λοιπόν. 
-Ένα μπισκότο; 
-Δεν είπες ότι πονάει η κοιλιά σου; 
-ΜΟΛΙΣ μου πέρασε... 

#Μάαααστα #ΚάταΦαντασίανΑσθενής 

Όταν έρχεται μέσα στην μαύρη νύχτα στο κρεβάτι μας, μου λέει τις μεγαλύτερες αλήθειες του. Κάπως έτσι, κάποια ξημερώματα μου είπε: 

Ξυπνάω από τους εφιάλτες και τρέχω κατευθείαν στον Θεούλη και την μαμά μου. Που θα με προστατεύσουν. Μόνο εκεί τρέχω.. Και στον μπαμπά. Αν είναι ξύπνιος όμως.

#ΓιατίΆνΔενΕίναιΠοιοςΤονΞυπνάει #ΨυχήΜουΌμορφη

Κάπως έτσι, κάποιο βράδυ απλώς δεν ήξερα τι να απαντήσω όταν με ρώτησε: 

-Μαμά. Γιατί ο Θεός επιτρέπει να υπάρχουν κακοί άνθρωποι; 

(Αυτή την απορία του, του την έλυσε στην ουσία ο εξομολόγος μας. Του είπε πως ο Θεός δεν επιτρέπει να υπάρχουν κακοί άνθρωποι διότι ο Θεός μας φτιάχνει σύμφωνα με την δική Του εικόνα, να είμαστε δηλαδή η καλύτερη εκδοχή μας. Ταυτόχρονα όμως μας δίνει την ελευθερία της επιλογής, έτσι κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν να φερθούν με κακό τρόπο και όχι με καλό. Δυστυχώς, ο Θεός αυτό δεν μπορεί να το αποτρέψει. Ή δεν επιλέγει να το αποτρέψει. Ας δώσει ο καθένας την δική του ερμηνεία. Το μικράκι μου πάντως καλύφθηκε προς το παρόν τουλάχιστον...) 

#ΌμορφεςΨυχές 

Στο ίδιο μοτίβο, κάποιο βράδυ που σκαρφάλωσε και πάλι στο κρεβάτι μας μου έδωσε μια σφιχτή αγκαλιά, ένα σβουριχτό φιλί και μου είπε: 

-Αυτό μαμά το αξίζεις. Για όλα αυτά που κάνεις για μένα... 

#ΈλατεΜαζέψτεΜε #ΤιΆλλοΝαΖητήσωΤι;;; #ΤίποταΑπολύτως 

Γυρίζουμε μια μέρα από την βόλτα μας και αρχίζει να συννεφιάζει. 

-Το πάει για βροχή, λέω. 
-Όχι μαμά δεν θα βρέξει. 
-Μα πως; Κοίτα πόσα σύννεφα μαζεύονται. 
-Αυτά δεν είναι σύννεφα καιρού. Είναι σύννεφα ομορφιάς... 

#Ορίστε #MYJobIsDone #ΚαιΑνΑκόμαΔενΠιστεύειςΣταΘαύματαΤότεΤιΠαραπάνωΝαΣουΠω 

Περνάμε κάποιο απόγευμα έξω από ένα στάδιο. Και αρχίζει να μονολογεί: 

-Πω πω.... Πόσοι άνθρωποι χρειάστηκαν να φτιαχτεί αυτό... Πόσοι μαστόροι... Πόσα σίδερα και καρφιά... Πόσα υλικά... Πόσα χρόνια.... 

#Είπαμε #ΉΕχουμεΕνσυναίσθησηΉΔενΈχουμε 

Καθόμαστε κάποιο βράδυ αγκαλιά μέχρι να κοιμηθεί. Γυρίζει προς το μέρος μου και μου λέει: 

-Μαμά. Είσαι το παραμύθι μου... 

#ΕλάτεΜαζέψτεΜεΛέω #Ξανά #ΛιώνωΗΜάναΛιώνω

Στο ίδιο μοτίβο, κάποιο βράδυ του διαβάζω το παραμύθι "Αγάπη Μου" όπου σε κάποιο σημείο λέει "Σε αγαπώ γιατί είσαι το παιδί μου, μα ποτέ δεν θα μου ανήκεις". Μόλις το διαβάζω μου λέει: 

-Έχει δίκιο μαμά. Αφού ανήκουμε στον Χριστούλι. 

#Άφωνη #ΑπλάΆφωνη. 

Στο ίδιο μοτίβο. Προσπαθούμε να κοιμηθούμε. Είμαστε κομματάκι δύσκολοι στον ύπνο. Απελπισμένη τον ρωτάω με φανερό θυμό: 

- Τι λες; Πότε θα κοιμηθούμε επιτέλους; 
-'Οταν νυστάξουμε λέω εγώ, μου απαντάει... 

#ΈχειΚαιΘράσος #ΘαΤοΣκίσω 

Το καλοκαίρι περάσαμε μεγάλη αγωνία στην οικογένεια μας. Φυσικά το βίωσε και αυτός μαζί μας. Κάποια μέρα που με έβλεπε πολύ προβληματισμένη έρχεται και μου λέει: 

-Mαμα. Όταν έχεις προβλήματα να φιλάς τον σταυρό σου και να κάνεις την προσευχή σου κάθε μέρα μέχρι τα προβλήματα να περάσουν. Μου το υπόσχεσαι αυτό;

#ΣτοΥπόσχομαιΚαρδιάΜου

Του ζητάω για πολλοστή φορά να μαζέψει τα παιχνίδια του. Με αγνοεί προκλητικά για πολλοστή φορά και αυτός. 

-Δημήτρη. Έχω αρχίσει και τα παίρνω. 
-Ποια παίρνεις; Τα παιχνίδια; 

#ΠαρεξήγησεΤοΠαιδί #ΝόμιζεΤαΠαίρνωΕγώΓιαΑυτό

Το καλοκαίρι, κάθε μεσημέρι κατέβαιναν με την βρωμούσα κάτω στον κήπο και τους έκανε κούνια ο πατέρας μου.(σχετικά με αυτό χρωστάω μια άλλη ολόκληρη ανάρτηση...) Για να τα εντυπωσιάσει, έχει αγοράσει ένα σωρό φουσκωτά θαλάσσης και τα έχει κρεμάσει ολόγυρα στον κήπο. Ένα από αυτά,  ένα ροζ φλαμίνγκο φυσικά!! Κάνοντας διάφορες παντέντες για την κούνια- εξού και η ανάρτηση που χρωστάω- δένει μια μέρα από τον λαιμό του φλαμίνγκο ένα σχοινί. Το βλέπουν τα παιδιά την επόμενη μέρα και του λένε με ένα στόμα, μια φωνή: 

-ΠΑΠΠΟΎΥΥΥ! Το έπνιξες το φλαμίνγκο!! 

#ΑκόμαΚλαίμε 

Κάποιο Σαββατοκύριακο έχουμε playdate στο σπίτι με τους φίλους του. Λίγο πριν να είναι η ώρα να χωριστούν τους ζητάω να αρχίσουν να μαζεύουν όλα μαζί τον χαμό. Για να ακούσω τον δικό μου να λέει "Εγώ πείνασα" και να αποχωρεί σαν κύριος! 

#ΌχιΘαΚάτσειΝαΣκάσει 

Όταν μάθαιναν τον Σεπτέμβριο στο νήπιο για τον τρύγο, τους έδωσαν να δοκιμάσουν από όλα. Ρακόμελο, τσίπουρο, πετιμέζι, μουσταλευριά. (ίσα δαχτυλάκι βουτούσαν και έγλυφαν) Ενθουσιάστηκε φυσικά και όταν γύρισε μου είπε: 

-Όταν μεγαλώσω, όλα θα τα πίνω. Και το τσιπουρό μου, και το ρακόμελο μου και το πετιμέζι μου! 

#ΠάειΚαταστράφηκα #ΑφούΔενΘαΠιείΚαιΤηνΜουσταλευριάΠάλιΚαλά


Στην γιορτή του, η αδελφή μου και νονά του, του πήρε δώρο ακριβώς ότι ήθελε. Λέει λοιπόν: 

-Με ξέρει η νονά μου γιατί με βάφτισε. Και εσύ όμως με ξέρεις γιατί με γέννησες. 

#Έτσι #ΜηνΞεχνιόμαστε 

Κάποιο απόγευμα λογομαχεί με τον πατέρα του. Σε κάποια φάση ξεκινάει να ξεφεύγει λίγο από τον έλεγχο και να γίνεται αγενής. Του εφιστά την προσοχή ο Παναγιώτης μόνο για να τον ακούσει άφωνος να του απαντάει: 

-Εσύ θα μου κάνεις κουμάντο τι θα πω;;; 

#ΔενΆκουσα; #ΠωςΕίπατε; #Ορίστε; #ΣυγνώμηΚύριος #ΠοιοςΝομίζετεΌτιΕίστε; #ΘαΜαςΠάρειΤονΑέρα 

Φτιάχνω ένα κέικ λίγο πριν το βραδινό ύπνο και βιάζομαι να τελειώσω. Ο μικρός θέλει να με βοηθήσει μα εγώ θέλω να το αποφύγω γιατί ξέρω πως θα με καθυστερήσει. Τελικά μου λέει: 

-Mαμά άσε με να βοηθήσω. Αν τα κάνουμε και δυο μαζί  θα τελειώσουμε πιο γρήγορα. Η ισχύς εν τη ενώσει δεν λέμε;;;;;

#ΕμΤοΛέμε #ΤοHomeschoolingΘαΜεΦάει #ΛύσσαξαΝαΤουΤαΜάθωΌλα 

Στρώνω ένα πρωί το κρεβάτι και έρχεται και αυτός αλαφιασμένος και αρχίζει να διπλώνει τις πυτζάμες του Παναγιώτη. Ταυτόχρονα ξεφυσάει. 

-Τι κάνεις παιδί μου, γιατί ξεφυσάς; 
-Διπλώνω τα ρούχα του μπαμπά, που ποτέ δεν τα κάνει και πρέπει να κάνω εγώ τις δουλειές του! 

#ΣεΝιώθωΔενΣεΝιώθω; #ΜιαΑποΤαΊδια #Κλαίω #ΑνΠωΌτιΔενΤοΈχειΑκούσειΑποΜέναΘαΠωΨέμματα 

Κάθομαι ένα απογευματάκι αραχτή, πίνω την καφεδάρα μου και απολαμβάνω και εγώ λίγη τηλεόραση αφού το μικράκι μου παίζει μόνο του στο τζάκι- το δεύτερο playroom μας- και δεν τολμώ να το πιστέψω! Ξαφνικά τον ακούω να μιλάει από το μικρόφωνο της ταμειακής μηχανής που του έχουμε πάρει για να παίζουμε super market, να λέει: 

-Παρακαλείται η μαμά Γιάννα να έρθει στο τζάκι για να παίξουμε! ΤΩΡΑΑ!

#ΕίπαΚαιΕγώ #ΌνειροΉτανε #ΠήγαΠωςΝαΑντισταθώΣεΤέτοιαΠρόσκληση

Μια μέρα έχει πάθει ντελίριο. Πετάει τα πάντα στο δωμάτιο του, φωνάζει, τα ανακατεύει... 

-Τι κάνεις;;; ρωτάω έντρομη 
-Εξάσκηση στην σκανταλιά. 

#Αααα #ΠεςΤοΈτσι #ΕλεύθεραΤότεΚαμάριΜου #ΔενΜαςΦτάνειΗΠραγματικήΣκανταλιά #ΤώραΈχουμεΚαιΤηνΕξάσκηση

Και για το τέλος... 

Να ξυπνάει ο πεντάχρονος γιος σου το πρωί της γιορτής σου και να σου λέει : "Χιλιόχρονη, μαμά. Ότι επιθυμείς! "

 #αξιαανεκτιμητη

4 σχόλια:

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...