Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Αναμνήσεις σε ένα βάζο...

Η πρώτη φορά που έκλεισα ένα κομμάτι αναμνήσεων μέσα σε ένα βάζο, ήταν μόλις επιστρέψαμε από το γαμήλιο ταξίδι μας στις Σευχέλλες. Ήταν τόσο μοναδική αυτή η εμπειρία για μας, που γέμισα ένα μπουκαλάκι του νερού με αυτή την συγκλονιστική άμμο, μάζεψα και  μερικές γρανιτένιες πέτρες από τις οποίες ήταν γεμάτο το νησί, αγόρασα ένα αεροστεγές γυάλινο βάζο ώστε να φυλακίσω μέσα και την μυρωδιά και αυτό ήταν. Βρήκε την θέση του στην συρταριέρα στο δωμάτιο μας- υπενθύμιση αυτών των υπέροχων στιγμών μας. 

Ακολούθησε το βάζο από εκείνες τις άκρως συγκινητικές διακοπές μας στην Κεφαλλονιά όπου είχα την τιμή να προσκυνήσω τον προσωπικό μας προστάτη Άγιο και στην πορεία ένα βάζο τόσο απλό μα με τόση ουσία, από τις πρώτες μας διακοπές με το μαιμούδι στην πανέμορφη Στούπα- στο οποίο σκοπός μου ήταν να τονίσω την πρώτη πετρούλα που μου έδωσε ο γιος μου- μόλις δώδεκα μηνών, ίσα που μπουσουλούσε στην άμμο- έπιασε αυτή την αδιάφορη για τους περισσότερους, μα μοναδική για μένα πετρούλα και μου την έφερε.

Φέτος διακοπές δεν θα πάμε. Επισκεφτήκαμε τον Απρίλιο την λατρεμένη μου Κρήτη και αυτό ήταν, δόξα τον Θεό και για αυτό. Και παρότι πάντα προσπαθώ να φέρω τις διακοπές στην ίδια μου την πόλη δεν είναι πάντα εύκολο. Μετά λοιπόν από ένα πολύ δύσκολο διάστημα για μας, σκεφτήκαμε να πάμε κάπου μια εκδρομή. Μισή μέρα μόλις λόγω της εργασίας του Παναγιώτη- μα αυτό ποτέ δεν μας πτόησε. Έχουμε την τύχη να μένουμε σχετικά κοντά σε πανέμορφους προορισμούς και η αγαπημένη μας Λευκάδα, έχει γεμίσει τις μπαταρίες μας μόλις με μισή μέρα απόδραση ουκ ολίγες φορές. Σκέφτηκα λοιπόν πως της οφείλω ένα βάζο. 

Το είπα στο μαιμουδάκι την ώρα που απολαμβάναμε τα υπέροχα νερά της παραλίας του Άι Γιάννη και ενθουσιάστηκε! Αμέσως μαζέψαμε άμμο και πετρούλες για το βάζο των αναμνήσεων μας. Περιμέναμε λίγες μέρες να στεγνώσουν καλά και σήμερα με πολύ χαρά και αναπόληση αυτής της μόλις μισής μέρας, φτιάξαμε το τέταρτο βάζο μας. 



Εκείνη η ημέρα, μου χάρισε δύο καρδιές. Μια μεγάλη, (που δεν χωράει στο βάζο μα στο ράφι μου!) και μια μικρή που μπήκε φυσικά στο βάζο. Ο δε Δημήτρης Γεράσιμος ενθουσιάστηκε με τα φύκια και ήθελε οπωσδήποτε και από αυτά-  ποια είμαι εγώ να αρνηθώ; Επειδή του άρεσαν και οι μεγαλύτερες πέτρες, του πρότεινα να πάρουμε μερικές και να τις ζωγραφίσει. Εννοείται πως εκστασιάστηκε! Σήμερα λοιπόν η μέρα είχε και πάλι χειροτεχνία μετά από πολλές μέρες απόλυτης χαλάρωσης και ατελείωτου παιχνιδιού στην παραλία.



Τόσο απλά λοιπόν μα με τόση αγάπη, τώρα πια την συρταριέρα μας την στολίζουν τέσσερα υπέροχα βάζα. 




Και σας ορκίζομαι. Καμιά φορά που ανοίγω κάποια από αυτά- ακόμα και το Σευχελλέζικο που μετράει πια εφτά χρόνια- μυρίζω ακόμη την συγκεκριμένη άμμο, την αλμύρα και το αντηλιακό καρύδα που πάντα φοράω... 

12 σχόλια:

  1. Υπέροχα είναι τα βαζάκια σας, γεμάτα όμορφες αναμνήσεις!!!
    Αυτό μου θυμίζει κάτι που κάναμε και εμεις.Όταν ήμασταν μικρά, βασικά μέχρι και τις τελευταίες μας διακοπές όλοι μαζί και οι 7, διαλέγαμε μια πέτρα εγώ και τα αδέρφια μου και όταν γυρίζαμε σπίτι την διακοσμούσαμε. Η μαμά έγραφε με όμορφα γράμματα το μέρος και την χρονιά από πίσω και εμείς μπροστά όταν ήμασταν πιο μικρά ζωγραφίζαμε (μουτζούρες πρέπει να είναι γιατί ήμασταν 5 παιδιά πάνω από μια πέτρα), μετά μπορεί να γράφαμε κάτι χαρακτηριστικό(κάποια γκάφα συνήθως) και τα τελευταία χρόνια που βαριόμασταν κολλάγαμε μια φωτογραφίουλα. Πρέπει να έχουμε καμία 25αριά τέτοιες πέτρες. Και νομίζω ότι αν ψάξω εκεί θα είναι ο μπαμπάς μου τις φύλαγε όλες σαν θησαυρό.
    Φιλιά από εμένα και την μπεμπουλα που κοιμάται δίπλα μου♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταρχάς, τι πλάσμα θεσπέσιο είναι αυτό που βλέπω στην μικρή εικόνα δίπλα στο όνομα σου;; Θέλω να την πνίξω στα φιλιά! Δεν είναι υπέροχο να έχεις "φυλακισμένες" τέτοιες αναμνήσεις;;; Σε φιλώ γλυκά, ρούφηξε τις δικές σου πολύτιμες αναμνήσεις που δημιουργείς κάθε λεπτό....

      Διαγραφή
  2. ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙΣ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ...LOVE IS EVERYWHERE...ακόμα κ στην θάλασσα...με πολλη φιλική αγάπη ΜΑΡΙΑ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απιστευτη ιδεα! Μπραβο σας και αυχομαι να αποκτησετε και αλλα βαζα αναμνησεων. Παω να διαβασω τα υπολοιπα λινκ τωρα μιας και ειναι πολλα. Τωρα θα φτιαξω τσαγακι ομως για να τα απολαυσω!
    Σε φιλω
    Αθανασία♡Creations with fantasy

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Αθανασία μου! Εύχομαι να σε φτάσει μια κούπα!! Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  4. Είσαι και εσύ όπως εμένα τελικά. Θες να κλείνεις σε βάζα ή κουτιά έστω και ένα μικρό πραγματάκι που θα σου θυμίζει κάτι απο εκεί που πέρασες! Το έχω και εγώ αυτό! Και είναι πολύ ωραίο να τα κοιτάς και να σου έρχονται οι στιγμές εκείνες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς. Οι αναμνήσεις δεν φεύγουν μα ξεθωριαζουν. Και είμαι υπέρμαχος των διαφόρων τρόπων με τους οποίους μπορείς να τις κρατήσεις πιο ζωντανές! Φιλιά πολλά Μαρίνα μου!

      Διαγραφή
  5. Σε καταλαβαίνω πως νιώθεις!!!!
    Το κάνω κι εγώ!!!! σα να θέλω να κλείσω εκεί μέσα τα συναισθήματα.... ξέρω πως δε γίνεται αυτό... επιμένω όμως να φυλάω πραγματάκια στα βαζάκια μου!!!
    Και ξέρεις τι πιστεύω;;; πως ότι μου χαρίζουν τα παιδιά μου είναι τέλειο και αν στολίσει το σπίτι μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πιστεύω πως κλείνονται έκει τα συναισθήματα, ασφαλή για πάντα! Είναι υπέροχο να είναι το σπίτι σου ένας καμβας αναμνήσεων! Φιλιά πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  6. Πραγματικά υπέροχο!
    Και να μάθεις και το γιο σου να εκτιμά αυτές τις στιγμές!
    Φιλιά <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείται Μερσινη μου! Σήμερα κοίταξε τον ουρανό ενώ τον κοιμιζα την ώρα του ηλιοβασίλεματος έξω στο μπαλκόνι και μου είπε: "Μαμά κοίτα πόσο όμορφος ο ουρανός"... Ναι, θα του το διδάξω να είσαι σίγουρη γιατί και εγώ τις εκτιμώ τόσο πολύ... Μια μεγάλη αγκαλιά...

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...