Γράμμα στον Άγιο Βασίλη! (2023)

 Αναρωτιέμαι πόσο ακόμα θα θέλει να γράφει γράμμα στον Άγιο Βασίλη.... Νομίζω όμως για πολλά χρόνια μιας και του έχω εξηγήσει ότι από τη στιγμή που θα σταματήσει να πιστεύει, θα σταματήσει και ο Άγιος να επισκέπτεται το σπίτι μας... 

Η μέρα λοιπόν που γράφουμε το γράμμα είναι πάντα δραστηριότητα στο ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης και πραγματική ημέρα γιορτής. Φέτος, επειδή ο Παναγιώτης θα δούλευε και θα ήταν στεναχωρημένος φρόντισα να έχει παρέα έναν από τους καλύτερους του φίλους. Φτιάξαμε τα αγαπημένα του μπισκότα, παγωμένη σοκολάτα, ανάψαμε και το τζάκι και ας μην έκανε κρύο - έτσι κάνουμε κάθε χρόνο και το ήθελε οπωσδήποτε - και έγραψε το γράμμα του στον Άγιο Βασίλη. 

Νομίζω ότι το αγαπημένο μου σημείο είναι εκεί που λέει ότι ήταν "καλό παιδί, σε γενικές γραμμές". Γέλασα τόσο πολύ, διότι η αλήθεια είναι ότι φέτος δοκιμάζει πολύ τα όρια του, μαζί και τα δικά μας. Κατά τα άλλα, νιώθω ότι τον ταλαιπωρεί φέτος τον Άγιο με αυτά που θέλει, άσε που δεν πιστεύω να του αρέσουν και τόσο οι επιλογές του... Για να δούμε. Θα του κάνει το χατίρι να του φέρει όσα ζήτησε; 

Ούτε εγώ τρελαίνομαι, ο Δημήτρης Γεράσιμος όμως μου εξήγησε ότι ζήτησε τα δώρα του πολύ έξυπνα, διότι τα δύο δεν τα βρίσκεις εύκολα και στην Ελλάδα και το ένα το βρίσκεις μόνο εξωτερικό... Λογικό λοιπόν, να χρειαστεί λίγη μαγεία για να τα αποκτήσει.. 

Ας ελπίσουμε ότι ο Άγιος θα την έχει... 

Στο μεταξύ, είμαστε και εν αναμονή του Δήσιμου. Του ολοδικού μας ξωτικού που κάνει μόνο σκανταλιές... Παλιά ερχόταν παράνομες Χριστουγέννων μα τα τελευταία χρόνια έρχεται οπότε του καπνίσει... Έχω άγχος δεν το κρύβω... 

Για να δούμε... 

(Εντωμεταξυ , ακόμα σκορπάμε χρυσόσκονη παντού από το γράμμα του Αγίου Βασίλη!) 

Advent Calendar Sock Edition (2023)

 Το συγκεκριμένο ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης, θέλω να το κάνω χρόνια. Πάντα όμως ο Δημήτρης Γεράσιμος με κάποιο τρόπο είχε ήδη πολλές κάλτσες και δεν ήθελα να ξοδέψω άδικα λεφτά. Ιδανικά βέβαια, το ήθελα αποκλειστικά με χριστουγεννιάτικες κάλτσες, πλέον όμως έχει μεγαλώσει πολύ για να τις φοράει και εκτός γιορτών όπως παλιά. Φέτος λοιπόν που έχει ξεμείνει από νούμερα, αποφάσισα πως ήρθε η ώρα. Τι και αν δεν είναι όλες γιορτινές και πάλι όμορφο είναι το αποτέλεσμα! 

Είναι νομίζω το πιο απλό που έχω φτιάξει όλα αυτά τα χρόνια και αν ξεκινήσεις νωρίς και ψάξεις, θα σου βγει και οικονομικό. Όπως πάντα οι εκπλήξεις που κρύβει η κάθε μέρα είναι τόσο δραστηριότητες, όσο και μικρά δωράκια. Γράφω σε χαρτάκια τις δραστηριότητες ή άλλες τσαχπινιές που αφορούν στα δώρα, τα οποία και βάζω μέσα στις κάλτσες και  ξεκινάει να βγάζει ένα την ημέρα κάθε μέρα,  από πρώτη Δεκεμβρίου. Τα δωράκια έχουμε καθιερώσει τα τελευταία χρόνια να μην τα κρύβω, αλλά να τα έχω κάτω από το δέντρο. Είναι πανέμορφο, τον διδάσκει αυτοσυγκράτηση ενώ το διασκεδάζει πολύ προσπαθώντας να μαντέψει τι κρύβει το κάθε πακέτο!

Μετράει μέρες τώρα αντίστροφα ώστε να ξεκινήσει - δεν κρατιέται! Μαζί του και εγώ! (κλασσικά) Εσείς; Κάνετε ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης; #itsbeginningtolookalotlikechristmas #xmasmoodon #xmasmagic #adventcalendar

Όταν ο πόνος δεν σταματά...

 Θυμάμαι τον πατέρα μου πάντα να μου λέει: 

Γιάννα αν κόψω το δάχτυλο μου θα με πονάει πολύ σωστά; Και θα το σκέφτομαι συνέχεια. Θα σκέφτομαι συνέχεια το δάχτυλο μου που πονάει. Ναι; Αν όμως ενώ έχω κομμένο το δάχτυλο, μου κοπεί το άλλο χέρι από τον καρπό, τι θα σκέφτομαι τότε; Θα νιώθω λες το ένα δάχτυλο ή το άλλο χέρι που έχει κοπεί όλο; Και αυτό πάει λέγοντας.... 

Με συγκλόνιζαν πάντα αυτά τα λόγια του πατέρα μου...

Έπειτα μου διηγούνταν μια ιστορία για μια μέρα που ήθελε να φτιάξει μια ομελέτα. Κρατούσε τέσσερα αυγά. Τα ακούμπησε όλα στον πάγκο ώστε να φτάσει το τηγάνι. Και ένα από τα αυγά κύλησε και έπεσε στο πάτωμα. Πανικόβλητος έτρεξε να καθαρίσει τη ζημιά, τη στιγμή που κυλούσαν ήδη και τα υπόλοιπα. Αυτός όμως απορροφήθηκε τόσο από το να φτιάξει το πρόβλημα που είχε εμφανιστεί που δεν σκέφτηκε πρώτα να αποτρέψει και επερχόμενα προβλήματα. Αντί να πιάσει πρώτα τα άλλα τρία αυγά και να τα βάλει σε ένα μπολ, έτρεξε να καθαρίσει το ένα με αποτέλεσμα να έχει τέσσερα αυγά εν τέλει στο πάτωμα. Δεν σκέφτηκα καθαρά μου έλεγε. Άφησα το άγχος να κυριαρχήσει. 

Και πόσο την απολάμβανα και αυτή την ιστορία. 

Που να φανταζόμουν ότι ήταν αυτά ακριβώς τα λόγια του πατέρα μου που θα διαμόρφωναν τον χαρακτήρα μου και πόσο χρήσιμα θα μου φαίνονταν στην πορεία της ζωής μου. Στα δικά μου κομμένα δάχτυλα και χέρια, στα δικά μου σπασμένα αυγά στο πάτωμα. 

Θυμάμαι πάντα τους γιατρούς να μου λένε όλα αυτά τα άσχημα και τα δύσκολα που έλεγαν στις εγκυμοσύνες μου και εγώ να ρωτάω με ψυχραιμία, σχεδόν με ψυχρότητα. 

"Οκ. Τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό; Και το κυριότερο τι μπορώ να κάνω ΕΓΩ; Πώς μπορώ να βοηθήσω;" Και ότι μου έλεγαν, εγώ στρατιώτης. 

Φυσικά ανακάλυψα πολύ σύντομα και με πολύ άσχημο τρόπο, ότι πολλές φορές ότι και να κάνεις δεν μπορείς να βοηθήσεις. Μπορείς να είσαι ο καλύτερος στρατιώτης και πάλι να χάσεις τον πόλεμο. Κάποια πράγματα είναι απλώς γραφτό να γίνουν. Όπως ανακάλυψα πώς όσο και να θες κάτι, όσο και να προσευχηθείς- κάποιες φορές απλώς δεν γίνεται. Όχι δεν συνομωτεί πάντα το σύμπαν υπέρ σου. Όχι ο Θεός δεν ακούει πάντα με τον τρόπο που εσύ θες. Και σίγουρα δεν περνάνε όλα από το χέρι σου. 

Ξέρεις όμως τι περνάει από το χέρι σου; Ο τρόπος που θα το αντιμετωπίσεις. Είναι στο χέρι σου αν θα σκεφτείς το δάχτυλο ή τον καρπό. Στο χέρι σου αν θες ένα αυγό σπασμένο ή και τα τέσσερα. Όχι δεν είναι εύκολο. Θέλει τρομερή δουλειά. Οι ακραίες όμως καταστάσεις απαιτούν ακραία μέτρα. Το αν έχασες όμως στον πόλεμο ή όχι κρίνεται από το πόσο πάλεψες. Πόσο εξακολουθείς να το παλεύεις. 

Μιλάω δυσνόητα αυτές τις μέρες. Το κεφάλι μου είναι ένα κουβάρι. Αυτό που προσπαθώ να εκφράσω είναι ότι οι προκλήσεις στη ζωή δεν σταματούν ποτέ. Ούτε μπορείς να τις προβλέψεις. Ούτε να τις αποφύγεις. Μπορείς όμως να επιλέξεις τον τρόπο που θα σταθείς απέναντι τους. 

Όταν έχασα τα μωρά μου, έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ειδικά τη δεύτερη φορά νόμιζα ότι θα χάσω το μυαλό μου. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τι βίωνα. Ως ένα σημείο ούτε καν ο Παναγιώτης. (Όπως εγώ δεν μπορούσα να καταλάβω πως το βίωνε αυτός από τη δική του πλευρά). Άκουσα τόσες ΒΛΑΚΕΙΕΣ. Έζησα άλλες τόσες. Σήκωσα λοιπόν τοίχους. Σιώπησα και κράτησα κοντά μου μόνο όσους μπορούσαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να βοηθήσουν. Μου έδωσα χρόνο. Χρόνο για να σκεφτώ σε ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ. Χρόνο να νιώσω καθένα ένα συναίσθημα. Τον πόνο. Τον θυμό. Την απόγνωση. Είχα δικαίωμα να μείνουν τα σπασμένα αυγά μου στο πάτωμα για όσο καιρό θέλω χωρίς να τα καθαρίσω. Το δικαίωμα να σοκαριστώ και να θυμώσω που ενώ είχα ήδη ένα δάχτυλο κομμένο μου κόπηκε και ο καρπός. Και όλα αυτά τη στιγμή που όλοι με προέτρεπαν να μαζέψω τα αυγά, να ξεχάσω τον πόνο - πάει πέρασε, έγινε τι να κάνεις; 

Έλεγαν. Και δεν ένιωθαν. 

Η νεογνική λοιπόν απώλεια είναι ένας πόλεμος που δεν σταματάει ποτέ. Ένα κομμένο χέρι που η πληγή είναι πάντα εκεί να σου θυμίζει ότι σου λείπει το χέρι. Σε κάθε αγκαλιά του παιδιού που έχεις, σκέφτεσαι τις αγκαλιές που δεν έχεις. Σε κάθε πρωτιά που ζεις, τις πρωτιές που δεν θα ζήσεις ποτέ. Σε κάθε γκριμάτσα- τα προσωπάκια που ποτέ δεν θα γνωρίσεις κάθε σπιθαμή τους. Σε κάθε γενέθλια, τα κεράκια που δεν θα ανάψεις ποτέ. Σε κάθε ερώτηση για το πόσα παιδιά έχεις, ενοχές που απαντάς μόνο για τα εν ζωή. 

Έχουν περάσει 13 χρόνια από την πρώτη μου απώλεια, 12 από τις δεύτερες και έξι από την τρίτη. Ακόμα πολεμάω. Με τους δαίμονες μου, τον Θεό μου, τον ίδιο μου τον εαυτό. Επιλέγω όμως να πολεμάω με αξιοπρέπεια και σεβασμό προς τη ζωή και προς το πλάσμα που μου επέτρεψε να έχω στην αγκαλιά μου. 

Εσύ που δεν το έχεις ζήσει κάνε μου μια χάρη. Ενημέρωσου. Σκέψου. Το ποσοστό είναι τεράστιο. Μια στις τέσσερις γυναίκες βιώνει νεογνική απώλεια ή απώλεια κύησης. Μην στρέφεις το βλέμμα αλλού. Μην λες δεν πειράζει. Νιώσε τον πόνο και ας μην τον έχεις νιώσει. 

Εσύ που το έχεις ζήσει. Εσύ που ζεις με τον πόνο. Σπάσε τη σιωπή μαζί μου. 

15 Οκτωβρίου. Παγκόσμια ημέρα ευαισθητοποίησης σχετικά με την Νεογνική Απώλεια και Απώλεια Κύησης.

Χειροποίητες προσκλήσεις Χάρι Πότερ

 Το λέω χρόνια τώρα και το πιστεύω. Η πρόσκληση ενός πάρτι είναι η μισή χαρά και ο οιωνός της αύρας του καθεαυτού πάρτι. Για ένα πάρτι Χάρι Πότερ λοιπόν, δεν μπορείς παρά να έχεις μια άκρως εντυπωσιακή πρόσκληση όπως τα μοναδικά βιβλία αλλά και τις αντάξιες κινηματογραφικές μεταφορές. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, όσο με ταλαιπώρησαν οι προσκλήσεις για τα φετινά γενέθλια του μαϊμούδιου, άλλο τόσο το απόλαυσα. Ξέρω, αντιφατικό, μα είναι συνήθης συνθήκη αυτή για τα δεδομένα μου! Το αποτέλεσμα όλης αυτής της παράνοιας, αυτό: 

Στην ουσία η έμπνευση ήταν το γράμμα που λαμβάνει ο Χάρι Πότερ για την εισαγωγή του στο Hogwards! Ακόμα περισσότερη έμπνευση αλλά και τις βασικές οδηγίες τις βρήκα σε αυτό το βίντεο στο you tube. (Κλικ στο στον εξής σύνδεσμο: https://m.youtube.com/watch?fbclid=IwAR3BRijNOQrk2cFRbpEvpCCMeSXf1xiCY1EHMhG9xL8lvHmw7hZE_eL77qw&v=LUHQA3EUTS8&feature=youtu.be )

Αυτό που διαπίστωσα εγώ είναι ότι τα χαρτιά έβαψαν καλύτερα σε ρόφημα καφέ παρά τσάι. Συγκεκριμένα χρησιμοποίησα Nescafé. Έκανα το λάθος και δεν έγραψα με πράσινο χρώμα έξω στο φάκελο - δεν πειράζει όμως πολλοί θα το δουν λίγοι θα το παρατηρήσουν. Επίσης, επέλεξα να γράψω τα ονόματα των παιδιών χειρόγραφα διότι δεν μου άρεσαν οι επιλογές της γραμματοσειράς που είχα για το υπόλοιπο κείμενο. Στην πορεία σκέφτηκα πως θα έπρεπε να είχα γράψει όλο το κείμενο χειρόγραφα με πλαγιαστά, ατμοσφαιρικά γράμματα και να εκτυπώσω αυτό το πρότυπο - ήταν όμως πλέον αργά είχα ήδη κάνει τη διαδικασία με το ψήσιμο των προσκλήσεων και δεν ήθελα να ξεκινήσω ξανά από το μηδέν. 

Το αρχείο για το εισιτήριο της πλατφόρμας 9 και 3/4 το βρήκα εδώ. Έγινε έγχρωμη εκτύπωση φυσικά. Υπάρχει λόγος που τα παιδιά θα χρειαστούν να έχουν μαζί τους το θρυλικό εισιτήριο.... 

Μέσα στην πρόσκληση πρόσθεσα και ένα έξτρα χαρτάκι με όλες τις λεπτομέρειες του πάρτι, (διεύθυνση, τηλέφωνο επικοινωνίας κτλ), τα είχα εκτυπώσει και αυτά μαζικά ανά σελίδα και τα χαρτιά αυτά περάσαν την ίδια ακριβώς διαδικασία με τη βασική πρόσκληση.

Μου φαινόταν όμως ακόμα κενό. Μου έλειπε η σφραγίδα του Hogwarts... Αρχικά σκέφτηκα να παραγγείλω μια σφραγίδα, κόστιζε όμως πολύ. Στην πορεία σκέφτηκα να παραγγείλω σε εταιρεία εκτύπωσης, την ίδια στην οποία φτιάχνουμε τα μπλουζάκια και τα αυτοκόλλητα της Φατσούλας ΑΕ, (χρωστάω κείμενο και για αυτό), ασπρόμαυρο με διαφανές φόντο, έτσι ώστε να μοιάζει με σφραγίδα. Όπως και έγινε και το αποτέλεσμα βγήκε υπέροχο. 

Επέλεξα να βάλω αυτοκόλλητο με τη σφραγίδα του Hogwarts φυσικά και στο φάκελο και να γράψω και εκεί χειρόγραφα το όνομα του κάθε παραλήπτη.

Και αφού έγιναν όλα αυτά ήρθε η ώρα του αγαπημένου μου βουλοκεριού. Δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιώ βουλοκέρι σε πρόσκληση του Δημήτρη Γεράσιμου, (την έχω ξαναδουλέψει στο πάρτι το πειρατικό - θυμάστε οι παλιοί οι σκληροπυρηνικοί - τότε που είχα ζωγραφίσει στο ΧΕΡΙ ΟΛΕΣ τις προσκλήσεις, ΜΙΑ ΠΡΟΣ ΜΙΑ!! Δείτε τα όλα εδώ). Τότε είχα αγοράσει τη σφραγίδα και είχα βρει βουλοκέρι με φυτίλι στη μέση, όπως ακριβώς το γνώριζα από την πρώτη μου επαφή με βουλοκέρι όταν είχα πάει για ένα σεμινάριο Λογοτεχνίας στο Λονδίνο. (Αααααχ περασμένα μεγαλεία!) Χρησιμοποίησα λοιπόν ότι μου είχε μείνει από εκείνο το πάρτι όμως δεν μου έφτασε... Και μετά δεν έβρισκα βουλοκέρι με φυτίλι. Βρήκα σκέτο,  όμως ήταν σκέτη ταλαιπωρία να το λιώσω στην κουτάλα αλά Bridgerton... Θυμήθηκα τότε ένα ψαγμενο βιβλιοπωλείο κοντά στην πισίνα που κολυμπώ, πήγα με την ελπίδα να βρω αυτό με το φυτίλι και τελικά βρήκα κάτι ακόμα καλύτερο. Βρήκα ράβδους βουλοκεριού που μπαίνουν σε πιστόλι σιλικόνης!!! Κανονικά οι εταιρείες πουλάνε ειδικά πιστόλια για αυτά, με πιο χαμηλή θερμοκρασία είναι λογικό, αν ωστόσο δεν το θες για συστηματική χρήση, μπορείς να χρησιμοποιήσεις το συμβατικό πιστόλι, προσέχοντας όμως τη θερμοκρασία. Εγώ το άφηνα να κάψει, το έβγαζα από τη πρίζα και μετά από λίγη ώρα έκανα πολλές πρόσκλησεις μαζεμένες. Για να σας δώσω την αναλογία χρόνου - με το κανονικό βουλοκέρι μου έπαιρνε πέντε λεπτά η κάθε σφραγίδα, με το πιστόλι τελείωσα σε πέντε λεπτά δέκα προσκλήσεις. Για το άλλο με την κουτάλα δεν το συζητώ ήθελε δέκα λεπτά αναμονή να λιώσει η κάθε δόση για μια σφραγίδα... (Συγκρίσεις και λεπτομέρειες επί αυτού σε βίντεο, στα highlights parties στο Instagram). 

Τις φωτογραφίες για την ανάρτηση τις έβγαλα πριν βρω τις ράβδους του βουλοκεριού. Η σφραγίδα με τη ράβδο - δεν βρήκα βαθύ κόκκινο χρώμα-  ήταν έτσι. 

Οι προσκλήσεις λοιπόν μοιράστηκαν, τα παιδιά ξετρελάθηκαν, μαζί τους και αρκετοί γονείς και τώρα συνεχίζουμε πυρετωδώς τις υπόλοιπες προετοιμασίες. Ανυπομονούμε να σας δείξουμε τι ετοιμάζουμε... 

(Το βιβλιοπωλείο που δεν αλλάζω πλέον με τίποτα - τα παιδιά είναι ΤΟΣΟ μα τόσο εξυπηρετικά και παρά χαμογελαστά - είναι το ΚουρδιστόΠορτοκάλι, η εταιρεία εκτυπώσεων η Moreas και το πιο εναλλακτικό βιβλιοπωλείο το Επίπεδο).