Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

#φωτογραφισετο_2016 #ΟΔικόςΜαςΓενάρης

Μια καινούργια χρονιά ξεκινάει για το #φωτογράφισετο, μια όμορφη συνήθεια στην οποία μας μύησε η γλυκιά Μάρθα και το όμορφο μπλογκοσπιτάκι της Martha is Blogging

Μια φωτογραφία την ημέρα για, 366 φέτος, μέρες. Οι καλύτερες στιγμές μας συγκεντρωμένες κάτω από το hashtag #φωτογραφισετο_2016

Ξεκινάμε για μια ακόμη χρονιά και να ο δικός μας Γενάρης... 

Η πρώτη φωτογραφία του #φωτογραφισετο πέρσι ήταν ακριβώς αυτό. Με μια από τις καθημερινές μας στιγμές με το μαιμουδάκι, απλά συστηθήκαμε. Συστηνόμαστε και φέτος. Είμαστε η μαμά Γιάννα και το μαιμουδάκι της και μαζί σας θα μοιραζόμαστε την πιο ξεχωριστή στιγμή κάθε ημέρας για 365 μέρες. Καλή αρχή και πάλι λοιπόν! 1/366 #φωτογραφισετο_2016#φιλάκια_σβουριχτά_φιλάκια_γλυκά_γλυκά


2/366 Τεράστια φωτιά στο τζάκι, ζεστός καφές σε τεράστια κούπα και λίγη Βασιλόπιτα που περίσσεψε είναι όσα χρειάζεται κανείς σήμερα... 
#moodoftheday#seconddayoftheyear #φωτογραφισετο_2016


3/366 Αυτά τα Κυριακάτικα χουζουρέματα στο κρεβάτι ενώ έξω κάνει χαλασμό... 
#αξιαανεκτιμητη#ΓιαΟλεςΤιςΧαμενεςΚυριακεςΤωνΠαιδικωνΜουΧρονων #φωτογραφισετο_2016


4/366 No photos today please... #ΉΑλλιώςΚάνωΝαζάκια#φωτογραφισετο_2016


5/366 Οι μέρες που απαιτούν- λόγω νηστείας- ελληνικό καφεδάκι, κρύβουν μια γοητεία άλλης εποχής... ‪#‎nostalgia‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬


6/366 Το ζω και αυτό... Παρκάρουμε στην παιδική χαρά στην οποία καταφθάνουμε οδηγώντας οι ίδιοι... #αμέ #φωτογραφισετο_2016


7/366 Ένα γιορτινό σπίτι περιμένει τους γνωστούς συνήθεις υπόπτους για μια ξεχωριστή βραδιά... Σνακ, γλυκά και πλατό τυριών θα βγουν την κατάλληλη στιγμή.... Πάντα η γιορτή μου οι τίτλοι τέλους των Χριστουγέννων... #sweetmelancholy#familyandfriends #φωτογραφισετο_2016


8/366 Ένα κολάζ των λουλουδιών που έλαβα στην γιορτή μου και που τόσο πολύ αγαπώ.... Στόλισα με αυτά το ξε - στολισμένο πλέον σπίτι και πολύ αγαπώ αυτή την καθαρή και γαλήνια αίσθηση του μετά τις γιορτές... #φωτογραφισετο_2016


9/366 Όταν η μαμά εργάζεται, το μαιμουδακι κοιμάται στο ολόδικο του δωμάτιο μέχρι να σχολασω. Όχι σήμερα. Σήμερα άργησε πολύ να ξυπνήσει οπότε έχω βοηθό... Στο μεταξύ κάνει εξάσκηση... #ΤαΚαλαΤηςΟικογενειακηςΕπιχειρησης#φωτογραφισετο_2016


10/366 Τις βροχερές μέρες δεν υπάρχει καλύτερη δραστηριότητα από ένα παραμύθι... Από πολλά παραμύθια. Και αν έχεις και παρέα τον ξαδελφουλη σου, τόσο το καλύτερο... #φωτογραφισετο_2016


11/366 Ημέρα αφιερωμένη στα μπαλκόνια μας... Λίγη κούνια να ξεκουραστεί ο μικρός βοηθός μου και ο ήλιος και τα λουλούδια, μου παίζουν παιχνίδια... #snappingspotlight#ΔενΚανειΚρυοΣτηνΕλλαδα #φωτογραφισετο_2016


12/366 Παρότι έβγαλα τόσες φωτογραφίες σήμερα, νομίζω πως για το #φωτογραφισετο_2016 είναι αυτή. Διότι βγάλαμε το κάγκελο από την κούνια και το μαιμουδακι είναι πολύ χαρούμενο που μπορεί να κατεβαίνει οπότε θελήσει από αυτήν. Και η μαμά επίσης διότι επιτέλους χρησιμοποίησε την πανέμορφη πάντα για πρώτη φορά! Μεγαλώνει το αντράκι μου.... #ΔενΞερωΠοιοςΕιναιΠιοΧαρουμενοςΠουΘαΕρχεταιΟποτεΘελειΣτοΚρεβατιΜαςΕγωΉΑυτος#ΤέρμαΤαΜεταμεσονυκτιαΣηκωματαΓιαΤηνΜαμα#Γιουπι #ΜωρεΛεςΝαΒρωΤονΜπελαΜου;;;#ΠαραδοξωςΣυγκινηθηκαΛιγο


12/366 Επειδή πέρσι το παράκανα, φέτος έβαλα στόχο μια φωτογραφία την ημέρα... Μα σήμερα θα λυγίσω. Θα βάλω και αυτή διότι είναι το αιώνιο αγαπημένο μου θέμα και σπάνια τον πετυχαίνω χωρίς την πιπίλα....Δεν είχε αλλάξει στάση για δύο ώρες.... #purelove #purebeauty #maimoudaki#sleepinginthelivinroom #φωτογραφισετο_2016


13/366 Γκουχ, γκουχ κάνει το τρακτέρ....#toddlerplay #toddleractivities #maimoudaki#φωτογραφισετο_2016


14/366 Όλος ο δρόμος μπροστά του... Όλη του η ζωή...
 #hisroad #histurns #hischoices #hislife#mejustanobserver #besafebaby#φωτογραφισετο_2016


15/366 Γιατί όταν η ανιψιά σου είναι εναλλακτική, κρατάει και εναλλακτικά το τιμόνι του ποδηλάτου... #niecelove#herfirstride #shelovedit #φωτογραφισετο_2016


16/366 "Τα βλέπεις όμως πως φωτίζουν ακόμα τον ουρανό; Η αγάπη είναι σαν τα αστέρια-πότε δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει... " #mylittlebookworm#θασεαγαπωοτικαιανγινει #φωτογραφισετο_2016


17/366 Μετά από μια γεμάτη και πολύ διαφορετική Κυριακή από ότι συνήθως, ήρθε η ώρα της ξεκούρασης και απορρόφησης όλων των ερεθισμάτων... #φωτογραφισετο_2016#myrainbowbabyinblackandwhite#όνειρακαραμελένιακαρδιάμου#ατελείωτηβλεφαρίδαμουεσύ


18/366 Ότι μόλις πριν ένα χρόνο περίπου δεν είχε κάνει καν την εμφάνιση της και σήμερα έλαβα την πρόσκληση για τα πρώτα της γενέθλια, με συγκινεί... ψέμματα να πω; #ποντικακιturnsone#firstbday #niecelove #φωτογραφισετο_2016


19/366 Τους κύκλους τους βρήκαμε ήδη σχεδιασμένους... Εμείς απλά επιχειρήσαμε να ακολουθήσουμε τις γραμμές... #toddlerplay#φωτογραφισετο_2016



20/366 Αυτή η ικανοποίηση που ζωγραφίζεται στο πρόσωπο του όταν καταφέρνει να ολοκληρώσει τον στόχο του.... Η πιο όμορφη εικόνα στα μάτια μου, ζεστασιά στην ψυχή μου... #blessedmama#φωτογραφισετο_2016


21/366 Μετά από μια άυπνη νύχτα, κάποιος βρήκε το ιδανικό σημείο για να χαλαρώσει και να πάρει έναν υπνάκο... #φωτογραφισετο_2016#coffeetimeformamaandpapa


22/366 Και εκεί που έχεις γίνει αγορομανα με τα όλα σου και σκέφτεσαι τι καλά που είναι που δεν πρέπει να φτιάχνεις κοτσιδακια ή να έχεις δίλημμα ανάμεσα σε φουστάνι ή παντελόνι, έρχεται η μέρα που διοργανώνεις ένα prive party για τα πρώτα γενέθλια της ανιψιάς σου και ανάμεσα σε όλα τα ροζ και τα πουά που με πολύ χαρά και άνεση μόνη σου διάλεξες, νιώθεις ένα μικρό τσιμπιματακι στην καρδιά και σκέφτεσαι πως αν υπήρχαν και μερικά μπιρμπιλωτα κοκαλακια μέσα στο σπίτι, δεν έγινε και τίποτα.... #pinkpower #niecelove #firstbday#φωτογραφισετο_2016


23/366 Δεν νομίζω ότι μετριούνται οι φορές που ακούω αυτή την τόσο πολύτιμη λέξη από το στοματάκι του τελευταία.... Και κάθε φορά η συγκίνηση είναι η ίδια... Και το βράδυ πριν αποκοιμηθεί, η τελευταία για την ημέρα και πιο ουσιαστική όλων...#ΚαιΕγωΣεΑγαπωΠεραΑποΤαΛογια#φωτογραφισετο_2016



24/366 Η χαρά σήμερα του μαϊμουδιου μου με μόλις λίγα εκατοστά χιόνι, με συγκίνησε βαθιά... Κάναμε και τα ξόρκια μας για την κακιά μάγισσα που θέλει να παγώσει όλο τον κόσμο και νταξει. Όλα καλά. #ΕρωταςΜεΤηνΠρωτηΜατια#FirstTimeOldEnoughToCare#ΟταΓινεσαιΠαιδιΜαζιΜεΤοΠαιδιΣου#ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας#φωτογραφισετο_2016


25/366 Πέρασα πολλές δύσκολες ώρες σήμερα μέχρι να συνειδητοποιήσω πως είμαι...ματιασμενη! Όσοι πιστεύετε στο μάτι με νιώθετε - όσοι δεν πιστεύετε γελάστε ελεύθερα! Δεν παρεξηγούμαι Αφού λοιπόν έφτιαξα τα - ροζ- παντεσπάνια για την τούρτα του ποντικιού ήρθε η ώρα για λίγη χαλάρωση με τον δεύτερο - ήδη - καφέ της ημέρας, αγκαλιά πάντα με το μαιμουδακι#ΣεΡοζΚουπαΤιμηςΕνεκεν #bdaymood #firstbday#niecelove #φωτογραφισετο_2016


26/366 Αυτά τα χεράκια... Αυτή η ώρα της μέρας...#myrainbowbabyinblackandwhite#φωτογραφισετο_2016


27/366 Όταν είναι ο Αντρέας παρών, εγώ απλά το απολαμβάνω και βγάζω και καμία φωτογραφία γνωρίζοντας πολύ καλά από πριν, πως δεν θα πιάνουν μια μπροστά στις δικές του... Το mini παρτάκι τελείωσε και η Τσιχλόφουσκα ήταν μια πραγματική πριγκίπισσα σήμερα... Ωστόσο νομίζω πως είχαμε την πρώτη μας παρεξήγηση αφού στο#cakesmash όσες φορές και αν δοκίμασε την τούρτα, άλλες τόσες ξίνισε το πονηρό της το μουτράκι.... Χμ... Δεν θα τα πάμε καλά Τσιχλοφουσκάκι... Ακούς;;;#ΕΌχιΚαιΞινίλαΣτηνΖαχαροπλαστικήΤηςΘείαααας#mylittlebdaybabyniecegirl #prettyinpink #firstbday#φωτογράφισετο_2016


28/366 Τι να πω για αυτό το κοιμισμένο αγόρι.... Με συγκινεί τόσο πολύ η κατανόηση του αυτές τις μέρες που φτιάχνω ασταμάτητα πράγματα για την ανιψιά μου και το πάρτι της την Κυριακή, που νιώθω πολύ λίγη μπροστά του. Με καρτερικότητα περιμένει τις μετρημένες στιγμές μας, αλλά ο βραδινός μας ύπνος είναι ιερός. Είμαι ολότελα δική του για όσο αυτός επιθυμεί μέχρι να αποκοιμηθεί γαλήνιος στην αγκαλιά μου... #mymonkeyboy#φωτογραφισετο_2016


29/366 Όταν βρίσκεις την ομορφιά ακόμα και μέσα από το αυτοκίνητο, στο βενζινάδικο... #mykindofsky#φωτογραφισετο_2016


30/366 Ειλικρινά ούτε που ξέρω πια ποοόσα γλυκά έχω φτιάξει εδώ και τρεις μέρες... Απαραίτητο το κολάζ... (Ενώ έχω φάει μόνο ένα cake pop!) Ευτυχώς αυτός ο μαραθώνιος για το τιτάνιο πάρτι γενεθλίων της Τσιχλόφουσκας, έφτασε στο τέλος του... Πόδια ψηλά και χαλάρωση για αυτή την κουρασμένη θεία... #partypreparations#firstbdayparty #niecelove #φωτογράφισετο_2016


31/366 Η τελευταία μέρα του Γενάρη δεν θα μπορούσε να είναι αφιερωμένη αλλού... Σήμερα γιορτάσαμε και επίσημα τα πρώτα γενέθλια της Τσιχλόφουσκας, ‪#‎babalou‬, και το μόνο που μπορώ να πω είναι πως είναι γεννημένη να είναι το επίκεντρο... Το είχα πει εγώ τότε, σε εκείνη την πρώτη ανάρτηση, όταν μας την σύστησαν για πρώτη φορά στις πόρτες του χειρουργείου και ενώ μόλις είχε αποχωριστεί την μέγιστη ασφάλεια που ένιωθε στην κοιλίτσα της μαμάς και ξαφνικά 8 άτομα ήμασταν από πάνω της να την κοιτάμε όλο περιέργεια, η ίδια δεν είχε ταραχθεί ούτε στο ελάχιστο... Παρά μας κοίταξε καλά καλά με τα ορθάνοιχτα ματάκια της, βλέποντας πέρα από εμάς,γνωρίζοντας ήδη τα πάντα.... ‪#‎ΤιΠαιδίΕίσαιΕσύ‬;‪#‎ΜουΛες‬;;; ‪#‎φωτογράφισετο_2016‬


Αύριο ξημερώνει ένας δύσκολος μήνας για μένα αφού είναι ο μήνας των ουράνιων γενεθλίων του δεύτερου παιδιού μου... θα είμαι όμως πάντα εκεί, αποφασισμένη να βλέπω την ομορφιά, την μαγεία και το θαύμα σε κάθε στιγμή....

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

Λίγη μυρωδιά από θάλασσα, μιαν ανάσα πριν νυχτώσει...

Είναι τρεις μέρες τώρα που είμαι κλεισμένη μέσα στο σπίτι, και συγκεκριμένα στην κουζίνα, φτιάχνοντας γλυκά για αυτή την πονηρή ροζ τσιχλόφουσκα και το τιτάνιο πάρτι που διοργανώνει η παλαβή μητέρα της- όλως τυχαίως και αδελφή μου... 

Όσο και αν το διασκέδασα, όσο και αν απορροφούσα ενέργεια από το αποτέλεσμα και την δημιουργικότητα που ένιωθα, ήρθε η στιγμή- κάπου εκεί λίγο μετά το μεσημέρι- που συνειδητοποιήσα πως σήμερα έπρεπε απλά να βγω έξω. Και όχι για βόλτα στην γειτονιά. Έπρεπε να πάνω στην θάλασσα. Εκεί στην αμμουδιά. Διπλά στο κύμα. 

Ήταν μια υπέροχη μέρα, γλυκιά και φωτεινή και εγώ είχα χωθεί μέσα σε κατσαρόλες και την αγωνία μην τυχόν η υγρασία της ατμόσφαιρας χαλάσει την καραμέλα μου. Ήταν μια υπέροχη, γλυκιά και φωτεινή μέρα και το μαιμούδι είχε χωθεί για πολλοστή φορά μέσα στα παζλ του και τα παιχνίδια του, προσπαθώντας να σκοτώσει την ώρα του και να κάνει υπομονή όσο η μαμά ετοίμαζε όλες αυτές τις λιχουδιές της "μπουμπούς". 

Όχι. Τέρμα. Θα πηγαίναμε στην θάλασσα. 

Εκείνη την στιγμή ωστόσο ήταν αδύνατον να φύγουμε. Όσο περνούσε η ώρα τόσο πιο δύσκολο μου φαινόταν να μπω στην διαδικασία να ντυθώ μα το κυριότερο να ντύσω ένα τερατάκι, να το δέσω στο καθισματάκι του στο αυτοκίνητο και όλα τα παρελκόμενα,  για τόση λίγη ώρα βόλτα. 

Όμως όχι. Είχα πεισμώσει. Σήμερα θα πηγαίναμε θάλασσα, τελεία. 

Έτσι λοιπόν, στις πέντε που μπορούσαμε πλέον να φύγουμε, μόλις μια ώρα περίπου πριν νυχτώσει για τα καλά, είχαμε ήδη ξεκινήσει. "Άντεεεε, αργούμεεεε" μου έλεγε πίσω από το κάθισμα ο Δημήτρης- Γεράσιμος και είχε δίκιο. Αργούσαμε. Με τρελή ανυπομονησία λοιπόν και οι δυο φτάσαμε... 

Γαλότσες, σκουφί, ζεστό αμάνικο μπουφάν και η μόνιμη τσάντα με παιχνίδια μέσα στο αυτοκίνητο για τις εξωτερικές μας εξορμήσεις στην φύση στο χέρι,  δεν χρειάστηκε καν να του πω τι να κάνει. Αμέσως έκατσε πάνω στην πλαστική τσάντα που τελεί και χρέη "ψάθας" και μπήκε στον δικό του μαγικό κόσμο... 


Ούτε μια φορά δεν με ζήτησε... Το απόλαυσε όσο κανένα παιχνίδι του. Όσο για μένα; 

Χόρτασα θάλασσα, μπλε, αλμύρα, εικόνες από το μαιμουδάκι μου- χωρίς τίποτε άλλο στο μυαλό- χόρτασα την μεγαλοπρέπεια του ηλίου στην δύση του... Ένιωσα ευχαρίστηση που δεν υπέκυψα στην κούραση, την ρουτίνα και το "ξεβόλεμα" και έκανα αυτό που η ψυχή μου είχε ανάγκη... 





Κάπως έτσι λοιπόν, μετά από τρεις πολύ απαιτητικές και κουραστικές μέρες, η ψυχή μου γαλήνεψε και πήρε δύναμη. Και έπρεπε να το κάνω γιατί ξημερώνει μεθαύριο ένας δύσκολος μήνας για μένα. Νομίζω πως τώρα είμαι ακόμα πιο έτοιμη για αυτόν- που έχει αρχίσει και μου κόβει κατά διαστήματα την ανάσα από την αρχή του χρόνου... 

Όταν δε, πάρκαρα έξω από το σπίτι μας, είπα του μαιμουδιού: 
-Πέρασα υπέροχα ζωούλα μου...
Για να ακούσω....
-Και εγώ μαμά...

Και η καρδιά μου έχασε για μια ακόμη φορά ένα χτύπο...

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα νιώσετε την ανάγκη να κάνετε κάτι... Απλά...  κάντε το! 

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Ποντίκι ίσον Τσιχλόφουσκα!

Ποντικάκι... 

Αύριο έχεις τα πρώτα σου γενέθλια. Γίνεσαι ενός! 

Σήμερα λοιπόν είναι η τελευταία μέρα που σε φωνάζω ποντίκι. Ναι, ναι. Ας μην γελιόμαστε. Καιρό,  πολύ καιρό,  τώρα έχεις πάψει να θυμίζεις ποντικάκι. Οι τρίπλες πάνε και έρχονται στα μπουτάκια σου και για να είμαστε ειλικρινής... έχεις δει ποτέ ξανθό και γαλανομάτικο ποντίκι; Εγώ όχι. 

Για να σκεφτώ. Λόγω χρωμάτων είσαι ντελικάτη.... μα τόσο τσαμπουκαλού δεν σε φανταζόμουν... Είναι που και οι δυο σου γονείς είναι καλόβολοι και πίστευα θα την γλυτώσεις... Μα εδώ που τα λέμε, όσο και να προσπαθεί να πείσει για το αντίθετο, η μαμά σου είναι πιο πεισματάρα και από μουλάρι... Οπότε... Φοβάμαι πως της έμοιασες! (έχουμε να ζήσουμε μεγάλες στιγμές!) 

Διεκδικείς με πάθος και τσαμπουκά αυτό που θες, χωρίς να διστάζεις να δώσεις μέχρι και κουτουλιά. Αν κάνει το λάθος το μαιμούδι να σε "χτυπήσει" είτε κατά λάθος είτε επίτηδες, θα ξεσηκώσεις όλη την γειτονιά με την τσιρίδα σου! Όταν κλαις, πάντα μα πάντα, σε ακούμε μέχρι  πάνω, το ίδιο και όταν μπαμπαλίζεις! 

Είσαι γυναίκα με τα όλα σου! Φωνακλού, διεκδικητική, τσαμπουκάς μα ταυτόχρονα φίνα και ντελικάτη. Τα νάζια σου δεν έχουν όρια, και ειδικά όταν τρελαίνεσαι από την χαρά σου και σφίγγεις της γροθιές σου ενώ ταυτόχρονα τρέμει όλο σου το κορμί από την υπερένταση, δεν έχω καλύτερο! Μου έρχεται να σε φάω! (και μπορώ- να έχεις τον νου σου!) 

Θέλω να ξέρεις πως σε έχω λίγο αδικημένη. Αν είχες γεννηθεί νωρίτερα, πριν γίνω και η ίδια μητέρα, θα είχες πολύ περισσότερο χρόνο μαζί μου και πολύ πιο ποιοτικό. Μα η αλήθεια είναι πως δίνω τόση ενέργεια πια στον Δημήτρη- Γεράσιμο που την περισσότερη την χάνεις. Είναι φυσικό και δεν νομίζω να το νιώσεις, εγώ όμως γνωρίζω την διαφορά και οφείλω να το ομολογήσω. Για αυτό θα προσπαθώ σε αυτές τις μεγάλες στιγμές της ζωής σου- όπως η αυριανή- να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να σου μένουν αξέχαστες. 

Ωστόσο, θα είμαι πάντα η θεία σου, ο ώμος που θα έρθεις να ακουμπήσεις στην στεναχώρια σου, το αυτί που θα ακούσει το μυστικό σου. Το σπίτι μου θα είναι πάντα ανοιχτό για σένα, (μόνο για σένα- η μάνα σου να τηλεφωνεί πρώτα!), ενώ πάντα θα έχω μια λιχουδιά φυλαγμένη για να σε κεράσω....  Και πάντα μα πάντα θα έχεις έναν μεγαλύτερο ξάδελφο, όμοιο με αδελφό. Μπορείς να βασιστείς πάνω του. Στο εγγυώμαι εγώ. 

Σε περιμένω λοιπόν μπουμπού μου αύριο και έδωσα εντολή στην μάνα σου να σε έχει ντυμένη σωστή πριγκίπισσα! (γιατί μεταξύ μας σε ντύνει με τόσο αγορίστικα χρώματα που λαχτάρισα να σε πνίξω στο ροζ!) Σύμφωνοι; 

Λαβαίνοντας υπόψιν αυτό, το ξαφνικό "μπαμ" που μπορεί να κάνεις και τα φουσκωτά φουσκωτά μαγουλάκια σου που είναι για πολλά δαγκώματα, από εδώ και πέρα θα είσαι η ....

Τσιχλόφουσκα μου! 

Σε αγαπώ πολύ πολύ πολύ! 






Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016

Μια συλλογή από χαρτομάντιλα, ένας τσακωμός με την αδελφή μου και πάντα το μαιμουδάκι!!

Όταν ήμουν μικρή, πολύ μικρή, έκανα συλλογή από χαρτομάντιλα. Ξέρετε αυτά με τα υπέροχα σχέδια που ένα πακέτο με δέκα τεμάχια κοστίζει όσα τα δέκα λευκά πακέτα των δέκα τεμαχίων! Αφού είχα που είχα θέμα με την μύτη μου λόγω αλλεργιών, αφού κουβαλούσα που κουβαλούσα πάντα μαζί μου χαρτομάντιλα, (και vix και liposan αλλά αυτά είναι μια άλλη ιστορία!), είχα αποφασίσει να το κάνω με στυλ. 

Έτσι, το ένα χαρτομάντιλο από κάθε πακέτο το έβαζα προσεκτικά μέσα σε ένα άλμπουμ φωτογραφιών. Είχα βάλει στόχο να το γεμίσω- τουτέστιν 200 χαρτομάντιλα. Η αδελφή μου που τρελαίνεται για κάθε τι τέτοιο ανούσιο με το οποίο καταλήγεις να έχεις μια αποθήκη πράγματα, με στήριξε πολύ σε αυτή μου την προσπάθεια, φέρνοντας μου κάθε  λογής περίεργο χαρτομάντιλο που έβρισκε. 




Τα χρόνια περνούσαν, η συλλογή σχεδόν ολοκληρώθηκε, (160 παρακαλώ!) και είναι τώρα αρκετά χρόνια που το άλμπουμ αλλάζει κατοικία. Από το δωμάτιο μου, πήγε στην σοφίτα όπου έμενα ως ελεύθερο πουλί, (!), από την σοφίτα στο σπίτι μας και φέτος στο τελευταίο ξεσκαρτάρισμα που κάνω κάθε χρόνο ήμουν σχεδόν έτοιμη να το πετάξω. Δεν σήμαινε και τίποτα για μένα πια, άσε που μου έπιανε και πολύ χώρο στην βιβλιοθήκη... 

Την γλύτωσε όμως σκεπτόμενη να κάνω τουλάχιστον μια ανάρτηση αναμνηστική. Την Πρωτοχρονιά λοιπόν κουβεντιάζω με έναν φίλο που κάνει συλλογή από δίσκους rock και metal, ο οποίος μου αναλύει όλη αυτή την πώρωση και το πάθος ατόμων που συλλέγουν κάτι συγκεκριμένο. Φέρνω από την βιβλιοθήκη τους αγαπημένους μου δίσκους του Elvis- δώρο της αδελφής μου που σημαίνει πολλά για μένα- μου προτείνει να τους αγοράσει, η αδελφή μου που είναι παρούσα και ανίκανη να αποχωριστεί έστω και χνούδι από την μπλούζα της, γίνεται κίτρινη σαν το λεμόνι μέχρι να διαπιστώσει πως κουβεντιάζω χάριν ενημέρωσης και πως δεν ενδιαφέρομαι να πουλήσω τους δίσκους. Η συζήτηση πάει τελικά και στα χαρτομάντιλα. (Θεέ μου, τρεις παράγραφοι και στο θέμα δεν έχω μπει ακόμη!). 

Ενημερώνομαι λοιπόν πως για αυτή η συλλογή μπορώ να βρω κάποιον που να ενδιαφέρεται στο διαδίκτυο. Να με πληρώσει αληθινά λεφτά; ρωτάω και δεν το σκέφτομαι καν! Βρες μου έναν σε παρακαλώ, του λέω! 

Η αδελφή μου έξαλλη. Και γιατί να πουλήσω κάτι που έκανα τόσο κόπο να μαζέψω. Γιατί δεν σκέφτομαι το μέλλον μήπως και τα θέλει η κόρη μου. (που δεν έχω!) Και στην τελική πως μπορώ να αποχωρίζομαι τόσο εύκολα πράγματα, δεν με καταλαβαίνει. Καταλήγουμε σε θεατρικό καβγά όπου εγώ λέω πως αποχωρίστηκα άλλα και άλλα πολύ πιο σημαντικά δεν σκοτίστηκα για 200 χαρτομάντιλα και την αδελφή μου να μου παίρνει τους υπόλοιπους δίσκους μου rock, δήθεν και καλά να τους ακούσει στο πικ απ της μητέρας μου μα ξέρω πολύ καλά πως τους "ασφάλισε" στην αποθήκη της μην τυχόν και προβώ στην τραγική κίνηση να τους πουλήσω! 

Νευρίασα τόσο πολύ που της είπα πως θα της τα κάνω τα χαρτομάντιλα κορνίζα να τα κρεμάσει στο σαλόνι της- και το κακό με εμένα είναι πως άπαξ και πω κάτι δύσκολα το ξεχνάω, πρέπει απλά να το κάνω- άλλωστε είπαμε είμαι κομματάκι εμμονική.  

Αφού το σκέφτηκα καλά και θέλοντας να είναι ένα πλήρως ανακυκλωμένο diy δώρο, αλλά όχι δικό της τελικά μας της ανιψούλας μου που θέλω να πιστεύω πως δεν θα μαζεύει ακόμα και τα χαρτάκια από τις τσίχλες, (!), έκανα τα εξής:

Πήρα από το παιδικό μου δωμάτιο την αγαπημένη μου αφίσα των εφηβικών μου χρόνων με την αγαπημένη μου ταινία όλων των εποχών, (αλλά πρωτίστως του βιβλίου, και την έβγαλα από την κορνίζα της την οποία σκόπευα και να χρησιμοποιήσω για το project μου. 




Έβγαλα όλα τα χαρτομάντιλα από το άλμπουμ και ξεχώρισα αυτά που ήθελα να βάλω του ποντικιού. Άρχισα να τα τοποθετώ στην κορνίζα, και αφού τελειοποίησα το pattern, (χρειάστηκε να κόψω και μερικά για να γεμίσω όλα τα κενά), ξεκίνησα να τα κολλάω με λίγη κόλλα σε στικ  ώστε να μην κουνηθούν όταν θα τοποθετούσα το τζάμι. Έγραψα και μια αφιέρωση στο ποντικάκι μου, και τόσο απλά ένα δώρο μεγάλης αξίας, τόσο συναισθηματικής όσο και χρηματικής αφού έμαθα πως αυτά τα χαρτομάντιλα θα μπορούσα να τα πουλήσω για περίπου 160 ευρώ! Χαχα, ένα δώρο 160 ευρώ λοιπόν!! ;-) 







Το τύλιξα όμορφα, όμορφα και αναμένω να της το δώσω μεθαύριο στο μικρό παρτάκι που της διοργανώνω ανήμερα τα γενέθλια της- το επίσημο το κάνει  η μαμά της  Κυριακή λόγω της μεγάλης λίστας καλεσμένων- αφού φυσικά την προσκάλεσα και επίσημα αφήνοντας μια τσαχπινιά έξω από την πόρτα της... 




(ανάρτηση για το super cute μπαλονάκι, σύντομα!) 

Το πρόβλημα είναι άλλο... Ανάμεσα στα τόσα χαρτομάντιλα είδα και δυο με μαιμουδάκια και εφόσον είχε και αρκετά με 'αγορίστικο" θέμα, μου μπήκε η ιδέα στο μυαλό να φτιάξω ένα μικρό καδράκι, τιμής ένεκεν, και για το δωμάτιο του Δημήτρη! Διάλεξα λοιπόν άλλο ένα από το δωμάτιο μου που μου είχε κάνει δώρο η λατρεμένη μου αδελφή, (γιατί από πάντα αγαπιόμασταν, χιχι!), επέλεξα τα χαρτομάντιλα και voila το αποτέλεσμα...





Η αλήθεια είναι πως το διασκέδασα. Και χάρηκα που βρήκαν μια δεύτερη ευκαιρία αυτά τα χαρτομάντιλα που δεν σήμαιναν πλέον τίποτα για μένα. Έχω ξεχωρίσει και καμιά εικοσαριά με χριστουγεννιάτικο θέμα, με τα οποία σκοπεύω να φτιάξω κάτι ανάλογο για εποχική διακόσμηση... 

Για δες τελικά που μια διαφωνία με την αδελφή μου, η γλώσσα μου που λέει καλά καλά και μετά το μυαλό μου που πρέπει να πράξει κιόλας, και μια εφηβική συλλογή κατέληξαν σε μια όμορφη διακόσμηση. 

(Μην της το πείτε όμως, ναι;) 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...