Μαϊμούδακι ετών.... 11. (ΕΝΤΕΚΑ. Αν είναι ποτέ δυνατόν!)

 Λίγο πριν την εκπνοή του μήνα, μια ανάρτηση για τα φετινά γενέθλια του μαϊμούδιου - στα οποία ανήμερα περάσαμε τελικά πολύ, μα πολύ πιο ξεχωριστά - παρά στο "επίσημο" πάρτι που έγινε νωρίτερα στο τέλος Ιουνίου. (Για το οποίο θα ανέβει κάποια στιγμή άλλη ανάρτηση - έχει όμως ανέβει ήδη βίντεο) 

Η γιορτή ξεκίνησε από το προηγούμενο βράδυ. Έτυχε να βρίσκεται στην πόλη μας για συναυλία ο μοναδικός Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Έτσι είχα κλείσει εισιτήρια και οι μητέρες των δύο καλύτερων του φίλων είχαν την καλοσύνη να αποδεχτούν την πρόσκληση μου για παρέα και ήρθαν και αυτές. Είχα κανονίσει να έχω μαζί μου τούρτα, κεράκια, κομφετί, οτιδήποτε μπορεί να χρειαστεί για ένα αυτοσχέδιο πάρτι. Ήλπιζα να τραγουδήσει ο Παπακωνσταντίνου το "Χρόνια πολλά" μετά τις 00:00 ώστε να ανάψουμε τότε τα κεράκια! Μέσα στο στάδιο. Αυτό δεν έγινε τελικά, διότι ούτε το τραγούδι είπε, ενώ η συναυλία τελείωσε στις 23:50. Οι τρεις φίλοι στο μεταξύ απόλαυσαν την συναυλία και με το παραπάνω! Μόλις ο Βασίλης αποχώρησε από τη σκηνή, οι φίλοι του τον καθυστέρησαν λίγο- βλέπετε ο μικρός παράξενος μου θέλει να αποχωρεί από τους πρώτους,  και εκεί μέσα στο ακόμα γεμάτο στάδιο, στις δώδεκα και ένα ακριβώς, με ένα μικρό βεγγαλικό στο χέρι, του τραγουδήσαμε το γενέθλιο τραγούδι. Εμείς μαζί και με όσους βρίσκονταν γύρω μας. Ο Δημήτρης Γεράσιμος δεν το περίμενε καθόλου και είχε μείνει άφωνος να κοιτάει μια εμάς και μια όλο τον κόσμο. Ήταν ΜΑΓΙΚΑ. 

Έπειτα προχωρήσαμε στην πλατεία έξω από το στάδιο για να κεράσω την παρέα μας σουβλάκια. Που να φανταζόταν ο Δημήτρης Γεράσιμος ότι μέσα στο backpack που κουβαλούσα στη συναυλία αντί μόνο για νερό και μπύρες, (άνευ αλλά ας μην το συζητήσουμε τώρα!), κρυβόταν και μια τούρτα μωσαϊκό - κεράκια, κομφετί, μέχρι και πιατάκια και ποτηράκια! Δεύτερο σοκ για το μικρό μου αγόρι! Του ξανατραγουδήσαμε το γενέθλιο τραγούδι, βγάλαμε όμορφες φωτογραφίες και το μαϊμούδι ήταν επίσημα ο πιο χαρούμενος 11χρονος... 

Στην επιστροφή για το σπίτι μέσα στο αυτοκίνητο, έγινε κάτι ακόμα πιο ΜΑΓΙΚΟ. Ο σταθμός που ακούγαμε έπαιξε το "Χρόνια πολλά" του Παπακωνσταντίνου, το οποίο τελικά ποτέ δεν ακούστηκε στη συναυλία. Ενθουσιάστηκα τόσο πολύ γιατί είναι ένα τραγούδι που δεν το επιλέγουν συχνά... Το δυνάμωσα στο τέρμα και άρχισα να του το τραγουδάω! Με τρελή χαρά και υπερένταση, συμμετείχε και αυτός! Ήταν ΤΕΛΕΙΑ... (Μια στιγμή που κατάφερα να αιχμαλωτίσω και σε βίντεο για πάντα!!) 

Το μαϊμούδι αποκοιμήθηκε ευτυχισμένο μα τα γενέθλια του, μόλις ξημέρωναν.... Το πρωί τον περίμεναν εκατό και ένα μπαλόνια φουσκωμένα μέσα στο δωμάτιο του και έξω από αυτό. Εορταστικά banner και μερικά μικρά δωράκια. Ακολούθησαν τα τουρτόdonuts του για πρωινό, με εμένα να του τραγουδάω ακόμα μια φορά το γενέθλιο άσμα. Ακόμα ένα δώρο ήταν απεριόριστος χρόνος στο PS5 μέχρι να ανέβουν οι δικοί μου, (οι οποίοι λόγω ανωτέρας βιας δεν κατάφεραν να παραβρεθούν στο πάρτι του) και να επιστρέψει και ο Παναγιώτης από τη δουλειά για σβήσουμε ακόμα μια τούρτα! 

Όλη την υπόλοιπη ημέρα χαλάρωσαμε σπίτι και έπαιξε ατελείωτα με τη βρωμούσα του. Η ημέρα έκλεισε με το γενέθλιο μπάνιο του. Ένα αφρόλουτρο που απολαμβάνει ο εορτάζοντας κάθε χρόνο, κάτω από ιδανικές συνθήκες. Άφθονα παιχνίδια στην μπανιέρα, (αυτή τη φορά είχε αυτοκινητάκια hot wheels που άλλαζαν χρώμα), αφρώδης μπόμπες και γενικά ό,τι θέλει ο ίδιος για να το απολαύσει. (Ναι και τα αγόρια άνθρωποι είναι, εκτιμούν ένα χαλαρωτικό μπάνιο). 

Λίγες μέρες μετά που έφτασαν Ελλάδα και τα άλλα του ξαδέλφια, το γιορτάσαμε ξανά και για τελευταία φορά, πάλι με μπαλόνια παιχνίδι και τούρτα παγωτό! 

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους συμμετέχουν πάντα με χαρά στην "παράνοια" εορτασμού που με πιάνει στα γενέθλια του μικρού. Την οικογένεια μου που δεν του χαλάει ποτέ το παραμικρό χατίρι. Μα πάνω από όλα τον Παναγιώτη, τον  αφανή ήρωα, ο οποίος δουλεύοντας τόσο σκληρά, μας δίνει την πολυτέλεια να γιορτάζουμε τόσο πολύ και που πάντα ακούει με χαμόγελο όλα όσα του διηγούμαστε σε όσα λείπει, παίρνοντας όση γεύση μπορεί από βίντεο και φωτογραφίες. 

Θα ακολουθήσει και βίντεο αυτών των υπέροχων αναμνήσεων... Στο μεταξύ, εγώ να ευχηθώ σε αυτό το πλάσμα που ήρθε και γέμισε τη ζωή μου με τόσους διαφορετικούς τρόπους, να είναι πρωτίστως γερός και τυχερός. Να βρίσκεται κάτω από τη σκέπη της Παναγίας και των αστεριών που τον ακολουθούν πάντα. Να ονειρεύεται με θράσος και να χαμογελάει πλατιά. Ακόμα και στις δυσκολίες. Να μην φοβάται να πέσει κάτω γιατί πολύ απλά μπορεί να σηκωθεί ξανά. Να κρατήσει την αθωότητα του και την πίστη του κόντρα σε όλα. Να συγχωρεί,  μα να μην αφήνει να τον εκμεταλλεύονται. Να αποχωρεί όταν νιώθει ότι δεν τον σέβονται. Και να θυμάται πως το να είσαι ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ έρχεται πριν από όλα. Και να μην κάνει εκπτώσεις σε αυτό. 

Χρόνια πολλά και ευλογημένα μωρό μου. Είσαι όλη μου η ζωή. (Μην ξεχνάς. Εγώ και εσύ ΜΑΖΙ). 

Τα δέκατα γενέθλια μας- θέμα Harry Potter

 
Μόλις ένα χρόνο μετά, αξιώθηκα να ετοιμάσω την ανάρτηση για τα δέκατα γενέθλια του Δημήτρη Γεράσιμου, με θέμα Χάρι Πότερ! 

Αν πω ότι δεν το διασκέδασα, θα πω ψέματα. Και αν πω ότι δεν κουράστηκα και πολύ, πάλι ψέματα θα πω. Όμως να. Αυτό έλεγα τώρα και του παιδιού, ο οποίος και ο ίδιος κοιτούσε με φοβερό εντυπωσιασμό τις φωτογραφίες του λατρεμένου μας Αντρέα. Όταν διοργανώνω ένα πάρτι και φτιάχνω όλα όσα φτιάχνω, δεν αντιλαμβάνομαι εκείνη τη στιγμή πόσο όμορφα είναι όλα. Έχω τέτοια κούραση και τόσο άγχος για το αποτέλεσμα, που δεν βλέπω με καθαρά μάτια. Για αυτό είναι τόσο σημαντικές οι φωτογραφίες για μένα. Διότι μπορώ ετεροχρονισμένα και σε ηρεμία να απολαύσω όλο τον κόπο αλλά και τη δημιουργία. 

Το έχω ξαναπεί, όλα ξεκινάνε από τη πρόσκληση. Η πρόσκληση είναι ένα preview του τι θα ακολουθήσει. Για την χειροποίητη πρόσκληση μας έχουμε μιλήσει ήδη εδώ. Κάντε κλικ και πιστέψτε με, θα απολαύσετε όλη τη διαδικασία! 

Όσον αφορά τη διακόσμηση του πάρτι, έψαξα να βρω οτιδήποτε στο σπίτι το δικό μου, της αδελφής μου ή των γονιών μου θα ταίριαζε με το θέμα και το αξιοποίησα. Αξιοποίησα και πολλά αντικείμενα του μαιμουδιού, όπως τα βιβλία του Χάρι Πότερ και τα ραβδιά. Κατά τα άλλα σε αυτό το πάρτι βασίστηκα ως επί το πλείστον σε δωρεάν εκτυπώσιμα στο ίντερνετ. Πραγματικά. Αυτό ήταν όλο. Οι χειροτεχνίες μου αφορούσαν στα κεριά που αιωρούνται, στο photo prop " Have yoy seen this wizadr?" και στις μπάλες Κουίντιτς. Με το photo prop  έβγαλα φωτογραφίες τον Δημήτρη Γεράσιμο πριν το πάρτι, ώστε να εκτυπώσω μπλούζες με τη φωτογραφία για τον Παναγιώτη και εμένα, τις οποίες και φορούσαμε στο πάρτι. Α, ναι ξέχασα! Όπως κάθε χρόνο, έφτιαξα και μια μπλούζα για να φορέσει ο Δημήτρης Γεράσιμος. Του άρεσε πάρα πολύ! 

Ο αγαπημένος μου μπουφές. Για τον μπουφέ έφτιαξα μόνο cupcakes και τορτίγιες και βασίστηκα σε έτοιμα σνακ για όλα τα υπόλοιπα. Εκτός από την τούρτα παράγγειλα και μακαρόν με σχετικό στολισμό, ενώ είχα και αρωματισμένο νερό- ιδέα που πήρα από ένα πάρτι που είχα πάει με catering. Έδωσα ευφάνταστες Χαριποτερικές ονομασίες σε όλα και έτοιμος ο μπουφές! Όλο το backround του μπουφέ, το έφτιαξα απλά με εκτυπώσεις, χαρτόνια και κόλλα. Όλα στολίζουν ακόμα το δωμάτιο του μαιμουδιού. Επίσης, κάτι σχετικά με το backround που μας βγήκε εντελώς τυχαία. Το μεγάλο χαρτόνι με όλες τις εκτυπώσεις, στην προσπάθεια μας να το κρεμάσουμε με επιτυχία, (ο τοίχος πίσω έχει πίνακα ηλεκτρολογικό οπότε δεν μπορούσαμε απλά να το κολλήσουμε), χρησιμοποιήσαμε πετονιά διότι χρειαζόταν να πιαστεί από πολλές διαφορετικές πλευρές και δεν θέλαμε να φαίνεται. Το αποτέλεσμα ήταν ότι κουνιόταν με τον αέρα ή αν το ακουμπούσες δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι αιωρείται! Ταίριαζε γάντι με το θέμα! Έχω ένα βίντεο σχετικό στα highlights "parties" στο ινσταγραμ! 

Την τούρτα την ήθελα φουλ απλή και τη στολίσαμε με ένα Funko Pop αλλά και τις υπέροχες ζαχαρωτές δημιουργίες της Δήμητρας από Mitsakis Cakes. 

Μια ακόμα ιδέα που είχα και λύσσαξα να την πραγματοποιήσω και ας με ταλαιπώρησε αρκετά, ήταν να φτιάξω το δωμάτιο του Χάρι Πότερ ώστε να παίξουν τα παιδιά και να ταξιδέψουν με τη φαντασία τους. Τυχαίνει να έχω μια αποθήκη κάτω από τη σκάλα, η οποία ήταν ιδανική για αυτό το project. Αυτό βέβαια σήμαινε πως έπρεπε να την αδειάσω ΟΛΗ. (και να την γεμίσω πάλι μετά, αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα!) Τελικά, επειδή σχεδόν κανένας φίλος του δεν είναι ΧαριΠοτερικός και η μόνη φίλη που ήταν δεν κατάφερε να έρθει στο πάρτι μας- δεν αξιοποίησα καθόλου το χώρο κατά τη διάρκεια του πάρτι- ΟΜΩΣ ο Δημήτρης Γεράσιμος τον απόλαυσε καιρό πριν και μετά το πάρτι. (Περισσότερες φωτογραφίες στο τέλος της ανάρτησης - δεν ξέρω τι σκάλωμα έχει φάει και δεν τις βάζει εκεί που του ζητάω!) 

Σχετικά με τα party favors σας μίλησα εδώ. Πάντα στήνουμε και μια γωνιά ώστε να μας αφήσουν τις ευχές τους οι καλεσμένοι μας- μικροί, μεγάλοι και είμαστε τυχεροί που ανταποκρίνονται, διότι ο Δημήτρης Γεράσιμος τρελαίνεται τόσο πολύ να τις διαβάζει, ακόμα και χρόνια μετά! 

Αυτό το photo prop το διασκέδασα παρά πολύ, ιδίως επειδή ο Δημήτρης Γεράσιμος ξετρελάθηκε και μου είπε μια μέρα με θαυμασμό: "Μαμά, μα το κάνεις ακριβώς ίδιο!!! Πώς το κάνεις;;;" Τα παιδιά το ευχαριστήθηκαν και βγάλαμε πολλές όμορφες φωτογραφίες! 

Αυτή την ιδέα την πήρα από την αγαπημένη Ελπίδα του Two Boys and Hope. Εκτός του ότι ήταν πολύ εντυπωσιακό το αποτέλεσμα, απόλαυσα το γεγονός ότι στην ουσία το έφτιαξε ο Δημήτρης Γεράσιμος εντελώς μόνος του. Εγώ του έφτιαχνα μόνο τη σωστή απόχρωση του χρώματος με κόκκινο και μαύρο. Κατά τα άλλα, καθόλου δεν ασχολήθηκα! 

Για την υπόλοιπη διακόσμηση μας έσωσε γενικά η πετονιά, η οποία έχει το προσόν να μην φαίνεται, και τα χαρτόνια! Διάθεση και Pinterest να υπάρχει και όλα γίνονται! Ό,τι αιωρούμενα κεριά και αν έβρισκα στο ίντερνετ ήταν πολύ ακριβά. Είχα απογοητευτεί. Μέχρι που λέω θα τα φτιάξω με χαρτόνι! Όπως και έγινε! Και έδειξαν υπέροχα. Πήρα και δύο φωτιστικά στρογγυλά χάρτινα από το γνωστό παιχνιδομάγαζο, και έφτιαξα και δύο μπάλες κουιντις για φωτιστικά! Ο Δημήτρης Γεράσιμος βέβαια, μου τόνισε ότι κανονικά η μπάλα είναι πολύ μικρή αλλά χάριν της καλλιτεχνικής αδείας - μου το επέτρεψε! Επίσης, στη σοφίτα έχω ένα τραμπολίνο που με ενοχλούσε αισθητικά για το πάρτι. Έσπασα το κεφάλι μου πώς μπορώ να το αξιοποιήσω, (πχ στα γενέθλια με θέμα το διάστημα το είχα μετατρέψει σε πύραυλο - κι όμως - δες εδώ), ρώτησα διάφορες φίλες bloggers, τίποτα! Τελικά ένα βράδυ που κοιμόμουν, μου ήρθε η έμπνευση, όπως πάντα - στον ύπνο γίνονται τα καλύτερα - και μαζί με έναν ουρανό που έχω το μετέτρεψα σε "αόρατο μανδύα". Σας λέω, οποίο παιδί έμπαινε εκεί γινόταν αόρατο! 

Εδώ έχουμε τις φωτογραφίες που δεν μου βάζει εκεί που θέλω για κάποιο λόγο! Όπως και να έχει απολαύστε τις! 

Σε γενικές γραμμές ήταν ένα πάρτι που απόλαυσα πολύ. Είχα τρία χρόνια να το κάνω σπίτι και μου είχε λείψει. (Στα έβδομα το έκανα στον κήπο στο δεντρόσπιτο που έχει φτιάξει ο πατέρας μου, στα όγδοα πήγαμε διακοπές και στα ένατα το κάναμε στο κολυμβητήριο του Δημήτρη Γεράσιμου.) Οι φίλοι μας τίμησαν με την παρουσία τους και πάντα το εκτιμάμε αυτό. 

Μείνετε συντονισμένοι, ευελπιστώ σε λίγες μέρες να ανεβάσω και το φετινό πάρτι με θέμα - τι άλλο πχια- την ομάδα κολύμβησης μας και το κολύμπι γενικότερα!