Τρίτη 3 Μαΐου 2016

"Τα δικά σου νέα, μπαμπά μου;;"

Έχω την αίσθηση πως ο Δημήτρης Γεράσιμος διανύει την πιο χαριτωμένη του ηλικία- αν και ακούω από μανούλες με μεγαλύτερα παιδιά την περίφημη φράση "Και που είσαι ακόμα" και ειλικρινά δεν κρατιέμαι για τις μοναδικές στιγμές που μου επιφυλάσσει το μέλλον- σαν ένα παιδί που δεν κρατιέται για να φάει το γλειφιτζούρι που του πήρες... 

Η γλώσσα του έχει πάρει φωτιά, είναι σχεδόν αδύνατον να καταγράψω όλες του τις ατάκες- αν και οι καλύτερες μένουν πάντα χαραγμένες στο μυαλό μου. Διανύει την φάση του παπαγάλου- όπου επαναλαμβάνει ότι λες, όπως ακριβώς το λες- και πολύ σπουδαίος νιώθει όταν σου προκαλεί άφθονο γέλιο, ακολουθώντας και ο ίδιος με αυτή του την κίνηση που απλά αγαπώ- να ρίχνει πίσω το κεφάλι και να αφήνεται σε ένα γάργαρο και απολαυστικό γέλιο...

Δοκιμάζει διαρκώς τις αντοχές του και τις δυνατότητες του και είναι υπέροχο να τον βλέπεις να διαπιστώνει μόνος του την "πρόοδο" του και την εξέλιξη αυτών ακριβώς των δυνατοτήτων που ο ίδιος θέλει να πετύχει... 

Μια καινούργια του όμως συνήθεια που κυριολεκτικά λατρεύω είναι αυτή που ζητάει από τον πατέρα του να "πουν τα νέα τους" ... Ακόμα περισσότερο όταν αυτή η συνήθεια τυχαίνει να γίνεται αργά το βράδυ, κάποιες φορές που ο Παναγιώτης επιστρέφει από την δουλειά του τις "μεγάλες ώρες", ο μικρός τον "μυρίζεται" και ήδη μισόχορτασμενος από ύπνο, κατεβαίνει από το κρεβατάκι του, έρχεται και χώνεται στο δικό μας και αφού του λέει εν τάχυ τα δικά του νέα, (μα τόσο, τόσο, πόσο πια- χαριτωμένα...), αρχίζει η τρίτη ανάκριση... 

"Τα δικά σου νέα μπαμπά μου;" 

Και κάθομαι δίπλα να τους κοιτάω... 

Τον Δημήτρη ξαπλωμένο πάνω στο στήθος του Παναγιώτη, τα μάτια του ορθάνοιχτα με προσμονή, με λαχτάρα- να ακούσει τα νέα που έχει να του πει ο μπαμπάς του. Βλέπω τον Παναγιώτη να μην σταματά να μιλά, να λέει λόγια όμορφα, γλυκά, ότι ακριβώς θα ήθελε να ακούσουν παιδικά αυτάκια... 

Ποιος; Αυτός που το να του πεις "Λοιπόν, τι νέα;" είναι σχεδόν το χειρότερο του... Λιγομίλητος από την φύση του, μπροστά σε αυτά τα αθώα, τεράστια ματάκια, ξαφνικά η γλώσσα και το μυαλό λύνονται και τα νέα της ημέρας του είναι ξεκάθαρα μπροστά του- τόσο ξεκάθαρα που προλαβαίνει σε αυτά τα λεπτά να τα "ντύσει" κιόλας με εκφράσεις θεατρικές, λέξεις μαγικές, παραμυθένιες... 

Και εγώ να κοιτάω... Να κοιτάω τόσο έντονα που αν ήταν δυνατόν να ένιωθαν το βλέμμα μου, θα το ένιωθαν σαν την πιο σφιχτή, την πιο ζεστή αγκαλιά.... Θα το ένιωθαν σαν ένα πελώριο κύμα αγάπης, ευγνωμοσύνης, ευλογίας που θα τους "έπνιγε" με την ορμή του... 

Και δεν κοιτάω πια... Γιατί τα μάτια μου έχουν γεμίσει δάκρυα. Δάκρυα ευτυχίας- αυτής της τόσο γνήσιας ευτυχίας που νιώθεις πως θα σπάσει η καρδιά σου, πως θα σταματήσει να χτυπάει... 

Όταν τελικά αυτά τα ματάκια έχουν κλείσει γαλήνια και ευχαριστημένα από αυτό το απρόσμενο μεταμεσονύκτιο διάλειμμα και τα γυμνά πατουσάκια βρίσκονται πάντα πάνω από τα σκεπάσματα- τότε βλέπω πια και πάλι ξεκάθαρα. Και ευχαριστώ για πολλοστή φορά την Παναγία για αυτό το δώρο Θεού που μου έστειλε...

Έναν μοναδικά ξεχωριστό και παραπάνω από ικανό πατέρα... 

Μια ενωμένη, σαν μια γροθιά, οικογένεια...






16 σχόλια:

  1. Ο Θεός να ευλογεί πάντα την οικογένεια σας Γιάννα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Μαρίνα μου, και την δική σας... Σε φιλώ γλυκά...

      Διαγραφή
  2. Αχ...Γιαννα μου ειναι ευλογία ο καλός πατέρας!!! Να χαίρεσαι τους αντρες σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι μεγάλη ευλογία έχεις απόλυτο δίκιο... Σε φιλώ γλυκά φρέσκια blogομανούλα!

      Διαγραφή
  3. Αααχ δε ξερεις ποσο αγαπω τα κειμενα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου Δέσποινα... το εκτιμώ πολύ... Φιλιά πολλά κυρίως στις νεράιδες σου... (και τις τρεις..)

      Διαγραφή
  4. Ευλογία ο καλός πατέρας για την οικογένεια!!!!
    Να χαίρεστε τον δικό σας και να τον αγαπάτε τρελά!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τον χαιρόμαστε, τον αγαπάμε θεότρελα και ναι είναι μεγάλη ευλογία!! Τα φιλιά μου Έλένη μου!

      Διαγραφή
  5. Η Παναγία να σας προστατεύει πάντα!
    Μια γροθιά να μείνετε, έτσι να σας βρίσκει για πάντα η ζωή.
    Μέχρι το τέλος μαζί...
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου Ελευθερία με τις υπέροχες ευχές σου.... Σε φιλώ γλυκά, γλυκά, γλυκά...

      Διαγραφή
  6. Πάντα έτσι να είστε...
    Τι γλυκό κείμενο!

    Χριστός Ανέστη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αληθώς ο Κύριος Αλεξία μου! Καλώς όρισες και πάλι, μας έλειψες! Σε ευχαριστώ πολύ... φιλιά πολλά πολλά...

      Διαγραφή
  7. Νομίζω το να πω οτι συγκινήθηκα είναι περιττό εεε; Τεράστια ευλογία η αγαπημένη και ενωμένη οικογένεια, η μεγαλύτερη εγώ πιστεύω!!!
    Να δίνετε πολλήηη αγάπη στον μπαμπά σαςκαι εύχομαι μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου να είστε πάντα έτσι♡
    Ααα, και περιμένω αξιαγάπητους διαλόγους μαιμουδιού!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες πως σε προσέχω;; Η αμέσως επόμενη ανάρτηση είναι μαιμουδοατάκες! Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη! Το ίδιο εύχομαι και σε σας μέσα από την καρδιά μου... Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  8. Κατερίνα-λάρισα4 Μαΐου 2016 στις 2:25 μ.μ.

    συγκινητικό..υπέροχο..γλυκό το κείμενό σου Γιάννα. Δεν αλλάζω με τίποτα αυτήν την οικογενειακή ζεστασιά και γαλήνη..όταν το μαιμουδάκι θα διαβάζει αυτές τις γραμμές στο μέλλον είμαι σίγουρη πως θα έχει ένα μόνιμο χαμογελο στα χείλη του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες Κατερίνα μου;;; Αν τις διαβάσει έτσι πιστεύω και εγώ... Σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια, πάντα! Μια ζεστή αγκαλιά σου στέλνω!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...