Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

1460 μέρες λατρείας....

1460 μέρες μαζί...  4 χρόνια γεμάτα, συγκλονιστικά, ευλογημένα...  4 χρόνια γεμάτα γέλιο, αγωνία, αγάπη, μικρών μεγάλων στιγμών...  4 χρόνια λατρείας... 

Τι λατρεύω; 


  • Λατρεύω που υποκρίνεσαι πως κοιμάσαι και σφίγγεις τόσο πολύ τα ματάκια σου που είναι αδύνατον να μας ξεγελάσεις. 
  • Που όταν σε "μαλώνουμε" κλείνεις τα αυτιά σου και φεύγεις τρέχοντας για να μην ακούσεις τι έχουμε να σου πούμε. 
  • Που θέλεις όλα σου τα παιχνίδια να είναι τακτοποιημένα σε σειρά και που τα ξεχωρίζεις με ευλάβεια σε κουτιά. (έχουμε κουτιά με playmobil 123, με playmobil κανονικά, με τα lego dublo, με τα κανονικά lego, με τα παιχνίδια mickey, με παιχνίδια Jake, με αυτοκίνητα Mc Queen, με αυτοκίνητα hot wheels, με Τόμας το τρενάκι και όλες τις ράγες του, με kinder έκπληξη ενώ ήθελες να έχεις σε ξεχωριστό κουτί μέχρι και τα παλιά playmobil που σου χάρισε ο ξάδελφος σου). 
  • Ταυτόχρονα έχουμε ντουλάπια με τα παζλ σου, με τα επιτραπέζια, με τις πλαστελίνες και τις δραστηριότητες, με τα δικά σου πιάτα και ποτήρια- θες την σειρά σου και τον δικό σου χώρο και το λατρεύω αυτό. 
  • Λατρεύω που λατρεύεις το τραγούδι "Σφεντόνα" του Παπακωνσταντίνου και όποτε το ακούς το τραγουδάς και το χορεύεις με πάθος. 
  • Λατρεύω που όχι μόνο έμαθες αυτό τον χρόνο να φοράς μόνος σου τα παπούτσια σου, μα που έμαθες να το κάνεις με το καλαπόδι και επιμένεις σε αυτό. 
  • Που προσπαθείς κάθε μέρα να κατακτήσεις και την "μάχη" να φοράς την μπλούζα μόνος σου και που χοροπηδάς όποτε το καταφέρνεις. 
  • Λατρεύω που όταν ξυπνάς το πρωί έχεις πάντα όρεξη και θες να μου πεις τα πάντα, όλα όσα σκέφτεσαι, όλα όσα σε απασχολούν ή απλά μια ιστορία που σκαρφίστηκες. 
  • Που μέσα στο αυτοκίνητο φέρεσαι σαν συνοδηγός λέγοντας μου για τα φανάρια και τα αυτοκίνητα ή τα φορτηγά που προσπερνάνε. '
  • Λατρεύω που έχεις απίστευτη συναίσθηση προσανατολισμού, που πάντα θα μου πεις που να στρίψουμε και προς τα που να πάμε. (μια φορά εσύ μου θύμισες που να στρίψω, εγώ το είχα προσπεράσει και μιλάμε για ένα μαγαζί στο οποίο είχαμε πάνω από οχτώ μήνες να πάμε και στο οποίο δεν αναφερόμασταν σχεδόν ποτέ.)
  • Λατρεύω που όταν γυρίζει σπίτι ο μπαμπάς και σου χτυπάει την πόρτα για να σε πειράξει εσύ τρέχεις σαν τρελός και ενώ χοροπηδάς από χαρά ρωτάς φωνάζοντας -και πάντα τρεις φορές: "ΠΟΙΟΣ ΕΊΝΑΙ, ΠΟΙΟΣ ΕΊΝΑΙ, ΠΟΙΟΣ ΕΊΝΑΙΑΙΑΙΙ;;;"
  • Λατρεύω που ακόμα θες να κοιμόμαστε παρέα. 
  • Που όταν κάνεις ασκήσεις προγραφής τις οποίες λατρεύεις, αυτοσυγκεντρώνεσαι τόσο που δεν ακούς τίποτα. Το ίδιο ακριβώς όταν φτιάχνεις παζλ ή όταν παίζεις με τα lego σου φτιάχνοντας απίθανες κατασκευές- μόνο όριο σου η φαντασία σου. 
  • Λατρεύω το πονηρό χαμογελάκι σου με αυτό το απίθανο κενό στα δόντια. 

  • Το πάθος σου για μάθηση. 
  • Το πείσμα σου και το θάρρος σου. 
  • Που είσαι σε φάση που όταν βρεις μπροστά σου καθρέφτη- όπου και αν είναι αυτός, όποιος και αν κοιτάζει- εσύ θα αρχίσεις τις αστείες γκριμάτσες και τον αλλοπρόσαλλο χορό!
  • Λατρεύω που υποκρίνεσαι πως πας να με φιλήσεις και τελικά με δαγκώνεις. Μην ακούς που φωνάζω πως δεν μου αρέσει, κατά βάθος το λατρεύω μικρέ μου απατεώνα. 
  • Που είσαι τόσο συνεργάσιμος με τα ξαδέλφια σου, πάντα προσπαθείς πρώτος να καταλάβεις τι θέλουνε και αν θες  ή αν μπορείς να το κάνεις. 
  • Λατρεύω που κάθε βράδυ μετά την προσευχή σου θα πεις ευχαριστώ στον Χριστούλη λέγοντας μου πως αυτό είναι το πιο σημαντικό. 
  • Που δεν Του ζητάς ποτέ τίποτα. Μόνο ένα χάραμα θέλησες να πας στο δωμάτιο σου για να πεις του Χριστούλη, αν μπορεί και αν γίνεται το αδελφάκι σου να είναι αγοράκι. 
  • Που έχεις τόσο έντονα την αίσθηση της ενσυναίσθησης. 
  • Λατρεύω που όταν σε παίρνω αγκαλιά, αγκαλιάζεις τα χέρια σου γύρω από το λαιμό μου και αφήνεις το κεφάλι σου να πέσει στον ώμο μου. 
  • Λατρεύω που λατρεύεις το σινεμά. 
  • Που μπορείς να φας ποπ κορν μέχρι να σκάσεις. 
Λατρεύω που είσαι το παιδί μας. Που δεν μπορώ να σταματήσω να γράφω τα πράγματα που λατρεύω. Που ισχύουν ακόμα όλα όσα λάτρευα σε σένα και πέρσι.  , που δάκρυσα διαβάζοντας όσα λάτρευα τον πρώτο χρόνο της ζωής σου . 

Θέλω να σου πω -όπως και στα δεύτερα σου γενέθλια που είχαν έρθει τα πάνω κάτω - να κοιμάσαι γαλήνιος. Εμείς είμαστε εδώ. Και εσύ θα σβήσεις τα κεράκια σου ακριβώς όπως ο Ροδόλφος το ρινοκεράκι...  

"δηλαδή, χωρίς να ζοριστεί στιγμή, 
το κεράκι έσβησε αμέσως στην στιγμή..." 

Εντάξει μαιμουδάκι μου;;; (εντάτσει- εντάτσει..) 

Έξι και σήμερα... 

4 σχόλια:

  1. Ε ρε κλαμα παλι βραδιάτικα!!!Γιατί μου το κάνεις αυτο???Να τον χαίρεσαι Γιαννα μου!!!Μεσα απτα βαθη της ψυχής μου κ οση δυναμη εχω σας ευχομαι τα καλύτερα!
    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πράγματι καταπληκτικά το όσα γράφεις...να τον χαίρεστε...40 μερες κρατάει το κέφι???πλάκα κάνω...
    εμεις 3 και σήμερα...μετράμε ανάποδα καθημερινά...αυτα να είμαστε όλοι καλα..φιλια πολλά Μαρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 40; 365 βάλε καλύτερα και θα έχεις πέσει μέσα!!! Στείλε μου βρε Μαρια μου mail, είστε πολλές οι Μαριες και δεν καταλαβαίνω ποια είσαι!!Σε ευχαριστούμε πολύ πολύ! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...