Το θερμόμετρο δείχνει 38.9...
Βήχω χειρότερα από νταλικέρης με άσχημο κρύωμα και φυσικά παραληρώ και σκέφτομαι ασυναρτησίες. ( ή μήπως σκέφτομαι πιο καθαρά από ποτέ;!)
Δεν με θεωρώ τόσο καλό άνθρωπο. Έχω πολλά ελαττώματα. Είμαι πεισματάρα και εγωίστρια. Θέλω να περνάει συνήθως το δικό μου και θα κάνω ότι μπορώ για αυτό. Ζηλεύω πολύ τους ανθρώπους που αγαπάω και είμαι πολύ διεκδικητική μαζί τους. Δεν είμαι ιδιαιτέρως κοινωνική- ιδιαίτερα σε μια κατά πρόσωπο συνάντηση- και δεν εκφράζομαι εύκολα παρά μονάχα γραπτώς. Δεν είμαι εκδηλωτική και νιώθω πολύ άβολα να αγκαλιάζω ή να με αγκαλιάζουν και φυσικά εκνευρίζομαι όταν ακόμα και όταν ένα πολύ δικό μου άτομο έρθει πολύ κοντά μου και "παραβιάσει" το προσωπικό μου "εναέριο" χώρο. (40 εκ. γύρω μου δηλαδή!) (Εκτός φυσικά από τον άντρα μου- δόξα τον Θεό!) Δεν λέω όσο συχνά θα έπρεπε ευχαριστώ ή σε αγαπώ στους γονείς μου ή στην αδελφή μου. (Παρόλο που τους λατρεύω ακόμα και αν κάποιες φορές θα τους αποκεφάλιζα χωρίς ενδοιασμούς!!!) Τι άλλο, τι άλλο;; Είμαι μανιακή με τη καθαριότητα και αρκετά μικροβιοφοβική και κάμποσο αγοραφοβική. Δεν ζητάω εύκολα συγνώμη. Και όσο και αν αντιμετωπίζω τις δυσκολίες στη ζωή μου σαν αντράκι, ένα απλό κρύωμα μπορεί να με κάνει να γίνω η μεγαλύτερη γκρινιάρα που υπάρχει....
Και έρχεται ένα τόσο δα πλασματάκι στην ζωή σου που τα ανατρέπει όλα αυτά. Που αν κρυώσεις το μόνο που σε νοιάζει είναι να μην κολλήσει. Που θέλεις για αυτό να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Θέλω να γίνω πιο κοινωνική ώστε να μην του μεταδώσω αυτό μου το ελάττωμα. Θέλω να συγχωρώ και να μην κρίνω κανέναν και για τίποτα. Θέλω να μην ζηλεύω και να μην είμαι τόσο κυριαρχική πάνω στα άτομα που αγαπώ. Θέλω να μπορώ να εκφράζομαι για να μπορεί και αυτός και να έχει μια υγιή προσωπικότητα. Θέλω να μην φοβάμαι τα πάντα και να μην με αγχώνουν τα μικροπράγματα όπως αν έστρωσα ολόισια το κρεβάτι. Θέλω να του αφήσω το χώρο και το χρόνο να ανακαλύψει τον εαυτό του και να μην του επιβάλω τον δυναμικό μου χαρακτήρα.
Βασικά θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος για χάρη του. Γιατί είναι υποχρέωση μου. Γιατί θέλω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ στην ανατροφή του και να εξελιχθεί σε έναν ξεχωριστό άτομο. Δεν έχω γίνει φυσικά ακόμη αυτός ο καλύτερος άνθρωπος, νιώθω όμως ότι είμαι σε καλό δρόμο. Αχ τι μπορεί να σου κάνει ένα 38.9... τώρα εκτέθηκα ανεπανόρθωτα.
Βήχω χειρότερα από νταλικέρης με άσχημο κρύωμα και φυσικά παραληρώ και σκέφτομαι ασυναρτησίες. ( ή μήπως σκέφτομαι πιο καθαρά από ποτέ;!)
Δεν με θεωρώ τόσο καλό άνθρωπο. Έχω πολλά ελαττώματα. Είμαι πεισματάρα και εγωίστρια. Θέλω να περνάει συνήθως το δικό μου και θα κάνω ότι μπορώ για αυτό. Ζηλεύω πολύ τους ανθρώπους που αγαπάω και είμαι πολύ διεκδικητική μαζί τους. Δεν είμαι ιδιαιτέρως κοινωνική- ιδιαίτερα σε μια κατά πρόσωπο συνάντηση- και δεν εκφράζομαι εύκολα παρά μονάχα γραπτώς. Δεν είμαι εκδηλωτική και νιώθω πολύ άβολα να αγκαλιάζω ή να με αγκαλιάζουν και φυσικά εκνευρίζομαι όταν ακόμα και όταν ένα πολύ δικό μου άτομο έρθει πολύ κοντά μου και "παραβιάσει" το προσωπικό μου "εναέριο" χώρο. (40 εκ. γύρω μου δηλαδή!) (Εκτός φυσικά από τον άντρα μου- δόξα τον Θεό!) Δεν λέω όσο συχνά θα έπρεπε ευχαριστώ ή σε αγαπώ στους γονείς μου ή στην αδελφή μου. (Παρόλο που τους λατρεύω ακόμα και αν κάποιες φορές θα τους αποκεφάλιζα χωρίς ενδοιασμούς!!!) Τι άλλο, τι άλλο;; Είμαι μανιακή με τη καθαριότητα και αρκετά μικροβιοφοβική και κάμποσο αγοραφοβική. Δεν ζητάω εύκολα συγνώμη. Και όσο και αν αντιμετωπίζω τις δυσκολίες στη ζωή μου σαν αντράκι, ένα απλό κρύωμα μπορεί να με κάνει να γίνω η μεγαλύτερη γκρινιάρα που υπάρχει....
Και έρχεται ένα τόσο δα πλασματάκι στην ζωή σου που τα ανατρέπει όλα αυτά. Που αν κρυώσεις το μόνο που σε νοιάζει είναι να μην κολλήσει. Που θέλεις για αυτό να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Θέλω να γίνω πιο κοινωνική ώστε να μην του μεταδώσω αυτό μου το ελάττωμα. Θέλω να συγχωρώ και να μην κρίνω κανέναν και για τίποτα. Θέλω να μην ζηλεύω και να μην είμαι τόσο κυριαρχική πάνω στα άτομα που αγαπώ. Θέλω να μπορώ να εκφράζομαι για να μπορεί και αυτός και να έχει μια υγιή προσωπικότητα. Θέλω να μην φοβάμαι τα πάντα και να μην με αγχώνουν τα μικροπράγματα όπως αν έστρωσα ολόισια το κρεβάτι. Θέλω να του αφήσω το χώρο και το χρόνο να ανακαλύψει τον εαυτό του και να μην του επιβάλω τον δυναμικό μου χαρακτήρα.
Βασικά θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος για χάρη του. Γιατί είναι υποχρέωση μου. Γιατί θέλω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ στην ανατροφή του και να εξελιχθεί σε έναν ξεχωριστό άτομο. Δεν έχω γίνει φυσικά ακόμη αυτός ο καλύτερος άνθρωπος, νιώθω όμως ότι είμαι σε καλό δρόμο. Αχ τι μπορεί να σου κάνει ένα 38.9... τώρα εκτέθηκα ανεπανόρθωτα.
εγω νομίζω οτι δεν ήταν ο πυρετός αλλα το οτι έγινες μαμα. η μητρότητα μας κάνει να ανακαλύπτουμε πτυχες του ευατού μας καλα κρυμμένες, να τοποθετούμε στη πρωτη θέση ενα μικρό πλασματακι και μετά να κοιτάμε τον ευατό μας, να θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι ανθρωποι (όπως ωραία είπες) και να προσπαθούμε για αυτό. και μετα απο αυτα που διαβασα για σενα με αφορμη το link party του Γίναμε Γονείς, χάρηκα που σε γνώρια διαδικτυακα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠυρετός ή μητρότητα το αποτέλεσμα είναι το ίδιο... Σε ευχαριστώ πολύ Καίτη μου για τα καλά σου λόγια, εγώ ανυπομονώ να μεγαλώσει λιιιγο ακόμα το αντράκι μου και να του διαβάζω τα παραμύθια σου!
Διαγραφήόλοι μας εχουμε ελλατώματα είμαστε άνθρωποι στο κατω κατω! πόσο συμφωνω μαζί σου όμως πως ενα παιδί μπορεί να μας δώσει τη διάθεση να αλλάξουμε ότι δεν μας αρέσει στον εαυτό μας και να γίνουμε καλύτεροι! το έπαθα κι εγω :) αφορμή να σε επισκεφτώ το link party του Γιναμε Γονείς! http://ginamegoneis.blogspot.gr/2014/10/link-party-10.html
ΑπάντησηΔιαγραφήNtina
Τι μας κάνουν αυτά τα παιδιά!! Άνω κάτω! Χάρηκα που με επισκέφθηκες Ντίνα μου! <3
ΔιαγραφήΤι όμορφο κείμενο!!Πολύ συγκινητικό και αληθινό! Σκέψεις και συναισθήματα μιας γλυκιάς μαμάς! Να είσαι πάντα χαμογελαστή! Ευχαριστώ για το χαμόγελο που μου έδωσες όταν το διάβασα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ Βασιλική μου <3 Και σε σένα το ίδιο εύχομαι... <3
ΔιαγραφήΤι ωραία που λες αυτά που νιώθεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ αληθινό και όμορφο το κείμενο σου..! Σου εύχομαι τα καλύτερα.
Έρχομαι από το πάρτι του Γίναμε Γονείς.
Σε ευχαριστώ όμορφη μαμά με τα ατελείωτα πόδια... (δεν ντρέπεσαι λίγο δεν μας σκέφτεσαι και μας τις τσουπωτές!!!χιχι) Σε ευχαριστώ κουκλίτσα μου πολύ, ξέρεις πόσο σε ακολουθώ!
ΔιαγραφήΓιάννα μου τον ελάχιστο καιρό που σε γνωρίζω από εδώ μέσα φυσικά και τις σελίδες μόνο αντικοινωνικό άτομο δε μου έβγαλες και που δε λέει ευχαριστώ..είδες τι σου κάνει ένας πυρετός..κάνει τη γλώσσα σου να λυθεί..εκτιμώ πολύ αυτούς που έχουν το γνώθι σαυτον και μπράβο σου για την ειλικρίνεια σου..κάθε μέρα ανακαλύπτω ότι ταιριάζουμε σε πολλά περισσότερα...είμαι και εγώ υποχόνδρια και δεν λέω εύκολα συγγνώμη..από την άλλη το ευχαριστώ το έχω για νεράκι και αυτό δε μου βγαίνει πάντα σε καλό!απότ ο πάρτυ της μαρθούλας έρχομαι !φιλιά !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ Έυη μου... άστα και έχω άλλα 3 κείμενα από εκείνο τον ρημαδοπυρετό!!!! χαχα! Σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια μέσα από την καρδιά μου <3
ΔιαγραφήΔεν ξέρω αν φταίει ο πυρετός ή η μητρότητα πάντως είναι πολύ σημαντικό που έχεις αυτογνωσία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ναι βρε Άντζυ μου!!! Είναι το πρώτο που μου έμαθε ο Κρητίκαρος ο πατέρας μου!! Και ένα χαρακτηριστικό μου που εκτιμά αφάνταστα ο άντρας μου, χεχε! Σε φιλώ κοριτσάκι όμορφο!
Διαγραφήαι στο καλό σου πια!
ΑπάντησηΔιαγραφήκάθε φορά μα κάθε φορά που σε διαβάζω συγκινούμαι!
Σε ευχαριστώ για την τόσο όμορφη συμμετοχή!
Μάρθα μου... σε ευχαριστώ.... Σε φιλώ γλυκά γλυκά και σου στέλνω μια σφιχτή σφιχτή αγκαλιά... <3
Διαγραφήελπίζω και εγώ όταν θα γίνω μάνα , να γίνω όπως εσύ.!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυαγγελία μου, αν το εννοείς, (μιας και εκτός όλων των άνωθεν είμαι ΚΑΙ δύσπιστη, τρομάρα μου!), με συγκινείς πραγματικά... Και φυσικά σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να γίνεις μανούλα και να γίνεις ακριβώς η μανούλα που έχεις ονειρευτεί... Σε φιλώ γλυκά!
ΔιαγραφήΑπολαυστικό το κείμενο σου! Είμαι σίγουρη πως έχεις τα δεκαπλάσια προτερήματα από τα μειονεκτήματα σου;-) Από το πάρτι του "Γίναμαι γονείς"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη μου σε ευχαριστώ πολύ πολύ ΄πολύ πολύ!!! Δεν νομίζω, αλλά το παλεύω!!! Φιλιά πολλά!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Γιάννα, έχω διαβάσει την ανάρτησή σου από το πρωί αλλά με τα πολλά τώρα βρήκα χρόνο να σου αφήσω το σχόλιο μου... με εντυπωσίασε το κείμενο σου για την αυτογνωσία και την ειλικρίνεια που σε διακατέχει, μπράβο! Δύσκολα εμείς οι άνθρωποι παραδεχόμαστε τα ελαττώματα μας, πόσο μάλλον δημόσια! Συμφωνώ μαζί σου ως προς το ότι τα παιδιά μπορούν να μας κάνουν καλύτερους, να βλέπουμε τη ζωή διαφορετικά και να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε, κι όλα αυτά μόνο και μόνο για να γίνουν κι εκείνα καλύτεροι άνθρωποι, περήφανοι για μας! Το ίδιο προσπαθώ να κάνω κι εγώ και σου ομολογώ ότι δεν είναι πάντα εύκολο... φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Σ: έρχομαι από το πάρτι της Μάρθας φυσικά!
Αχ βρε Μαρία μου είδες τι μας κάνουν τα παλιόπαιδα, να θέλουμε να είμαστε αυτοί που είμαστε και να μην μπορούμε! Δεν είναι καθόλου εύκολο, είναι όμως τόσο ισχυρό το κίνητρο που αξίζει τον κόπο... Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια <3
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφη η αναρτησή σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΈρχομαι από το πάρτυ της Μάρθας
Φιλάκια ...
Σε ευχαριστώ πολύ κουκλίτσα μου! <3 Φιλιά πολλά!!
ΔιαγραφήΣε θαυμάζω που ξεδιπλώνεις καθημερινά τη ψυχή σου χωρίς δισταγμό, καθαρή και ξαστερη μπροστά στα μάτια μας! Αποτυπωνεις την λατρεία που έχεις για το παιδάκι σου σε τέτοιο εκπληκτικό βαθμό που είναι πολυ συγκινητικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το πάρτυ της Μαρθας μας έρχομαι!
Ας όψεται ο πυρετός Δέσποινα μου!! χιχι... Σε ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σου λόγια, με συγκινείς,,, <3
Διαγραφήκαλημέρα και περαστικά σου!να χαίρεσαι την οικογένειά σου!Από το πάρτυ της Μάρθας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάσω μου σε φιλώ γλυκά, γλυκά, γλυκά!
Διαγραφή