Τρίτη 10 Μαΐου 2016

Σε αναζήτηση του δικού μας Πάσχα...

Έχω αναφερθεί αρκετές φορές σε αυτό-  τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να συμβαίνουν πολλές αλλαγές στον τρόπο που γιορτάζουμε το Πάσχα- τις οποίες ακόμα δυσκολεύομαι να διαχειριστώ. 

Οι λόγοι πολλοί- στους οποίους δεν θα αναφερθώ- ωστόσο και φέτος, παρότι περάσαμε ανέλπιστα καλά, ήταν ακόμα μια φορά σχεδόν όλα διαφορετικά. Τι να κάνω, είμαι λίγο άνθρωπος της  συνήθειας - δεν αγαπώ ιδιαιτέρως τις αλλαγές. 

Βρίσκομαι λοιπόν σε μια αναζήτηση του δικού μας Πάσχα, παλεύοντας να ισορροπήσω ανάμεσα σε έθιμα που εξαλείφθηκαν, έθιμα που τείνουν να εκλείψουν και έθιμα που παραμένουν δυναμικά. Σε όλο αυτό, στόχος μου η δημιουργία των δικών μας εθίμων- ένα συνονθύλευμα όλων αυτών- με κυρίαρχο στόχο να χαρίσω στον μικρό υπέροχες αναμνήσεις που θα θυμάται με νοσταλγία. 

Νομίζω πως αργά μα σταθερά τα καταφέρνω... 

Το πρωινό πριν την Μεγάλη Εβδομάδα ξημέρωσε εκτυφλωτικά...



Ανήμερα της Μεγάλης Δευτέρας ωστόσο, ο ουρανός ήταν διχασμένος...



Ήταν και η βδομάδα που μοσχομύρισε το σπίτι μας Πάσχα. Τα κουλουράκια και τα τσουρέκια ψήθηκαν, ενώ βάφτηκαν και τα αυγά- Μεγάλη Πέμπτη απόγευμα όπως προστάζει το έθιμο.




 Τα περισσότερα μοιράστηκαν με αγάπη και κρατήσαμε τόσα όσα, ώστε να έχουμε το τραπέζι μας στολισμένο... 





Μεγάλη Πέμπτη απολαύσαμε με την αδελφή μου την καθιερωμένη μας πλέον βόλτα κάτω από αυτόν τον ουρανό...



...ενώ στην συνέχεια το μαιμούδι απόλαυσε τα διπλά οφέλη αυτής της βόλτας αφού πήρε τα δωράκια και την λαμπάδα του- γεγονός που τον γέμισε χαρά...




Η Μεγάλη Παρασκευή ξημέρωσε ως συνήθως... με τον ουρανό να κλαίει...



Για μένα ήταν μια πολύ φορτισμένη μέρα συναισθηματικά... Στην Αποκαθήλωση πήγα μόνη με τον Δημήτρη Γεράσιμο, ο οποίος ήταν απίστευτα καλόβολος παρά την διάρκεια και την κούραση, ενώ διαρκώς με ρωτούσε αν θα πάψει να είναι θλιμμένος ο Χριστούλης. Η διαφορετική λειτουργία τον συγκλόνισε και αργότερα έλεγε διαρκώς στον Παναγιώτη όλα όσα είχε δει... Στην συνέχεια- όπως κάθε χρόνο- πήγαμε στο κοιμητήριο να διαβάσουμε ευχή στο μνήμα του παιδιού. Ήταν φέτος πολύ έντονη εμπειρία... Ο Δημήτρης αναφέρεται πλέον στο μνήμα ως "ο αδελφούλης μου",  και παρότι έχουν αρχίσει οι δύσκολες ερωτήσεις , ( πράγμα για το οποίο θα αφιερώσω μια άλλη ανάρτηση φυσικά), μέχρι να έρθει ο Ιερέας, έτρεχε και γελούσε ανάμεσα στα μνήματα και ήταν ένα τόσο έντονα γλυκόπικρο συναίσθημα για μας όλο αυτό... Έκανε και τον σταυρό του μόλις διαβάστηκε το τρισάγιο, χαιρέτησε τον αδελφούλη του φύγαμε... Δεν ξέρω...Θα μάθουμε να ζούμε και με την επίδραση που θα έχει πάνω του όλο αυτό...

Το απόγευμα, πηγαίνοντας στον Επιτάφιο- ο μικρός καμαρωτός καμαρωτός με το φαναράκι του και  ανυπομονώντας να ακολουθήσει τον Χριστούλη- αντικρίσαμε αυτό το ευλογημένο ηλιοβασίλεμα και συνεχίσαμε με κατάνυξη στην δική μας- αγαπημένη πλέον -εκκλησία...



Είμαι περήφανη για το αγόρι μου διότι άντεξε ως το τέλος. Παρότι πήγαμε όλη την Μεγάλη Εβδομάδα εκκλησία. (εκτός φυσικά από την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ) 

Το Μεγάλο Σαββάτο ξημέρωσε εκτυφλωτικό και ήμασταν πλέον ψυχικά και συναισθηματικά έτοιμοι για την αποκορύφωση αυτής της τόσο σημαντικής εορτής της Ορθοδοξίας μας... 





Πέρσι είχε μείνει ξύπνιος σε όλη την λειτουργία , φέτος μετά την Ανάσταση αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά μου και δεν ξύπνησε μέχρι που φτάσαμε σπίτι της πεθεράς μου για το καθιερωμένο μας τραπέζι. Όπου περάσαμε υπέροχα. Πολύ σημαντική στιγμή για μένα, όταν φτάνουμε πλέον αξημέρωτα σπίτι, κάνουμε τον σταυρό στην πόρτα του σπιτιού μας από το Άγιο Φως- όπως ακριβώς είχα μάθει- και ανάβουμε το καντηλάκι μας με την ευχή να το διατηρήσουμε 40 μέρες... 




Κάπως έτσι ξημέρωσε η Κυριακή του Πάσχα και πρώτη του Μάη φέτος, με τον ξυλόφουρνο να ετοιμάζεται να υποδεχτεί το αρνί  και με μένα να ανυπομονώ να ψηθεί το κοκορέτσι- γιατί χωρίς μεζέ από  κοκορέτσι- δεν νιώθω Πάσχα, πως να το κάνουμε! 



Πρώτη φορά κάναμε Πάσχα στο πατρικό μου, και παρότι ήμασταν μόνο 7 άτομα, περάσαμε υπέροχα. Η Σουλτάνα η Φωφώ ήταν εντελώς off φέτος, όμως αναπλήρωσε την απουσία της ζωντάνιας της, επάξια ο άντρας της! Για να ανεβάσω λίγο το κέφι της, οργάνωσα ένα "έκτακτο" egg hunting μόνο για το μαιμουδάκι και την τσιχλόφουσκα- εξαρχής η Σουλτάνα παραπονέθηκε για σικέ αγώνα λόγω του μεγέθους των καλαθιών, (συκοφαντίες!!), αυτό όμως δεν φάνηκε να πτοεί την μπουμπού που είχε γεμίσει το καλάθι και τα χέρια απογειώνοντας την διαφορά! (αν την άφηνε η μάνα της, θα γέμιζε και στο στόμα!!) 









Η πεθερά μου έχει μια υπέροχη συνήθεια να κάνει το δικό της "σούβλισμα" την Δευτέρα του Πάσχα, ώστε να είναι σίγουρη πως θα έχει κοντά της όλα της τα παιδιά! Έτσι έγινε και φέτος, με το πάρτι του μικρού μας ξαδελφού να πρωταγωνιστεί όμως- αφού η μαμά του, παρότι λεχώνα στο δεύτερο θαυματάκι της οικογένειας της, έκανε ότι ήταν δυνατόν να είναι ένα ξεχωριστό πάρτι. Και παρότι ο καιρός μας τα χάλασε, δεν χρειαζόμαστε και πολλά... Λίγο μπουζούκι από τον Ερμόλαο, λίγη μαγειρική της μαμάς του Λόχου όπως την λένε οι γαμπροί της, και μπόλικη κουβέντα είναι αρκετά για να περάσουμε υπέροχα... 










Κάπως έτσι τελείωσε το δικό μας Πάσχα- που ακόμα είμαστε στην διαδικασία να το κάνουμε απολύτως δικό μας. Το μαιμουδάκι ευχαριστήθηκε γλυκά και αλλαγή στο πρόγραμμα της καθημερινότητας και εμείς ευχαριστηθήκαμε μαιμουδάκι, ο ένας τον άλλον και εσωτερική αναζήτηση... Έχουμε πλέον καταλάβει πως αυτός είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την ζωή. 

Όταν πιάνει καταιγίδα και όλοι μπαίνουν μέσα, εμείς στεκόμαστε εκεί στην πόρτα, σίγουροι πως πολύ σύντομα θα κοπάσει... 








17 σχόλια:

  1. Αχ βρε Γιάννα μου... Και του χρόνου να ζησετε τέτοιες ευλογημένες μέρες! Και δεν πειράζει για τις συνήθειες που αλλάζουν, συχνα είναι ευκαιρία για κάτι εξίσου όμορφο και ξεχωριστό. Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι αρχίζω να πιστεύω και μου αρέσει... Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές Κατερίνα μου...

      Διαγραφή
  2. Το ότι προσπαθείς να φτιάξεις δικά σας έθιμα μου αρέσει πολύ!!!!! δίνεις το δικό σου στίγμα στις γιορτές σας!!!
    Να σχολιάσω ότι η λαμπάδα του μαιμουδιού φέτος ήταν ίδια με τη δική μου;;; εννοώ το κερί.... !!! εμένα είχε πάνω μια κουκουβάγια! ήατν κια υτή ένα ανέλπιστο δωρο! και ναι χαίρομαι που ήταν ίδιο κερί με το μαιμουδάκι!!!
    Τη συνήθεια της πεθεράς σου την είχαν κι οι παππούδες μου.... το δικό τους σούβλισμα για αν να είναι παρόντες όλα τα παιδιά τους ήταν τη πρωτομαγιά... κράτησε πολλά χρόνια. Μου λείπει πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν ωραία λαμπάδα!! (αν και οι χοντρές δυσκολεύουν στο να μπει το φαναράκι για να μην στάει- πως τα λένε αυτά δεν ξέρω!). Δεν είναι ωραία συνήθεια όταν λόγω της ζωής, η οικογένεια διασπάται; Εγώ το λατρεύω! Σου εύχομαι να το αναπαράγεις εσύ με την σειρά σου. Σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια, φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
    2. Πολύ ωραία συνήθεια στ αλήθεια!!!
      Μακάρι αν τα καταφέρω κ εγώ κάποτε!!!!
      Τα φιλία μου!!!

      Διαγραφή
  3. Το να φτιάξεις νέες συνήθειες το βρίσκω υπέροχο!!! Ούτε εμένα μου άρεσε στην αρχή αλλά μετά σκέφτηκα ότι και τα έθιμα με τα οποία μεγαλώσαμε έτσι τα δημιούργησαν οι γονείς μας και οι παππούδες μας... Αυτό όμως που θεωρώ απαραίτητο είναι η οικογένεια και αυτοί που αγαπάμε να είναι εκεί!!!
    Αχχ,αυτό που το μαιμουδάκι λέει αδερφούλη του τον μεγάλο του αδερφό με συγκίνησε ιδιαίτερα...!!!
    Το egg hunting όσο το βλέπω τόσο πιο πολύ μλυ αρέσει!!!Και τι υπέροχα ξαδερφάκια είναι αυτά!!!
    Ααα καλά όσο για το κοκορέτσι(και όχι μόνο) φέτος το τίμησα πολύυυυ,και δν μου είπε και κανείς τίποτα γιατί τους έλεγα ότι τρώω για δύο-χαχαχχα, έτσι λεω και για ένα σοκολατένιο αυγό που μας φέρανε και τι έχω καθαρίσει!!!
    Το Πάσχα σας ήταν απίθανο και εύχομαι να ακολουθήσουν και άλα ακόμα καλύτερα!!!
    Φιλιά πολλά!!!

    Περιμένω με αγωνία την αναρτηση με τις δύσκολες ερωτήσεις του μαιμουδιού γιατί το σκέφτομαι συχνά τώρα τελευταία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα και να συνεχίσεις να τρως κοριτσάκι μου- απόλαυσε την εγκυμοσύνη σου στο μέγιστο! Έτσι το σκέφτηκα και εγώ μετά για τις νέες συνήθειες και ηρέμησα λίγο... Το egg hunting να το κάνεις οπωσδηποτε κάποια στιγμή! Η ανάρτηση θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αφού θα γίνει σε "συνεργασία" με την Ελευθερία και ειδικούς που η ίδια γνωρίζει και σίγουρα θα την χρειαστείς στο μέλλον... Σε φιλώ γλυκά, γλυκά

      Διαγραφή
  4. Γιαννα μου περιέγραψες οτι ακριβώς αισθάνομαι κι εγω για τα έθιμα τωρα που έγινα μαμα πρώτη φορά! Μου αρεσει να εχουμε εμείς οι τρεις τα δικά μας έθιμα κι ας ειναι το ζουζούνι μόνο 8 μηνων...φαντάζομαι τι χαρά παίρνεις απο το μαιμουδι που συμμετέχει πλέον ενεργά! Το περιμένω κι εγω πως και πως!!! Όσο για το κείμενο και τις φωτο έχω να πω οτι ειναι καταπληκτικά για ακόμα μια φορά!!!! Με ταξίδεψες και πάλι κι ένιωσα λιγο οτι ήμουν μαζί σας το Πασχα!!! Και του χρόνου να είστε καλα με ακόμα περισσότερες ευτυχισμένες στιγμές!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά busy mama! Να τα τηρείς με ευλάβεια τα δικά σας έθιμα , είναι πολύ σημαντικό για το ζουζούνι σου και μόνο υπεροχες αναμνήσεις θα του προσφέρεις!Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Γιάννα μου μπορεί η Μ. Εβδομάδα να έχει μια ιδιαίτερη φόρτιση για εσάς, σίγουρα όμως στο τέλος του δίνετε να καταλάβει. Μπράβο σας! Εύχομαι Χρόνια πολλά και καλά! Κάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι, κοιτάμε πάντα προς το φως! Φιλιά πολλά Κάλη μου!

      Διαγραφή
  6. Όλες αυτό προσπαθούμε, να φτιάξουμε το δικό μας Πάσχα.. και σιγά σιγά θα το καταφέρουμε χωρίς να το έχουμε καταλάβει, το ξέρεις; Και του χρόνου να είστε καλά, μαζί κι αγαπημένοι και να περνάτε όμορφα σε οικογενειακά τραπέζια :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι βρε Βέρα μου, αυτό ακριβώς! Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τις ευχές και ανταποδίδω με αγάπη!

      Διαγραφή
  7. Πάντα να περνάτε έτσι όμορφα, Γιάννα μου!!! Και του χρόνου με υγεία :)
    Το egg hunting το απολαύσαμε και εμείς φέτος :) Ευτυχώς προλάβαμε, γιατί από το ίδιο απόγευμα, έγινε χαλασμός από τη νεροποντή :)
    Σε φιλώ <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστούμε πολύ Ασπασία μου, επίσης! Το είδα το egg hunting σας και το απόλαυσα και εγώ μαζί σας! Δεν μας πτοεί εμάς η βροχή, μας πτοεί; (όχι!) φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  8. Γιάννα μου! Τι τρυφερή ανάρτηση! Είχε μέσα της όλα τα συναισθήματα! Να είστε πάντα καλά και αγαπημένοι και να περνάτε όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Τριανταφυλλένια μου, τις καλύτερες ευχές και από εμένα! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...