Οι επόμενοι τέσσερις μήνες του #ΟιΜικρέςΜεγάλεςΣτιγμέςΜας, όμορφα και τακτοποιημένα! (γιατί ήμαστε και ψυχαναγκαστικοί!)
Το στεφανακι μας φέτος είναι λιτό και μικρό - δεν θέλαμε να μαζέψουμε πολλά λουλούδια από την γειτονιά μας για να μείνουνε για όλους - και το στολισαμε για πρώτη φορά στο μπαλκόνι μας αφού εκεί περνάμε τις περισσότερες ώρες της ημέρας! Χρόνια πολλά και ευλογημένα! Καλό μήνα με υγεία πάνω από όλα και αγάπη. Όλα τα άλλα βρίσκονται... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #newmonth #newchances
Κόντρες μεγατόνων ! Βρωμουσα vs #μαϊμούδι! Μαϊμούδι vs #βρωμουσα! Ξαδελφια. Καλλια και από αδέλφια
#ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #Κωδικος6 #ΗμεραΚαραντινας58η #covid_19
Στο πατρικό μου, ο πατέρας μου είχε φυτέψει από μια τριανταφυλλια κάτω από το παράθυρο του δικού μου δωματίου όσο και της Σουλτάνας. Η δική μου ήταν κίτρινη, πράγμα που με είχε απογοητεύσει γιατί προτιμούσα ένα βαθύ πορτοκαλί. Αυτό δεν ήταν πρόβλημα για τον τρελό Κρητικαρο πατέρα μου, ο οποίος την είχε κεντρωσει και έκτοτε είχα την πιο μοναδική τριανταφυλλια που έβγαζε τόσο κίτρινα, όσο και πορτοκαλί τριαντάφυλλα. Μια συνήθεια του πατέρα μου, ήταν να μου κόβει κάθε τόσο ένα τριαντάφυλλο - το πιο όμορφο του κήπου έψαχνε, έτσι μου έλεγε- να χτυπάει το παράθυρο μου και να μου το δίνει με αντάλλαγμα ένα φιλί. Εσκυβα και εγώ από το παράθυρο για να του σκάσω ένα πεταχτο φιλί που όπως ισχυριζόταν του έδινε δύναμη να συνεχίσει ο'τι δουλειά έκανε. Μάλιστα έχω φυλάξει κάμποσα από αυτά τα λουλούδια τα οποια έχω στολίσει σε κορνίζα στην σοφίτα. Όταν έπαψα να μένω στους δικούς μου, έβρισκα τα λουλούδια μου κάτω από τους υαλοκαθαριστηρες του αυτοκινήτου μου. Τώρα που έχω το δικό μου παιδί, τον φωνάζει συνωμοτικα, δήθεν και καλά να του δείξει κάτι, του βάζει το λουλούδι στο χεράκι του και τον δασκαλευει να το κρύβει πίσω από την πλάτη μέχρι να έρθει κοντά μου και να μου κάνει έκπληξη.... Όλα αυτά τα όμορφα θυμηθηκα την Πρωτομαγιά που κατέβηκα στο κήπο να κόψω δύο λουλούδια για το βάζο μου. Από την δική μου και μόνο τριανταφυλλια.... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #family #ourkindoffamily #ourkindofcrazy #mydad #theonlysuperheroiknow
Περάσαμε στο επόμενο επίπεδο... (ξέρετε γιατί είναι τόσο μακρινή η φωτογραφία;; Γιατί ακολουθώ με τα...ποδια , με σύνδρομο τομσεν και Συριγγομυελια σε έξαρση πάντα , και όμως αντέχω παιδιά!!!! Είμαι ακόμα ζωντανή, έστω και μακρινή, σαν γεροροκ συγκρότημα! #ΤιΤραβαωΗΜανα #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #πρωτακι #ΤοΔικοΜου #mylittleweirdo #mymonkeyboy #mymiracleboy #myrainbowbaby #hubby #myhubby
Όταν ο παππούς ζητάει να φτιάξουν σημαία για το δέντροσπιτο! Για όσους δεν βλέπουν το προφανές, έχουν ζωγραφίσει μια εστία φωτιάς! Από πίσω γράφουν τα υποκοριστικα με τα οποία τους αποκαλεί ο πατέρας μου. Τσακος και Μπουσκα. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #ξαδελφια #ΚαλιαΚαιΑποΑδελφια
Να σας πω το πόνο μου;; Εγώ που λέτε, πέρα από οοοολα τα άλλα υπέροχα και μοναδικά σύνδρομα μου, έχω και μια χαλαρή μητροειδη βαλβίδα. Στην καρδιά. Είναι αρκετά σύνηθες φαινόμενο και όχι ιδιαίτερα ανησυχητικό. Το ανακάλυψα στο λύκειο όταν ξεκίνησα τους περίφημους φραπέδες, οι οποίοι και μου προκάλεσαν πολλές αρρυθμίες και ταχυκαρδιες. Διότι χαλαρή μητροειδη βαλβίδα και καφεΐνη, ΔΕΝ κάνουνε παρέα. Τον έκοψα λοιπόν τον φραπέ και το γύρισα στο καπουτσίνο ντεκαφεινε. Μέχρι που δούλεψα ένα φεγγάρι δημοσιογράφος και το έριξα πάλι στο ζεστό αυτή την φορά, νεςκαφε - έφτανα και τους έξι την ημέρα. Μέχρι που κατέληξα νοσοκομείο μετά από ένα πολύωρο και δύσκολο για τα δεδομένα μου ρεπορτάζ - τρομερή πολυκοσμία= αγχωτικη κατάσταση =πολλούς καφέδες = νηστικη εντελώς- με απίστευτες ταχυκαρδιες, αρρυθμίες και ταυτόχρονα υπόταση! Τότε ήταν που παραιτήθηκα. Κόβω ακόμα μια φορά την καφεΐνη για πολλά μάλιστα χρόνια. Μέχρι που παντρεύτηκα και αγοράσαμε με τον Παναγιώτη μια μηχανή dolce gusto. ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ την γεύση του νες και υπέκυψα ξανά χωρίς φόβο και πάθος στο άθλημα. Ωστόσο μεσαλοβησαν τέσσερα χρόνια με εγκυμοσύνες και ένας με θηλασμο όπου δεν έπινα σχεδόν καθόλου ξανά καφέ. Όταν όμως ο θηλασμός σταμάτησε μα τα ξενύχτια όχι, ούτε που το σκέφτηκα να ξαναρχισω τον αγαπημένο μου νες και μάλιστα πολύ πιο δυνατό με δύο κουταλιές καφέ ανα καφέ. Εντάξει. Πέρασαν έξι χρόνια για να έχω ξανά κρίση με αρρυθμίες δεν το λες και λίγο, χόρτασα Την μεγάλη εβδομάδα ξεκίνησαν. Υπια στην αρχή. Ελεγα "Άστο μέχρι την Κυριακή του Πάσχα και βλέπουμε". Όσο περνούσαν οι μέρες χειροτερευαν. Σε σημείο να μην μπορώ να κοιμηθώ. Δευτέρα του Πάσχα τηλεφώνησα στον καρδιολόγο μου ξέροντας ήδη την συνέχεια. Υπέρηχος - δοξα τον Θεό όλα καλά - ο καφές όμως ΚΟΜΜΕΝΟΣ! Ντεκαφεινε φυσικά μπορώ να πιω. Όμως ο οργανισμος μου υπέστη σοκ από την έλλειψη καφεΐνης και για να μην σας τα πολυλογώ, και άλλο , έχω μόλις δύο μέρες που μου πέρασαν οι πονοκέφαλοι. Και τις πρώτες τρεις μέρες τρομερή υπνηλία, να κοιμάμαι όρθια. Φυσικά το σώμα μου προσαρμοστηκε πλέον και εγώ απολαμβάνω τον άνοστο καφέ μου αλλά σε ηλιόλουστο μπαλκόνι! Δεν βαριέσαι Το λες και μικρό δράμα #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
Όταν η ποδηλατάδα σε οδηγεί στην θάλασσα, η μέρα αποκτά άλλη μαγεία... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #mymonkeyboy #rocksoul #deepsoul #littlerider
Ξέρετε πότε θα με συγκινούν πραγματικά και βαθιά αυτά τα λογάκια; Σε πολλά χρόνια από τώρα, όταν πια θα έχει ανοίξει εντελώς τα φτερά του, χωρίς να χρειάζεται πια τις δικές μου φτερούγες να τον προστατεύουν. Όταν θα είναι δυνατός και ανεξάρτητος. Όταν θα έχει την κρίση και την ενσυνειδηση να τα βάλει όλα κάτω και να αποφανθεί. Αν ακόμα και τότε είμαι για αυτόν η καλύτερη μαμά του κόσμου, τότε ναι. Θα έχω πετύχει. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #mymiracleboy #myrainbowbaby #mymonkeyboy #rocksoul #deepsoul #mamaansson
Όταν η δική μου μητρότητα κρύβεται σε δύο κοκκινες συνδετήρες... Το έχω ξαναπεί. Χρόνια τώρα γιορτάζω στην ουσία την γιορτη της μητέρας, την Υπαπαντή. Δεν ξέρω, μου δίνει γαλήνη που η ορθόδοξη γιορτή συνδέεται με την Παναγία. Την μητέρα όλων μας. Δεν μπορώ όμως και να αντισταθώ σε όλο αυτό το παγκόσμιο ρεύμα, ούτε θα πω του γιου μου πως δεν γιορτάζω εγώ σήμερα όταν έρχεται περιχαρής να μου ευχηθεί. Όμως με πονάει λίγο αυτή η γιορτή δεν ξέρω. Και ας γεννήθηκα να είμαι μαμά - νιώθω πως δεν θα μπορούσα να είμαι τίποτε άλλο - ξέρω πολύ καλά πως δεν έγινα μαμά με τον Δημήτρη Γεράσιμο. Έγινα πρώτα με την κόρη μου και μετά με τον πρωτότοκο γιο μου- αγγελούδια που έστειλα στον ουρανό - και είναι αυτά η αιτία που είμαι η μητέρα αυτή που είμαι σήμερα. Ο γιος μου παίρνει τριπλάσια αγάπη όλη δική του μιας και η καρδια μου είχε μεγαλώσει τόσο ώστε να αγαπάει όλα τα παιδιά μου. Όπως και κάθε μητέρας. Και αφού για τα άλλα μόνο να προσεύχομαι μπορώ, όλη αυτή την αγάπη την απολαμβάνει το μικρό/μεγάλο μου θαύμα. Μου λείπουν όμως τόσο πολύ και τα άλλα μου παιδιά. Γιατί ναι. Είμαι περήφανη μητέρα τριών παιδιών και ενός αστεριού. Όλα στον ουρανό εκτός από αυτό το ένα, το χιλιακριβο. Αυτό που χώνει δύο κόκκινους συνδετήρες στην παλάμη μου για να τους πάμε στο μνήμα, στα αδελφάκια του... Και επειδή σαν σήμερα, τρία χρόνια πριν κοίταξα τον θάνατο κατάματα και για τον γιο που έχω στην αγκαλιά μου, σήμερα αφιερώνω αυτή την ημέρα στους δικούς του αγγέλους πρεσβευτες. Τα αδέλφια του αλλά και όλους όσους τον προστατεψαν μια μέρα δύσκολη... ΜΆΝΑ. Τέσσερα γράμματα, άπειρα συναισθήματα. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #ΟιΣκεψειςΜου #mothersday
Τις μέρες αυτές που μας έχουν φάει οι δρόμοι, που το μικράκι μου δοκιμάζει τις δυνάμεις του και ταυτόχρονα τις δικές μου, θέλοντας να βγει σε κανονικούς δρόμους, δοκιμάζοντας ορθοπεταλιές και μαθαίνοντας κάθε πιθανό ΚΟΚ που μπορουμε να του μάθουμε, αυτές τις μέρες που η καρδιά μου είναι στο στόμα μου - όχι μόνο από το περπάτημα που εξακολουθώ να κάνω πίσω από τους ποδηλάτες μου μα κυρίως επειδή τρέμω να βλέπω το μωρό μου να "εκτίθεται" τόσο πολύ, αυτές λοιπόν τις μέρες σκέφτομαι συνέχεια μια σκηνή από τον Νεμο με τις χελώνες. Ρωτάει ο πατέρας του Νεμο την σοφη χελώνα που αφήνει τα μικρά της να βγουν μόνα τους από τους μπελάδες :"Μα πως ξέρεις ότι είναι έτοιμα;" Και η χελώνα απαντά:" Δεν χρειάζεται να το ξέρω εγώ, το ξέρουν αυτά ποτέ είναι έτοιμα". Αυτό σκέφτομαι λοιπόν και προσπαθώ να σπρωξω την καρδιά πάλι πίσω στην θέση της. Μα δεν γίνεται. Αφού είναι εκεί μπροστά μου. Με κράνος κάνοντας ορθοπεταλιές... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #πρωτακι #ΤοΔικοΜου #mylittleweirdo #myrainbowbaby #mymiracleboy #mymonkeyboy #rocksoul #deepsoul
Όταν η πρώτη φορά που βλέπεις τα ξαδελφια σου μετά από δυόμιση μήνες, γίνεται δίπλα στο κύμα - ενώ έχεις μόλις αγοράσει και καινούργιο ποδήλατο - ε, το λες και πολύ ξεχωριστή ημέρα! #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #couzlove #covid_19 #ΜιαΜεραΣτηνΘαλασσαΔενΕιναιΠοτεΧαμενη
Ένας από τους βασικούς σχεδόν λόγους που ήθελα ο μικρός να πάει στο δημόσιο σχολείο της γειτονιάς του, ήταν για να έχει την πλειοψηφία των συμμαθητων του στη γειτονιά του. Είναι κάτι που εμένα μου έλειψε μιας και πήγαινα σε ιδιωτικό, μακρυά από το σπίτι μου. Και κάτι που ο Παναγιώτης από την άλλη έζησε και δεν το αλλάζει για κανένα λόγο. Πράγματι λοιπόν, ο Δημήτρης Γεράσιμος έχει πολλούς συμμαθητές στην γειτονιά μας. Κατά την διάρκεια της καραντίνας έβλεπε πολλούς ακόμα και μόνο από το μπαλκόνι. Δεν ξέρετε πόσο αναζωογόνητικο ήταν αυτό σε συναισθηματικο επίπεδο. Ακόμα περισσότερους βλέπει στην πλατεία και στις ποδηλατάδες του. Και είναι υπέροχο. Σήμερα δε, που πολύ εντυπωσίασε τους συμμαθητές του με το καινούργιο του ποδήλατο με ταχύτητες - το μικράκι μου φούσκωσε από χαρά. Φαινομενικά ασήμαντες στιγμές που όμως χτίζουν ένα όμορφο κοινωνικό κύκλο. Αποκλειστικά δικό του. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #πρωτακι #ΤοΔικοΜου #covid_19 #mymiracleboy #myrainbowbaby #mymonkeyboy #rocksoul #deepsoul
Πόσο ξεχωριστό το Σαββατακι αυτό... Από την αρχή ως το τέλος του. Για τον καθέναν από εμάς για ξεχωριστούς ίσως λόγους. Για το μικρακι μου επειδή πλατσουρισε χωρίς έλεος και ένιωσε πως το καλοκαίρι είναι επιτέλους εδώ. Για μένα επειδή, σήμερα πηγαίνοντας το πρόσφορο στην εκκλησία συνάντησα τον ιερέα μας. Και δεν ξέρετε ΠΟΣΟ μα ΠΟΣΟ χάρηκα... Πόση γαλήνη γέμισα. Σχεδόν έτρεξα προς το μέρος του. " Χριστός Ανέστη" ευχηθηκαμε και ήταν σαν να το είπα πρώτη φορά για φέτος. Για μένα, η σημερινή μέρα με έκανε να νιώσω φυσιολογικά. Μα το κυριότερο, μου έδωσε πίστη και ελπίδα πως όλα θα πάνε καλά. Πως σιγά σιγά θα επιστρέψουμε στην καθημερινότητα μας. Έστω και διαφορετικά στην αρχή. Δεν ξέρω. Για μένα η καραντίνα σαν να έλαβε τέλος σήμερα. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
Έχω την τύχη να έχω μια μητέρα που φυλάξε όσο το δυνατόν περισσότερες αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία. Με πολλά από τα παιχνίδια μου παίζει ήδη χρόνια ο μικρός μου, τα βιβλία μου βρίσκονται στην βιβλιοθήκη του δίπλα στα δικά του, ενώ έχει φορέσει και ρούχα μου- βλέπετε παλιά δεν υπήρχε τόσο έντονα η διαχωριση του φύλου σε οτιδήποτε παιδικό. Πρόσφατα, βρήκα τα τρία πιο αγαπημένα μου λούτρινα, τα οποία είχα αποθηκεύσει η ίδια όταν έφυγα από το πατρικό μου. Του είχα μιλήσει πολύ για αυτά, έτσι όταν τα βρήκαμε είχε ενθουσιαστεί παρότι νόμιζε πως δεν θα του τα δώσω αφού ήταν τα αγαπημένα μου. Όταν έπαιζε με τον Παναγιώτη, πήγα κρυφά στο δωμάτιο του και τα άφησα μαζί με ένα σημείωμα. Όταν τα είδε, με ευχαρίστησε με μια τεράστια αγκαλιά. Μα το πραγματικό ευχαριστώ ήρθε μέρες αργότερα. Όταν είδα τυχαία πως είχε φυλάξει το σημείωμα μου στο κουτί των αναμνήσεων της δεκαετίας που είχαμε φτιάξει από
. Ένα κουτί στο οποίο βάζει μόνο ότι δεν θέλει να ξεχάσει ποτέ. Και είχα δίκιο στο σημείωμα. Δεν θα μπορούσαν να βρουν καλύτερο φίλο... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #maimoudaki #ΤοΔικοΜου
Γι’ αυτούς που πιστεύουν, καμιά απόδειξη δεν είναι απαραίτητη. Γι’ αυτούς που δεν πιστεύουν, καμιά απόδειξη δεν είναι δυνατή."
Stuart Chase #mymiracleboy
#myrainbowbaby
#mybigbeliever #mymonkeyboy #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
Μια τούρτα δεντροσπιτο με τους πρωταγωνιστές αυτου, ήταν το ΛΙΓΌΤΕΡΟ που μπορούσαμε να κάνουμε σε αυτόν τον παππού που βαράει δωδεκαωρα καθημερινά για να φτιάξει στα εγγόνια του το πιο παραμυθένιο δεντροσπιτο με την πιο παραμυθένια παιδική χαρά από κάτω... Άλλωστε τα έχει μόλις δύο και τα ΛΑΤΡΕΎΕΙ. Μια τούρτα για αυτόν τον πεισματάρη ταύρο που όσο εύκολα μπορεί να μας οδηγήσει στην τρέλα, άλλο τόσο εύκολα μπορεί να μας κάνει να κλαίμε από συγκίνηση- μην γελιεστε το πρώτο καταφέρνει συνήθως- που σήμερα έχει τα γενεθλια του. Η φωτογραφία αδικεί αυτό το αριστούργημα από
. Ακολουθήστε για να δείτε την ομορφιά που κρύβει! (Έχω να βρεθώ με τους γονείς μου από τις έξι Μαρτίου. Παρότι μένουμε στο ίδιο κτίριο. Τόσο τυπικοί ήμαστε. Σιγά σιγά ωστόσο, και με τα δικά μας δεδομένα, βγαίνουμε και εμείς σταδιακά από την καραντίνα. Η σημερινή μέρα λοιπόν για μας ήταν σημαντική έστω και αν ήταν για πολύ λίγο) Να τον χαιρόμαστε τον τρελό Κρητικαρο πατέρα μου. Γιατί είναι πραγματικά μοναδικός. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #daddy #mydaddy #theonlysuperheroIknow #bday
"God made us cousins because He knew our mothers could not handle us as siblings." Κάπως έτσι... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #ΜιαΜεραΣτηνΘαλασσαΔενΕιναιΠοτεΧαμενη #couzlove #ΜαζιΔενΚανουνεΚαιΧωριαΔενΜπορουνε #ξαδελφια #ΚαλλιαΚαιΑποΑδελφια
Σήμερα έφαγα άκυρο!! Δεν με ήθελε μαζί τους αυτό το πονηρό μικρό μαϊμουδι! Τους καθυστερώ είπε!! Ποιος εγώ;;; Που π ε ρ π α τ ά ω από πίσω τους όσο πιο γρήγορα μπορω!! Κάνε παιδιά να δεις καλό! #ΤσΤσΤσ (Ξεχάσανε να πάρουνε νερό, χιχιχι- η εκδίκηση τρώγεται κρύα!! Ψέματα, μούρη σας πουλάω, τους φώναξα έντρομη από το μπαλκόνι και τους το έδωσα!!!) #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #πρωτακι #ΤοΔικοΜου #mylittlerider
Όταν υπάρχει θέληση, όλα γίνονται. Και πολύ το καθυστερησαμε. Νομίζω πως ο προπονητής του του έλειψε περισσότερο από όλους. Επανερχόμαστε σταδιακά σε μια κανονικότητα. Διαφορετική μα κανονικότητα. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #ΜιαΜεραΣτηνΘαλασσαΔενΕιναιΠοτεΧαμενη #OurCouchIsBetterThanYours
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Για τελευταία φορά φέτος. Νιώθω υπέροχα που αυτό το διαφορετικό Πάσχα ήταν το δεύτερο που κατάφερα να κρατήσω το Άγιο Φως αναμμένο μέχρι και της Αναλήψεως. Έστω και με περσινό Άγιο Φως- είχα την ευλογία να το έχω. Εύχομαι του χρόνου να ψάλλουμε όλοι μαζί σε γεμάτες εκκλησίες. Και όσα μάθαμε στις σχεδόν 60 μέρες καραντίνας να μην τα αφήσουμε πίσω μας... #πιστη #ελπιδα #αγαπη #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
"Κάθε φορά που ένα παιδί λέει ότι δεν πιστεύει στις νεράιδες, κάπου κάποια νεράιδα πεθαίνει."James Barrie Τι συμβαίνει άραγε όταν ένας ενήλικας πιστεύει στις νεράιδες; #ΗΔικηΜουΝεραιδα #ΗΒρωμουσενια #niecelove
#ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
Σκεφτόμουν πόσο εύκολα συμβιβάστηκε με την νέα πραγματικότητα ο μικρός. Με πόση ευκολία δέχτηκε να φοράει μάσκα σε κλειστούς κλιματιζομενους χώρους και με πόση ευλάβεια προσέχει να μην την ακουμπάει καθόλου καθόλη την διάρκεια των αγορών μας. Θέλω να πω και εγώ την φοράω την μάσκα όπως μας έχουν πει χιλιάδες φορές πια μα μέσα μου αγκομαχω μέχρι να την βγάλω. Ενώ αυτός είναι χαλαρός πέρα από κάθε λογική. Μάλιστα προβληματίζεται όταν βλέπει πως η πλειοψηφία όχι μόνο δεν φοράει μάσκα μα και δεν τηρεί κανένα μέτρο προφύλαξης-εστω προληπτικά. Τα παιδιά προσαρμόζονται εύκολα. Είναι κάτι που μας το αποδεικνύουν διαρκώς. Ας προσέξουμε σε τι θα προσαρμοστούν. Στο χέρι μας είναι όλα. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #covid_19 #πρωτακι #ΤοΔικοΜου
Η εργασία αυτή είχε μείνει μέσα στην τσάντα μας από τις 4/3. Εκείνο το βράδυ έκλεισαν τα δικά μας σχολεία. Δεν πήγαμε ξανά την επόμενη μέρα. Έμειναν όλα στη μέση. Μα κυρίως οι σχέσεις. Με τους φίλους και την δασκάλα του είπαν μόνο ένα γεια. Έχοντας κατά νου πως θα βρεθούν και την επόμενη. Ήταν αφύσικος και βίαιος ο αποχωρισμός. Όσο λοιπόν και αν απολαύσαμε ένα μέρος αυτού του πρωτόγνωρου εγκλεισμού, όσο και αν προσαρμοστηκαμε στην νέα μας πραγματικότητα, οφείλουμε- εάν και εφόσον δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι που να μην μας το επιτρέπουν- να επιστρέψουμε στους ρυθμούς μας. Και για τα παιδιά, μέρος αυτών είναι η άλλη τους οικογένεια. Αυτή του σχολείου. Δεν μπορώ καν να φανταστώ πως μπορεί να νιώσουν αύριο. Είτε όμως το δω από την μεριά του μαθητή, είτε από του εκπαιδευτικού νομίζω πως θα κυριαρχήσει ο ενθουσιασμός και η συγκίνηση μαζί με λίγο άγχος. Όπως κάθε αρχή σε κάτι νέο. Δεν θα αναλυσω γιατί αποφασισαμε να τον στείλουμε σχολείο- τα ανέλυσαν ήδη άλλοι. Προφανώς και είναι η πιο ορθή επιλογή για μας και για το δικό μας παιδί, κάτω από τις δικές μας προσωπικές συνθήκες. Ένα μαϊμουδι αποκοιμήθηκε με μια γλυκιά αγωνία απόψε... Μαζί του και εμείς... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #πρωτακι #ΤοΔικοΜου
Η πρώτη ημέρα επιστροφής στο σχολείο στέφθηκε για μας με απόλυτη επιτυχία. Το αγόρι μου γύρισε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, γεμάτος κέφι και ενέργεια. Αποκοιμήθηκε γαλήνιος αφού πρώτα μου εξιστόρησε όλες τις αλλαγές στο σχολείο του και τους νέους κανόνες για πολλοστή φορα. Και δεν έτυχε καν να είναι οι φίλοι του στο γκρουπ του... Πράγμα που αποδεικνύει το ένστικτο των περισσότερων γονιών πως τα παιδιά είχαν μεγάλη συναισθηματική ανάγκη να ξαναγυρίσουν στην σχολική τους πραγματικότητα. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #covid_19 #πρωτακι #ΤοΔικοΜου
Το σκεφτόταν σήμερα... "Να βουτήξω ή να μην βουτήξω;;" Τελικά βούτηξε και το ευχαριστήθηκε! #ΕΜα #ΤοΔελφινοΚαρχαριακιΜου #ΜιαΜεραΣτηνΘαλασσαΔενΕιναιΠοτεΧαμενη #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #OurCouchIsBetterThanYours
18 χρόνια μαζί. Είναι τα χρόνια που ξεχνάς ότι έχεις επέτειο και στο θυμίζει ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ. #αμε Είναι τα χρόνια που μόλις το λες στο άλλο σου εγώ-αυτο που γουργουριζει- σου λέει το αιώνιο "ΠΟΟΟΟΟΣΑ;;; ΗΡΩΑΣ, ΗΡΩΑΣ!!" #Γελασαμε #Ξανα Είναι τα χρόνια που ξέρεις πια τον άλλον σχεδόν όσο καλά ξέρεις και τον εαυτό σου. #ΚανεναΜυστηριο Είναι όμως και τα χρόνια που αναπολείς όσα έχετε περάσει μαζί, όσα έχετε καταφέρει, όσα δεν έχετε καταφέρει, όλα τα γέλια, τα κλάματα, τις συμμαχίες, τους τσακωμούς, τα μυστικά και τις αλήθειες, τα χτυποκάρδια, τις αγωνίες και τις ευτυχισμένες στιγμές, τα παιδικά χαμόγελα που προέκυψαν ακόμα και αν δεν είναι όλα μαζί και καταλήγεις πως αν έπρεπε, θα τα περνούσες ΟΛΑ από την αρχή αρκεί να τα περνούσατε ξανά μαζί. Αυτό είναι 18 χρόνια μαζί... #ΑντεΤυχερουλι #ΚαιΣτα48 #ΔενΜεΞεφορτωνεσαιΛεμε
Δεν βγάζω άκρη με αυτόν τον Κρητικό... Αφού τους έφτιαξε το δεντροσπιτο είπαμε ότι το τερμάτισε. Όχι. Τους έφτιαξε μπαλκόνι στο δεντροσπιτο. Είπαμε ότι ΤΩΡΑ το τερμάτισε. Όχι. Μετά τους έφτιαξε το πλανητικό σύστημα- κινούμενο- ανάμεσα στα φυλλώματα των δέντρων. Είπαμε ΤΩΡΑ σίγουρα το τερμάτισε. Όχι. Μετά έφτιαξε με την σειρά που τα γράφω τσουλήθρα που κατεβαίνει από το μπαλκόνι του δεντροσπιτου, τραμπάλα σαν ποδήλατο, κούνιες, μονόζυγο και monkey bars. Ε, ΤΩΡΑ είπαμε ΣΙΓΟΥΡΑ το τερμάτισε. Ε, λοιπόν, ΌΧΙ. Βάλθηκε να φτιάξει και γύρω- γύρω όλοι. Μόνο που δεν θα μπορούσε να είναι φυσιολογικό γύρω- γύρω όλοι. Όχι. Θα είναι"ιπτάμενο" . Χρειάζεσαι σκάλα για να ανέβεις. Έχει και πορτούλα. Είναι υπερυψωμένο και θα μοιάζει με καρουζέλ. Θα έχει και φρένο και γκάζι. Δεν ξέρω. Εγώ σηκώνω τα χέρια πια ψηλά... Εδώ σε διαπραγματεύσεις σχετικά με την ασφάλεια πρώτα και μετά την διασκέδαση... Και εγώ με κρεμασμένο το σαγόνι να αναρωτιέμαι γιατί καμαρώνω για τα αυγά δεινοσαύρων που ετοιμάζω για το πάρτι! #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #mydad #theonlysuperheroIknow #ourgrandpaisbetterthanyours
Ξημερώνει Ψυχοσάββατο... Μια ακόμα ευκαιρία να δώσουμε γαλήνη σε όσους έχουν φύγει από κοντά μας... Για μένα είναι η τρίτη φορά που φτιάχνω κόλλυβα. Και νομίζω πως πια γαληνευει και μένα. Την πρώτη φορά ενώ είχα πολύ ανάγκη να τα φτιάξω, βρέθηκε μια πληγωμένη ψυχή σε αυτή την δύσκολη μέρα για μένα, που τυφλή και αυτή από πόνο βρήκε πρόσφορο έδαφος να πληγώσει εμένα. Έτσι χωρίς άλλο προφανή λόγο. Έκτοτε δεν ξαναφτιάξα. Μέχρι που με παρότρυνε η αδελφη μου να φτιάξω για την γιαγιά μου. Φέτος, το Ψυχοσάββατο της Αποκριάς. Και επειδή, όπως έχω ξαναπεί νιώθω πολύ έντονα την γιαγιά μου στο πλευρό μου, ήταν μια έντονα συγκινησιακη στιγμή για μένα. Το αυριανό Ψυχοσάββατο είναι πολύ ιδιαίτερο. Διότι οι ψυχές επιστρέφουν και πάλι στην πρωτερη κατάσταση τους πριν από την Ανάσταση του Χριστού. Έχουν ανάγκη πολύ την μνημόνευση μας... Εγώ χρησιμοποιώ την συνταγή του
"Ο μόνος τρόπος για να ξαναπάρουμε τη ζωή μας σωστά είναι να τη μάθουμε από το αλφαβήτα, μαζί με κάποιον που δεν ξέρει τίποτα. Μ' ένα παιδί." (Τσίρκας) #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #ΜιαΜεραΣτηνΘαλασσαΔενΕιναιΠοτεΧαμενη #mymonkeyboy #mymiraclebaby #myrainbowbaby
Τώρα και σε ανώμαλους δρόμους. Μέσα από χωράφια και συνωστισμό δέντρων! Και εγώ πάντα εκεί από πίσω με βήμα γοργό και κομμένη ανάσα να αναρωτιέμαι πότε θα ξαναβρώ την χαμένη μου αυτοπεποίθηση και να αγοράσω ένα ποδήλατο και για μένα και τις δικές μου ανάγκες! #ΣυντομαΠιστευω #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #mylittlerider
ΛΑΤΡΕΥΩ τα φυτά. Δεν μπορώ καν να σκεφτώ πως υπάρχει άνθρωπος που να μην τα λατρεύει. Προσωπικά γαλουχήθηκα πολύ με αυτή την αγάπη, αφού και οι δύο γονείς μου τα ΛΑΤΡΕΎΟΥΝ επίσης. Ο κήπος μας, τα μπαλκόνια μας, μέχρι και το μαγαζάκι μας σφύζουν από αυτά! Αν δεν υπήρχε και ο αισθητικός έλεγχος της μητέρας μου, ο πατέρας μου θα τα είχε όλα σαν ζούγκλα! Ξέρω όμως ακριβώς τον λόγο που τα λατρεύω. Αυτόν τον φίκο τον έχω από το 2005. Τον είχα μεταφυτεψει σε μια σχετικά μικρή γλάστρα. Του έχω αλλάξει μεριές και προσανατολισμους δεκάδες φορές. Σε γενικές γραμμές, είναι από τα πιο παρεμελημενα μου φυτά ακριβώς επειδή αντέχει. Είναι αυτό που λέμε" Είσαι δυνατός εσύ, δεν σε φοβάμαι" κάτι που ΔΕΝ θα έπρεπε να λέμε, ούτε καν να το πιστεύουμε αν με ρωτάς... Το δόλιο το φυτό έμεινε σταθερό. Για 15 χρόνια. Όπως το είχα αγοράσει, έτσι έμεινε- λίγο μόνο αναπτύχθηκε όσο του επέτρεψε η μικρή γλάστρα που του είχα διαθέσει. Στην καραντίνα τον κοίταξα με περισσότερη αγάπη. Τον καθάρισα από τα ξερά κλαδιά και τον βολεψα στην σχεδόν μεγαλύτερη γλάστρα που μπορείς να έχεις σε μπαλκόνι. Χρειάστηκε μόλις λίγες μέρες ο γλυκός μου φίκος για να πετάξει τα πρώτα μωρουδιστικα φυλλαράκια του... Μετά από 15 χρόνια σε " χειμερία νάρκη" ζωντάνεψε ξανά... Τώρα μοιάζει να διπλασιάζεται από αυτή την λίγη αγάπη που αποφάσισα να του δώσω... Δεν είναι αυτό από μόνος του ο απόλυτος λόγος να αγαπάς τα φυτά; Κι όμως είναι... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
Για εμάς, η "μετά covid" εποχή, δεν άλλαξε και πολλά. Όσοι μας γνωρίζουν προσωπικά το ξέρουν καλά. Αποφευγαμε την πολυκοσμία πάντα και παντού. Λόγω της εργασίας μας όπου ερχόμαστε σε επαφή με πολύ κόσμο, θέλαμε στον ελεύθερο χρόνο μας το ακριβώς αντίθετο. Ορίζουμε όλο μας το πρόγραμμα σύμφωνα με αυτό, ακόμα και τα ψώνια μας, και είναι πιθανότατα και ένας από τους λόγους που έχουμε τόσο περιορισμένο κοινωνικό κύκλο. Λίγοι μας αντέχουν. Σε χώρους εστίασης, κινηματογράφους, επιλέγουμε πάντα θέση που είναι στην άκρη. #ΚιΟμως Σε τραπέζια με φίλους φροντίζουμε να πάμε νωρίτερα για να κάνουμε το ίδιο! Εννοείται πως πάντα στα καρότσια των σούπερ μάρκετ καθαρίζαμε με αντισηπτικά μαντηλάκια το χερούλι και ότι αγγίζαμε. Από παντα. Φυσικά τα παπούτσια μένουν αυστηρά εκτός σπιτιού. Και εννοείται πως από τα πρώτα πράγματα που διδάξαμε στον Δημήτρη Γεράσιμο ήταν οι κανόνες υγιεινής. Δεν ήμασταν πάντα έτσι. Γίναμε έτσι μετά από τρεις δύσκολες εγκυμοσύνες και δύο απώλειες. Το μόνο που άλλαξε στην ουσία είναι η χρήση μάσκας- σε γιατρούς και μέρη με κλειστό σύστημα air condition- και στην πρώτη περίπτωση μόνο βελτίωση έχει επιφέρει η νέα κατάσταση. (Άντε και το γεγονός πως κουβαλάω πια δικό μου στυλό για όταν χρειάζεται να υπογράψω κάπου!) Τις προάλλες, πήγαμε για πρώτη φορά με τον μικρό μετά από την καραντίνα στο γνωστό παιχνίδομαγαζο! Τον έβλεπα να χορεύει στο άκουσμα των τραγουδιών και να χαζεύει με τις ώρες όλα τα παιχνίδια. Πήγαμε με το άνοιγμα καθημερινή. Το μαγαζί σχεδόν δικό μας. Όπως παλιά! Μόλις άρχισε να μαζεύει κόσμο, μόνος του μου ζήτησε να φύγουμε. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύουν όλα. Αν όμως έμαθα κάτι από τον πατέρα μου είναι πως είναι καλύτερα να είσαι ασφαλής, παρά μετανιωμένος. (Better safe than sorry). Και όχι μόνο το τηρώ με ευλάβεια, μα ναι. Το διδάσκω και στο παιδί μου. Και δόξα τον Θεό έχω σύμμαχο και τον άντρα μου σε αυτή την επιλογή. Οπότε ναι. Μένουμε ασφαλείς. Ακόμα μένουμε σπίτι στην ουσία. Και φυσικά στους αγαπημένους εξωτερικούς μας χώρους. Θάλασσα και φύση. Έχει καλύτερο άλλωστε; #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #covid_19
Όταν εσύ τρύπας οσαν την τρελή τρύπες με περφορατερ για τις προσκλήσεις του μαιμουδιου, και αυτός βρίσκει την ευκαιρία να αξιοποιήσει τα απομεινάρια φτιάχνοντας ένα πάρκο... δεινοσαύρων, τι άλλο;;; #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #partypreparations
Λοιπόν. Αυτή την τσάντα που κουβαλάει στους ώμους την έχει από ενάμιση χρόνων. Έχω άπειρες φωτογραφίες αλλά και αστεία βίντεο όπου την κουβαλάει χοροπηδώντας στο πήγαινε και καταβεβλημένος στο έλα! Και αυτό, διότι είναι υπεύθυνος για τα πράγματα του από δύο χρόνων, μαθαίνοντας πως πέρα από δικαιώματα έχει και υποχρεώσεις. Αντιστρόφως ανάλογες της ηλικίας του. Τότε, η τσάντα ακουμπούσε πισω από τα γόνατα του. Φέτος έχουν αρχίσει να σκίζονται τα λουριά, ενώ τα " επίσημα" φτυάρια του δεν χωράνε πια εκεί, τα κουβαλάει χωριστά! Και σκέφτομαι ότι ίσως είναι η τελευταία χρόνια που θα έχω τέτοιες φωτογραφίες. Και νιώθω το ίδιο γλυκόπικρο συναίσθημα που νιώθει κάθε μάνα η οποία νιώθει πως τρέχει πίσω από τον χρόνο, μα όσο και να τρέχει δεν τον προλαβαίνει τον άτιμο... Λιγότερο από ένας μήνας για τα εβδομα γενέθλια του, και η καρδιά μου έχασε και πάλι έναν χτύπο... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #μαϊμούδι #myrainbowbaby #mymiracleboy
Όταν ανακαλύπτεις τον λόγο που η περίμετρος στο "γύρω γύρω όλοι" που τους έφτιαξε ο τρελός Κρητικαρος πατέρας μου, είχε μυτερά ξύλα... Για να γίνουν μολύβια βρε παιδιά! Ξεκάθαρα! #πεθαινω #mydaddy #theonlysuperheroIknow #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
Η δική μας πρώτη έχει 23 παιδιά. 23. Πρωτακια. Όσο καλή και να είναι η δασκάλα, και δόξα τον Θεό είναι εξαιρετική, 23 παιδιά σε μια τάξη είναι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΆ πολλά. Με την καινούργια κατάσταση η τάξη χωρίστηκε φυσικά και τώρα το δικό του τμήμα εχει περίπου δέκα παιδιά. Δεν έχετε ιδέα ΠΟΣΟ πολύ τον έχει οφελησει αυτή η αλλαγή. Το βλέπω σε πολλά επίπεδα. Καταρχάς το δηλώνει και ο ίδιος. Νιώθει πολύ πιο έντονα την προσοχή της δασκάλας του συγκεκριμένα στο πρόσωπο του και είναι απόλυτα φυσιολογικό. Εγώ το αντιλαμβάνομαι στο χαμόγελο με το οποίο τον παίρνω από το σχολείο μα και στην απόδοση του στις ασκήσεις αλλά και από τον τρόπο που μελετάει- εντελώς μόνος πια. Πολλοί ισχυρίστηκαν πως αυτά τα ελάχιστα μαθήματα δεν θα κάνουν καμία διαφορά στο σχολικό έτος. Οι αποδείξεις δείχνουν το αντίθετο. Τουλάχιστον οι δικές μας. Στην ουσία έμειναν τρεις ακόμα μέρες μαθημάτων... Και μετά επίσημα καλοκαίρι! #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #πρωτακι #ΤοΔικοΜου
Τον έχω κουρεψει τρεις φορές μέσα στην καραντίνα. Νομίζω ήρθε η ώρα να επιστρέψει και αυτός στους επαγγελματίες! Αν και ισχυρίζεται ότι είμαι η αγαπημένη του κομμώτρια! #ΟχιΠαιζουμε #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #τοναγαπω #myrainbowbaby #mymiracleboy
Με τον πατέρα μου- ξέρετε εσείς αυτόν τον τρελό Κρητικό, τον " τα κάνω όλα και συμφέρω", τον "πίσω έχει η αχλάδα την ουρά" , τον "δεν θα τρελάνετε εσείς εμένα, εγώ θα τρελάνω εσάς"- έχω μια σχέση πολύ έντονη. Τον ΛΑΤΡΕΥΩ, μα ταυτόχρονα είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να με φτάσει στα όρια μου. Για χρόνια πίστευα πως ήταν λόγω ταύτισης χαρακτήρων- και όμως τελικά έχουμε ασυμφωνία χαρακτήρων. Όσο μεγαλώνω, συνειδητοποιώ πως ο λόγος είναι ένας και απλός. Όταν αγαπάς κάποιον με όλη σου την ψυχή νοιάζεσαι και για το παραμικρό. Σε επηρεάζει βαθιά και η παραμικρή άποψη του, η πιο ασήμαντη πράξη του. Και εγώ τον αγαπάω με όλη μου την ψυχή γιατί και αυτός με την σειρά του έχει δώσει και εξακολουθεί και δίνει κάθε κύτταρο της δικής του ύπαρξης για μένα και την αδελφή μου. Και αυτό συνιστά έναν ΠΑΤΕΡΑ. Μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές που έχω μοιραστεί μαζί του, ο χορός που χόρεψα μαζί του την ημέρα που παντρεύτηκα, αμέσως μετά τον πρώτο μας χορό με τον Παναγιώτη. Και μαζί το φετινό του δωράκι με την μεγαλύτερη αλήθεια γραμμένη κάπου εκεί, με γνώμονα μια από τις κοινές μας αγάπες. Με τρομάζει η σκέψη να πάψω κάποια στιγμή να τον έχω κοντά μου. Και για αυτό στέλνω σήμερα όλη μου την αγάπη σε όσες και όσους έχουν αναγκαστεί να ζήσουν αυτή την συνθήκη... Χρόνια πολλά σε όλους τους αφανείς ήρωες της ζωής μας. Είτε είναι δίπλα μας, είτε μας προστατεύουν ως φύλακες άγγελοι. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #mydad #theonlysuperheroIknow
Θαυμάζω τους πατεράδες που στέκονται αντάξιοι στο ρόλο τους- όπως μια μάνα. Δίνοντας μαζί με την ασφάλεια και όλα τα άλλα. Ενδιαφέρον για την παραμικρή λεπτομέρεια της ζωής τους, άφθονο παιχνίδι, διακριτική καθοδήγηση, αυστηρότητα όπου πρέπει, ενίσχυση του αισθήματος του ρίσκου, γνώση του προγράμματος τους, την ικανότητα ανταπόκρισης σε αυτό το πρόγραμμα- στην ουσία θαυμάζω τους πατεράδες που ανατρέφουν τα παιδιά τους επί ίσοις όροις με την μητέρα. Δοξάζω τον Θεό που μας ευλόγησε με έναν τέτοιο πατέρα ακριβώς. Και χαίρομαι όταν βλέπω πως τέτοιοι πατεράδες όλο και αυξάνονται. Να τους χαιρόμαστε και να τους εκτιμούμε διότι πραγματικά, ο δικός μας τουλάχιστον, δεν ζητάει ποτέ και τίποτα σε ανταπόδοση. Στωικά υπομένουν πάντα τον δεύτερο ρόλο στην γονεϊκή πραγματικότητα, δίνοντας όμως όλο τους το είναι, όντας εξίσου πρωταγωνιστές εν τέλει στην δική τους πραγματικότητα. Άλλωστε όπως έχει πει και ο Φρόυντ "Δεν μπορώ να σκεφτώ καμιά άλλη ανάγκη στην παιδική ηλικία τόσο δυνατή όσο η πατρική προστασία." #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #hisdad #theonlysuperheroheknows #μαιμουδομπαμπας #ΟΔικοςΜας
Σας λέω, το φως τον βρίσκει πάντα... #myrainbowbaby #mymiracleboy #mymonkeyboy #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
Μια που λατρευόμασταν την Κυριακή, μια την Δευτέρα που σφαχτηκαμε επειδή δεν λέει να σταματήσει τις εργασίες στο δεντροσπιτο για να ξεκινήσω και εγώ τις ετοιμασίες για το πάρτι του μαϊμουδιου. Μας άκουσε η γειτονιά σας λέω. Και χθες, μου στέλνει με τον Δημήτρη Γεράσιμο αυτή την ομορφιά από τα παρτέρια του. Αυτός είναι ο πατέρας μου. Των άκρων μέχρι να σε αποτρελανει!!! #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #mydad #theonlysuperheroIknow
Έτοιμο το δωράκι για την γλυκύτατη δασκάλα μας. Φτιάξαμε μια μολυβοθηκη από... μολύβια και την αιώνια θήκη #caprice!!! (Και για να δείτε ΠΟΣΟ κιουρια είμαι στην διατροφή τα άδειασα μέσα σε τάπερ παρακαλώ πολύ!!! Δεν έφαγα ούτε ένα!! ) Μας ταλαιπώρησε λίγο- ακόμα δεν έχω διαπιστώσει γιατί μα στο τέλος δεν χωρούσε ένα ολόκληρο μολύβι στην τελευταία θέση! Βάλαμε και μια μικρή γλαστρουλα μέσα από κρασουλα που μεταμφυτεψαμε οι ίδιοι! Το μαϊμουδι ζωγράφισε ολομόναχος και με πολύ αγάπη την τσάντα στην οποίαν θα μεταφέρουμε το δωράκι μας, με αντισηπτικά μαντηλάκια φυσικά, ενώ υπάρχει και μια λεπτομέρεια που η δασκάλα μας θα καταλάβει- ένα μπλε μολύβι ανάμεσα σε όλα τα άλλα- έτσι για να θυμάται πόσο σημαντική είναι η επίδραση της στο κάθε παιδί της/ μας ξεχωριστά. Αν θες να μάθεις και εσύ για το μπλε αυτό μολύβι, ελέγξτε εδώ: http://otangennithikaxana.blogspot.com/2020/02/blog-post_9.html?m=1 #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #πρωτακι #ΤοΔικοΜου
Η τελευταία μας προπόνηση, για καλοκαίρι, τα είχε όλα. Πολλές ασκήσεις μα και άφθονη διασκέδαση. Ήταν το ιδανικό κλείσιμο για μια χρονιά που ξεκίνησε αρκετά διστακτικά, μα πολύ γρήγορα εξελίχθηκε με εντυπωσιακή πρόοδο, εξαιρετική χημεία μεταξύ του μαϊμουδιου και του προπονητή του και πολλά, πολλααααα βίντεο στο κινητό της δολιας της μάνας! (Και πολλά καρδιοχτύπια από εκεί ψηλά που παρακολουθούσα, δεν το κρύβω! ) Ένας μικρός, πρώτος απολογισμός; Δοξάζω τον Θεό που επέμενα, παρά τις επαναλαμβανόμενες αντιρρήσεις του μικρού για δύο χρόνια, να ξεκινήσει ξανά κολυμβητήριο μετά το περιστατικό που τον σημάδεψε, μα και που βρέθηκε στο δρόμο μας- μετά από πολύ αναζήτηση- ο σωστός άνθρωπος, ο οποίος ήταν και ο βασικός λόγος που το "εγχείρημα" πέτυχε. Θεωρώ, πως το μάθει ένα παιδί σωστό κολύμπι είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να του κάνεις. Συνδυάζεις τις γαλήνιες μνήμες της μήτρας- οι οποίες στην ουσία μας ακολουθούν πάντα ακόμα και χωρίς να τις αντιλαμβανόμαστε- εξαιρετική σωματική άσκηση και ένα προσόν που προστατεύει την ίδια σου την ζωή. Έτσι είναι. Τόσο απλό. Ανυπομονώ για ένα πολύ πιο ξέγνοιαστο καλοκαίρι για μας φέτος, μα και για την συνέχεια από Σεπτέμβριο... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #ΤοΔελφινοΚαρχαριακιΜου #ΤοΔικοΜου #τοναγαπω #OurCouchIsBetterThanYours
Αυτό το #πρωτακι , ξέρετε, #ΤοΔικοΜου , πήρε σήμερα το απολυτήριο του από την Α' Δημοτικού. Και ήταν τόσο θλιβερή αυτή η μέρα. Μια μέρα που θα έπρεπε να είναι τόσο γιορτινή. Γεμάτη γάργαρα γέλια, αμήχανες αγκαλιές, πηγαδάκια με μουρμουρισματα ανάμεσα σε γονείς και δασκάλους. Αντίθετα, μπήκε το κάθε παιδί μόνο του μέσα στο σχολείο, χωρισμένα και σήμερα σε δύο δόσεις, να μην μπορούμε να ευχηθούμε από κοντά σε όλους τους δασκάλους, σε όλους τους γονείς, σε όλα τα παιδιά "Καλό καλοκαίρι" και να σφίξουμε τα χέρια. Να μην γιορτάσουμε, όλο το σχολείο παρέα, όλες τις αποφοιτήσεις από όλες τις τάξεις... Ατιμε κωρονοιε... Έχω πολλά συναισθήματα για αυτή την επεισοδιακή αποφοίτηση, τα οποία φυσικά θα γίνουν ανάρτηση ξεχωριστή. Αυτό το #πρωτακι , ξέρετε, #ΤοΔικοΜου , από του χρόνου θα είναι #δευτερακι. Και δεν έχω άλλες ίδιες πρωτιές εγώ να ζήσω. Συνεπώς τις ρουφάω μέχρι το μεδούλι όλες τις πρωτιές του χιλιακριβου μου... Εύχομαι, σε όλα τα παιδιά, ένα καλοκαίρι γεμάτο αλμυρά, λιωμένα παγωτά και κόκκινα ηλιοβασιλέματα. Αυτό εύχομαι. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #ΤιτλοιΤελους #myrainbowbaby #mymiracleboy #mymonkeyboy
Είχαμε βάλει στόχο με τον Παναγιώτη, την σημερινή ημέρα να την κάνουμε εμείς γιορτινή για το #πρωτακι μας, αφού τα γεγονότα τα έφεραν έτσι τα πράγματα και η αποφοίτηση ήταν θλιμμένη και αμήχανη. Φεύγοντας από το σχολείο, πήγαμε για πρωινό πικ νικ στο πάρκο, βόλτα με το ποδήλατο, στην πορεία άφθονο παιχνίδι και το αγαπημένο του φαγητό για μεσημέρι. Αφήνοντας ένα κενό για χαλάρωση ενδιάμεσα, το απόγευμα είχα κανονίσει pool day στο μπαλκόνι με την λατρεμένη του βρωμουσα. Και εκεί που πήγα να απολαύσω το μεσημεριανό κενό που προορίζονταν για χαλάρωση, το μικρακι μου μελαγχόλησε τόσο πολύ που μετά βίας συγκρατούσε τα δάκρυα του. Ομολογώ πως στην αρχή θύμωσα, νομίζοντας πως είναι αχάριστος. Μα όταν είδα πως η θλίψη ήταν βαθιά, τα παράτησα όλα και τον φώναξα για αγκαλιά και κουβέντα. Με δυσκολία και λυγμούς, μου αποκάλυψε πως στεναχωρήθηκε που δεν είδε τους φίλους του, πως ανησυχεί μήπως συνεχιστεί η ίδια κατάσταση του χρόνου, αν θα έχει την ίδια δασκάλα και πως ανησυχεί πολύ και για τα μαθήματα της δευτέρας. Σοκαρίστηκα. Στεναχωρήθηκα. Τον καθησυχάσα όσο μπορούσα, μα είχε ανάγκη να αποφορτιστει. Θα μπορούσα να είχα πνίξει εύκολα τα συναισθήματα με κάποια λιχουδια, ή το αγαπημένο του παιδικό- μα όχι. Μείναμε εκεί αγκαλιασμενοι στην απόλυτη ησυχία του μεσημεριού να ακούμε μόνο τους λυγμούς και τους χτύπους της καρδιάς μας. Με τόσα ερεθίσματα γύρω μας, ξεχνάμε να ακούμε τις ίδιες μας τις σκέψεις, την ίδια μας την καρδιά. Πόσο λάθος είναι αυτό. Κάτσαμε έτσι περίπου 40 λεπτά. Και ήταν ότι ακριβώς χρειαζόμασταν. Το pool day είχε τελικά τεράστια επιτυχία και το #πρωτακι μου αποκοιμήθηκε ευτυχισμένο και γαλήνιο... Καλό καλοκαίρι... ξανά. Με την συμπληρωματική ευχή του χρόνου να είναι όλα όπως ακριβώς τα ξέρουμε. Μα και με "προίκα" όσα διδαχθηκαμε σε αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
Μόνο ευγνωμοσύνη για σήμερα... Και είναι σπάνιο να βρίσκεις ανθρώπους που την εκτιμούν και ξέρουν και αυτοί με την σειρά τους να την εκφράζουν. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #ΤοΔελφινοΚαρχαριακιΜου #ΤοΔικοΜου #OurCouchIsBetterThanYours
Δεν έχετε ιδέα ΠΟΣΟ αγχωμενη νύφη ήμουν! Αλήθεια, μπορώ να ταγκαρω τον Αντρέα- τον δικό μας φωτογράφο- να σας επιβεβαιώσει πόσο πολύ τον ταλαιπώρησα για ένα φυσικό χαμόγελο!! Ή έστω ένα που δεν σου προκαλούσε ανατριχιλα! Στις περισσότερες φωτογραφίες του γάμου είμαι ή με το χαμόγελο της τρελής, ή σοβαρή σαν Μεγάλη Παρασκευή. Καταρχάς, δεν υπάρχει μεγαλύτερη τρέλα για έναν #controlfreak από το να διοργανώσει τον δικό του γάμο. Και normal ήμουν!! Εκτός αυτού, σιχαίνομαι τα τακούνια, το κραγιόν και μίσησα όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε το πέπλο! Μου βάραινε το κεφάλι, το τραβούσαν τα παρανυφακια, ήταν ένας εφιάλτης! Μίσησα και την ανθοδέσμη! Μου φαινόταν τόσο χαζό να την κρατάω τόσες ώρες! Ούτε το νυφικό λάτρεψα!! Βαρύ και ασηκωτο!! #γκρινιασαςλεω Μα πιο πολύ από όλα, δεν έχω χειρότερο από το να είμαι το επίκεντρο της προσοχής. Και σαν κομματάκι ήμουν! Ωστόσο, 11 χρόνια πριν, μια Κυριακή απόγευμα- ακριβώς σαν σήμερα, αυτό το λιγομίλητο βαρύ αγόρι πήρε την απόφαση να με αποκαταστήσει!!! (Αφού τον είχα τρελάνει στις νύξεις και τα υπονοούμενα!) Και ήταν τελικά, παρά τα ευτράπελα, μια από τις ομορφότερες μέρες της ζωής μας. Μια τεράστια γιορτή. Άλλωστε μετά είναι τα καλά. Η κοινή ζωή. Η μία γροθιά. Να είμαι το επίκεντρο της προσοχής μέσα στο σπίτι μου. Εγώ αυτά αγαπώ. Αν είναι πάντα εύκολο; Ούτε καν. Από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ζωής μας, μετά την γονεικοτητα, η συμβίωση με τον άνθρωπο σου κάτω από τον γνώμονα του σεβασμού και της αγάπης. Αν αξίζει; Με τον σωστό άνθρωπο, αξίζει όσο λίγα στην ζωή. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #11thweddingannyversary #hubby
Έχω καθιερώσει μια μικρή παράδοση.... Του ζωγραφίζω ένα φανελάκι, συνήθως στο θέμα του πάρτι, για να φορέσει την νύχτα πριν ξημερώσουν τα γενέθλια του. Φυσικά, είναι πάντα έκπληξη!! Την φετινή, πολύ την αγάπησα! Αύριο ξημερώνει λοιπόν ο γενέθλιος μήνας μας! Και εννοείται πως αρχίζουν και οι εκπλήξεις μετρώντας όπως πάντα αντίστροφα... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #myrainbowbaby #mymiracleboy #mymonkeyboy
Ιούλιος. Ο αγαπημένος μου μήνας. Ο γενέθλιος μήνας του μαϊμουδιου. Μετράμε ήδη αντίστροφα! Thank God for inflatable swimming pools! (Είμαστε σε διαπραγματεύσεις... Για το πότε θα με αφήσει να μπω μέσα... Μα γιατί δεν με θέλει δεν καταλαβαίνω- μια σταλιά άνθρωπος είμαι!! ) Μην ξεχάσετε να χαμογελάσετε και σήμερα μωρέ! #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #mymiracleboy #myrainbowbaby #8σημερα
Μιας και τα γενέθλια του μαιμουδιου είναι στις αρχές του Ιουλίου, έχουμε καθιερώσει να γιορτάζουμε όλες τις μέρες μέχρι τις 9 του μήνα. Φέτος, ξύπνησε με την γνωστή αντίστροφη μέτρηση, λίγα μπαλόνια και ένα μικρό δωράκι- ένα ακόμα δεινοσαυροκαπελο! Ακολούθησε το αγαπημένο του πρωινό, (τηγανιτες με πραλινα, κρύο γάλα και ότι μπορείς να φανταστείς στο γαρνίρισμα!) και στην πορεία λιώσιμο στο μπαλκονησι και την πισίνα ΟΛΗ μέρα! Η δική μου έκπληξη δε, ήταν ότι το μαϊμουδι κοιμόταν μέχρι τις 9:30 η ώρα σήμερα το πρωί- έχω και αποδείξεις- πράγμα που έχει ξαναγίνει άλλες δύο φορές στα εφτά χρόνια!!!! (ήπια ολόκληρο καφέ λέμε!!!) #φοβερο; #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #8καισήμερα #myrainbowbaby #mymiracleboy #mylittleweirdo
#7καισημερα Οι σημερινή του έκπληξη ήταν μια αλλά λατρεμένη! Μια ολόκληρη ημέρα στην αγαπημένη του πισίνα. Έλιωσε στις βουτιές! Μαζί του και εμείς... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #myrainbowbaby #mymiracleboy #mylittleweirdo #ΤοΔελφινοΚαρχαριακιΜου #ΤοΔικοΜου #OurCouchIsBetterThanYours
#6καιχθες Η χθεσινή του έκπληξη, εκτός από ένα ζευγάρι ρακέτες για την παραλία, ήταν να με βοηθήσει στον κήπο για τις προετοιμασίες του πάρτι. Ξέρω, μουφα έκπληξη, και όμως γεννημένη επιχειρηματίας, την πούλησα τόσο καλά που ο μικρός ενθουσιάστηκε! Τελικά ο ενθουσιασμός ήταν δικός μου αφού αυτό το αγόρι αποδείχθηκε παραπάνω από ικανός βοηθός, κουβαλώντας ξύλα, καθαρίζοντας φύλλα με την τσουγκράνα, σκουπίζοντας μπαλκόνια- κάνοντας ίσως ένα από αυτά τα #homeschoolingourway που αποδεικνύονται πολύτιμα. Στο τέλος έννοειται υποκυψαμε σε ένα ανελέητο μπουγελο! #τοναγαπω #myrainbowbaby #mymiracleboy #mylittleweirdo #mymonkeyboy
Είναι και αυτές οι στιγμές. Οι λατρεμένες. Που κάπου εκεί στο μεσημέρι αναζητάει ο ένας την αγκαλιά του άλλου. Όχι πάντα. Όλο και πιο σπάνια όσο μεγαλώνει. Και επειδή ήμαστε ο ένας το υπνωτικό του άλλου, δηλωμένα και επίσημα, αφηνομαστε για ένα μισάωρο στην γαλήνη και την μαγεία της αγάπης που έχει μια μάνα για το παιδί της, ένα παιδί για την μάνα του. Και πόση δύναμη μας δίνει αυτό.... Μέσα σε αυτή την μαγεία είμαι ξανά μωρομανα. Δεν έχουν περάσει σχεδόν 7 χρόνια από την πρώτη φορά που τον ακούμπησαν στο στήθος μου. Τα γενέθλια του ήταν μόλις πριν λίγες μέρες και όχι σε #4καισημερα... Θα είναι εκεί στην αγκαλιά μου όλη μέρα και όχι μόνο ένα μισάωρο... Ένα λατρεμένο, μαγευτικό μισάωρο... Όχι μωρέ δεν μου έφτασε.... Δεν χόρτασα μαγεία... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #myrainbowbaby #mymiracleboy #mylittleweirdo #mymonkeyboy
#3καισημερα Η σημερινή του έκπληξη ήταν μια που αποτελεί πλέον ετήσια παράδοση. Πρωινό σε καφετέρια, έπειτα για ψώνια με δικά του χρήματα- από μπουναμαδες και χαρτζιλίκι- ώστε να πάρει δώρο στον εαυτό του και τέλος για "βρώμικο" φαγητό στο αγαπημένο του στέκι όπου του κάνω και τις ερωτήσεις για την καθιερωμένη "μαιμουδοσυνεντευξη" , ιδέα της μοναδικής
#2καισημερα Εφόσον ο μεγάλος πίνακας, και κάμποσοι άλλοι που έχουμε, ετοιμάστηκαν ήδη για τον στολισμό του πάρτι- άλλαξε και η αντίστροφη μέτρηση στο δωμάτιο του! Η σημερινή του έκπληξη αυτά τα dino finger puppets με τα οποία στόλισα τον πίνακα. Σήμερα διανύω μια εξαιρετικά δύσκολη μέρα, με το multitasking και τις αναποδιες μου να έχουν φτάσει σε ΑΛΛΟ επίπεδο, ωστόσο βρίσκω λίγο χρόνο για reset τώρα που κοιμιζω τον μικρό ώστε να πάρω δύναμη και απλά να συνεχίσω- διότι έχει και συνέχεια! #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #myrainbowbaby #mymiracleboy #mylittleweirdo #mymonkeyboy
Δεν φαίνεται καθαρά, μα αυτό το μαϊμουδακι ξύπνησε μέσα σε μια θάλασσα από μπαλόνια και πίσω από περικοκλάδες που "φυλάκισαν" το δωμάτιο του... Πώς να μην πετάει τυχάρπαστα μπαλόνια ψηλά; Αύριο άλλωστε ξημερώνει η γενέθλια μέρα του... Να μην είναι και η παραμονή της ξεχωριστή; Σαν αυτόν... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #myrainbowbaby #mymiracleboy #mylittleweirdo #mymonkeyboy #bdayboy #7yearsold
Μια τελευταία έκπληξη πριν αυτή η ημέρα φτάσει στο τέλος της... Γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς ξέρεις. Απλώς προσπαθώ να δώσω πίσω έστω και λίγη από όλη αυτή την μαγεία που γέμισε την ζωή μου αυτό το πλάσμα. Το δικό μου. Το ξεχωριστό. Για αυτά τα ματάκια που - εσύ μπορεί να μην τα βλέπεις- αλλά λάμπουν ξανά λες και η τελευταία είναι η πρώτη και καλύτερη έκπληξη από όλες... Για την σφιχτή αγκαλιά και το "Μαμά πέρασα Φ Α Ν Τ Α Σ Τ Ι Κ Α" . Για όλα αυτά μπορώ να αντέξω τα πάντα. Και ας μην τα εκτιμήσει ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος παρά μονάχα εσύ. Αυτό μου φτάνει. Το σε αγαπώ το νιώθω λίγο. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #myrainbowbaby #mymiracleboy #mylittleweirdo #mymonkeyboy
Καθώς κάθομαι εδώ έξω στο μπαλκόνι- έχοντας ξυπνήσει χωρίς λόγο από τις 5:30 τα χαράματα μόνο και μόνο από την χθεσινή υπερένταση, και ενώ το μαϊμουδι ακόμα κοιμάται- βλέποντας τα πιο μαγικά όνειρα, ελπίζω- χαζεύω και αναπολώ όλες τις ευχές. Διαδικτυακες, γραπτές, ζωγραφιστες, τηλεφωνικές, δια ζώσης αλλά και δια βιντεοκλήσης. Και σκέφτομαι πως όταν αγαπάς όλα γίνονται. Όταν αγαπάς σέβεσαι ακόμα και αν δεν κατανοείς. Όταν αγαπάς βρίσκεις τον τρόπο. Όποιος και αν είναι αυτός. Όταν αγαπάς γίνονται θαύματα. Αυτό θα κρατήσω. Έχω πολλά ακόμα να μοιραστώ για αυτό το διαφορετικό, με τόσους τρόπους, φέτος πάρτι αλλά το μοίρασμα θα γίνει επίσημα στο blog. Στο μεταξύ, ευχαριστώ και εγώ με την σειρά μου από εδώ - πρώτη φορά και στον προσωπικό μου λογαριασμό μέσω του δημόσιου- όλους όσους μας χάρισαν τις ευχές τους δίνοντας λίγο ή και περισσότερο από τον πολύτιμο χρόνο τους- και εύχομαι πάντα και μόνο ότι καλύτερο για τον καθένα ξεχωριστά. Ο Δημήτρης Γεράσιμος συγκινείται πάντα από όλες και νιώθει τυχερός για αυτή την ψηφιακή κάψουλα αναμνήσεων που του δημιουργούμε όλοι μαζί με έναν περίεργο μαγικό τρόπο. Σας ευχαριστεί λοιπόν και ο ίδιος μέσα από την καρδιά του. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #myrainbowbaby #mymiracleboy #mylittleweirdo #mymonkeyboy #bdayboy #7yearssold #θασεβεστε.
Όταν ήμουν μικρή- στην ηλικία που είναι τώρα ο γιος μου- ο πατέρας μου είχε ένα chris craft. Τα ελεύθερα πρωινά μας, το έβγαζε στα ανοιχτά και όπου μας βγάλει. Θυμάμαι να το αράζει μεσοπέλαγα και οι δύο μας να βουτάμε από την πλώρη στα βαθιά! Θυμάμαι την Σουλτάνα να διαβάζει όπως πάντα ένα βιβλίο, την μητέρα μου να φωνάζει "Χρήστοοοοο φοβάμαι!!! Το παιδιιιιιι" και τον πατέρα μου και εμένα να αδιαφορούμε για όλα- μόνη μας έννοια η εξερεύνηση του βυθού, το κολύμπι και οι μπόμπες από τους ώμους του τρελού Κρητικού μέχρι να πρέπει να φύγουμε! Δεν θυμάμαι ΚΑΝ πότε και πώς έμαθα κολύμπι, μα έμαθα και ήμουν ατρόμητη. Ούτε μάσκα, ούτε μύτη- άνοιγα μέχρι και τα μάτια μου μέσα στο νερό. Όπως δεν θυμάμαι πότε έμαθα, έτσι δεν θυμάμαι και πότε "ξεμαθα". Ξαφνικά χρειαζομουν μάσκα, στην πορεία έκλεινα και την μύτη, και όταν οι κράμπες άρχισαν να επιδεινώνονται- τότε άρχισα να ξεχνάω και πως ξέρω να κολυμπάω. Αυτό το καλοκαίρι όμως όλα αλλάζουν... Έχω αυτό το μαϊμουδακι δίπλα μου- σωστό κολυμβητή πια- το οποίο θέλει παρέα στην καινούργια του κατάκτηση. Και είναι τόσο γλυκός που με μαθαίνει από την αρχή. Και για φαντάσου, τα θυμήθηκα ξανά όλα. Μέχρι που απαίτησε να πάρω και εγώ γυαλακια για να δίνουμε υποβρύχια φιλιά! Έγινε και αυτό! Και πόσο περισσότερο απολαμβάνουμε τα μπάνια μας. Έγινα μαζί του πάλι παιδί. Και αυτός ο προπονητής μου! Πόσο υπέροχο είναι αυτό; #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #mymiracleboy #mylittleweirdo #mylittlecouch Και όλα αυτά because #OurCouchIsBetterThanYours
Αυτή την φωτογραφία την αγάπησα. Την βρήκα στο κινητό μου το βράδυ των γενεθλίων του, τραβηγμένη από την ανιψιά μου την ώρα που μόλις είχε σβήσει τα κεράκια του. Την αγαπώ, γιατί αντικατοπτρίζει απόλυτα την ιδιαίτερη σχέση που έχουν... Αυτή πάντα η πιο εκφραστική, αυτός πάντα δεκτικός αλλά δήθεν απόμακρος. Η βρωμουσα μου λοιπόν, έχει δείξει τους τελευταίους μήνες απίστευτη ωριμότητα απέναντι στους νέους κανόνες της οικογένειας μας λόγω #covid_19 , περισσότερη από όση έχουν δείξει όλοι οι ενήλικες μαζεμένοι. Ούτε έχει φιλήσει, ούτε έχει αγκαλιάσει τον ξάδελφο της, όσο ανάγκη και αν το έχει και το ξέρω καλά. Στα γενέθλια του όμως λύγισε. Και ήρθε αμέσως μετά χοροπηδώντας όλο χαρά, με το ύφος " έχω κάνει αταξία", για να μου το μαρτυρήσει! Της τσίμπησα το μάγουλο, της χαμογέλασα και εγώ και την "απείλησα" ότι θα την σκίσω κατ' ιδίαν! Γελάσε τραγανιστα και έφυγε πάλι χοροπηδώντας. Πόσο χαίρομαι που έχω και αυτή την φωτογραφία να συμπληρώνει όλη αυτή την γλυκιά ανάμνηση... Και για αυτό ακριβώς αγαπάω ΤΟΣΟ πολύ την καταγραφή στιγμών ΚΑΙ φωτογραφικά. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #ξαδελφια #ΚαλλιαΚαιΑποΑδελφια #βρωμουσα #μαιμουδι #couzlove
Μετά την ποδηλασία και το κολύμπι, η καινούργια του αγάπη είναι το μπάσκετ. Ο τελευταίος χρόνος ήταν και ο πρώτος σχεδόν όπου ο μικρός έδειξε περισσότερο ενδιαφέρον για τα αθλήματα- πέρα από το ποδήλατο- αλλά και που απέκτησε περισσότερες δεξιότητες σε αυτά. Το γήπεδο στην γειτονιά μας δεν βολεύει για καθημερινή εξάσκηση, οπότε στήσαμε στην βεράντα μας μια μπασκέτα εμείς. Το ταμπλό το έφτιαξε ο Παναγιώτης και το φιλοτέχνησα εγώ. Το μαϊμουδι τεσταρει καθημερινά τις αντοχές του! Και τις δικές μου μιας και δεν ξέρω πόσες πάσες να αντέξουν τα δόλια τα λουλουδάκια μου, αλλά τι να κάνω, είπαμε, θυσία η μάνα γίνεται- θυσία! #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #mylittleweirdo #mybasketballplayer #mymonkeyboy
Από όσο θυμάμαι, σαν οικογένεια, κάναμε τα πάντα σχεδόν μαζί. Δεν θυμάμαι ούτε μια φορά που να έφτιαχνε κάτι ο πατέρας μου και να μην συμμετείχε ενεργά και η μητέρα μου, αλλά και εμείς με ευθύνες αντιστρόφως ανάλογες της ηλικίας μας. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα μα και δώρα που μου έκανε ο πατέρας μου - ο οποίος ήταν της άποψης πως πρέπει να διδαχθούμε όσα το δυνατόν περισσότερα. Όχι μόνο σε θεωρητικό επίπεδο μα κυρίως σε πρακτικό και γνωστικό. Εξού και η τακτική που ακολουθούσε- με αποτέλεσμα να έχει δύο κόρες που μπορούν να κάνουν πράγματα που ίσως θεωρούνται κατ' εξοχην "αντρικές δουλειές". Όχι για τον πατέρα μου. Οι δουλειές είναι απλά ανθρώπινες και το αποδεικνύει, κάνοντας και ο ίδιος ότι περνάει από το χέρι του για όλους- ακόμα και "γυναικείες" δουλειές, με αγαπημένη του παροιμία την "Το ένα χέρι νυβει τ'αλλο και τα δύο το πρόσωπο". Την ίδια φιλοσοφία πρεσβεύουμε και εμείς πλέον σαν οικογένεια διδάσκοντας στον μικρό τα πάντα από πολύ μικρή ηλικία με το να συμμετέχει ενεργά σε κάθε τι που κάνουμε. "Η ισχύς εν τη ενώσει" μου αρέσει να λέω εγώ. Με αποτέλεσμα, τώρα που έχει μεγαλώσει αρκετά, μια δουλειά στην οποία συμμετείχαμε και οι τρείς να τελειώσει στον μισό χρόνο από όσο αν είχαμε αφήσει τον Παναγιώτη να παλεύει μόνος του. Και το αγαπώ αυτό. Είναι ανεκτίμητη κληρονομιά για μένα αυτές οι στιγμές... Πινέλα ενωμένα, ποτέ ηττημένα λοιπόν!! #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #family #bliss
'Όταν ο Σωκράτης ρωτήθηκε, τι είναι γενναιότητα, είπε: Κίνηση της ψυχής και του σώματος." Αυτό ακριβώς. Φέτος το καλοκαίρι δεν χορταινω να βλέπω αυτές τις κινήσεις της ψυχής και του σώματος! Το αγαπώ αυτό το αγόρι. Σας το έχω πει; #ΤοΔελφινοΚαρχαριακιΜου
#ΤοΔικοΜου #blessed #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
#OurCouchIsBetterThanYours
#15emojis15facts challenge. Seen by
Όταν το μαϊμουδι περιμένει να ανοίξει η πισίνα... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #ΤοΔελφινοΚαρχαριακιΜου #ΤοΔικοΜου #OurCouchIsBetterThanYours
Όλα όσα αγαπώ μπροστά στα μάτια μου.... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #ΚαιΑνΑκομαΔενΠιστευειςΣεΘαυματαΤοτεΤιΠαραπανωΝαΣουΠω
Σχεδόν κάθε βράδυ, μερικές ώρες μετά τα μεσάνυχτα, θα τον ακούσω να σαλευει στα σεντόνια. Μετά από λίγο, θα ακούσω να κλείνει το air condition, και έπειτα θα δω την πόρτα του υπνοδωματίου να ανοίγει αργά. Θα μπει μέσα, τις περισσότερες φορές, χωρίς να πει λέξη και θα χωθεί στο κρεβάτι μας. Αυτό συμβαίνει από δυόμισι χρόνων που βγήκαν τα κάγκελα της κούνιας... Μόνο που τότε, χωνοταν πάντα στην αγκαλιά μου. Πάνω μου. Το κεφάλι του πολλές φορές πάνω στο δικό μου. Η κούνια έχει χρόνια που έχει γίνει διώροφο κρεβάτι. Και ακόμα και τα σπάνια πια βραδιά που θα επιχειρήσει να χωθεί στην αγκαλιά μου, αυτό είναι για λίγο γιατί δεν βολεύεται, αγανακτεί... Τώρα πια, θα απλωθεί με δυναμισμό, αναγκάζοντας τον Παναγιώτη να φύγει από το κρεβάτι οικειοθελώς. Και εγώ εκεί δίπλα του, να αναρωτιέμαι που είναι αυτό το μωρό που χωρούσε κουλουριασμένο στο στήθος μου... Να αναρωτιέμαι πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος... Ξέρεις, ο Δημήτρης Γεράσιμος μετράει το ποσό καλά περνάει από το αν του φάνηκε ο χρόνος που έκανε κάτι πολύς ή λίγος... Όταν του φαίνεται λίγος ξέρει ότι έχει απολαύσει ότι έκανε. Εγώ μάλλον θα περνάω θεσπέσια τότε, γιατί εφτά χρόνια μου έχουν φανεί όσο ένα βλεφαρισμα. Και ξέρεις και τι άλλο; Έχω αϋπνίες τελευταία. Μα το έχω δηλώσει. Τους πιο γαλήνιους υπνους μου τους έχω κάνει εξαντλημένη με αυτό το θαύμα στην αγκαλιά μου. Και για δες. Σαν να νυσταξα τώρα.... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜου2020 #myrainbowbaby #mymiracleboy #mymonkeyboy
#selfie τραβηγμένη μισή ώρα πριν λιποθυμισω. Για πρώτη φορά στην ζωή μου. Την έβγαζα σκεπτόμενη ένα από τα αγαπημένα μου ινσταγκραμικα quote, το "salty hair, don't care" και ένιωθα πραγματικά υπέροχα. Σε αυτή την μισή ώρα πρόλαβα να τσακίσω την χωριάτικη σαλάτα, το γαβρακι μου και να τσιμπήσω και ένα καλαμάρι από το πιάτο του μαϊμουδιου! Όταν ξαφνικά πρόλαβα μόνο να πω στον Παναγιώτη ότι ζαλίζομαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ και τίποτα άλλο... Το επόμενο που θυμάμαι είναι να νιώθω πολλά χέρια στον λαιμό μου, στο πρόσωπο μου, άγνωστες φωνές και εγώ να σκέφτομαι τι γίνεται, γιατί είναι τόσοι πάνω μου είναι και ο Κορωνοιος- τι φάση; (Σας το ορκίζομαι η τρελή το σκέφτηκα!) Μου λένε ότι λιποθυμισα, και αρχίζω πάλι τα τρελά μου "Σοβαρά τώρα; Δεν έχω λιποθυμισει ποτέ, πως γίνεται;" Μα δεν προλαβαίνω να συνέλθω και αρχίζει να ζαλίζεται και ο Παναγιώτης- βγάζοντας την υπερένταση μετά την τρομάρα που του έδωσα. Αρχίζω να μουδιάζω και να νιώθω πως θα λιποθυμισω ξανά, οπότε με ξαπλώνουν πλέον κάτω στο τσιμέντο και το μόνο που λέω πια είναι να έρθει το παιδί δίπλα μου. Μόνη μου έννοια πόσο θα έχει τρομάξει ο μικρός και να τον καθησυχάσω. Αρχίζω λοιπόν- με κομπρεσες νερού στο κεφάλι, πόδια ψηλά και τόσα ευγενικά άτομα από πάνω μου, (είχα την τύχη να είναι παρόν στο μαγαζί ένας εξαιρετικός γιατρός)- να κάνω αστεία για να ησυχάσω τον μικρό, να λέω ταυτόχρονα του γιατρού τι χάπια πίνουμε, (βλέπετε είμαστε γεροντακια και οι δύο!!), να ευχαριστώ ξανά και ξανά τους υπαλλήλους στο κατάστημα και να πίνω το αλατόνερο που έπρεπε να πιω όσο απαίσιο και αν ήταν... Με τα πολλά συνήλθα, πήγα στον γιατρό μου, ξεκουράστηκα χθές όλη την υπόλοιπη μέρα με όλους να με κανακευουν και το βράδυ αποκοιμήθηκα κλαίγοντας από φόβο τι θα γινόταν αν ήμουν μόνη με το παιδί, αν οδηγούσα, αν, αν... Μα δεν μπορείς να ζεις έτσι. Οπότε το βγάζω από το μυαλό μου, προσέχω όπως πάντα τον εαυτό μου και μιλάω για αυτό με χιούμορ γιατί εγώ έτσι ξορκίζω το κακό! Και πάω να λουστω γιατί χθές δεν με άφησαν και είμαι ακόμα με τα salty hair that don't care- και έχουν αρχίσει να παίζουν τα νεύρα μου- καλό αυτο μπας και ανέβει αυτή η πίεση μου που πάντα είναι στα τάρταρα! #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜου2020 #health #luck
Ήρθε και ο Αύγουστος. Δεν το σκεφτόμουν καθόλου μιας και έχουμε κλείσει εισιτήρια για τις φετινές μας διακοπές μα δεν είχα ιδέα πως θα εξελιχθούν τα πράγματα λόγω κορωνοιου και δεν ήθελα να απογοητευτω. Χθές οι ειδήσεις με ανησύχησαν δυστυχώς, οπότε ειλικρινά δεν ξέρω αν θα εξαργυρωθουν όντως τα εισιτήρια... Και πόσο ανάγκη το έχουμε... Θα δείξει. Έχουμε δύο βδομάδες ακόμα περιθώριο. Καλό μήνα θα ευχηθώ με όση θετική ενέργεια μου έχει απομείνει...( Ξεμενω πότε πότε και εγώ!) #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #newnonth #newchances
Όταν γεννήθηκε ο Δημήτρης Γεράσιμος είχε πλούσια σκούρα καστανά μαλλιά και σχεδόν καθόλου φρύδια. Ήταν το ομορφότερο μωρό που είχα δει στην ζωή μου- όχι που ήταν το δικό μου! Οι μαίες τότε μου είχαν πει πως θα τα μαλλιά του θα ξανθυνουν και πως αυτό φαίνεται από τα ανύπαρκτα φρύδια του. Δεν μου άρεσε καθόλου αυτη η πιθανότητα γιατί μου άρεσε τόσο πολύ το μελανουρι αυτό μωρουδελι. Φυσικά, οι μαίες είχαν δίκιο και τρεισήμισι μηνών άρχισε να χάνει όλα τα μαλλιά του και να φανερώνονται και τα φρύδια του... Εφτά χρόνια μετά, έχω έναν ξανθοψειρα με σκούρα πυκνά φρύδια- τα οποία μου δείχνουν ότι στην πορεία της ζωής του θα σκουρυνει ξανά όπως ο Παναγιώτης αλλά και ο πατέρας μου. Απολαμβάνω λοιπόν αυτά τα υπέροχα ξανθά μαλλιά, ιδίως όταν είναι ατίθασα και παλαβιαρικα από το αλάτι της θάλασσας. Όπως απολαμβάνω όλο αυτό το ολοξανθο χνούδι που καλύπτει ακόμα την πλάτη του- ελπίζοντας να μην εξελιχθεί σε σκούρα τριχοφυία! Και αυτή είναι η άλλη οπτική του #saltyhairdontcare! #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #μαιμουδι #ΤοΔικοΜου #mymiracleboy #myrainbowbaby #mylittleweirdo
Οι οδηγίες του προπονητή μας ήταν σαφείς. Το καλοκαίρι δεν θα τον πιέσουμε για τίποτα που δεν θέλει να κάνει, ακόμα και αν είναι κάτι που ξέρουμε ότι μπορεί να κάνει. Όχι ότι μας άφησε και το μαϊμουδι περιθώρια, αφού σε κάθε ιδέα που προτείναμε και δεν του άρεσε μας έλεγε με στόμφο. "Ο κ. Γιώργος είπε να ΜΗΝ με πιέζετε". (Αυτό με την πρώτη φορά, δεν υπήρξε ποτέ δεύτερη- η πίεση ωστόσο πίεση! #ΟτιΝαΝαι) Έστειλα ωστόσο πρόσφατα ένα βίντεο του προπονητή μας μετά από παρότρυνση του μικρού, ο οποίος πρότεινε να κάνει και βουτιές χωρίς τη ζώνη εφόσον είναι κάποιος από εμάς μέσα στο νερό. Δεν ήθελα παραπάνω. Του το είπα αμέσως, βγάζοντας την ευθύνη από πάνω μου! " Όχι εγώ. Ο κ. Γιώργος λεβέντη μου!" #ΚαιΑληθειαΛεω Και το έκανε ο απατεώνας!! Με λίγο δισταγμό η αλήθεια είναι, μα μετά το ξαναέκανε με περισσότερο θάρρος! Τώρα εγώ να προσβληθω ή όχι που δίνει περισσότερη βάση στα λόγια του προπονητή του από τα δικά μου;;;; Όχι πετε!! #ΤοΔελφινοΚαρχαριακιΜου #ΤοΔικοΜου #OurCouchIsBetterThanYours
Ξέρετε αυτό το συναίσθημα, όταν τα καμάρια σας σκάνε μέσα στην μαύρη νύχτα πάνω από το κεφάλι σας αναμαλλιασμενα και χωρίς να μιλάνε και σας κόβεται η χολή από την τρομάρα;;;; Σας έχω και καλύτερο. Έρχεται αναμαλλιασμενο και με αίματα στο στόμα ενώ ο πλαϊνός κοπτήρας κρέμεται από μια κλωστή.... "Μαμά, ΝΟΜΙΖΩ μου κουνιέται το δόντι για δες και εσύ". Και εσύ να πετάγεσαι σαν την τρελή να φέρεις γάζες, να τραβάς ένα δόντι τόσο μικρό που με το ζόρι το κρατάς, να ακούς το χρατς ενώ μόλις πριν ονειρευόσουν γαλάζιες παραλίες, να σοκάρεσαι με την ψυχραιμία του μαϊμουδιου και να κοιτάς ταυτόχρονα κατά που θα πέσεις αν λυποθυμησεις ξανά - μην σπάσεις εσύ ΟΛΑ σου τα δόντια.(και δεν βγαίνουν καινούργια όσο "μωρό" και αν είσαι ) Να αλλάζεις γάζες που δαγκώνει υπομονετικά ο δόλιος και που γεμίζουν αίμα, να ξεθάβεις από το βάθος της κατάψυξης το παγωτό που έχεις για αυτή ακριβώς την ώρα ανάγκης- κρυμμένο πίσω από αρακά και αγκινάρες γιατι αλλιώς δεν θα είχε επιβιώσει από τον Παναγιώτη-- και να επιτρέπεις φυσικά να φάει αξημερωτα λίγο παγωτό, γιατί είναι άλλωστε στις οδηγίες της οδοντιάτρου! (Κάτι σαν αυτες του προπονητή- δες προηγούμενο ποστ- τις έχουμε Ευαγγέλιο!!) Ενώ ταυτόχρονα να προσπαθείς να απαντήσεις σωστά με το λειτουργικό μέρος του εγκεφάλου μετά από τέτοιο βίαιο ξύπνημα, γιατί εμάς δεν μας επισκέπτεται η νεράιδα των δοντιών!!! (Εφτά δόντια μετά του θυμήθηκε!!!) Πως να ξανακοιμηθείς η δόλια μετά από τέτοια δοκιμασία πες μου!!! Όχι πες μου. Ακόμα ένα δόντι μείον- αυτό το μαϊμουδακι εμένα θα με τρελάνει!!! (Όπως αυτό το κενό στα μπροστινά του δόντια που ΤΟΣΟ λατρεύω!) #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #μαιμουδι #ΤοΔικοΜου
#waterbombplaydate Αφού παίξανε με νερομπομπες, επιστρατεύτηκε το κλασσικό και μακράν αγαπημένο... λάστιχο! Η θεία ήταν ανελέητη αναγκάζοντας #mylittleweirdo να φορέσει τα γυαλακια κολύμβησης αφού παρά την πρόοδο μας εξακολουθεί να μην αντέχει νερό στα μάτια! (Να σημειωθεί ωστόσο ότι παλιά δεν θα δεχόταν καν να παίξει μπουγελο) Μια ακόμα μέρα καλοκαιριού στο σπίτι της μαμάς Ελένης... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #couzins #family #memories
Μια μέρα στην θάλασσα, δεν είναι ποτέ χαμένη... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #Αυγουστος #ΗΚυριακηΤουΚαλοκαιριου #ΤοΔελφινοΚαρχαριακιΜου #ΤοΔικοΜου #OurCouchIsBetterThanYours
Αγαπώ πολύ τις πισίνες. Το ομολογώ. Σε πολλές περιπτώσεις ίσως και περισσότερο από την θάλασσα. Αγαπώ την όψη τους, την μυρωδιά τους, την ξεκούραση που σου προσφέρουν. Δεν ξέρω. Ίσως φταίει το γεγονός πως οι πρώτες μου μνήμες επαφής με νερό ήταν σε πισίνες αφού τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής μου ζούσαμε στην Νότιο Αφρική και η πρόσβαση στην θάλασσα ήταν πολύωρη. Ίσως φταίει το γεγονός πως η μητέρα μου δεν με άφησε ποτέ- όσο και αν παρακάλεσα- να πάω κολυμβητήριο. Παρότι έχω ΥΠΕΡΟΧΕΣ αναμνήσεις από τους γονείς μου και διακοπές στην όμορφη Ελλάδα μας με το τροχόσπιτο σε παραλίες απομονωμένες μα και μέσα στα ανοιχτά με το κρις κραφτ του πατέρα μου, και πάλι είμαι παιδί της πισίνας. Φέτος ειδικά που νιώθω ξανά παιδί δίπλα στο δικό μου παιδί- δεν έχω καλύτερο. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #memories #family #bliss
Διανύω μια δύσκολη περίοδο. Τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Ίσως και πνευματικά. Πολλές συνθήκες άλλαξαν φέτος- σε όλα τα επίπεδα- και προσπαθώ σκληρά, όχι μόνο να ανταπεξέλθω μα να βρω και τον τρόπο- είτε να συμβιβαστώ με αυτές, είτε να τις αλλάξω. Έχω αντιμετωπίσει και πολύ χειρότερα μα ίσως κάποια στιγμή απλά κουράζεσαι και σου φαίνεται ανηφόρα ακόμα και η ευθεία. Και αυτή την φορά, σίγουρα νιώθω κουρασμένη. Τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Πιθανότατα όσο το σκέφτομαι, σίγουρα και πνευματικά. Εξακολουθεί να με εντυπωσιάζει το πόση δύναμη μου δίνει το πλάσμα αυτό- το δικό μου προσωπικό θαύμα- ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες. Ταυτόχρονα όμως με τρομάζει απίστευτα αυτή η δύναμη που έχει πάνω μου, διότι θα έρθει η στιγμή που δεν θα την έχω δίπλα μου κάθε ώρα και στιγμή. Και τότε τι; Θα βρω ξανά τον τρόπο. Το ξέρω. Όπως πάντα. Στο μεταξύ απλά χάνω μερικούς χτύπους της καρδιάς μου. Από αγάπη. Μα και από τρόμο. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #mymiracleboy #myrainbowbaby #mymonkeyboy #mylittleweirdo
Ο λόγος που έχουμε μια κούνια στο σαλόνι μας. Η ιστορία έχει ως εξής. Η Σουλτάνα είναι κομματάκι εθισμένη στις αγορές. Ξέρετε, αυτές τις άσκοπες. Δεν θα σας το παραδεχτεί ποτέ, μα ακούστε και εμένα- κάτι ξέρω. Πρόσφατα λοιπόν, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο, αγόρασε μια τέτοια κούνια στην βρωμουσα για το μπαλκόνι. Κάποια μέρα που το μαϊμουδι είχε κατέβει σπίτι τους για playdate, την είδε και την ερωτεύτηκε. Την κρυφοερωτευτηκε δηλαδή γιατί εμάς δεν μας είπε τίποτα. Ένα πρωινό, μας παίρνει η Σουλτάνα τηλέφωνο σε έξαλλη κατάσταση πως δεν ακούμε το κουδούνι, πως έχουμε δέμα με κούριερ και άλλα τέτοια ωραία, την στιγμή που ήμουν απολύτως σίγουρη πως δεν είχα παραγγείλει τίποτα. "Τεσπά" μου λέει κρυφογελωντας "το πήρα εγώ το δέμα δεν είχε χρέωση είναι ήδη μέσα στο ασανσέρ" Ταυτόχρονα μου στέλνει μήνυμα να ετοιμάσω την κάμερα και αρχίζω να ψιλιαζομαι πως κάτι παίζει. Τρέχει το μαϊμουδι να δει τι δέμα είναι και αρχίζει το ντελίριο, την υστερία, τα γέλια- καλέ είναι μια ολοδικη του κούνια! Αγορά που έχω επιμελώς αποφύγει εγώ τόσα χρόνια γιατί το θεωρώ άσκοπο έξοδο μιας και έχουμε σκοπό να αγοράσουμε μια μεγάλη κούνια! Με τα πολλά αποκαλύπτεται πως το πονηρό μαϊμουδι εκείνη την ημέρα που κρυφοερωτευτηκε την κούνια- την ζήτησε για δώρο γιορτής. (Που έχει τον Οκτώβριο! ) Η Σουλτάνα βέβαια ποτέ δεν μπορεί να περιμένει τόσο, οπότε του την έδωσε προκαταβολικά!! Και επειδή ήμαστε ακόμα στις πολλές ζέστες, δεν κάναμε καν το κόπο να την βγάλουμε στο μπαλκόνι. Την αραξαμε στο air condition safe σαλόνι μας! Όπου και αράζει πλέον και το μαϊμουδι και ας χωράει μετά βίας. Και τώρα; Πως τον πειθώ να βγει στο μπαλκόνι σιγά σιγά ο καινούργιος του έρωτας;;; #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #ΟτιΝαΝαι #Σουλτανα #mysisterisbetterthanyours #hisgodmotherisbetterthanyours
Πήρε σήμερα ο μικρός ξυλάκι αντί βαρεμάρας μετά από πολύυυυυυ καιρό. (Είναι που λείπει η βρωμουσα του!) Του έτυχε να χαζέψουμε φωτογραφίες από παλιά άλμπουμ. Αφού είδαμε μερικά από τα νιάτα μου, (περασμένα μεγαλεία και διηγωντας τα να κλαίς!!), έφερε το άλμπουμ με τις δικές του πρώτες φωτογραφίες. Και πόσο αγαπώ να του λέω ιστορίες από τότε... Για κοίτα λοιπόν. 3 εβδομάδων χεράκι vs 360 εβδομάδων χεράκι... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #myrainbowbaby #mymiracleboy #mylittleweirdo
Δεν μπορώ να περιγράψω ΠΟΣΟ ζοριστηκα με το αν έπρεπε να πάμε φέτος διακοπές ή όχι. Μέχρι και σήμερα το απόγευμα, ταξιδεύουμε αύριο, δεν είχα ετοιμάσει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. (σοκαριστικό για όσους με γνωρίζουν προσωπικά- αφού πάντα τα έχω ετοιμάσει όλα το λιγότερο μια βδομάδα πριν). Ο Παναγιώτης ήταν αυτός που έδωσε το τελικό σπρώξιμο- αποφασισμένος πολύ πριν από εμένα- και για να είμαι ειλικρινής και πάλι με φόβο ξεκινάω. Είναι μια καινούργια συνθήκη όλο αυτό φέτος ωστόσο και δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να προσαρμοστούμε. Πάντα τηρώντας τα μέτρα ατομικής προστασίας. Όμως το έχουμε τόσο ανάγκη αυτό το ταξίδι. Το κυνηγάμε εδώ και δύο χρόνια μα όλο κάτι τυχαίνει, όλο κάτι προηγείται. Ήρθε η ώρα. Δεν σας αποκαλύπτω ακόμα τον προορισμό. Σημαίνει όμως πολλά για μένα. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #vacations #family #bliss #ΜενουμεΑσφαλεις
Όλα αυτά τα χρόνια που είμαι με τον Παναγιώτη- και δεν είναι λίγα, 18 ολάκερα- θυμάμαι μόνο μια ακόμη φορά που ταξιδεύαμε ανήμερα της Παναγίας. Μας λείπει η οικογένεια μας και το πλούσιο τραπέζι που κάνουμε κάθε χρόνο, μα ταξιδεύουμε προς την άλλη μας οικογένεια που αγαπάμε εξίσου... Και είναι μαγεία αυτή η ώρα μέσα στην θάλασσα... Γιορτάζουμε λοιπόν τον μπαμπά μας prive αλλά με περίσσια αγάπη. Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλο τον κόσμο. Γιορτάζει η Μητέρα όλων μας. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
Το καλύτερο φάρμακο... #τσικουδια #family #bliss #crete #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
Γάμος επί #covid_19 . Όταν παντρεύεται πρώτη σου ξαδέλφη όχι μόνο οφείλεις να πας, όχι μόνο θες να πας, μα βρίσκεις και αφορμή να πας αφού ο γάμος γίνεται στην λατρεμένη σου Κρήτη και με 50 καλεσμένους τοπ. Προσωπικά αγαπώ τα κλειστα μυστήρια- στην βάφτιση του Δημήτρη Γεράσιμου είχαμε μόλις 40 καλεσμένους και ήταν όνειρο- ωστόσο ο φόβος δεν σε αφήνει σε αυτές τις εποχές να το βιώσεις όπως θες. Το παντρεψαμε όμως το εναλλακτικό κορίτσι μας και ευχόμαστε μόνο τα καλύτερα... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #family #bliss #crete
Αξίζει να ζεις μέσα στη γυάλα, από φόβο μην πληγωθείς;
Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα!
Κι όταν τσακίζεσαι, να ‘χεις το θάρρος να λες: Με γεια μου, με χαρά μου!
Φτου κι από την αρχή τώρα… Όχι κακομοιριές και κλαψούρες.
Η ζωή είναι όμορφη, παλικάρι μου, μόνο όταν την ζεις…
Όταν κυλιέσαι μαζί της…
Πότε σε λασπουριές και πότε σε ροδοπέταλα…
Κρατάς τις αναμνήσεις σου και προχώρα…
Μια περιπλάνηση είναι το διάβα μας σ’ αυτό το κόσμο…
Μια περιπλάνηση ανάμεσα ουρανού και γης…
"Αλκυόνη Παπαδάκη
#ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
Η μέρα σήμερα είχε γεύση γλυκιά. Με άρωμα βανίλιας και την ευχάριστη αίσθηση που σου αφήνει στο στόμα ένας ξηρός καρπός που δεν περιμένεις να γευτείς. Ταυτόχρονα όμως είχε και μια πίκραδα - σαν το ξύσμα πορτοκαλιού που κρύβει αυτό το υπέροχο γλυκό- που όμως ήταν τόσο έντονο και μαγευτικό το άρωμα του που ακόμα και πίκρα είχε και αυτή την γλύκα της... Πολύ αγάπη σήμερα. Πολύ συγκίνηση. Πολύ χαρά. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #family #bliss #mylaura #myuncle (αυτή η θεσπέσια συνταγή από Akis Petretzikis)
Το σωστό το καφεδάκι το πρωινό... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #Ανωγεια #crete #family #bliss
Είναι η Γωγώ του. Είναι η ακρίδα μου. Είναι η απόδειξη ότι οι σχέσεις χτίζονται. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #family #bliss #crete
Όταν φεύγεις από συγγενείς στην Κρήτη, μόνο έτσι φεύγεις. Φορτωμένος σακούλες, αναμνήσεις και αγάπη... #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #family #bliss #crete
Είναι αδύνατον να πάω Κρήτη και να μην πάρω λυχναράκια για την επιστροφή. Τα ΛΑΤΡΕΥΩ. Σε περίπτωση που δεν βρω, αν δεν κάνω λάθος τα φτιάχνουνε παραδοσιακά το Πάσχα, θα φροντίσει ο τρελός Κρητικαρος ξάδελφος μου να παραγγείλει. Βρίσκομαι λοιπόν πλέον σπίτι μου και αφού ξεπακεταρα αμέσως, αφού έβαλα και άπλωσα τρία πλυντήρια, αφού μαγείρεψα και αφού μοίρασα και όλα τα καλουδια που έστειλαν σε όλους- έπεσα κυριολεκτικά ΞΕΡΗ για τρεις ώρες. Τώρα προσπαθώ να συνέλθω πίνοντας καφέ, (ντεκαφεινε...), τρώγοντας το λυχναράκι μου και αναλογιζόμενη όλες τις όμορφες στιγμές που είχα την ευλογία να ζήσω σε αυτές τις ολιγοήμερες, μα πολύ γεμάτες, διακοπές στην δεύτερη πατρίδα μου- την Κρήτη. Από εδώ και πέρα κρατάμε τις αποστάσεις μας για καμιά βδομάδα από όλους - όπως οφείλουμε επι #covid_19. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #family
Στην Κρήτη έπεσε έτσι ξαφνικά και ο άλλος πλαϊνός κοπτήρας μας! Και μάλιστα όχι όπου και όπου! Στο σπίτι της αδελφής του πατέρα μου, στο χωριό που ο ίδιος μεγάλωσε! Και ενώ είχα προετοιμαστεί για ένα τέτοιο ενδεχόμενο έχοντας μαζί μου τα απαραίτητα- τελικά η ζωή μου απέδειξε άλλη μια φορά πως όσο και να κάνω εγώ σχέδια αυτή σκοπεύει να μου τα ανατρέπει! Διότι το δόντι έπεσε την τελευταία μερα, που είχα πλέον πακετάρει τα πάντα για το πλοίο, μέσα σε αυτά και τα οδοντιατρικά σύνεργα! Οπότε αυτοσχεδίασα με οινόπνευμα, τσιμπιδακι για τα φρύδια και μπαμπάκι- ενώ ευτυχώς η θείες μου είχαν παγωτό για να γλυκάνει και να μουδιάσει τον πόνο σε ένα παραπονιαρικο μαϊμουδακι! #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #τοναγαπω #mymiracleboy #mylittleweirdo
Μας έχουν πάει λίγο (πολύ) στραβά όλα αφότου γυρίσαμε από τις ολιγοήμερες διακοπές μας- να τα λέμε και αυτά! Αντέχουμε όμως και προσωπικά χαμογελώ όταν ο καφές μου, αυτός ο ντεκαφεινε που ακόμα δεν μπορώ να αγαπήσω, μου δίνει τέτοια όμορφα απρόοπτα μυνήματα! #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #faith #hope
-"33 νούμερο παπούτσι χρειάζεται..." -" Εμ. Πόσο;" -" 33 σας λέω. Σίγουρα." "Όχι καλέ αποκλείεται. Τις προάλλες τον γέννησα, και τα πατουσακια του χωρούσαν και τα δύο στην χούφτα μου. Αδύνατον." #ΚαιΟμως #ΕιναιΜαθηματικαΒεβαιο #slippingthroughmyfingersallthetime Τα παπούτσια των πρώτων δύο χρόνων VS το παπούτσι για το φθινόπωρο... #τοναγαπω #δευτερακι #ΤοΔικοΜου #summermoodstillon #schoolmoodontoo #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
Που λέτε έχω μια φίλη καρδιακή. Βασικά τρεις έχω όλες και όλες- καρδιακές και οι τρείς- αλλά εγώ σήμερα θα σου μιλήσω για την μια. Είναι φανατική οπαδός της τρελής γραφής μου, απο τότε που την ανεχόταν μόνο αυτή σε ραβασάκια παράνοιας, σε γράμματα πολυσέλιδα, ( μπρος πίσω), και όταν τελικά απομακρυνθηκαμε λόγω σπουδών, η παράνοια συνεχίστηκε σε ηχογραφήσεις σε κασσέτες- όχι δεν είχαμε Skype και viber- είμαστε και μιας ηλικίας! Μείναμε έγκυος ταυτόχρονα, μου στάθηκε σαν βράχος παρά το ότι εγώ ζούσα απώλειες ενώ αυτή την μητρότητα- μην τα πολυλογω, είπαμε φίλη καρδιακή! Τώρα πια, μου χαρίζει καρδούλες στις δημοσιεύσεις μου, ενώ πότε πότε θα την δεις και να σχολιάζει με "θράσος" από κάτω επειδή ξέρει πως όταν βλέπω αλληλεπίδραση από άτομα που γνωρίζω δια ζώσης, χαμογελώ ένα τικ παραπάνω! Δεν βλεπομαστε συχνά λόγω εντελώς αντιθέτων προγραμμάτων, μα είναι το κορίτσι μου και αυτό δεν αλλάζει. Κάθε χρόνο λοιπόν, μα κάθε χρόνο, θα σκιστεί να βρει τον τρόπο όπου και αν είμαι να πεταχτεί να μου φέρει το μερτικο μου από την φανουρόπιτα που φτιάχνει. Και κάθε, μα κάθε χρόνο με συγκινεί βαθιά. #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #bestie #kellou
Ξαδέλφια. Καλλια και από αδέλφια... #ΜαζιΔενΚανουνεΚαιΧωριαΔενΜπορουνε #ΗΜπουμπουΤου #ΟΤσακοςΤης #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020
"Θέλω να σου φέρω
ένα σταυρουλάκι αυγινό φως
δυο αχτίνες σταυρωτές απ' τους στίχους μου
να σου ξορκίζουν το κακό
να σου φωτάνε
μη μου σκοντάψεις,
έτσι γυμνόποδο και τρυφερό
στ' αγκάθι κ' ενός ίσκιου.
Να μεγαλώσεις γρήγορα.
Έχεις να κάνεις πολύ δρόμο,
κ' έχεις δυο πεδιλάκια μόνο από ουρανό." #Ριτσος #Αγαπημενος #ΟιΜικρεςΜεγαλεςΣτιγμεςΜας2020 #mymiracleboy #myrainbowbaby #mymonkeyboy
ΕΓΩ, δεν αποχαιρετώ κανένα καλοκαίρι! Όχι βέβαια! Καλέ, το καλοκαίρι μου είναι δίπλα μου, και μου δίνει σβουρηχτα φιλιά στο μάγουλο! Να αποχαιρετήσω ΕΓΩ τέτοια μαγεία; Απαπα! Εσείς κάνετε ότι θέλετε! Πείτε μου και καλό χειμώνα, δεν ψαρωνω! Σας λέω. ΕΓΩ το καλοκαίρι το γέννησα.... #mymiracleboy #myrainbowbaby #mylittleweirdo #mymonkeyboy #summermoodstillon
Πάμε για τους επόμενους τέσσερις και τελευταίους μήνες του επιεσοδιακού αυτού 2020!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...