Κυνήγι θησαυρών για μικρούς εξερευνητές! (έμπνευση Aspa On Line)

Δεν φαντάζεστε σε τι περιπέτειες μπλέξαμε αυτές τις εβδομάδες... Όχι σε ένα, ούτε σε δύο μα σε τρία κυνήγια θησαυρών συμμετείχαμε!! 

Όλα ξεκίνησαν όταν είδα ένα ποστ στην αγαπημένη μου Μαρίνα του Litlle Box of Luv  για φθινοπωρινό κυνήγι θησαυρών, η οποία με την σειρά της το είδε στην γλυκιά Άσπα εδώ.

Η ιδέα φυσικά μου άρεσε πολύ, ωστόσο, στην ηλικία που είναι το μαιμούδι δεν τρελαίνομαι για εκτυπώσιμα γενικότερα και το έχω ξαναπεί. Προτιμώ να το γράψουμε μαζί, να το ζωγραφίσουμε, γενικά να συμμετάσχει και ο ίδιος  όσο αυτό είναι δυνατόν. Επίσης, μια τέτοια μεγάλη λίστα ήταν μάλλον κουραστική για μια μόνο εξόρμηση με ένα τρίχρονο που θα βαρεθεί γρήγορα και θα ασχοληθεί και με άλλα είκοσι άσχετα πράγματα στην διαδρομή, οπότε η τελική μας εκτέλεση ήταν απλή και γρήγορη!! 

Τον ρώτησα αν θέλει να πάμε για ένα φθινοπωρινό κυνήγι θησαυρού, (εννοείται ήθελε!) και του εξήγησα τι σημαίνει αυτό. Δηλαδή : Ποια φρούτα λόγου χάρη βγαίνουν τώρα το φθινόπωρο; Με τι γεμίζει με έδαφος; Ποιους καρπούς βλέπουμε συνήθως στην βόλτα μας αυτόν τον καιρό; 

Απαντώντας λοιπόν ο ίδιος στις ερωτήσεις, (και πολύ με εντυπωσίασε ομολογουμένως), πήρα ένα χαρτί και μερικού μαρκαδόρους και άρχισα να σχεδιάζω την λίστα μας. Μόνο που θα ήταν μικρή, (ώστε να μην χάσουμε το ενδιαφέρον μας), και επεξηγηματική με σχέδια. (αφού δεν ξέρουμε ακόμα να διαβάζουμε, μα ξέρουμε τους αριθμούς). 

Κάπως έτσι λοιπόν, ξεκινήσαμε για το πρώτο μας φθινοπωρινό κυνήγι θησαυρών! 

Βρήκαμε τις πετρούλες μας... ( η μια μάλιστα έμοιαζε με καρδιά!)

Τα κουκουνάρια μας.. (είχαμε τόση ποικιλία που διαλέξαμε τα καλύτερα!) 

Τις πευκοβελόνες μας...

Τα φύλλα μας, όπου παρασυρθήκαμε και μαζέψαμε πολλά παραπάνω... (είναι που ζωγραφίζουμε και με αυτά!) 

Βρήκαμε και ένα μικρό "κουτσουράκι" το οποίο έχει βάλει μπροστά από το τζάκι και ανυπομονεί να το ρίξει μέσα την πρώτη φορά που θα ανάψουμε φέτος φωτιά... 

Χρειάστηκε κάμποσες υπενθυμίσεις ενδιάμεσα ... 

Ενώ ήμασταν τυχεροί αφού βρήκαμε και μανταρίνια και λεμόνι στον κήπο του παππού...

Όταν γυρίσαμε σπίτι, με μεγάλη χαρά απλώσαμε τον θησαυρό μας για να τον θαυμάσουμε... (και φάγαμε και τα μανταρίνια εννοείται!) 

Το θέμα είναι το εξής! Ήταν τόσο πετυχημένο αυτό μας το κυνήγι, που σκέφτηκα να διοργανώσω κατά αυτόν τον τρόπο και την ημέρα που θα συνοδεύαμε τον μπαμπά μας στο μάζεμα των ελιών. Και πολύ χαίρομαι που το έκανα, διότι ο Δημήτρης Γεράσιμος και πάλι ξετρελάθηκε. Τόσο να ετοιμάσουμε την λίστα- αφού ήδη θυμόταν αρκετά πράγματα από πέρσι- όσο φυσικά και να γίνουμε και πάλι τρανοί εξερευνητές.... 

Με τον ίδιο απλό και γρήγορο τρόπο, οργανώσαμε και το δεύτερο- θεματικό- φθινοπωρινό κυνήγι μας... 

Μαζέψαμε- με μεγάλη χαρά τις ελιές μας... (ανάκατες στην αρχή- και τις ξεχωρίσαμε σπίτι, ολόκληρη δραστηριότητα και αυτή από μόνη της)

Βρήκαμε φυσικά πολλές λινάτσες, όχι μια, και πολλά κλαριά ελιάς... 

Το ρίξαμε στο σκάψιμο για να βρούμε το σκουλίκι μας... 

Και βρήκαμε και άλλα που δεν ζητούσε η λίστα... (θυσία η μάνα!) 

Βρήκαμε τους καρπούς μας... Μανταρίνι, πορτοκάλι, βελανίδια, και κάτι καρπούς από έναν θάμνο που δεν γνωρίζω καν... και φυσικά τις ελιές γιατί και αυτές καρποί είναι! (τι, δεν το ξέρατε;;!) 

Ενώ είχαμε και τα τυχερά μας, με δεκάδες πεταλούδες που τις κυνηγούσαμε από λουλούδι σε λουλούδι... 

Και κάπως έτσι μαζέψαμε και τους θησαυρούς μας στο μάζεμα των ελιών.... (και μάθαμε τόσα πράγματα...) 

Νομίζατε ότι τελειώσαμε, σωστά;;; Κι όμως όχι! Διότι ακολούθησαν μερικές βροχερές μέρες και το έχουμε πει πολλάκις πως είμαστε σαν τα σαλιγκάρια.  Ξεπορτίζουμε με κάθε βροχή! Ήταν αδύνατον λοιπόν να μην οργανώσουμε και ένα Βροχερό κυνήγι θησαυρών! Και ήταν στα αλήθεια το πιο διασκεδαστικό! 

Φτιάξαμε και πάλι μαζί την λίστα, εξοπλιστήκαμε με ομπρέλες και γαλότσες και ξεκινήσαμε δυναμικά την εξόρμηση βρίσκοντας αμέσως αμέσως την λάσπη!! 

Πολύ γρήγορα βρήκαμε λακούβες με νερό, όπου τσαλαβουτήξαμε με χαρά, ενώ βρήκαμε και άπειρα σαλιγκάρια, (πρέπει να ήταν και εκατοντάδες -παντού- μα πάρα πολύ μικρά), ενώ είχαμε την τύχη να βρούμε και πολλά μεγάλα και εντυπωσιακά μανιτάρια! 

Δυσκολευτήκαμε στα ίχνη και φυσικά στο σύννεφο αφού ήταν μαύρος ο ουρανός, βρήκαμε όμως ίχνη από λάστιχο, (όοοοχι ίχνη από μικρές ράγες τρένου επιμένει το μαιμούδι!!), ενώ ο Δημήτρης Γεράσιμος δεν πτοήθηκε και σε ένα άνοιγμα είδε ένα σύννεφο  σε σχήμα σπίτι με καμινάδα κιόλας!!! (έτσι!) 

Και κάπως έτσι, με βρεγμένη την  λίστα μας αφού μας έπιασε βροχή πολλές φορές, και με ένα τελευταίο τσαλαβούτημα στα νερά, γυρίσαμε χορτάτοι από φθινοπωρινό αέρα και μυρωδιά βρεγμένου χώματος στο σπίτι μας για να μιλήσουμε για όσα μάθαμε και είδαμε! 

Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διοργανώσετε έστω και μόνο κυνήγι θησαυρών! (εμάς θα ακολουθήσουν και άλλα!) Διότι όλα αυτά που είδαμε σε αυτά με τον Δημήτρη Γεράσιμο τα βλέπουμε σχεδόν καθημερινά στην βόλτα μας. Ωστόσο, το γεγονός πως υπήρχε μια λίστα την οποία έπρεπε να ακολουθήσει, τον εξίταρε, σαν να ήταν εξερευνητής και να  ακολουθούσε κάποιο χάρτη θησαυρού... (ωραία ιδέα για μεγαλύτερα παιδιά). Και ένιωθε πολύ σπουδαίος όταν έβρισκε κάτι που υπήρχε στην λίστα. Τα σχέδια εννοείται βοήθησαν πολύ, φροντίστε να είναι παραστατικά. (πχ πράγματι δέκα φύλλα- θα σας δοθεί η ευκαιρία να τα μετρήσει ένα ένα για να βεβαιωθεί πόσα χρειάζεται να βρει!) 

Καλά κυνήγια λοιπόν σας εύχομαι!!!