Κυριακή 12 Ιουνίου 2016

Όταν η τσιχλόφουσκα περπάτησε....

Είναι γεγονός, πως τόσο η Σουλτάνα όσο και εγώ, ψάχνουμε πάντα ευκαιρίες να γιορτάσουμε και να βάλουμε λίγη έξτρα μαγεία στην ζωή μας. Η Σουλτάνα ακόμα περισσότερο από εμένα, οπότε ήταν σίγουρο πως ακόμα και την περπατόπιτα της τσιχλόφουσκας θα την πασπάλιζε με μπόλικη μαγεία και νεραιδόσκονη! Ιδίως από την στιγμή που αφορά το κουκουτσάκι της και αυτό το τόσο σημαντικό ορόσημο στην ζωή της... 



Για το έθιμο της περπατόπιτας σας έχω ξαναμιλήσει, όταν περπάτησε το μαιμουδάκι μου και το γιορτάσαμε και εμείς όπως άρμοζε στην περίσταση. 

Σήμερα λοιπόν, μετά από πολλές αναποδιές, ήρθε επιτέλους η ώρα να "κάνουμε θέμα" και τα πρώτα βήματα της τσιχλόφουσκας, έστω και με ένα μήνα καθυστέρηση. 

Η αρχή είχε γίνει, όταν λάβαμε την υπέροχα πρωτότυπη πρόσκληση μας-( η οποία είναι όμως κλεμμένη ιδέα από το επικείμενο πάρτι μας- θα σας τα αποκαλύψω όλα αύριο! )- και όπως  λέει η Σουλτάνα, η ίδια η πρόσκληση σε προϊδεάζει για το πόσο καλά θα περάσεις όπου σε καλούν! Μπορεί να μην συμφωνώ απόλυτα, όμως σε πολλές περιπτώσεις, είναι αλήθεια! 






Από εκεί και πέρα, εφόσον μου ανέθεσε να φτιάξω τα γλυκά, είχε όλο το περιθώριο να ασχοληθεί με αυτό που αγαπάει περισσότερο. Την διακόσμηση, το στήσιμο και τα party favors... 

Τα παπουτσάκια αγκαλιάς είχαν την τιμητική τους και κρεμάστηκαν ψηλά, αφού δεν τα χρειαζόμαστε πια. Στην κεντρική είσοδο, στο ασανσέρ, στον μπουφέ... 






Τα γλυκά ήταν η ίδια η περπατόπιτα- στην οποία αποφάσισα πλέον πως ΔΕΝ μπορώ να "αχνίσω" πατουσάκια, τα κλασσικά μου cupcakes και τα μπισκοτάκια βουτύρου που φτιάχνω πάντα σε περιπτώσεις που θέλω να "παίξω" με ζαχαρόπαστα. 






Η μπουμπούκα μου, μας άνοιξε την πόρτα και περίμενε με αγωνία να δει, γιατί μαζευτήκαμε όλοι σήμερα προς τιμήν της... 





Και μετά από λίγο, θεία και τσιχλόφουσκα είχαμε αρχίσει να ανυπομονούμε λίγο... 


Όταν έφτασαν όλοι οι καλεσμένοι, απομακρύναμε την μπουμπού και τοποθετήσαμε τα παιχνίδια. Μου άρεσε πολύ που ο καλοπαντρεμένος, (ο γαμπρός μου ντε!), το σκέφτηκε πολύ ώστε να είναι ακριβοδίκαιος, (και να έχει μια ελπίδα να διαλέξει την μηχανή δρόμου που της είχε πάρει!!!!!!!!), και επέλεξε να τα βάλουμε σε μια ευθεία ώστε να έχει οπτική επαφή εξίσου με όλα! 


Το αστείο ήταν πως επικράτησαν κατά κύριο λόγω δυο επαγγέλματα.... Η δασκάλα και η τραγουδίστρια! (για μένα τραγουδιάρα, για την μαμά μου σοπράνο, για την νταντά της πρωτοκλασσάτη τραγουδίστρια, για τον θείο της σκυλού!!) Ο νονός  της και ο πατέρας της επέλεξαν την πυροσβεστική και τους αγώνες μηχανών αντίστοιχα. (Βρε Νίκο μανούλα μου, θες να την πεθάνεις την αδελφή μου;;;;) Όταν όμως την είδα με το λουλουδάτο φορεματάκι της που σήκωνε συνέχεια και μας φανέρωνε την φουφούλα της, άλλαξα γνώμη! Καλαθάκι έπρεπε να της είχα πάρει- λουλουδού θα γίνει το κορίτσι μας!!! 

Μας διέψευσε όλους πανηγυρικά διαλέγοντας την υδρόγειο που της είχε πάρει ο παππούς της με την ελπίδα να γίνει δασκάλα!!! (χεχεχε) Μετά κατευθύνθηκε προς το πιανάκι, που ήταν η "σοπράνο" εκδοχή της γιαγιάς της!! Δίνοντας ακόμα μια φορά την ευκαιρία στην μαμά της να μας τονίσει πόσο παρεξηγημένο είναι το κουκουτσάκι της!!! (ακούστηκαν και απειλές ότι θα γίνει τρανή και σπουδαία τραγουδίστρια και θα αναγκάζει εμένα να της ρίχνω τα λουλούδια, χεχεχε) 

Όταν το γλέντι τελείωσε, η περιχαρής μαμά μας μοίρασε υπέροχα, χειροποίητα "party favors" να μας ευχαριστήσει για την παρουσία μας. Ο φάκελος που είχε βάλει το δωράκι, για μένα ήταν δώρο από μόνος του. Με το αποτύπωμα του πατουσιού της τσιχλόφουσκας, σίγουρα θα βρει την θέση του μέσα στο σπιτάκι μας. 


Το δωράκι που έκρυβε μέσα ήταν ένα λιτό και όμορφο μπρελόκ που έφτιαξε μόνη της η Σουλτάνα... 


Και κάπως έτσι, με πολύ γέλιο, κουβέντα και παιχνίδι τα ξαδελφάκια, περάσαμε μια υπέροχη και ξεχωριστή Κυριακή. 

Τσιχλοφουσκάκι μου... εγώ θα σου ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου τα βήματα σου στην ζωή να είναι γερά μα και ονειροπαρμένα... Και μέχρι να μεγαλώσεις και να διαβάσεις αυτές τις αράδες, θα σου έχω ήδη δείξει τι ακριβώς εννοώ... 

Σε αγαπώ πολύ πολύ... (και μην μου κάνεις εμένα την δύσκολη. Αν η θεία λέει δεν τρώμε περπατώντας σε όλο το σπίτι, (μου), δεν τρώμε περπατώντας σε όλο το σπίτι!!) 


11 σχόλια:

  1. Εύχομαι τα βήματά της στην ζωή να είναι "σταθερά" και "ανέμελα"!!! Να την χαίρεστε και να την καμαρώνετε!!! όσο για το όλο σκηνικο...τι να πω; Απλά μοναδικό !!! Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστούμε Γιώτα μου για όλες τις υπέροχες ευχές... Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  2. Καλα!!! οκ δεν σας πιάνει κανείς εσάς!!!! μένω άφωνη με τόσα πατουσάκια σε τόσες παραλλαγές!!!!!!!!
    Πραγματικά ολόκληρη γιορτή!!! μπράβο σας και ξανά μπράβο σας!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαστε λίγο "όπου γάμος και χαρά η Βασιλω πρώτη" χεχε!! Σε ευχαριστούμε Ελένη μου!

      Διαγραφή
  3. Μπράβο σας! Μα τι όμορφες ιδέες που έχετε!Και ποσο γρήγορα περνάει ο καιρός κ μεγαλώνουν τα μικρακια μας!Πάντα γερα κ σταθερά βήματα σας εύχομαι!
    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπράβο στο τσιχλοφουσκάκι!!! Και φυσικά συγχαρητήρια στην μαμά και στην θεία για την υπέροχη γιορτή!!! Λιώνω με αυτά τα πατουσάκια!!!
    Εύχομαι να είναι υγιής, ευτυχισμένη και να στέκεται πάντα γερά στα πόδια της, να μην αφήνει τίποτα να τη ρίξει κάτω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Υπέροχα όλα! Εγώ δεν έκανα το έθιμο με τα αντικείμενα σε κανένα από τα παιδιά μου παρόλο που το ήθελα πολύ! Κρίμα!
    Kathy

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πως και έτσι Κατερίνα μου, αφου σε όλα είσαι μέσα και είσαι υπέροχη! Δεν πειράζει έχεις κάνει τοοσα αλλά, μην το σκέφτεσαι! Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
    2. Πως και έτσι Κατερίνα μου, αφου σε όλα είσαι μέσα και είσαι υπέροχη! Δεν πειράζει έχεις κάνει τοοσα αλλά, μην το σκέφτεσαι! Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...