Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2019

6+ 1 δραστηριότητες σχετικά με τις 5 αισθήσεις!!!

Το συγκεκριμένο θέμα, τριγύριζε στο μυαλό μου από τον Σεπτέμβριο! Τελικά ο κουτσοΦλέβαρος ήταν ο ιδανικός μήνας για να το πιάσουμε, αφού έχει πολύ συγκεκριμένες δραστηριότητες - δεν μπορείς να επεκταθείς και πάρα πολύ. 

Με τις 5 αισθήσεις ασχοληθήκαμε λοιπόν, και νομίζω ήταν από τα πιο διασκεδαστικά homeschooling που έχουμε κάνει. Το ενδιαφέρον είναι πως σχεδόν όλες οι δραστηριότητες έχουν εν τέλει να κάνουν με όλες τις αισθήσεις αφού για να εξερευνήσουμε μια, ακυρώνουμε άλλη με αποτέλεσμα να λειτουργούν παραδόξως όλες πιο έντονα. Επίσης το καταπληκτικό με αυτό το θέμα είναι πως μπορούμε εν καιρώ να τις επαναλάβουμε όλες με άλλα στοιχεία όμως στην κάθε μία! Πάμε να σας δείξουμε τι κάναμε; 





  1. Εξερεύνηση της αφής μας. 
  2. Αξιολόγηση της ακοής μας.
  3. Εξερεύνηση της γεύσης μας. 
  4. "Ακούμε" την όσφρηση μας. 
  5. Δοκιμάζουμε την όραση μας. 
  6. Δραστηριότητα που ικανοποιεί όλες τις αισθήσεις μας. 
  7. Ανάγνωση σχετικών βιβλίων- πάντα! 
Αφή:

Ξεκίνησα με την αφή γιατί ήξερα πως θα τον εντυπωσιάσει. Έφτιαξα ένα μικρό κουτί όπου θα μπορούσα να κρύψω πράγματα και αυτός να τα νιώθει μόνο με το χέρι του. Δεν θα χρειαζόταν να το κάνω πιθανότατα σε μεγαλύτερη ηλικία, όμως ήξερα καλά πως ο μικρός δεν θα δεχόταν τα μάτια του δεμένα για πολύ ώρα- όπως και έγινε- έπρεπε λοιπόν να βρω άλλο τρόπο. Τον εντυπωσίασε όντως η κατασκευή και τώρα την χρησιμοποιεί και για άλλα παιχνίδια. 

Χρειάστηκα: 
  • Ένα μικρό κουτί- εγώ χρησιμοποίησα αυτό από την ντουντούκα του γνωστού παιχνιδομάγαζου- αν δεν την έχετε πάρει ΜΗΝ την πάρετε είναι εξαιρετικά καλή δεν θα σας μείνει ακοή για να κάνετε τις δραστηριότητες μας!! 
  • Χρωματιστό χαρτί 
  • Αφρώδες χαρτί
  • Ψαλίδι, χαρτοκόπτη, κόλλα, σελοτέιπ. 
Αρχικά έκοψα με οδηγό ένα cd μια τρύπα στο μπροστά μέρος του κουτιού και μετά έκοψα το πίσω μέρος να ανοίγει σαν καταπακτή για να μπορώ να αλλάζω τα αντικείμενα. 




Μετά έντυσα με το πράσινο χαρτί το μεγαλύτερο μέρος του κουτιού. Μετά σχημάτισα πάλι με το cd ένα κύκλο σε ένα αφρώδες χαρτί που είχα κόψει στο μέγεθος της πρόσοψης του κουτιού και το κόλλησα εσωτερικά. 





Έκοψα μετά σε ακτίνες από το κέντρο του κύκλου, υπολογίζοντας ίσα να μπορεί να μπει το παιδικό χεράκι χωρίς να φανερώνεται το εσωτερικό του. 


Έτοιμο! Μετά αποφάσισα τι θα έχω έτοιμο για να βάλω μέσα στο κουτί και τα έβαλα μέσα σε μια χάρτινη σακούλα. 


Προσωπικά επέλεξα φασόλια, χαρτονόμισμα, κέρματα, κουφετάκια, κρεμμύδι, βαμβάκι, πον πον, λεμόνι, πέτρες, πλαστελίνη, αλουμινόχαρτο, γλωσσοπίεστρα, playmobil και γλίτσα!! Του έκλεισα τα μάτια και το αισθητηριακό παιχνίδι άρχισε! 


Είχα σκοπό να χρησιμοποιήσουμε και την όσφρηση σε αυτό το παιχνίδι, μα δεν χρειάστηκε αφού τα έβρισκε όλα και τα δυο που τον δυσκόλεψαν- κρεμμύδι και φασόλια- δεν είχαν διαφορά στην μυρωδιά τους. 



Ακοή: 

Για την ακοή έκανα μια πολύ γνώριμη δραστηριότητα αφού έχουμε φτιάξει πολλάκις μουσικά όργανα από υλικά στο σπίτι μας- δείτε εδώ- και εδώ

Χρειάστηκα: 

  • Ρολά υγείας
  • χρωματιστό χαρτί
  • σελοτειπ, ψαλίδι, λαστιχάκια
  • Υλικά για να γεμίσω 
Έκοψα τα χαρτιά στο μέγεθος που χρειάζεται για να καλύψω τα ρολά κλείνοντας την μια άκρη και υπολόγιζα και ένα τετράγωνο με το οποίο να μπορώ να καλύψω το καπάκι του ρολού. Αφού τα έντυσα έβαλα μέσα αυτά που ήθελα να βρει το μαιμούδι και τα έκλεισα με τα τετράγωνα χαρτιά και λαστιχάκια. Υπολογίστε να κρατήστε από αυτά που θα βάλετε μέσα σε προσχολικές ηλικίες για να βοηθηθούν- δεν είναι εύκολο να εντοπίσεις το αντικείμενο που κρύβεται μέσα μόνο από την ακοή... 


Εγώ επέλεξα φασόλια, ρύζι, συνδετήρες, πλαστικά χαλικάκια και πασατέμπο. Έγραψα αριθμούς στα καπάκια και σημείωσα τι έχω βάλει που. Και τα έκλεισα. Όταν τα παρουσίασα στο μαιμούδι τα είχα μπερδεμένα. 


Και ξεκινήσαμε... Δεν ήταν εύκολο. Ιδίως στην αρχή. Μετά όσο λιγόστευαν οι επιλογές ήταν καλύτερα. 




Γεύση και Όσφρηση: 

Πόσα γέλια κάναμε εδώ! Πραγματικά! Βασικά εδώ χρειάζεται λίγη φαντασία στο τι να βάλεις, κάποια να τα γνωρίζει, κάποια όχι απαραίτητα- πχ εμένα καρότο ωμό δεν τρώει να ξέρει την γεύση ή την υφή- και να υπάρχει διαφορά μεταξύ τους τόσο στην γεύση φυσικά όσο και στην υφή, την σύσταση, όλα- όσο πιο διαφορετικά τόσο το καλύτερο. Εγώ χρησιμοποίησα θήκες cupcakes για να βάλω μέσα τα γευστικά δείγματα και είχα δίπλα και νερό για να ξεπλένει ο γευσιγνώστης το στόμα του! Ταυτόχρονα με την γεύση, πριν τα μύριζε για να βοηθηθεί ή και όχι! 





Εγώ επέλεξα ψίχα ψωμιού, μέλι, μήλο, τοματίνια, λεμόνι, nachos, αλμυρά μπισκοτάκια, φρυγανιά, καρότο, κουφετάκια, ζελεδάκια, και φυστικοβούτυρο! Είχα πολύ πλάκα. Δεν του άρεσαν χωρίς να βλέπει πράγματα που τρώει και του άρεσαν πράγματα που δεν τρώει! Επίσης, δεν ξέρω αν με δούλευε- αυτός επιμένει- μα δεν καταλάβαινε τα κουφετάκια, πράγμα που φυσικά τρώει πολύ συχνά! (σοκ!) Η όσφρηση τον δυσκόλεψε εξίσου, μα είχε και βουλωμένη μύτη το μικράκι μου οπότε δικαιολογείται! 


Όραση: 

Μα πόσο αστεία δραστηριότητα ήταν αυτή με την όραση μας;;; Ετοίμασα το καβαλέτο μας, νερομπογιές, (δεν τόλμησα τέμπερες το ομολογώ!) ένα μαντήλι για τα μάτια και τον φώναξα! Έπρεπε να ζωγραφίσει με τα μάτια κλειστά! Ο Δημήτρης Γεράσιμος δεν έχει χειρότερο. Οπότε είμαι περήφανη και μόνο που δέχτηκε. Τον συμβούλεψα αφού έκατσε να κοιτάξει καλά τα χρώματα, τα πινέλα, να νιώσει με τα χέρια του το καβαλέτο και μετά αρχίσαμε. 




Τα πήγε τόσο καλά που νομίζαμε πως βλέπει- και όντως κρυφοκοιτούσε ελαφρώς από κάτω ο πονηρός- όμως μετά του έβαζε και ο Παναγιώτης το χέρι του και πράγματι δεν έβλεπε τίποτα!! Μάλιστα το πρώτο που ζωγράφισε ήταν ένα ανθρωπάκι μα είχε πέσει σε πολύ αχνό χρώμα, έτσι μετά καλύφθηκε όλο από τις υπόλοιπες μουτζούρες. 















Το αποτέλεσμα αυτό το εκπληκτικό έργο!! (τι; αμφιβάλλετε;) 



Και οι 5 αισθήσεις μαζί: 

Μπορείτε να φανταστείτε μια δραστηριότητα που τις περικλείει όλες;;; Το pop corn!! Αμέ! Και όμως! Βλέπουμε το καλαμπόκι πριν γίνει ποπ κορν! Το νιώθουμε στα χέρια μας- την σύσταση και την υφή του. Το βάζουμε στην κατσαρόλα με μια κουταλιά λάδι και σκεπάζουμε. Τώρα περιμένουμε να ακούσουμε το πρώτο ποπ κορν να σκάει. Ακολουθούν και τα υπόλοιπα. Πολύ γρήγορα τα μυρίζουμε κιόλας! Περιμένουμε να σταματήσουμε να ακούμε τα σκασίματα. Ανοίγουμε το καπάκι και βλέπουμε την μεταμόρφωση! Μετά χώνουμε το χεράκι στα ποπ κόρν και νιώθουμε την αλλαγή στην σύσταση και την υφή πριν αρχίσουμε να τα καταβροχθίζουμε για να τα γευτούμε! Φτιάχνουμε και γλυκό και αλμυρό ποπ κόρν για να γευτούμε την διαφορά- και να την νιώσουμε στα δάχτυλα μας!!!! Φοβερό; (είναι!!!) 





Ανάγνωση σχετικών βιβλίων: 

Αυτή την φορά δεν βρήκα νέα βιβλία σχετικά, εκτός από αυτό με τα μάτια- εκπληκτικό- για το οποίο σας μίλησα εδώ. Στην βιβλιοθήκη μας θα βρείτε και τα υπόλοιπα βιβλία που μας βοήθησαν σχετικά με όλες τις αισθήσεις μας! Τα αγαπάμε όλα! 

  • Το ανθρώπινο σώμα- Μάλλιαρης Παιδεία
  • Μικρός Παντογνώστης- Μάτια- Εκδόσεις Πατάκη
  • Σώμα και Αισθήσεις- Διεθνές Κέντρο Βιβλίου
  • Χρώματα- Henre Tullet- Εκδόσεις Νεφέλη
  • Ένα βιβλίο με ήχους- Henre Tullet- Εκδόσεις Νεφέλη




Τι λέτε; Θέλετε να μαντέψετε το επόμενο θέμα μας, ή να μας προτείνετε ένα;; 

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019

Το ακατάστατο σαλόνι μου...

Είμαι από την φύση μου, ψυχαναγκαστικη, ακραία οργανωτική και τελειομανής. Θυμάμαι πολλά χρόνια πριν,  είχε έρθει σπίτι μου μια αγαπημένη φίλη την εποχή που ήμουν κλινηρης στην πρώτη μου εγκυμοσύνη και είχα απολογηθεί για την ακαταστασία στο σαλόνι. Η φίλη μου, είχε αποκριθεί "Λατρεύω την ακαταστασία! Δείχνει πως το σπίτι κατοικείται. Πως είναι ζωντανό"! Όταν αργότερα παρακολουθούσα την αδελφή μου να μαζεύει στωικά το σαλόνι, αφού εγώ δεν μπορούσα, είχα σκεφτεί πως ναι μεν είχε δίκιο η φιλενάδα μου, μα και εγώ ένιωθα περισσότερη γαλήνη και χαρά με τεντωμένα ριχταρια και καθαρό τραπέζι.   

 Φυσικά πολλά άλλαξαν μόλις έγινα μητέρα. Μάλιστα το πρώτο πράγμα που σταμάτησε να με ενδιαφέρει ήταν το τεντωμένο ριχταρι! Περνούσαμε τόσο πολύ και τόσο υπέροχο χρόνο στο σαλόνι, θηλαζοντας και παίζοντας στον καναπέ που διόλου με ενδιέφερε οτιδήποτε άλλο. Όσο μεγάλωνε το μαϊμούδι, τόσο μεγάλωνε και η επίπτωση που είχε η δική του ζωή στην δική μου  οργανωμένη, ψυχαναγκαστικη τελειότητα!! Και παρότι ακόμα βρίσκω χαρά και γαλήνη σε ένα τακτοποιημενο σπίτι - ιδίως το βράδυ πριν ξαπλώσω - υπάρχουν φορές που απλά δεν αντέχω να μαζέψω. Και ΚΆΘΕ μα ΚΑΘΕ φορά που νιώθω έτσι, σκέφτομαι τα λόγια αυτής της φίλης μου και παρηγοριεμαι. 

Γιατί στην τελική, το σαλόνι μου είναι έτσι διότι σήμερα τον άφησα να παίξει μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν τον βραδινό του ύπνο χωρίς να του ζητήσω να τακτοποιήσει τα δικά του πράγματα. Διότι τον γαργαλησα χωρίς έλεος εκεί πάνω στα ριχταρια και κοιμήθηκε δίπλα μου στον καναπέ θέλοντας το χέρι μου στο κούτελο του. Διότι δεν είχα το κουράγιο να φτιάξω ουτε ένα τοστ και έτσι έφαγα την σούπα που είχε μείνει από προχτες, μέσα στο ταπερ, παγωμένη από το ψυγείο. Διότι στην τελική, είμαι πλακωμενη στα παυσίπονα αυτές τις μέρες αλλά η δουλειά και οι δουλειές δεν σταματούν ποτέ. Απόψε λοιπόν, άφησα το σαλόνι μου ακατάστατο. Μα, την ψυχή του παιδιού μου χαρούμενη και ασφαλή και το σώμα μου λίγο πιο ξεκούραστο για τις αυριανές προκλήσεις.

 Αλλωστε, όπως λέει και η λατρεμένη μου χαρακτήρας Σκαρλετ "Αύριο, ξημερώνει μια καινούργια μέρα" Και σίγουρα έχω σταματήσει να απολογούμαι για τόσο ανούσια πράγματα στην ζωή μου!


Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019

Το απόλυτο βρωμουσοκρέβατο! (δώρο χειροποίητο από τον παππού!)

Το περίμενα αυτό το κρεβάτι χρόνια! Αλήθεια! Ο πατέρας μου είχε φτιάξει το δικό μας όταν το μαιμούδι ήταν μόλις δυόμιση χρονών και περίμενα πως περίπου τόσο θα ήταν και η βρωμούσα όταν θα πήγαινε στο δικό της δωμάτιο. (όχι ότι εμάς πήγε, στο κρεβάτι μας σκαρφαλώνει κάθε βράδυ- μια φορά όμως εκεί ξεκινάει τη νύχτα!) Η Σουλτάνα όμως είχε άλλη άποψη, έτσι τόσο εγώ όσο και ο πατέρας μου κάναμε υπομονή μέχρι που έφτασαν σχεδόν τα τέταρτα γενέθλια της μικρής για να πει η μητέρα το πολυπόθητο ναι! (Yees!!)

Η μεγαλύτερη πρόκληση στο κρεβάτι- κουκέτα της Χριστίνας, ήταν πως το δωμάτιο είναι πολύ μικρό. Έτσι περισσότερο χρόνο πήρε τελικά η εύρεση λύσης και ο σχεδιασμός του κρεβατιού, παρά η κατασκευή αυτούσια. Συνέπεια του ελλιπούς χώρου ήταν, περίπου το 1/3 του κρεβατιού να μπει στην ουσία μέσα στην ντουλάπα- κάνοντας το όμως ακόμα πιο κουκλίστικο και παραμυθένιο... Και πριν σας μιλήσω πιο αναλυτικά για όλα, ένα σας λέω. Η βρωμούσα ζήτησε του παππού της, το κρεβάτι της να έχει κούνια και μονόζυγο... Και ο πατέρας μου σπάνια λέει όχι σε μια πρόκληση... (η αλήθεια είναι πως ζήτησε ΚΑΙ τσουλήθρα μα η αδελφή μου αρνήθηκε κατηγορηματικά... Πόσο θα ήθελα όμως να δω το αποτέλεσμα δεν το κρύβω.!) 

Πάμε λοιπόν να σας δείξω το βρωμουσοκρέβατο;;; 


Εάν το κρεβάτι έμπαινε στον αριστερό τοίχο όπως μπαίνεις στο δωμάτιο, ο οποίος ήταν και ο μόνος διαθέσιμος, θα έκλεινε στην ουσία όλη η πόρτα. Τώρα το κρεβάτι βρίσκεται στα δεξιά αφήνοντας σχεδόν το δωμάτιο ακριβώς όπως ήταν- αφού εκεί είχε πάντα ένα στρώμα η Σουλτάνα για παιχνίδι και χουζούρι... 


Στην σκάλα έχει φτιάξει εσοχές ράφια- τα οποία η Σουλτάνα ζήτησε να είναι διπλής όψεως. Να είναι ανοιχτά δηλαδή και από την μέσα πλευρά του κρεβατιού. Δεν ξέρω κατά πόσο θα εξυπηρετεί στην πορεία- μιας και είμαι σίγουρη πως θα αναδιοργανώσει και άλλο το δωμάτιο- ακόμα ψάχνεται- προσωπικά δεν μετανιώνω που τα έκανα κλειστά γιατί σε εκείνη την γωνίτσα εσωτερικά του κρεβατιού έχουμε φτιάξει στην ουσία με μαξιλάρια ένα σαλονάκι που διαβάζουμε παραμύθια ή απλά κουβεντιάζουμε. Μου αρέσει όμως και αυτή η εκδοχή- ιδίως με τα φωτάκια που έχει βάλει για ατμόσφαιρα, όταν καταφέρω να τα φωτογραφίσω βράδυ θα τα προσθέσω! Ένα θετικό που σίγουρα βλέπω είναι πως μπορείς να αξιοποιήσεις τον χώρο πιο αποτελεσματικά αν λόγου χάρη βάλεις βιβλία και στις δυο πλευρές αντίστοιχα- κάτι που εγώ δεν μπορώ φυσικά να κάνω- λόγω των σκαλοπατιών το βάθος είναι παραπάνω από επαρκές. 




Το αγαπημένο μου σημείο στο κρεβάτι- το ίδιο και της βρωμούσας μου- είναι φυσικά η κουκλίστικη κούνια! Εννοείται πως βγαίνει και μάλιστα εύκολα- για τον βραδινό ύπνο και απλά την έχει ξετρελάνει! (και το μαιμούδι φυσικά!) Εν καιρώ θα ανεβάσω και βίντεο ενώ την χρησιμοποιεί!! (αμέ!)




Εδώ στην πρόβα τζενεράλε την μέρα που στήναμε το κρεβάτι! 


Το μονόζυγο που κρύβεται θα αναρωτιέσαι; Μα που αλλού; Στην οροφή του κάτω κρεβατιού. Τόσο απλό! 



Λεπτομέρεια που σκοτώνει τα αστεράκια που έφτιαξε ο πατέρας μου στις τάβλες της οροφής και στα δύο κρεβάτια! Τα κεραμίδια στην σκεπή ήταν επίσης απαίτηση της βρωμούσας. Η ιδιαιτερότητα αυτής της κουκέτας δεν είναι μόνο πως το κεφάλι της κρύβεται μέσα σε μια ντουλάπα- μα και πως το πάνω κρεβάτι είναι πολύ πιο χαμηλό από το κάτω σε ύψος. Η αδελφή μου είναι ψηλή και νταρντάνα- το έχει το σόι, χεχε- και ήταν πολύ σημαντικό για αυτήν να έχει άπλετο χώρο στο κάτω κρεβάτι για να μπορεί να κάθεται ή να σκύβει άνετα. Για αυτόν ακριβώς το λόγο το πάνω κρεβάτι είναι πολύ χαμηλό- εγώ που ανέβηκα δεν χωράω να κάτω καθιστή ούτε στο ελάχιστο, τα παιδιά όμως βολεύονται μια χαρά. Αυτός ήταν και ο λόγος που επέλεξαν τα παράθυρα του πάνω ορόφου να είναι όλο κάγκελα - ώστε να έχει καλή ορατότητα του υπόλοιπου δωματίου- ενώ ανοίγουν ακριβώς σαν παραθυρόφυλλα ώστε να μπορεί να στρώνει εύκολα το πάνω κρεβάτι με μια σκαλίτσα. (κλείνουν με σύρτη και κλείδωμα για την ασφάλεια της μικρής). Και φυσικά απεικονίζουν καρδιές, τι άλλο; Προσωπικά προτιμώ να είχαν το ίδιο ύψος- όπως το δικό μας- μακροπρόσθεσμα θα εξυπηρετούσε περισσότερο...





Θα ακολουθήσει και ανάρτηση με το making of του κρεβατιού, και περισσότερες λεπτομέρειες αφού δεν έχω καταφέρει να βγάλω όσες φωτογραφίες θέλω- τα ζουζούνια με βγάζουν κακή κακώς από το δωμάτιο! Σε όσες φωτογραφίες είναι τα παιδιά, είναι από την μέρα που το στήναμε οπότε ζητάω την κατανόηση σας για άκυρους ώμους, πόδια ή εργαλεία στα κάδρα των φωτογραφιών!! Ένα σας λέω. Ζήλεψε το μαιμούδι και θέλει και αυτός κούνια... Και μονόζυγο... Και σκέφτηκε και μια καταπακτή για πάνω στην σκεπή του... Και ο παππούς έχει αρχίσει ήδη τις εργασίες... Οπότε μείνετε συντονισμένοι και για ανανέωση του μαιμουδοδωματίου αφού είναι στα σκαριά και βάψιμο και γραφείο.... Μην ξεχνάτε. Πάμε πρώτη δημοτικού του χρόνου... 

Αααααα.... Θέλετε να μάθετε το επόμενο project του τρελού κρητίκαρου πατέρα μου;;;; Δεντρόσπιτο... Αληθινό και με τα όλα του.... Ψήνεστε; (εμείς πάαααρα πολύ!) 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...