Ζωγραφίσαμε με πλάστη κουζίνας και καθαριστή τζαμιών! (Προσοχή!Είναι άκρως εθιστικό!)

Ο Δημήτρης Γεράσιμος λατρεύει την αφηρημένη ζωγραφική. Ακόμα δυσκολεύεται να σχεδιάσει συγκεκριμένα αντικείμενα- και αυτό τον εκνευρίζει τον μικρό μου τελειομανή για αυτό ακόμα δίνει όλη του την ενέργεια σε πολύχρωμες- υπέροχες στα μάτια μου- πινελιές! 

Έχουμε ζωγραφίσει με χίλιους δυο τρόπους. Νομίζω σχεδόν όλοι εμπνευσμένοι από την γλυκιά Ελπίδα του Two boys and hope. (περάστε μια βόλτα από το μπλογκοσπιτάκι της, έχει ολόκληρη καρτέλα αποκλειστικά για τις ζωγραφικές τους!) 

Έχουμε ζωγραφίσει με φύλλα, με αφρό ξυρίσματος, με σαπουνόφουσκες, με αυτοκινητάκια,  με τα χέρια και τα πόδια μας, με σφουγγάρια, με χρωματιστή άμμο,  με σφραγίδες, με ψηφιδωτά, με στραγγιστήρι σαλάτας, (δείτε την ανάρτηση της Ελπίδας εδώ), με μπαλόνια, με μπατονέτες,  με καμπανάκια, (δείτε πως εδώ) ,και ένα σωρό ακόμα τρόπους που σίγουρα ξεχνάω. 

Υπάρχουν δυο αντικείμενα "δικής μου χρήσης" που ο Δημήτρης Γεράσιμος λατρεύει. Τον πλάστη και τον καθαριστή τζαμιών. Παίζει διαρκώς με αυτά. Με τον πλάστη ιδίως πάντα υποκρίνεται πως βάφει τους τοίχους. Έψαξα λοιπόν και είδα πως μπορείς να ζωγραφίσεις και με αυτά! Και είναι τρομερά εθιστικό!

Θα χρειαστείς μόνο: 

• Έναν μικρό πλάστη
• Έναν μικρό καθαριστή τζαμιών (εγώ βρήκα στα jumbo)
• ρολό φυσαλίδας 
• χοντρό χαρτόνι (εγώ χρησιμοποίησα εξώφυλλα από ακουαρέλες και μπλοκ από γλασέ χαρτί
• πολλά χρώματα 
• διάθεση για χαμό 
• διάθεση για messy play 

Έκοψα το ρολό φυσαλίδας στο μήκος του πλάστη και το κόλλησα με απλό σελοτειπ. (παραδόξως άντεξε!) Φανέρωσα και τον μίνι καθαριστή τζαμιών. (ξεκίνησε το μαιμουδοντελίριο!! ) Βγάλαμε τα χρώματα από το ντουλάπι. Κάτσαμε στο τραπέζι μας που αντέχει τις "βρωμοδουλειές", φορέσαμε τα παλιά μας ρούχα και ξεκίνησε η διασκέδαση! 

Ο Δημήτρης Γεράσιμος επέλεγε κάθε φορά τα χρώματα. Ξεκίνησε με τα βασικά, (κόκκινο, μπλε, πράσινο) και με τον πλάστη. Όπου δεν συζητώ πόσο απολαυστικό είναι να ακούς ταυτόχρονα τον ήχο που κάνει ενώ ζωγραφίζεις. (αν θες να ακούσεις δες εδώ) 

Λόγω του εθιστικού του πράγματος και των χρωμάτων που είχε επιλέξει, η πρώτη του ζωγραφιά βγήκε σχετικά μουντή. Με εξέπληξε ωστόσο, που μετά επέλεξε λιγότερα χρώματα και πιο φωτεινά και προσπαθούσε να ελέγξει την παρόρμηση του να συνεχίσει και σταματούσε όταν το αποτέλεσμα τον ικανοποιούσε. Αμέσως μετά επέλεξε να δοκιμάσει τον καθαριστή τζαμιών- που τον ξετρέλανε εξίσου και είναι εξίσου εθιστικό- και μέχρι να τελειώσουν τα χαρτόνια μας ζωγράφιζε με κάθε τρόπο εναλλάξ. 

Την καρδούλα μου την βλέπετε; Μόλις τελείωσαν τα χαρτόνια μας, (αν είχαμε και άλλα δεν θα σταματούσε με τίποτα! Νομίζω ότι διασκέδασε περισσότερο με τον καθαριστή τζαμιών διότι ο πλάστης μετά από ώρα έγινε πιο δύσχρηστος, λόγω των χρωμάτων που συσσωρεύονταν,  και δυσκολευόταν να τον κινήσει σωστά), ζωγράφισε στο τραπέζι με τα χρώματα που είχαν δραπετεύσει από τα χαρτόνια μας -όπου δεν τον ένοιαζε να μπλέξουν πολύ τα χρώματα. Του έδωσε και κατάλαβε. Έπαιζε έτσι τουλάχιστον για μισή ώρα ακόμη ανακαλύπτοντας υφές και χρώματα. 

Αφού στεγνώσαμε τα υπέροχα έργα τέχνης μας, (κουκουβά), η μαμά αυτή σχεδίασε από την πίσω πλευρά αυγά- μικρά και μεγάλα- τα έκοψε και κάπως έτσι θα διακοσμήσουμε το egg hunt μας... Αυτό όμως, είναι μια άλλη ιστορία... 

Τι λέτε; Θα ζωγραφίσετε και εσείς εναλλακτικά;