Μια τσιχλόφουσκα, (και τι τσιχλόφουσκα), ετών...2!

Αυτό δεν είναι παιδί.... Είναι βρωμούσα. 

Δεν είναι καν σκέτη τσιχλόφουσκα.... Είναι τσιχλόφουσκα που σου κολλάει στα δόντια. 

Δεν είναι θηλυκό... Είναι ΤΟ θηλυκό. 

Είναι η κόρη της Σουλτάνας. Είναι και ανιψιά μου. Και είναι η πιο τσουρδούπο, απατεώνισσα, πανέξυπνη και παμπόνηρη μικρή αλεπού που έχω γνωρίσει. 

Έχει δυο μάτια πιο γαλάζια και από τον ουρανό και βλέμμα που σπάει κόκαλα. 

Γυρίζει λοξά το κεφάλι και σε κοιτάει με ύφος βαρβάτου Ιταλού Νονού- τύπου "Μην με ταράζεις τώρα". 

Σε κοιτάει όμως και με μάτια που γυαλίζουν τσαχπινιά όταν νομίζει πως κάτι πολύ σπουδαίο έκανε. 

Είναι ξανθιά και τα μαλλάκια της κάνουν λίγη μπούκλα στο τελείωμα αλλά δεν σε αφήνει κανένα κοκαλάκι ή στέκα να της βάλεις σε αυτά. Όταν πέφτουν στα μάτια της, τινάζει το κεφάλι θεατρικά, κάνει και λίγο το χέρι με ύφος ντίβας και απαλλάσσεται από την ενόχληση.  

Είναι μικροκακωμένη και κακόφαγη. Της αρέσει να τρώει με τα χέρια και να μην σκουπίζεται μετά. (η μεγαλύτερη διαφωνία μας). 

Της αρέσει να ακουμπάει την κούπα του καφέ σου και να βγάζει ένα επιφώνημα έκπληξης, είτε κρύος είναι, είτε ζεστός. 

Της αρέσει να κατακρεουργεί τις κούκλες της, όλες είναι χωρίς πόδια και ενίοτε χωρίς κεφάλια, η Σουλτάνα ισχυρίζεται πως διδάσκεται για το σώμα. 

Της αρέσει να παίζει με αυτοκινητάκια και τρένα, την ίδια ώρα όμως που θα φοράει λοξά το όλο φρουφρού τσαντάκι της, ενίοτε και το μαγιό της πάνω από την πυτζάμα. 

Μόλις ακούσει να χτυπάς την πόρτα, τρέμει ολόκληρη από χαρά που θα σε δει. (όποιος και αν είσαι! Πήρε από την Σουλτάνα). 

Αν βρεθούν μαντηλάκια ή χαρτομάντιλα στο δρόμο της, κλάψε τα, θα τα βγάλει όλα έξω με την μια. 

Περπατάει σαν μικρός πιγκουίνος. (με πλατυποδία!) 

Όταν δεν της κάνεις το χατήρι, βάζει αμέσως τις τσιρίδες και αν την πάρεις αγκαλιά, κλωτσάει με βία μέχρι να την αφήσεις. (γυναίκα παιδί μου!) 

Πάντα προκαλεί εγκεφαλικά στους γονείς της, πηγαίνοντας μέχρι άκρη άκρη στα σκαλιά και γελώντας πονηρά πονηρά με τον πανικό που σπέρνει. 

Έχει φάει τα μούτρα της έτσι τρεις φορές. 

Όχι μυαλό δεν έβαλε. 

Ότι και να την ρωτήσεις θα σου πει "Όχι" 

Εκτός αν την ρωτήσεις, αν ξέρει άλλη λέξη από το ¨Όχι" Τότε σου λέει με ύφος και γελάκι πονηρό. "ΝΙααιαιιαιιαιιιι". 

Είναι ψυχοπονιάρα. Και παρεξηγιάρα. Και ευσυγκίνητη. (ναι, όλα κουσούρια της Σουλτάνας είναι!) 

Όταν γελάει, ακούγεται σαν το πιο όμορφο τραγούδι. 

Της αρέσει να κοιμάται στο πάτωμα. 

Ότι και να της πω, δεν με ακούει ποτέ. Ούτε την μάνα της. Λίγο τον πατέρα της. (κάνει δηλαδή ότι τον ακούει) 

Είναι ατίθαση με Α κεφαλαίο. 

Έχει αδυναμία στην γιαγιά της την Τιτίνα. (Χριστίνα). Και στον Μήνια της. (τον Δημήτρη Γεράσιμο της). 

Σε μένα καθόλου. 

Μόλις έμαθε να με λέει σωστά και πολύ συγκινούμαι η Τεία Ιάννα. (και όχι Τεία Κάλια!) 

Είναι ένα πλάσμα, καρτούν σκέτο. Θέατρο μεγάλο. Από τα θηλυκά που θα ταλαιπωρήσουν. Θα παθιάσουν. Θα δημιουργήσουν μόνο έντονα συναισθήματα. 

Είναι η ανιψιά μου. 

Σας το είπα; 

Και αύριο γίνεται δυο χρονών. Δυο. 

Για μένα όμως είναι ακόμα μια μικρή και ανόητη μπουμπού. 

Η δική μου μπουμπού. 

Χρόνια πολλά βρωμούσα μου... Σε αγαπώ τόοοοοοοσο πολύ!