Σάββατο 26 Αυγούστου 2017

Monkey talk- ή αλλιώς τι ακούει μια μαμά από ένα μαιμούδι 4 χρονών και 2 μηνών!

Αυτό τον μήνα δεν τον προλάβαινα... Ούτε ξέρω πόσες θα γράψω, αρχίζω και όπου βγάλει...


Βγαίνω από το σπίτι για να πάω κομμωτήριο και μένει ο Δημήτρης Γεράσιμος με τον Παναγιώτη. Δεν προλαβαίνω να κλείσω την πόρτα και ακούω το παλιομαιμούδι: 

- Τώρα που έφυγε μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε !!! 

#ορίστε #οτιθελουν #λεςκαιεγωεχωχουντα 

Είμαστε βόλτα τα δυο μας. Τον κοιτάω με λατρεία. 

-Μικρούλη μου... 
-Μεγάλη μου... 

#ΑλήθειαΛέειΤοΠαιδί #ΑπατεώναΜουουου

Στα γενέθλια του πήρε τόσα δώρα και όλα παραγγελία από τον ίδιο. Σε ένα από τα πολλά playmobil του έτυχε ένα κουτί φαρμακείο που δεν έκλεινε. Μου το δίνει και κοιτώντας το καλύτερα είδα ότι ήταν ελλατωματικό. Του εξηγώ τι συμβαίνει. 

- Οοοο. Δεν το πιστεύω! Μου έτυχε μέχρι και ελλατωματικό playmobil! Πόσο τυχερός είμαι;;; 

#ΚαιΤοΕννοούσε #ΓιατίΕίναιΣπάνιο #ΆραΤυχερόςΕίναιΠράγματι!

Ακόμα ένα απόγευμα που με παρακαλάει για λιχουδίτσα και αρνούμαι σθεναρά. 

-Σε παρακαλώ μαμάααα... Μια μικρή έκπληξη, τόσο μικρή... Όσο το μάτι μου. Είναι αρκετά μικρή;;; 

#ΒρεΤιΠάθαμε 


Ήταν να φύγουμε για Μονεμβάσια την επόμενη μέρα και ήταν η ώρα του ύπνου. Μου λέει: 

-Μαμά. Το μαξιλαράκι μου να μην ξεχάσεις να πάρεις. 
-Ναι καρδούλα μου το έχω γράψει στην λίστα, δεν θα το ξεχάσω. 
-Μα καλά βρε μαμά, όλα τα θυμάσαι;;; 

#ΕίμαιΠολυΕργαλείο #ΤοΞέρω 

Πλένουμε το αυτοκίνητο πριν φύγουμε για διακοπές. Έχει κατέβει και χαζεύει τον πατέρα του φυσικά. Ξαφνικά: 

-Μπράβο σου μπαμπά που πλένεις το αυτοκίνητο! Καλά κάνεις! 

#Είπαμε #ΠάνωΑπόΌλαΑναγνωρίζουμεΤουςΚόπουςΤουΑλλου



Είμαστε στην Μονεμβάσια σε μια παραλία αρκετά μακρυά από το ξενοδοχείο μας για την οποία τον κούρασε η διαδρομή. Στην παραλία ωστόσο παραδέχεται: 

- Μου άρεσε αυτή η παραλία πολύ. 
-Εντάξει. Να ξαναέρθουμε τότε αύριο. 

Το σκέφτεται λίγο και συνειδητοποιώντας την απόσταση λέει: 

-Όχι εντάξει. Θα την θυμάμαι αυτή την σκηνή. Δεν χρειάζεται να ξαναέρθουμε! 

#ΑπατεώναςΛέμε



Κάνω λοιπόν ετοιμασίες για της Παναγίας και ο Δημήτρης Γεράσιμος έχει ακούσει ότι θα φτιάξω παπουτσάκια. Δείχνει έντονο ενδιαφέρον για αυτά, μεγάλη η αγωνία του πότε θα τα φτιάξω. Με τα πολλά, αφού έχω φτιάξει κυμά, έχω τηγανίσει μελιτζάνες και γεμίζω, τον φωνάζω να δει.
-ΑΥΤΑ είναι τα παπουτσάκια;;; ρωτάει με απογοητευμένο ύφος..
-Ναι καρδιά μου, κοίτα δεν μοιάζουν με παπουτσάκια;
-ΌΧΙ. Εγώ νόμιζα πως ήταν μπισκότα. Εγώ πάντως από ΑΥΤΆ τα παπουτσάκια ΔΕΝ θα φάω!!! 


-Μαμά, θυμάσαι την μέρα που άγγιξα αληθινά μια βρωμούσα και μου πέταξε βρώμα;
-Ναι αγάπη μου, θυμάμαι. 
-Δεν μου αρέσουν ΚΑΘΟΛΟΥ οι βρωμούσες! Εκτός από την μπουμπού. Η μπουμπού μου αρέσει. 

#ΜόνοΗΨεύτικηΒρωμούσαΑπόΤονΚάτωΌροφο 

Μου λέει κάποια μέρα ένα αστείο. Δεν θυμάμαι τι γιατί μόλις το ολοκλήρωσε συμπληρώνει με ύφος λάγνο: 

-Το πιασές;;; Μαγκιά εεεε;;;

#Παρακαλώ; #ΠωςΕίπατε; #Ορίστε;;; 

Στο ίδιο μοτίβο, στις αγαπημένες φράσεις που αποκτά κατά καιρούς έχουμε το: 

-Όχι καλέ. Αυτό να μην το ξαναπείς. Μην σου πω να μην το ξαναπώ ούτε εγώ! 

#Εντάξει #ΔενΤοΞαναλέω #ΟύτεΕσυΌΜως

Μια φράση που- όπως μπορείτε να φανταστείτε όσες έχετε νήπια-  λέω διαρκώς είναι η: "Μα καλά. Πόσες φορές πρέπει να σου το πω;" Ένα απόγευμα λοιπόν που του ζητάω για δέκατη φορά να φορέσει τα παπούτσια του, ενώ πηγαίνει επιτέλους, μονολογεί: 

-Πόσες φορές πρέπει να μου το πεις;;; Ε;;; 

#ΈλαΜουΝτε #Πόσεεες;;;

Κάποια μέρα τον χαζεύω ενώ χοροπηδάει, φτάνει σε ράφια που δεν έφτανε, να κάνει όλα αυτά που ξαφνικά έμαθε να κάνει... Τον αρπάζω λοιπόν, τον αρχίζω στα γαργαλητά και του λέω:

-Πότε μεγάλωσες τόσο πολύ μου λες;;;; 
-Μαμάααα... Εσύ ξέρεις! Παιδί σου είμαι, γίνεται να μην ξέρεις;;; 

#ΔενΓίνεται #ΠαιδίΜουΕσυ

Κάποια μέρα πάμε θάλασσα τα δυο μας. Είναι αρκετή απόσταση η παραλία που πηγαίνουμε φέτος, και επειδή πότε πάω από εθνική, πότε από τον παλιό- εκείνη την ημέρα στην εθνική μπερδεύτηκα και μιας και είχα κίνηση πίσω μου, έβγαλα αλάρμ και σταμάτησα έξω από ένα μίνι μάρκετ για να με προσπεράσει η κίνηση και να συνεχίσω πιο ήρεμα ώστε να μην χάσω την έξοδο. Ο Δημήτρης Γεράσιμος ήξερε ακριβώς γιατί σταματούσαμε του είχα εξηγήσει. Έξω από το μίνι μάρκετ καθόταν ο ιδιοκτήτης. Ενώ παρακολουθώ την κίνηση, ακούω το μαιμούδι να μονολογεί ανήσυχο: 

-Ωχ. Τώρα θα νομίζει αυτός πως σταματήσαμε για να πάρουμε κάτι... 

#ΕνσυναίσθησηΠαιδίΜου #ΣεΥπερβολικόΒαθμό #ΤοΚατέστρεψαΤοΠαιδί

Στο ίδιο πλαίσιο. Βλέπουμε ένα μεσημέρι με τον Παναγιώτη ένα ντοκιμαντέρ για ψαράδες καβουριών στην Αλάσκα ή κάτι τέτοιο. Οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι- μεταξύ άλλων- με κύματα εφτά μέτρων. Σε ένα τέτοιο επεισόδιο που το κύμα σκάει στο καράβι και ρίχνει σχεδόν κάτω τους ναύτες ο Δημήτρης Γεράσιμος ρωτάει ανήσυχος: 

-Και τώρα; Αυτοί που είναι έξω είναι καλά; 

#ΝαιΨυχήΜουΌμορφηΕσύ

Έρχεται ένα ξημέρωμα- όπως κάθε φορά άλλωστε, αν δεν έχει κοιμηθεί εξαρχής μαζί μας- να σκαρφαλώσει στο κρεβάτι μας. Ενώ μπαίνει στο δωμάτιο, σταματάει απότομα και λέει: 

-Ωχ. Περίμενε μαμά. Έχω κάτι να κάνω στο δωμάτιο μου. Θέλω να ζητήσω του Χριστούλη, αν μπορεί και αν γίνεται, το αδελφάκι μου να είναι αγόρι. (δεν είμαι έγκυος- αν μείνω εννοεί). 

#ΑνΓίνεται #ΑνΜπορεί #ΤιΠαιδίΕίσαιΕσυ

Μετά τον Δεκαπεντάγουστο κατεβήκαμε κέντρο για κάτι δουλειές. Ενώ περιμέναμε το λεωφορείο φυσούσε και το αεράκι ήταν δροσερό μιας και ήταν πρωί. Το μαιμούδι κοιτά έκπληκτο και λέει: 

-Επ. Νιώθω κρύο. Νιώθω καλά; Χειμωνιάζει;;; 

#ΔικοΜουΤοΠαιδίΛεμε 

Μιλάει πολύ συχνά για το κολυμβητήριο και ότι έγινε. Μάλιστα επειδή περνάμε σχεδόν καθημερινά από το σημείο, σχεδόν καθημερινά θα μου επισημάνει πως περνάμε από το κολυμβητήριο. Όταν μου μιλάει για αυτό, ματώνει η καρδιά μου μα το θεωρώ καλό σημάδι που εκφράζεται και φυσικά το παροτρύνουμε. Κάποιες από τις πιο δύσκολες αλήθειες που έχει μοιραστεί μαζί μας είναι οι εξής: 

-Να το κολυμβήριο μαμά που έπεσα στο νερό.
-Ναι καρδούλα μου το ξέρω. 
-Δεν πέρασα καλά εκείνη την  ημέρα. 
-Το ξέρω καρδούλα μου, κανείς δεν πέρασε καλά. Ήταν μια δύσκολη ημέρα. Πάει όμως πέρασε. Όλα καλά τώρα, ναι; 
-Ναι μαμά, όλα καλά. 

Άλλη φορά: 

-Μαμά, εκείνη την ημέρα στο κολυμβητήριο προσπάθησα να πιαστώ. Μα δεν έβρισκα από που. Και φοβήθηκα πολύ. 
-Το ξέρω ζωή μου. Δεν φταις εσύ καρδιά μου. Προσπάθησες. Το ξέρω. Και είναι λογικό να φοβηθείς, ξέρω. Η εκπαιδευτικός έφταιγε καρδιά μου και ο ναυαγοσώστης. Ήταν δουλειά τους να σε προσέχουν και δεν το έκαναν. 
-Ναι. Και εσύ όμως της φώναξες. 
-Ναι εννοείται. 
-Και καλά έκανες μαμά. 

Και άλλη μια φορά: 

"Μαμά; Εκείνη η ημέρα στο κολυμβήριο; Δεν περίμενα να εξελιχθεί έτσι..."

#ΨυχήΜου #ΌλοΤονΠονοΣουΝαΤονΠαρωΕγώ

Έχουμε ετοιμάσει μια μέρα μια έκπληξη για τον μπαμπά μας. Του έχω εξηγήσει πως πρέπει να μην το πει για να είναι έκπληξη. Όταν όμως ψιλιάζεται κάτι ο Παναγιώτης και αρχίζει και τον τσιγκλάει, φυσικά υποχωρεί και του τα λέει όλα! 

-Βρε Δημήτρη, τώρα δεν θα είναι έκπληξη! λέω με παράπονο. Το σκέφτεται λίγο, πανικοβάλλεται και γυρίζει και λέει στον πατέρα του: 

- Βγάλτο γρήγορα αυτό που σου είπα από το κεφάλι σου! Ξέχνα το! 

#ΤόσοΑπλό #Κλαίω 

Τον παρακαλάω κάποιο απόγευμα να μαζέψει έστω μερικά από τα παιχνίδια του. Με αγνοεί ως γνήσιο αρσενικό , έτσι και εγώ ως γνήσιο θηλυκό βάζω μπροστά τα μεγάλα μέσα: 

- Σε παρακαλώ καρδιά μου. Βοήθησε με λίγο.. . Δεν το αξίζω; 
-Μαμά! Αξίζεις την καρδιά μου. Το μυαλό μου. Τα μάγουλα μου!! 

#Αυτά #ΒοήθειαΌχι #ΜηνΤοΠαρακάνωΚαιΕγώ 

Ζητάω του Παναγιώτη να βάλει κάτι πυρέξ χαμηλά στο ντουλάπι. Εγώ κάνω άλλες δουλειές στο σαλόνι. Τον πλησιάζει συνωμοτικά και λέει: 

-Τι έγινε; Σε ανάγκασε η μαμά να κάνεις δουλειές; 

#ΧούνταΛέμε #Χούντα #ΤιΤραβάνεΚαιΑυτοί

Είμαστε στην θάλασσα με μια αδελφική φίλη που έχει δυο κορίτσια. Σε κάποια φάση οι αδελφές τσακώνονται για κάτι. Γυρίζει τότε ο Δημήτρης Γεράσιμος και λέει στον Παναγιώτη: 

-Να. Για αυτό δεν θέλω αδελφή. 

#Κλαίω #ΚέλληΑκους;;;

Επειδή πολλές φορές βλέπει εφιάλτες- ιδίως μετά το περιστατικό στο κολυμβητήριο- μου έχει ζητήσει να προσεύχομαι στον Χριστούλη να μην βλέπει. Κάθε βράδυ λοιπόν που μου το ζητάει λέω: 

"Χριστούλη μου σε παρακαλώ, κάνε να μην δει ο Δημήτρης Γεράσιμος εφιάλτη σήμερα. Και αν όμως δει, κάνε τον να ξυπνήσει γρήγορα να καταλάβει πως είναι ένα όνειρο και να έρθει αμέσως στην αγκαλιά μου." 

Κάποιο πρωινό λοιπόν ξυπνάει και έρχεται να με βρει λέγοντας μου πως είδε εφιάλτη. Πριν τον ρωτήσω τι και πως μου λέει: 

-Ο Χριστούλης όμως με φέρνει πάντα σε σένα... Και μου δίνει την πιο σφιχτή αγκαλιά. 

#ΚαιΕμέναΣεΣένα 













😂

😂




12 σχόλια:

  1. Γελάω ρε! Και από τα δικά μου ένα σωρό ακούω... Δεν ξέρω πλέον που να τα πρωτογραψω! Σημειώνω μέχρι και σε χαρτοπετσέτες και αποδείξεις. Μαγκιά ε;;;; χαχαχαχχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άπαικτο το μαιμούδι!!!
    Τον έχει επηρέασει το συμβαν απο οτι κατάλαβα! ��

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λογικό δεν είναι;; Τα πάει όμως εξαιρετικά είμαι ΠΟΛΥ περήφανη για αυτόν... Φιλιά πολλά κορίτσι όμορφο...

      Διαγραφή
  3. Θα τη θυμάται αυτη τη σκηνη!!!!!τρελαίνομαι!!!!
    Σας διαβαζω παντα!!!
    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα ναι φυσικά αφού ήταν καταπληκτική σκηνή! Μεγάλη αγκαλιά!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...