Οι λόγοι που αγαπώ το φθινόπωρο...

Αγαπώ το φθινόπωρο... 

Το αγαπώ γιατί σηματοδοτεί μια νέα αρχή. Γιατί κρύβει προσμονή, αναδιοργάνωση, λαχτάρα για ανανέωση αλλά και μια γλυκιά θλίψη....

Αγαπώ αυτό το πρώτο φθινοπωρινό μπουρίνι και την μυρωδιά που αφήνει στο χώμα...

Τον πρώτο ζεστό καφέ ενώ χαζεύεις την βροχή να χτυπά το τζάμι... 

Αγαπώ αυτό το υπέροχο ηλιοβασίλεμα που ξεπροβάλει αγέρωχο ανάμεσα από ασπρόμαυρα σύννεφα και σε τυφλώνει... 

Αγαπώ τα σύννεφα που στολίζουν κυριολεκτικά τον ουρανό με απαράμιλλα σχέδια...

Αγαπώ που η πόλη γεμίζει ξανά, ζωντανεύει, που όλοι μπαίνουμε και πάλι στους ρυθμούς μας...

Αγαπώ όλες αυτές τις παιδικές φωνούλες στα καταστήματα, όλη αυτή την αύρα ενθουσιασμού που συνοδεύει την αρχή κάθε σχολικής χρονιάς... "Να πάρουμε και αυτό μαμά, και το άλλο μπαμπά"...Λαχτάρα να δουν ξανά τους φίλους τους, να μπουν και αυτά σε σειρά....Ματάκια γεμάτα σιγουριά πως αυτή η χρονιά θα είναι πιο ξεχωριστή και πιο δημιουργική... 

Αγαπώ αυτή την αθωότητα...

Αγαπώ το χρώμα που παίρνει ξαφνικά η φύση... Δέντρα, φυτά, ακόμα και ο ουρανός κάποιες φορές, ντύνονται σε χρώματα ζεστά- πορτοκαλί, καφέ και ώχρα- ένας συνδυασμός που αποπνέει μόνο γαλήνη....

Αγαπώ το ντύσιμο του φθινοπώρου... Ανάλαφρο, δημιουργικό, ελεύθερο, χωρίς ούτε ζέστη, ούτε κρύο να σε περιορίζει, μοναδικό όριο η φαντασία και το στυλ σου... 

Αγαπώ που και το σπίτι μας, μαζί με μας. ανανεώνεται, καθαρίζεται διεξοδικά, αναδιοργανώνεται, πολλές φορές αλλάζουμε και λίγο τη διακόσμηση... Ετοιμάζεται και αυτό να υποδεχτεί για πολλές πολλές ώρες την οικογένεια...και πάλι...

Εν τέλει, αγαπώ το φθινόπωρο γιατί με διαβεβαιώνει πως κοντεύουν τα Χριστούγεννα... και λατρεύω τα Χριστούγεννα... 

Εγώ είμαι έτοιμη για το φθινόπωρο, εσείς;