Σήμερα το μαιμουδάκι ξύπνησε αξημέρωτα... Μέχρι τις 7 είχαμε ήδη φάει, παίξει, ζωγραφίσει, τρέξει στο μπαλκόνι... τι άλλο να κάνω... Εμένα το σπίτι να μην με χωρά, οι τοίχοι να με βαραίνουν, να θέλω να βγω έξω να μυρίσω λίγη θάλασσα, να νιώσω την αλμύρα στο πρόσωπο μου, να μην ακούω πια εκπομπές και καταστροφικά σενάρια...
Ξύπνησα τον Παναγιώτη, έφτιαξα καφέ και μετά από λίγη διαπραγμάτευση για το που, (εννοείται εδώ δίπλα), ξεκινήσαμε.... Το μικράκι μου να έχει ντελιριάσει και να φωνάζει "άμμοοο, άμμοοοο, άμμοοοο"...
Και πολύ καλά κάναμε. Ήταν μια υπέροχα απλή μέρα στην θάλασσα, που μας γέμισε δύναμη και αισιοδοξία, ενώ ο Δημήτρης μου λάτρεψε κάθε στιγμή ξεγνοιασιάς και εμπειριών.... Παρότι ξεκινήσαμε με γαλότσα και ντυμένοι αφού πήγαμε αρκετά πρωί και έκανε ψύχρα, καταλήξαμε φυσικά με μαγιουδάκι να μας χτυπά το κύμα...
Φτιάξαμε το πρώτο μας ολοκληρωμένο κάστρο- χωρίς να το διαλύσει το μαιμούδι- πετάξαμε πέτρες στην θάλασσα με τον μπαμπά, γενικώς λερωθήκαμε, βραχήκαμε, το ευχαριστηθήκαμε... (και μην νομίζετε πως απλά τραβάω φωτογραφίες- εγώ έφτιαξα την γέφυρα στο οχυρό μας παρακαλώ πολύ!)
Το θέμα είναι πως αν δεν υπήρχε αυτό το μικρό πλασματάκι, μα τεράστιο θαύμα στην ζωή μας, δεν νομίζω να περνούσαμε αυτή την τόσο ξεχωριστή ημέρα κάτω από τις συνθήκες που επικρατούν αυτή τη στιγμή στην χώρα μας.
Τα παιδιά μας είναι εδώ, γεμάτα αθωότητα, πάθος και ενθουσιασμό για όλα αυτά που εμείς προσπερνάμε... Είναι εδώ να μας θυμίζουν πως θα παλέψουμε για αυτά με νύχια και με δόντια... Είναι εδώ για να μας διδάξουν πως οι μικρές μας στιγμές είναι τελικά μεγάλες και πως δεν υπάρχει καλύτερο στήριγμα στις δύσκολες στιγμές από την πίστη...
Τουλάχιστον εμένα, αυτό μου θυμίζει καθημερινά... Λίγος καφές λοιπόν, λίγη θάλασσα, πολύ πίστη και τα αγόρια μου, είναι όλα όσα χρειάζομαι σε αυτή τη ζωή...
(Ο Δημήτρης, όπως πάντα αφοπλιστικός, πήγε στην λέξη που έγραψα στην άμμο και άρχισε να λέει και να δείχνει ένα- ένα τα γράμματα. Μόλις τα είπε όλα, του είπα: "Πίστη, γράφει αγάπη μου" Με κοιτά με ένα τεράστιο χαμόγελο και επαναλαμβάνει... "Πίιτη" (ναι, ζωούλα μου, πίτη..)
Ξύπνησα τον Παναγιώτη, έφτιαξα καφέ και μετά από λίγη διαπραγμάτευση για το που, (εννοείται εδώ δίπλα), ξεκινήσαμε.... Το μικράκι μου να έχει ντελιριάσει και να φωνάζει "άμμοοο, άμμοοοο, άμμοοοο"...
Και πολύ καλά κάναμε. Ήταν μια υπέροχα απλή μέρα στην θάλασσα, που μας γέμισε δύναμη και αισιοδοξία, ενώ ο Δημήτρης μου λάτρεψε κάθε στιγμή ξεγνοιασιάς και εμπειριών.... Παρότι ξεκινήσαμε με γαλότσα και ντυμένοι αφού πήγαμε αρκετά πρωί και έκανε ψύχρα, καταλήξαμε φυσικά με μαγιουδάκι να μας χτυπά το κύμα...
Φτιάξαμε το πρώτο μας ολοκληρωμένο κάστρο- χωρίς να το διαλύσει το μαιμούδι- πετάξαμε πέτρες στην θάλασσα με τον μπαμπά, γενικώς λερωθήκαμε, βραχήκαμε, το ευχαριστηθήκαμε... (και μην νομίζετε πως απλά τραβάω φωτογραφίες- εγώ έφτιαξα την γέφυρα στο οχυρό μας παρακαλώ πολύ!)
Το θέμα είναι πως αν δεν υπήρχε αυτό το μικρό πλασματάκι, μα τεράστιο θαύμα στην ζωή μας, δεν νομίζω να περνούσαμε αυτή την τόσο ξεχωριστή ημέρα κάτω από τις συνθήκες που επικρατούν αυτή τη στιγμή στην χώρα μας.
Τα παιδιά μας είναι εδώ, γεμάτα αθωότητα, πάθος και ενθουσιασμό για όλα αυτά που εμείς προσπερνάμε... Είναι εδώ να μας θυμίζουν πως θα παλέψουμε για αυτά με νύχια και με δόντια... Είναι εδώ για να μας διδάξουν πως οι μικρές μας στιγμές είναι τελικά μεγάλες και πως δεν υπάρχει καλύτερο στήριγμα στις δύσκολες στιγμές από την πίστη...
Τουλάχιστον εμένα, αυτό μου θυμίζει καθημερινά... Λίγος καφές λοιπόν, λίγη θάλασσα, πολύ πίστη και τα αγόρια μου, είναι όλα όσα χρειάζομαι σε αυτή τη ζωή...
(Ο Δημήτρης, όπως πάντα αφοπλιστικός, πήγε στην λέξη που έγραψα στην άμμο και άρχισε να λέει και να δείχνει ένα- ένα τα γράμματα. Μόλις τα είπε όλα, του είπα: "Πίστη, γράφει αγάπη μου" Με κοιτά με ένα τεράστιο χαμόγελο και επαναλαμβάνει... "Πίιτη" (ναι, ζωούλα μου, πίτη..)
για τα παιδια μας Γιαννα μου.. Για να εχουν ενα μελλον που τους αξιζει!! Πιστη λοιπον και ελπιδα!! Και ολα θα πανε καλα... πολλα φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειες φώτο... Ααααχ αυτά τα καστρα, εμείς ακόμη ολοκληρωμένο δεν... Με το που αδειάζω το ένα κουβαδάκι αμέσως το πατάει.. Αλλά αφού έτσι το ευχαριστιέται....
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραιες στιγμές!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια
Καλά κάνατε και πήγατε παραλία... κι εμείς θα πάμε σήμερα. Να δούμε λίγο θάλασσα, να παίξουμε, να πάρουμε ελπίδα από τα πιτσιρίκια μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίες φωτογραφίες :-)
Τι όμορφα όλα!! Πιστεύω η βόλτα αυτή σας βοήθησε όλους!! Εμείς ακόμη δεν έχουμε κάνει ντεμπούτο στην παραλία!! Μου φαίνονται όλα δύσκολα με το μωρό και την κόρη μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφή